Rozjazd po stokach Karkonoszy

Niedziela, 8 września 2013 • dodano: 09.09.2013 | Komentarze 3

Skoro spędzamy niedzielny dzionek u stóp Karkonoszy, to czas rozjechać się po górkach i odesłać w zapomnienie zupełnie nieudany w moim wykonaniu wałbrzyski golonkomaraton. Pomysł na trasę spontaniczny i obowiązkowo z dodatkiem technicznych elementów. Ruszyliśmy przed 9-tą. Przejeżdżając przez okolice stadionu w Karpaczu wypatrzyliśmy stopniowo zjawiających się bikerów, okazało się że tegoż dnia organizują wjazd na Śnieżkę. Na początek podjazd do Karpacza Górnego, z tą różnicą że zamiast serpentyn podjeżdżaliśmy super stromym skrótem i oczywiście na młyneczkach. Następnie techniczna atrakcja - zjazd kultowym zielonym do Borowic. Po zjechaniu zupełnym przypadkiem natrafiliśmy na górskie zmagania szosonów (wypatrzyłem m.in. Radka Lonkę). Przebywając w rejonie d.w. "Łokietek" postanowiliśmy odszukać super stromą ściankę zjazdową. Sporo błądzenia było i żeśmy odpuścili dalszego szukania. Po tym pognaliśmy znanym z niedawnego bikemaratonu świetnym fragmentem zielonego, do Wodospadu Podgórnej. W Przesiece przerwa na browarki. Po tym czas na drogę powrotną. Dobrze znanymi duktami dokręciliśmy pod d.w. "Lubuszanin" i stamtąd czerwonym w stronę Karpacza. Na koniec kolejna techniczna atrakcja - zjazd sławnymi agrafkami. Wszystko tamtejsze, włącznie z najtrudniejszą nawrotką zjechałem. Natomiast okryty złą sławą sześcio-wykrzyknikowy uskok odpuściłem by nie zaliczać kolejnych szlifów :) W końcu już tylko myk w dół do szkoły w Ściegnach i czas wracać do Poznania. W sumie to był udany rowerowo dzień.

Tędy, obok Gołębiewskiego żeśmy jechali podjazdowo © JPbike

Wspinaczkowy atak na super stromej ściance © JPbike

Kultowy zjazd zielonym po AGD i RTV do Borowic :) © JPbike

A tu przypadkiem natrafiliśmy na górskie zmagania szosonów © JPbike

Browarek z kumplami - nasz standard rozjazdowy :) © JPbike

Techniczne ćwiczenia na czerwonym do Karpacza © JPbike

Na koniec sławne agrafki - ja wszystko zjechałem :) © JPbike

Przewyższenie - 1045 m

Wysokogórski rozjazd :)

Niedziela, 18 sierpnia 2013 • dodano: 19.08.2013 | Komentarze 13

Poprzedniego dnia do tej samej noclegowni, do Michałowic przyjechał na urlop josip z Olą i dzieciakami, co oczywiście spowodowało że tamten wieczór bardzo miło zleciał przy browarkach i jeszcze jakimś wysokoprocentowym trunku :) No i zagadaliśmy się na niedzielną jazdę, padło na zdobycie Szrenicy (1362 m), dotarcie do nieczynnej kopalni kwarcu "Stanisław" (1050 m), na Wysoki Kamień (1058 m) i na koniec frajda zjazdowa, czyli żółtym w dół, do tej pory mi nieznanym.
Skoro w planie jest Szrenica leżąca na terenie KPN to podobnie jak przy wypadzie na Śnieżkę trzeba było bardzo wcześnie wstać, pierwotnie planowaliśmy pobudkę o 4:30. Ja twardo wtedy spałem i nagle zbudził mnie o 5:30 klosiu.
W głowie mojej jeszcze troszkę szumiały promile, cóż jechać trzeba :)
Skromne śniadanie i na krótko po 6-tej można było ruszyć na tytułowy rozjazd.

Godzina 6:26. Górne Michałowice z pięknymi Karkonoszami w tle © JPbike

I tak jechaliśmy sobie przy wschodzie słońca górskim szuterkiem do Szklarskiej Poręby, na dolną stację wyciągu, a tam pusto, kolorowych śladów po wczorajszym maratonie już nie było. Po czym rozpoczęliśmy właściwą wspinaczkę.

Początkowy fragment czerwonego na Szrenicę jest masakryczny, z niepodjeżdżalnym fragmentem © JPbike

Ów podjazd, od Kamieńczyka to istna ścianka podjazdowa, no i ten wertepiasty bruk © JPbike

Im wyzej tym nawierzchnia lepsza. Ten mały punkcik na drodze to klosiu :) © JPbike

Dobijamy do Hali Szrenickiej © JPbike

Pod schronisko na hali jako pierwszy wjechał josip, po nim ja i na końcu klosiu.
Widocznie zmęczenie mocno górską jazdą w poprzednich dniach dało we znaki mi i Mariuszowi.

Chwila postoju na hali - na wysokości ponad 1200 m.n.p.m © JPbike

To już ostatnie metry na szczyt Szrenicy. Dwaj Mariusz ! © JPbike

Przy schronisku. Szrenica na rowerze zdobyta ! © JPbike

Na szczycie zjawiliśmy się na krótko po 8-mej, trochę wiało, temperatura oscylowała na poziomie 15 stopni.
Cały ten ze 4 km podjazd czerwonym od razu uznałem za najcięższy ze wszystkich mi znanych.

Na szczycie pora na arcywidoczki :) © JPbike

Moi kumple - wysokogórscy bikerzy z Wielkopolski :) © JPbike

Nadszedł czas na zjazd - od razu ostro, jak się puści klamki to rower przyspiesza gwałtownie.
Brukowano - wertepiasta nawierzchnia nie pozwala na rozwijanie szalonych prędkości.
Palenie klocków hamulcowych mamy zagwarantowane :)

Masakryczny fragment zjazdowy. Wytelepało nieźle © JPbike

Właśnie tam, na szybkim łuku znów miałem problemy z trakcją, Trek zamiast skręcać jechał na wprost (podsterowność), więc zjechałem bez szarżowania do Wodospadu Kamieńczyka, gdzie zatrzymaliśmy się i sprawdziłem przednie koło - po oględzinach stwierdziłem że koło łatwo wychyla się na boki, prawdopodobnie to wina słabszej sztywności amortyzatora w miejscu mocowania do piasty. Jak będę wybierał nowego 27.5" to pewnie skuszę się na sztywne osie, jakie ma klosiu.

Wodospad Kamieńczyka, tu właśnie woda spada w dół © JPbike

Dalej to udaliśmy się szlakiem ER2 wzdłuż torów i następnie w stronę Szklarskiej Drogi, by nią dotrzeć do nieczynnej kopalni kwarcu "Stanisław", po czym jazda na Wysoki Kamień, ponoć w obu miejscach jeszcze mnie nie było.

Ładna szoska i to na wysokości 1000 m.n.p.m © JPbike

Wysokogórski szuterek, tuż przy kopalni © JPbike

Kamieniołom kopalni kwarcu "Stanisław" w prawie całej okazałości © JPbike

Widok z Wysokiego Kamienia. Tam po prawej Szrenica, byliśmy tam :) © JPbike

Po tych wysokogórskich emocjach widokowych czas na długi zjazd żółtym przez Zakręt Śmierci i dalej do Piechowic.

Fragment zjazdu żółtym. Sama przyjemność jazdy mtb ! © JPbike

Sam zjazd, o długości ze 5 km dostarczył sporo frajdy, po prostu to była wisienka na torcie !
W Piechowicach postój przy sklepie, a tam po ulicy co chwilę pomykali szosoni.
Na koniec ostatni podjazd - po gładkim asfalciku do kwatery. Czas na pożywne drugie śniadanie i kawę.
Po tym rozjeździe i bardzo udanym weekendzie w Karkonoszach wróciłem z klosiem do stolicy Wielkopolski.

Wykuty tunel na podjeździe do Michałowic © JPbike

Przewyższenie - 1540 m

Dojazd na start i powrót z mety BM

Sobota, 17 sierpnia 2013 • dodano: 19.08.2013 | Komentarze 1

Dojazd - 10.95 km, 250 m podjazdów.
Powrót - 10.91 km, 140 m podjazdów.
Michałowice - Droga pod Reglami - końcówka trasy BM - szrenicki stok i na odwrót.
Wracając, ciężkawo szło, marzyłem o browarku, białeczku i węglowodanach :)

Karkonoska rozgrzewka

Piątek, 16 sierpnia 2013 • dodano: 19.08.2013 | Komentarze 4

Zajechałem z Mariuszem do Michałowic na trzydniowe kręcenie po Karkonoszach.
Wczesno-popołudniową porą czas wskoczyć na swoje rumaki i myk w góry.
Pomysł trasy był spontaniczny. Po dojechaniu do Drogi pod Reglami wypatrzyliśmy znane niebieskie strzałki jutrzejszego maratonu i padło na częściowy objazd trasy. Dopóki wisiały oznaczenia to tędy kręciliśmy po górskich szuterkach. Po dokręceniu do zielonego szlaku prowadzącego do Jagniątkowa znikły oznaczenia, ale i tak pognaliśmy tędy w dół. Ów szlak zjazdowy mocno mnie zaskoczył poziomem trudności, iście golonkowym (kamienie, koleiny i jeden pokaźny uskok), miałem nawet wątpliwości czy Grabek tędy puści ścigantów (jak się okazało puścił :)). Następnie mimo braku strzałek w dalszym ciągu jechaliśmy właściwą trasą sobotniego maratonu po przyjemnych szuterkach i długim podjazdem na Dwa Mosty. Tam przerwa i zapadła decyzja by pokonać porządny podjazd - na Przełęcz Karkonoską. Pamiętam że w sierpniu 2007 to właśnie tamtędy zaczynałem swoją przygodę z kolarstwem górskim i wtedy ów ciężki podjazd zdobyłem po kilku postojach, paru wprowadzaniach i z twarzą zabarwioną na czerwono :) A tegoż dnia poszło gładko, nawet pokusiłem się o atak na stromej końcówce, na szczycie urwałem kłosiowi minutkę, może półtorej :) Przy schronisku "Odrodzenie" przerwa na czeskiego browarka i podziwianie arcywidoczków. Po tym pora na zjazd. Asfalt kiepski, z dziurami i wybojami, ale i tak rozpędziłem się tamtędy do 76.87 km/h (o 1 km/h mniej od osobistego rekordu). Gnając tamtędy w dół mijani turyści w popłochu uciekali na boki, jeden z plecakiem schował się nawet w krzaki :) Po zjechaniu już tylko jazda ponownie Drogą pod Reglami do Michałowic, do noclegowni.

Fajny zjazd zielonym do Jagniątkowa © JPbike

Na szczycie Dwóch Mostów (903 m) © JPbike

Przełęcz Karkonoska (1198 m) zdobyta ! © JPbike

Klasyczna przerwa z górkami w tle :) © JPbike

Przewyższenie - 1360 m

Terenowa Runda JPbike'a

Czwartek, 15 sierpnia 2013 • dodano: 15.08.2013 | Komentarze 5

Zagadałem się z Mariuszem na trening na mojej rundzie.
Ustawka w południe, przy Stawach Dębińskich i myk nadwarciańskim.
Po drodze oczywiście trochę gadki (o wyprawie, o sobotnim BM w górach).
W Puszczykowie odbijamy na Puszczykowskie Góry, na właściwą rundę.
Dojazd do wieży w Szreniawie szybki i sprawny. Formę to my mamy ;)
Skarpa i kręty singiel nad Jarosławieckim dostarczyły nam frajdy MTB.
Na super singlu wzdłuż Dymaczewskiego klosiu gnał jak szalony !
W Dymaczewie upragniona przerwa na Tyskiego - weszło jak woda :)
Na sinusoidach kolejna dawka emocji mountainbikerowych.
Od zjazdu z Ludwikowa zaczęła się techniczna jazda, pokonaliśmy również rundkę mosińskiego XC.
Po zjechaniu po stoku Osowej na opuszczoną stację PKP mały szok - wykosili torowisko z chaszczy.
Jazda przez Sarnie Doły i wokół Góreckiego spoko i ciśniemy ot tak sobie.
Kręty singiel w Pojnikach - kolejne emocje pure mtb.
Dalej nadal mocnym powerem mknęliśmy żółtym w stronę Puszczykowa.
Powrót ponownie nadwarciańskim i w Luboniu każdy w swoje strony.
W sumie bardzo dobry trening - zdrowo i bez kryzysu się zmęczyłem :)

Puls - max 163, średni 133
Przewyższenie - 810 m

Poznań - Paryż - Amsterdam, podsumowanie

Wtorek, 30 lipca 2013 • dodano: 30.07.2013 | Komentarze 22

Po ponad dwóch tygodniach spędzonych na rowerowych wojażach wróciliśmy cali i zdrowi. Przejechaliśmy w sumie 2435 km, kręciliśmy przez 118 godzin ciągłej jazdy.
Zaplanowaną trasę udało się w całości zrealizować, chociaż drobnego błądzenia nie brakło. Całą trasę, jak i każdy dzień jazdy z obciążeniem zniosłem bez słabszych chwil, z czego się cieszę, nawet klika dni jazdy po niespodziewanie pokaźnych pagórach w Niemczech nie potrafiły mnie zniszczyć ani fizycznie, ani psychicznie, do tego wszystkie premie górskie padły moim łupem, a Jarek w pełni zasłużył na miano sprintera po płaskim :)
Odwiedziliśmy Niemcy, Francję, Belgię i Holandię z całą masą ich miast i miasteczek.
Kulminacją było zdobycie stolicy Francji i zobaczenie na własne oczy finału setnego Tour de France – super przeżycie !
Poznaliśmy jak w rzeczywistości wygląda życie na co dzień na zachodzie Europy, jak i rowerowa infrastrukturę.
Jak to na wyprawach bywa – spotkań ze znajomymi, miejscowymi i przeróżnymi rowerzystami nie zabrakło – wszystkim bardzo dziękuję za miłe wspólne chwile.
Z miejscem na rozbijanie namiotu nie mieliśmy większych problemów, nawet w centrum Paryża coś się znalazło, a najgorzej pod tym względem wypadła Belgia.
No i najważniejsze – wielkie dzięki dla Jarka za wspólne sakwiarskie ponad dwa tygodnie !

Relacje z każdego dnia i garść migawek z podróży poniżej :)

Dzień 1 - Poznań – Żary, 220.91 km - klik do relacji
Dzień 2 - Żary – Torgau, 196.24 km - klik do relacji
Dzień 3 - Torgau – Kolleda, 180.40 km - klik do relacji
Dzień 4 - Kolleda – Harmerz, 185.84 km - klik do relacji
Dzień 5 - Harmerz – Weilbach, 167.14 km - klik do relacji
Dzień 6 - Weilbach – Ittersdorf, 217.15 km - klik do relacji
Dzień 7 - Ittersdorf – L’Epine, 211.85 km - klik do relacji
Dzień 8 - L’Epine – PARYŻ, 234.73 km - klik do relacji
Dzień 9 - zwiedzanie i finał Tour de France, 32.10 km - klik do relacji
Dzień 10 - zwiedzanie, 32.08 km - klik do relacji
Dzień 11 - Paryż – Neufvy sur Aronde, 111.74 km - klik do relacji
Dzień 12 - Neufvy sur Aronde – Bouchavesnes Bergen, 118.93 km - klik do relacji
Dzień 13 - Bouchavesnes Bergen – Oudenaarde, 164.98 km - klik do relacji
Dzień 14 - Oudenaarde – Roosendaal, 145.70 km - klik do relacji
Dzień 15 - Roosendaal – Maasdam, 59.36 km - klik do relacji
Dzień 16 - Maasdam – AMSTERDAM, 136.87 km - klik do relacji
Dzień 17 – mały trip i powrót do PL, 19.30 km - klik do relacji

Wielki trip przez Niemcy © JPbike

Ku mojej uciesze górskie etapy też były :) © JPbike

Francja zdobyta ! © JPbike

Gorąco było, picia szybko ubywało. Tankowanie we francuskiej wiosce © JPbike

Tutaj, po 1590 km od domu żeśmy zajechali :) © JPbike

Zasłużone gratulacje pod Łukiem Triumfalnym :) © JPbike

Zobaczyć Tour de France na żywo to jest duże COŚ ! © JPbike

Piękne zwieńczenie setnej edycji Tour de France © JPbike

Zaliczyliśmy fragment sławnego Paris-Roubaix © JPbike

Spotkanie z zawodowcem, który ma na koncie udział w TdF ! © JPbike

Wiadomo gdzie jesteśmy - w Holandii :) © JPbike

Holenderskie ścieżki rowerowe są dosłownie wszędzie, szkoda że płaskie ;) © JPbike

W Amsterdamie. Czas na toast za udaną wyprawę ! © JPbike

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 17

Poniedziałek, 29 lipca 2013 • dodano: 27.10.2013 | Komentarze 6

Próbując coś pospać na betonowym murku i pod gołym niebem to nie pamiętam niestety czy w ogóle coś zdrzemnąłem czy nie. Wiem tylko że przez ten czas dwie osoby szły po owym murku (obaj łysi) i nic nie robili z naszej obecności.
Bardzo wcześnie pozbieraliśmy się i jazda do centrum Amsterdamu, w poszukiwaniu czynnego sklepu na śniadaniową przekąskę.

Godzina 6:21. Gdzieś tu w pobliżu próbowaliśmy spać :) © JPbike

Przeprawa promowa © JPbike

Poniedziałkowy poranek w Amsterdamie © JPbike

Wśród klimatycznych wąskich uliczek © JPbike

I tak troszkę pokręciliśmy, otwarty sklep znaleźliśmy i czas na śniadanie, gdzieś nad kanałem.
Po najedzeniu Amsterdam właśnie budził się do życia, na ścieżkach rowerowych ruch wzrastał, można było spotkać masę rowerzystów jadących do pracy i elegancko odzianych w koszule, ładne sukienki, no i wizytowe buty … :)
Do odjazdu naszego autokaru zostało jeszcze parę godzin. Po dojechaniu na wspomnianą starą przystań zabraliśmy się do demontowania rowerów i pakowania wszystkiego do ohydnie wyglądających pudeł zrobionych z paru kartonów. Mi robota szła sprawnie, chociaż wątpliwości co do wielkości owego pudła miałem. A Jarek miał spore problemy ze zdjęciem opony drutówki i rozkręcaniu bike’a (o tym jak kompan się … #%^&!!#$!^%!!$ to lepiej nie napiszę). Kilka zużytych części zostało na miejscu, a pięknie wykrzywione tylne koło Drogbas ze wściekłością rzucił do kanału. Jarek powiedział nawet: „koniec z wyprawami”. Cały czas próbowałem go uspokajać, ciężko szło.

Nasz cały bagaż. Wejdzie do autokaru, czy nie ? © JPbike

Po spakowaniu wszystkiego przenieśliśmy się na pobliski parking, będący zarazem miejscem odjazdu autokaru i pozostało nam dość długie i nudne oczekiwanie na odjazd do kraju. Jarek co chwila marudził zdaniami typu: „to nie wejdzie do busa”, „co będzie jak nie wejdzie ?”, „to mój najgorszy dzień w życiu”.
Cóż, to były ciężkie chwile dla nas obu ...
W końcu duży bus nadjechał, kierowca był spoko, Jarek szybko się dogadał, ale i tak za nadbagaż musieliśmy dopłacić, spore pudła weszły do luku bez problemów i po wejściu do klimatyzowanej kabiny można było odetchnąć z ulgą :)
Podróż Eurobusem relacji Amsterdam – Legnica (przesiadka) – Poznań trwała ze 19 godzin, w tym czasie puścili nam 3 fajne filmy, można było sobie zdrzemnąć, ogólnie spoko podróż.
Do Poznania dotarliśmy następnego dnia nazajutrz. Na dworzec autobusowy przyjechał po mnie ojciec. Z Jarkiem przybiliśmy sobie mocną piątkę za udaną ponad dwutygodniową wyprawę i stamtąd już do swoich domów.

Natomiast dwa dni później Jarek z Agą wpadli do mnie i kompan zapytał: „gdzie następna wyprawa” ... :)


Dzień szesnasty, podsumowanie i linki do każdego dnia wyprawy.

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 16

Niedziela, 28 lipca 2013 • dodano: 27.10.2013 | Komentarze 4

Noc, pobudka i śniadanie przebiegły bezproblemowo.
Miejsce gdzie rozbiliśmy namiot, kilkanaście metrów od drogi nie robiło wrażenia na przejeżdżających rowerzystach, więc Holandia jest spoko, póki coś się znajdzie.

Nasza ostatnia namiotowa miejscówka © JPbike

Czas się ruszyć na ostatni dłuższy trip naszej wyprawy.
Wszędzie dookoła płaściutko, niektóre miejsca po których żeśmy jechali znajdują się poniżej poziomu morza …

Typowy holenderski krajobrazik © JPbike

Mostu nie ma i przeprawiamy się przez rzekę tunelem © JPbike

Holenderskie ścieżki rowerowe są tak świetnie oznakowane że mapa jest zbędna.

W Rotterdamie. Barki mieszkalne © JPbike

Ci Holendrzy to mają pomysły na przechowanie auta :) © JPbike

Statek muzeum "Rotterdam" © JPbike

Pamiątka z Tour de France © JPbike

Podziwiamy widoki z wielkiego mostu © JPbike

Stary port z muzealnymi eksponatami. Wszystkie zadbane © JPbike

Oryginalny parking rowerowy © JPbike

Jedziemy dalej przyjemną rowerówką przez holenderskie miasteczka © JPbike

Nie wiem jak to zrobili że tutaj nic nie przecieka na rowerówkę :) © JPbike

Na pewnej stacji dostaliśmy darmową kawę :) © JPbike

Spotkanie z rowerowym turystą. Spoko gość :) © JPbike

Jeden z symboli Holandii. Ten jest zamieszkały © JPbike

Ścieżki rowerowe mają nawet własne przejady kolejowe © JPbike

W relacji opisującej dotarcie do Paryża pisałem o tylnym kole Jarka, które popękało przy nyplach i nabrało niezłego bicia bocznego. Dla tych co chcieliby to krzywe kółko zobaczyć – specjalnie nagrałem filmik :)

Takich wodnych widoczków mieliśmy sporo © JPbike

Pełny luzik. Amsterdam już bliziutko :) © JPbike

Tu się wykąpaliśmy i spotkaliśmy parę Polaków © JPbike

Po pokonaniu 2400 km końcowy cel wyprawy osiągnięty :) © JPbike

Pełna kulturka na ciągu knajpkowo-pieszo-rowerowym :) © JPbike

Mój obładowany na tle masy holenderskich mieszczuchów © JPbike

Typowy Amsterdam (1) © JPbike

Typowy Amsterdam (2) © JPbike

Dobijamy do centrum © JPbike

To duże coś za mną to nic innego jak parking rowerowy :) © JPbike

Masakra, ile tu rowerów ? © JPbike

Nie wiem jak w tym gąszczu można odnaleźć swoj rower :) © JPbike

Będąc w centrum Amsterdamu dokręciliśmy do starej przystani, wśród barek mieszkalnych.
Dokładnie ze 100 metrów stąd znajduje się parking, skąd jutro ruszy autokar do Polski.
I tam urządziliśmy dłuższą przerwę na spożycie resztek jedzenia, jakie zostały nam w sakwach.

Czas na toast za udaną wyprawę :) © JPbike

Powoli zapadał zmrok, czas pomyśleć o kartonach do zapakowania ekwipunku i rowerów na jutrzejszą drogę powrotną.
Nie ujechaliśmy daleko i coś na małym osiedlu się znalazło. Przy ładowaniu było wesoło :)

Drogbas melduje zakończenie akcji poszukiwania kartonów :) © JPbike

Po powrocie na starą przystań postanawiamy że osobno pozwiedzamy wieczorny Amsterdam.
Po prostu jeden jedzie, a drugi pilnuje sakw. Pierwszy po nocnych uliczkach pokręcił JPbike.

Wieczorny Amsterdam (1) © JPbike

Wieczorny Amsterdam (2) © JPbike

Gdy nastała kolej na Drogbasa to po pewnej chwili podeszła do mnie właścicielka barki, która dopiero co przyjechała i poinformowała mnie że mam wiać stamtąd. Nieładnie. No to przeniosłem się kawałeczek dalej, a tu kolejna osoba mnie zaczepiła – to stróż parkingowy. Również i ten facet chciał abym opuścił miejsce. Jak Jarek wrócił z nocnego kręcenia i dowiedział się o zaistniałej sytuacji to … #%^&!!#$!^%!. Trudno, kartony ukryliśmy w krzaczorach i pojechaliśmy gdzieś dalej. Zaniosło nas na prom, po przeprawieniu na drugą stronę dokręciliśmy na jakieś osiedle, tuż przy brzegu rzeki i po jakimś czasie postanawiamy zdrzemnąć w samych śpiworach na betonowym murku oporowym :)

MAASDAM – Rotterdam – ... - Amstelveen – AMSTERDAM (cała trasa ścieżkami rowerowymi).


Dzień piętnasty, dzień siedemnasty (ostatni).

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 15

Sobota, 27 lipca 2013 • dodano: 18.10.2013 | Komentarze 3

Po zbudzeniu okazuje się że porządnie i długo sobie pospaliśmy. Tak miało być.
Jarek mówi że słyszy jak pada i widocznie mocno przeżywa pierwsze deszczowe chwile w namiocie.
Dla mnie luz, pamiętam jak w dzieciństwie na wakacjach z rodzicami po ulewie kompletnie zalało nam cały namiot i był potopik. Ach, co to były za czasy :)
Faktycznie, po zajrzeniu na zewnątrz jest mokro, ale nie pada tak mocno.
No to zjedliśmy śniadanie i jeszcze trochę sobie pospaliśmy.
W końcu przestało padać i czas się dalej ruszyć. Podczas pakowania Jarek wiele razy marudził bo wszystko dookoła jest mokre, a tu gałązki, a tu skarpetki, a tu … :) Doszło nawet do tego że wydusił z siebie: "więcej nie wejdę do mokrego namiotu", albo: "może w Amsterdamie jakąś kwaterę wynajmiemy ?". Cóż, tłumaczę kompanowi że to jest wielodniowa wyprawa rowerowa i do takich spartańskich warunków trzeba być przyzwyczajonym.

Godzina 11:40. Na zewnątrz pada. Brakuje tylko plazmy :) © JPbike

Nasza najbardziej zakamuflowana miejscówka © JPbike

Wyruszyliśmy dopiero około 14:30. Czas zrobić zakupy w Lidlu.
Holenderskie ceny żywności podobne do belgijskich i francuskich, również wysokie.

Jak widać, Holandia to raj dla rowerzystów © JPbike

Jedziemy, jedziemy, dzisiejszy dzionek jakoś leniwie upływa © JPbike

Wizyta w rowerowym. Po tylu dniach taszczenia ze 40 kg chciałoby się pomknąć na czymś takim :) © JPbike

Strasznie płaściutko i równiutko tutaj © JPbike

Przerwa przy wale. Będzie Bitburger :) © JPbike

Długi jest ten wiadukt i to wzdłuż autostrady. W Holandii jest sporo takich obiektów © JPbike

Kanały, śluzy, wszystko przemyślane. Nic dziwnego bo spora część kraju leży poniżej poziomu morza © JPbike

Co ten kompan wypatrzył ? © JPbike

Spotkaliśmy polską barkę, kapitana z brodą też pozdrowiliśmy :) © JPbike

Obrzeże Maasdam © JPbike

Tu zakończyliśmy dość krótki trip tegoż dnia. Czas na obozik © JPbike

Takiej kąpieli mi bardzo brakowało :) © JPbike

I tak rozbiliśmy namiot obok, w głębokiej wnęce między ostrzyżonymi krzakami.
Dobrze że Drogbasowi w trakcie jazdy przeszły te mokre niewygody, kompan nabiera wprawy :)
Pora spać, jutro ostatni cel naszej wyprawy – Amsterdam !

ROOSENDAAL – Oud Gastel – Stampersgat – Fijnaart – Heijningen – Helwijk – Klaaswaal – MAASDAM


dzień czternasty, dzień szesnasty.

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 14

Piątek, 26 lipca 2013 • dodano: 14.10.2013 | Komentarze 8

Noc spędzona bez rozbijania namiotu w barku nie należała do przyjemnych.
Kiepsko, wręcz fatalnie się spało, co jakiś czas to się budziłem, to jakieś robale atakowały …

Poranek był pochmurny, zwiastowało deszczyk i przyjemną temperaturę do jazdy.

Tu, w pustym barku spaliśmy, a raczej próbowaliśmy spać :) © JPbike

Te ptactwo całą noc hałasowało i Drogbas chce im dokopać :D © JPbike

I tak my obaj kompletnie niewyspani zjedliśmy śniadanie, spakowaliśmy się i zaczęło padać …

Nasza miejscówka w parku rekreacyjnym w Oudenaarde © JPbike

Darmowa energia elektryczna, komórki można podładować © JPbike

Trochę popadało i tak oto spędziliśmy barową pogodę :) © JPbike

W końcu, około południa przestało padać, rozpogodziło się i można jechać dalej.
Tegoż dnia mamy w planach dotrzeć do granicy z Holandią, a to wszystko przez brak miejsca na rozbicie dzikiego obozowiska w Belgii. Po drodze robimy zakupy w Lidlu – ceny żywności podobne jak do francuskich, czyli wysokie.

Te pasy po prawej to ścieżki rowerowe, nawet na drodze ekspresowej © JPbike

A tutaj, po lewej to podziwiamy siedzibę BMC Racing © JPbike

W Gent. Nawet podczas remontu rowerówka ma swój pas ruchu (to żółte) ! © JPbike

Przerwa obiadowa na przedszkolnym podwórku © JPbike

Zamek Cortewalle w Beveren. Tu odpoczywaliśmy © JPbike

Czarnoskóre mieszkanki nie tylko Antwerpii są ładne i to na rowerkach :) © JPbike

Dotarliśmy do centrum Antwerpii, trzeba tylko przekroczyć Skaldę © JPbike

Wielka ta Skalda, zastanawiamy się gdzie jest jakiś most © JPbike

No właśnie, gdzie jest most ? Na mapie widać a w realu nie ma. Po krótkim czasie oświeciło mnie, bo po drodze widziałem ludzi na rowerach jadących w stronę jakiegoś budynku blisko brzegu rzeki – może tunel ? Okazało się że mam rację. Dużą i bezszelestną windą zjeżdża się 31 metrów w głąb ziemi.
Fajne wrażenia. Jarek był przerażony bo chyba się boi długich i głębokich tuneli :)

Drogbas tutaj wystrzelił do przodu jak torpeda :) © JPbike

Wbrew pozorom Jarek jest przerażony bo jesteśmy 31 metrów pod ziemią © JPbike

Gdy tylko wyjechaliśmy na powierzchnię to oczom od razu ukazała się super klimatyczna starówka.
Jarkowi tak się tam podobało że doszło nawet do tego: „jak wygram w lotto to tutaj się przeprowadzę” :)

Poniżej zapodaję parę fotek owego Starego Miasta w Antwerpii.







Po Antwerpii trochę pokręciliśmy, i też trochę mieliśmy błądzenia w wydostaniu się z dużego miasta na właściwy kierunek, znów pomocna była nawigacja w telefonie Jarka. Po drodze dopadł nas przelotny deszcz, który przeczekaliśmy pod wiaduktem.
Dzień powoli dobiegał końca, czas myśleć o rozbiciu namiotu. Będąc niedaleko granicy z Holandią skusił nas nieduży teren leśny i żeśmy skręcili w głąb lasu. Po ujechaniu ze kilometra jakieś niefajne miejsce wypatrzyliśmy, a tutaj z bocznej ścieżki nadszedł facet z karabinem i poinformował że to posiadłość prywatna …
Drogbas się #%^&!!#$!^%!. I tak trzeba było jechać dalej. Po drodze, już po ciemku zaliczyliśmy standardową kąpiel na małej stacji. W końcu, około północy udało się dotrzeć do granicy belgijsko – holenderskiej i czas szukać miejsca na obozik. W ciemnościach ciężko szło szukanie, była lekka mgła, kilka miejsc nadawało się do bani, a tu blisko szosa, a tu blisko gospodarstwo, a tu jakieś gówno … Dokręciliśmy do rogatek Roosendaal i wreszcie coś się znalazło i świetnie ukryte w gąszczu drzew. Rozbijamy namiot i spać. Do oporu.

OUDENAARDE – Gent – Lochristi – Lokeren – Sint Niklaas – Beveren – Antwerpen – Brasschaat – Wuustwezel – Essen – granica B/NL – Nispen - ROOSENDAAL


Dzień trzynasty, dzień piętnasty.