top2011

avatar

Ten blog rowerowy prowadzi Jacek ze stolicy Wielkopolski.
Info o mnie.

- przejechane: 171235.03 km
- w tym teren: 62276.77 km
- teren procentowo: 36.37 %
- v średnia: 22.71 km/h
- czas: 312d 08h 31m
- najdłuższy trip: 329.90 km
- max prędkość: 83.56 km/h
- max wysokość: 2845 m

baton rowerowy bikestats.pl

Wyprawy z sakwami

polska
logo-paris
logo-alpy
TN-IMG-2156

Zrowerowane Gminy



Archiwum 2023 button stats bikestats.pl 2022 button stats bikestats.pl 2021 button stats bikestats.pl 2020 button stats bikestats.pl 2019 button stats bikestats.pl 2018 button stats bikestats.pl 2017 button stats bikestats.pl 2016 button stats bikestats.pl 2015 button stats bikestats.pl 2014 button stats bikestats.pl 2013 button stats bikestats.pl 2012 button stats bikestats.pl 2011 button stats bikestats.pl 2010 button stats bikestats.pl 2009 button stats bikestats.pl 2008 button stats bikestats.pl

Wpisy archiwalne w miesiącu

Lipiec, 2014

Dystans całkowity:2334.38 km (w terenie 161.00 km; 6.90%)
Czas w ruchu:119:54
Średnia prędkość:19.47 km/h
Maksymalna prędkość:83.56 km/h
Liczba aktywności:21
Średnio na aktywność:111.16 km i 5h 42m
Więcej statystyk
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, podsumowanie

    Środa, 30 lipca 2014 • dodano: 30.07.2014 | Komentarze 23


    Druga z rzędu ponad dwutygodniowa sakwiarska wyprawa z Drogbasem dobiegła końca. Można powiedzieć że poziom zrealizowania tego co zaplanowałem waha się w przedziale 60 – 75%.
    Tym razem udaliśmy się do Rzymu, po drodze zmierzyliśmy się z niezliczoną ilością nie tylko alpejskich podjazdów, do tego na rowerach ważących z ponad 40 kg i obładowanymi z przodu i z tyłu sakwami plus wór transportowy.
    Pokonaliśmy w sumie 2035 km. Plan był taki – dziennie 160 km, mając po drodze do pokonania dwie sławne przełęcze (Hochtor 2504 m i Passo dello Stelvio 2757m). Pierwszą udało się zdobyć i … niestety okazało się że przeliczyliśmy się z ilością i trudnością podjazdów, do tego ciężkie rowery, nieźle grzejące słońce, brak większej ilości wolnego czasu, problemy z bolącymi kolanami na długich i siłowych podjazdach wykrzesały z nas tyle sił, że po dojechaniu do włoskiego kurortu Cortina d’Ampezzo trzeba było podjąć ciężką decyzję o rezygnacji z zaplanowanej trasy i kolejnych fantastycznych alpejskich arcywidoków. Musieliśmy skrócić drogę do Rzymu przez wybrzeże Adriatyku i stamtąd na południe do samego celu. A to z kolei i posługując się głównie samochodową mapą Włoch poskutkowało niezliczoną ilością błądzenia i jazdy bardzo ruchliwymi głównymi drogami, jeszcze do tego trzeba było pokonywać kolejne niespodziewane podjazdy i to nierzadko w upale. W końcu, na 100 km przed Rzymem wsiedliśmy do pociągu. W ostatnich dniach podróży dochodziło również do wielu nerwowych sytuacji jak i drobnych kłótni, mimo tego dotrwaliśmy razem do końca.
    Największym błędem jakie popełniłem w przygotowaniach było zamontowanie kasety 11-28, zresztą wystarczy sobie wyobrazić ile musiałem wkładać sił na pokonanie z sakwami np. Przełęczy Karkonoskiej, albo ponad 30 km do góry ze średnimi 12% na Hochtor i na Grossglockner …
    Niespodziewane pozytywy też były – poza powalającymi górskimi arcywidokami i pobiciem rekordu prędkości (83.56 km/h), mieliśmy okazje zjeżdżać w dół ponad 100 km, spotkaliśmy niemało rowerowych podróżników, w tym dwóch kolegów z łódzkiego (2 dni kręciliśmy w czwórkę) i sympatyczną Niemkę (fragment przejechaliśmy wspólnie), jak i mijaliśmy całą masę górskich szosonów z pozdrowieniami :)
    Z odwiedzonych krajów – Czechy, Austria, Włochy, San Marino i oczywiście Watykan, w którym nie zabrakło niedzielnego spotkania z papieżem Franciszkiem i odwiedzin grobu Świętego Jana Pawła II.
    Z miejscem na rozbijanie namiotu nie mieliśmy większych problemów, raz zdarzyło się nam spać na wysokości aż 2100 m.n.p.m. Natomiast w Rzymie czekała na nas wynajęta spoko kwatera.
    Zadowolony to jestem głównie z zobaczenia na własne oczy prawdziwego oblicza Alp widzianych z wysokości siodełka rowerowego (jeszcze tam wrócę), jak i zwiedzenia Watykanu, a z resztą to różnie bywało, takie życie.
    No i wielkie dzięki dla Jarka za towarzyszenie przez cały czas trwania wyprawy.

    Dzień 1 – Poznań – Dziwiszów, 251.39 km - klik do relacji
    Dzień 2 – Dziwiszów – Velenice, 133.35 km - klik do relacji
    Dzień 3 – Velenice – Pocepice, 151.09 km - klik do relacji
    Dzień 4 – Pocepice – Rozmberk nad Vltavou, 171.96 km - klik do relacji
    Dzień 5 – Rozmberk nad Vltavou - Roith, 151.95 km - klik do relacji
    Dzień 6 – Roith – Muhlbach am Hochkonig, 121.27 km - klik do relacji
    Dzień 7 – Muhlbach am Hochkonig – przed Grossglockner, 103.02 km - klik do relacji
    Dzień 8 – Przed Grossglockner – Innichen San Candido, 103.43 km - klik do relacji
    Dzień 9 - Innichen San Candido – Bes, 134.75 km - klik do relacji
    Dzień 10 – Bes – Riva, 188.30 km - klik do relacji
    Dzień 11 – Riva – Rimini, 163.26 km - klik do relacji
    Dzień 12 – Rimini – Santa Lucia, 119.67 km - klik do relacji
    Dzień 13 – Santa Lucia – Izzalini, 121.39 km - klik do relacji
    Dzień 14 – Izzalini – Attigliano – koleją do Rzymu, 76.50 km - klik do relacji
    Dzień 15 – Trochę zwiedzania i więcej błądzenia, 44.17 km - klik do relacji
    Dzień 16 – Nierowerowy, wizyta u papieża
    Dzień 17 – Powrót do PL, 24h jazdy autokarem


    Atakuję sławny podjazd na graniczną Przełęcz Karkonoską
    Atakuję sławny podjazd na graniczną Przełęcz Karkonoską © JPbike

    Praga zdobyta. Nad Wełtawą i most Karola w tle
    Praga zdobyta. Nad Wełtawą i most Karola w tle © JPbike

    Jazda przez południowe Czechy biegła przez masę pięknych pagórów
    Jazda przez południowe Czechy biegła przez masę pięknych pagórów © JPbike

    To już w Austrii. Deszczowych jazd na wyprawie mieliśmy kilka
    To już w Austrii. Deszczowych jazd na wyprawie mieliśmy kilka © JPbike

    W Linz nad Dunajem. Jak widać, jest OK :)
    W Linz nad Dunajem. Jak widać, jest OK :) © JPbike

    Wjeżdżamy w upragnione Alpy. Nad Halstattersee
    Wjeżdżamy w upragnione Alpy. Nad Hallstattersee © JPbike

    Jak widać, te góry robią wrażenie
    Jak widać, te góry robią wrażenie © JPbike

    W Bischofschofen. Kolejna skocznia zdobyta :)
    W Bischofshofen. Kolejna skocznia zdobyta :) © JPbike

    Zaczynają się najprawdziwsze alpejskie podjazdy. Lubię to :)
    Zaczynają się najprawdziwsze alpejskie podjazdy. Lubię to :) © JPbike

    Jazda w pięknej dolinie, w takiej scenerii to tylko kręcić :)
    Jazda w pięknej dolinie, w takiej scenerii to tylko kręcić :) © JPbike

    Atakuję słynną Hochalpenstrasse, ponad 30 km do góry !
    Atakuję słynną Hochalpenstrasse, ponad 30 km do góry ! © JPbike

    To coś robi wielkie wrażenie !
    To coś robi wielkie wrażenie ! © JPbike

    Najlepsza fotka z naszej wyprawy :)
    Najlepsza fotka z naszej wyprawy :) © JPbike

    Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :)
    Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :) © JPbike

    Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :)
    Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :) © JPbike

    Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m
    Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m © JPbike

    Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m)
    Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m) © JPbike

    Piękny i długi alpejski zjazd
    Piękny i długi alpejski zjazd © JPbike

    Wjeżdżamy w Dolomity
    Wjeżdżamy w Dolomity © JPbike

    Górskiej jazdy po fajnym i gładkim szuterku nie zabrakło
    Górskiej jazdy po fajnym i gładkim szuterku nie zabrakło © JPbike

    Fajnie się tędy pomyka w dół :)
    Fajnie się tędy pomyka w dół :) © JPbike

    Cortina d'Ampezzo, typowy alpejski kurort
    Cortina d'Ampezzo, typowy alpejski kurort © JPbike

    Tu już zboczyliśmy z planowanej trasy. Sporo tuneli było do pokonania
    Tu już zboczyliśmy z planowanej trasy. Sporo tuneli było do pokonania © JPbike

    W okolicach adriatyckiego wybrzeża kręciliśmy w czwórkę i to dość szybko
    W okolicach adriatyckiego wybrzeża kręciliśmy w czwórkę i to dość szybko © JPbike

    Dojechałem nad Adriatyk
    Dojechałem nad Adriatyk © JPbike

    Kolejne niespodziewane podjazdy
    Kolejne niespodziewane podjazdy © JPbike

    Widokowe zjazdy
    Widokowe zjazdy © JPbike

    Dyskusja nad dalszą trasą z sympatyczną Niemką
    Dyskusja nad dalszą trasą z sympatyczną Niemką © JPbike

    Perugia. Sporo włoskich miast i miasteczek leży na górce
    Perugia. Sporo włoskich miast i miasteczek leży na górce © JPbike

    Tu mieliśmy dość kręcenia po górkach w upale i czekamy na pociąg
    Tu mieliśmy dość kręcenia po górkach w upale i czekamy na pociąg © JPbike

    Cel wyprawy osiągnięty !
    Cel wyprawy osiągnięty ! © JPbike

    Z cyklu - ja tam byłem :)
    Z cyklu - ja tam byłem :) © JPbike

    Troszkę nocnego Rzymu
    Troszkę nocnego Rzymu © JPbike

    Tłumy na Placu Św. Piotra
    Tłumy na Placu Św. Piotra © JPbike

    Spotkanie z papieżem Franciszkiem
    Spotkanie z papieżem Franciszkiem © JPbike




  • dystans : 44.17 km
  • czas : 02:45 h
  • v średnia : 16.06 km/h
  • v max : 39.58 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 15,16,17

    Sobota, 26 lipca 2014 • dodano: 28.10.2014 | Komentarze 7


    Po odespaniu, zrobieniu zakupów i śniadaniu wybraliśmy się pieszo we wiadomym kierunku - do Watykanu. W sumie to raptem kilka km spaceru. Przy okazji okazało się że mieszkaliśmy bliziutko sklepów rowerowych, więc nie mieliśmy problemu ze zdobyciem kartonów do rowerów na podróż powrotną do kraju.

    Tutaj nasze rumaki spędziły rzymską noc
    Tutaj nasze rumaki spędziły rzymską noc © JPbike

    Do Watykanu szliśmy wzdłuż Tybru i wśród zabytkowych mostów
    Do Watykanu szliśmy wzdłuż Tybru i wśród zabytkowych mostów © JPbike

    Kolejne stare mosty i widok na Zamek Św. Anioła
    Kolejne stare mosty i widok na Zamek Św. Anioła © JPbike

    Główna ulica do Watykanu
    Główna ulica do Watykanu © JPbike

    Z cyklu - ja tam byłem :)
    Z cyklu - ja tam byłem :) © JPbike

    Jak widać, troszkę tam popadywało, było przyjemnie ciepło. Kolejka ludzi z całego świata do wnętrza bazyliki oczywiście była i sprawnie się poruszała w stronę bramek i ochrony. Przeszliśmy bez problemów, nie było piknięcia, mimo że nadal mam blachę w obojczyku :). Przy wejściu do bazyliki spotkała mnie niemiła chwila - ochrona nie chciała mnie wpuścić bo okazało się że miałem za krótkie spodenki, a powinny być poniżej kolan. No to Drogbas poszedł sam pozwiedzać, a ja w oczekiwaniu aż kompan wyjdzie wymyśliłem że opuszczę spodenki :). Jak Jarek wrócił to chciał abym założył jego spodenki, nie było gdzie się przebrać, więc opuściłem spodenki tak by zwisały poniżej kolan i faktycznie udało się bez problemu wejść do środka :)

    Po zwiedzeniu bazyliki wypogodziło się i wróciliśmy do mieszkania, po drodze wstępując po wspomniane kartony.

    Włoska przerwa obiadowa :)
    Włoska przerwa obiadowa :) © JPbike

    Pod wieczór czas trochę pozwiedzać na rowerze Wieczne Miasto i obadać drogę z kwatery na dworzec autobusowy.
    Sporo zabytków mijaliśmy po drodze, problem w tym że nie studiowałem przewodników i nie wiedziałem co było czym :)

    Taki tam dokument że po Rzymie rowerowaliśmy :)
    Taki tam jedyny dokument że po Rzymie rowerowaliśmy :) © JPbike

    I tak kręciliśmy, kręciliśmy po takich se rzymskich ulicach, aż w końcu i w trakcie szukania drogi do dworca autobusowego pięknie pobłądziliśmy, tak daleko że tyle czasu zleciało i ... !#^!!#!$^! :). Po drodze, już po ciemku trafiliśmy nawet na jakąś policyjną akcję (!). W końcu się udało dojechać na właściwe miejsce i przy tym coraz lepiej poznawałem kolejne rzymskie ulice.

    Godzina 21:30. Przyjemny ciepły wieczór przy Koloseum
    Godzina 21:30. Przyjemny ciepły wieczór przy Koloseum © JPbike

    Troszkę nocnego Rzymu
    Troszkę nocnego Rzymu © JPbike

    I tak dojechaliśmy do kwatery, wyszedł spory kilometraż stąd na dworzec.
    Rowerów nie chcieliśmy znów zostawiać na zewnątrz, więc sprytnie się udało je wnieść na górę.

    Natomiast niedzielny dzionek przeznaczyliśmy na pieszą pielgrzymkę by spotkać się z papieżem Franciszkiem.

    Niedzielne południe na Placu Św. Piotra
    Niedzielne południe na Placu Św. Piotra © JPbike

    Tłumy na Placu Św. Piotra
    Tłumy, tłumy, do tego upalnie © JPbike

    Spotkanie z papieżem Franciszkiem
    No i doczekaliśmy się :) Papież Franciszek pozdrawia ! © JPbike

    Po powrocie do mieszkania czas na rozkręcanie rowerów, pakowanie wszystkiego osobno i szczelnie do każdego zakamarka kartonów. Poszło nam sprawnie, tylko jedno ale ... niespodziewanie zjawił się gospodarz i gdy tylko zobaczył nasz porozkręcany sprzęt to widocznie się zaniepokoił, coś po włosku tłumaczył oczywiście na temat rowerów i zadzwonił do swojego polskiego pośrednika, Drogbas wyjaśnił wszystko i gospodarz sobie poszedł. Po spakowaniu mieliśmy burzę mózgów na temat jak dotrzeć z takimi ciężkimi kartonami ze 10 km na miejsce odjazdu autokaru.

    Zatem w poniedziałek wczesnym rankiem się zaczęły najbardziej stresujące chwile. Do kartonów mieliśmy słabo umocowane od spodu deseczki z kółeczkami, które szybko zaczęły odpadać i ...!#^!!#!$^!. Taszczenie tego piechotą odpadało i pozostało załapanie taxi. Udało się załapać skodę kombi, ale ... taksówkarz w trakcie jazdy coś tam tłumaczył ze "będzie podwójnie" i po dojechaniu na miejsce chciał za taki kurs aż 70 euro !!! (o tym jak my dwaj się !#^!!#!$^! to nie napiszę, szkoda słów). Jak nadjechał nasz bezpośredni autokar to kierowca dopalający papieroska na widok naszych brzydkich kartonów uśmiechnął się i "k***a, co to jest ?" :) Kolejna dopłata za nadbagaż, wskok do klimatyzowanej kabiny i ponad 24 godziny jazdy do Poznania. Po dojechaniu na miejsce Jarek kolejny raz powiedział że kończy z wyprawami ... :)

    I tak oto zakończyła się nasza druga wspólna sakwiarska wyprawa rowerowa.

    Dzień czternasty, podsumowanie.




  • dystans : 76.50 km
  • teren : 4.00 km
  • czas : 04:38 h
  • v średnia : 16.51 km/h
  • v max : 54.20 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 14

    Piątek, 25 lipca 2014 • dodano: 25.10.2014 | Komentarze 2


    Noc, pobudka, śniadanie jakoś minęły nam i czas zwiać stamtąd.
    Jarek nadal był #^&!!#$!^%!!, nie miał chęci do jazdy, powiedział nawet że kończy z wyprawami. Mimo tego ruszyliśmy dalej bo Rzym coraz bliżej ...

    Ostatnia namiotowa miejscówka. Niby ładnie, w rzeczywistości wśród chaszczy i błotka
    Ostatnia namiotowa miejscówka. Niby ładnie, w rzeczywistości wśród chaszczy i błotka © JPbike

    Włoski klimacik i mijany szoson, mówimy nawzajem
    Włoski klimacik i mijany szoson, mówimy nawzajem "ciao" :) © JPbike

    Drogbas wręcz uwielbia zjazdy, to widać i ucieka mi :)
    Drogbas wręcz uwielbia zjazdy, to widać i ucieka mi :) © JPbike

    Po zjechaniu do pewnej krzyżówki okazuje się że trafiliśmy nie na tą drogę co planowałem. Mapa drogowa jaką mieliśmy zaczynała mnie !!#$!^%!. Trudno i trzeba było trochę nadłożyć km-ów. Przynajmniej mieliśmy kolejne ładne widoczki, takie jakie widać poniżej na fotkach ...

    Trip wśród skałek i tunelików
    Trip wśród skałek i tunelików © JPbike

    Takie tam zakrętasiki, górki i wiadukt
    Takie tam zakrętasiki, górki i wiadukt © JPbike

    No i są wąwoziki :)
    No i są wąwoziki :) © JPbike

    Mijane jeziorka i winnice też były
    Mijane jeziorka i winnice też były © JPbike

    Po dojechaniu do Attigliano zrobiliśmy postój na którym Jarek, widząc same górki wokół zaproponował abyśmy odpuścili tę walkę z czasem by tegoż dnia dotrzeć do Rzymu i byśmy zrezygnowali z wynajętej właśnie od tego dnia kwatery. Nie zgodziłem się. Ruszyliśmy dalej i okazało się że wg mapy zamiast bocznej prostej była kręta i konkretnie podjazdowa, co oczywiście mi nie pasowało. Zjechaliśmy z powrotem w dół na inną dróżkę, która z kolei się skończyła, a obok była autostrada. Upał wtedy był niezły. Zerknąłem na mapę i powiedziałem kompanowi że poddaję się w dalszym nawigowaniu. Mijała chwila, wróciliśmy do Attigliano, do marketu po piwo, Drogbas postawił i do tego przy kasie poznał miłą dziewczynę z Katowic co tam pracuje. No to opowiedzieliśmy jej o naszej wyprawie i dowiedzieliśmy się że większość dróg wokół prowadzi na autostradę, a z tymi bocznymi to trzeba byłoby się nieźle nakombinować jazdą wokół. Na szczęście pociągi tędy też jeżdżą i jesteśmy uratowani ! :) Dziewczyna ze Śląska napisała nam po włosku na kartce byśmy nie mieli problemów z zakupem biletów i faktycznie po bezproblemowym dotarciu na dworzec poszło gładko, nawet cena przejazdu nie powalała (100 km z rowerem za mniej niż 8 euro od osoby). W oczekiwaniu na nasz skład (jakieś 2 godziny) obaj odzyskaliśmy w miarę dobry humor :)

    Tu mieliśmy dość kręcenia po górkach w upale i czekamy na pociąg
    Tu mieliśmy dość kręcenia po górkach w upale i czekamy na pociąg © JPbike

    Włoskie koleje są spoko, to widać
    Włoskie koleje są spoko, to widać © JPbike

    W trakcie podróży Drogbas ucinał sobie drzemkę, a ja podziwiałem krajobrazy, faktycznie wokół same góry. Poza tym jak skład wjeżdżał do jednego z wielu tuneli to pierwszy raz w życiu odczułem nagły skok ciśnienia w przedziale. Wszystko przez to że okno było otwarte, a uszy moje ściskało. W sumie ciekawe przeżycie :)

    Tutaj Pendolino nie robi wrażenia, a u nas dopiero takie będą :)
    Tutaj Pendolino nie robi wrażenia, a u nas dopiero takie będą :) © JPbike

    Zaprawdę powiadam Wam że Rzym już od pierwszego spojrzenia nie zrobił na mnie większego wrażenia. Kręcąc ruchliwymi ulicami od dworca w stronę wynajętej kwatery odczuwałem typowe zachodnie miasto, wielokulturową mieszankę mieszkańców i pełno turystów z całego świata. Tylko te sławne starożytne zabytki jak najbardziej ratują sytuację, więc ...

    Cel wyprawy osiągnięty !
    Cel wyprawy osiągnięty ! © JPbike

    Do wynajętej kwatery dokręciliśmy bez większych problemów i na ponad godzinę przed czasem umówionego spotkania z gospodarzem. W trakcie oczekiwania na sąsiedniej ławeczce siedzieli ... podpici Polacy :). Trochę podgadaliśmy (chyba o tym jak oni tam żyją). W końcu zjawił się gospodarz, miły Włoch, rowerów nie pozwolił wnieść na górę, więc po zdjęciu sakw przypięliśmy je (z obawami) do płotka obok masy skuterów i chodem do spoko mieszkania. Zatem rozpakowanie, kąpiel, piesze wieczorne rozeznanie okolicy, zakup browarów i na tym zakończyła się nasza wyprawowa jazda do Wiecznego Miasta.

    Wreszcie w rzymskiej kwaterze. Można oblewać ile się chce :)
    Wreszcie w rzymskiej kwaterze. Można oblewać ile się chce :) © JPbike

    Dzień trzynasty, ostatnie 3 dni.




  • dystans : 121.39 km
  • czas : 06:35 h
  • v średnia : 18.44 km/h
  • v max : 65.08 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 13

    Czwartek, 24 lipca 2014 • dodano: 25.10.2014 | Komentarze 2


    Noc, pobudka, śniadanie i zwijanie się poszły sprawnie.
    Od czasu, gdy odbiliśmy się od adriatyckiego wybrzeża to humory mieliśmy średnie.
    A to przez presję czasu, a to przez nieplanowaną trasę, co za tym idzie nie wiedzieliśmy co nas będzie spotykać w drodze do Rzymu.

    Nasza nieźle zakamuflowana krzaczorami miejscówka
    Nasza nieźle zakamuflowana krzaczorami miejscówka © JPbike

    Kręcimy dalej na południe
    Kręcimy dalej na południe. Krajobraz taki że nie wiem czy to Włochy czy Polska :) © JPbike

    Już podczas pierwszego postoju spotkaliśmy rowerzystkę z sakwami - to Tanja z Berlina. Jarek troszkę zna niemiecki i trochę sobie pogadali. Mówiła m.in. że my wyglądamy jak PROsi :). Tanja pokazała mi wydrukowaną mapę podroży, robiła rundkę po środkowych Włochach. Podczas postoju przy markecie Tanja poprosiła mnie bym zerknął na stan napędu jej nietypowego i rzadkiego roweru - masakra, łańcuch miała tak rozciągnięty że nie wiem :)
    A gdy wyszedłem z zakupami to Jarka zagadywał miejscowy emeryt, chyba fan kolarstwa, później jeszcze do rozmów dołączyła młoda para - ogólnie było wesoło :)

    Nie ujechaliśmy daleko i już mamy miłe towarzystwo :)
    Nie ujechaliśmy daleko i już mamy miłe towarzystwo :) © JPbike

    Trip przez włoskie miasteczka
    Trip przez włoskie miasteczka © JPbike

    Po dojechaniu do obrzeża Perugii nasze drogi się krzyżowały i czas na miłe pożegnanie z sympatyczną Tanją.

    Przerwa na browarka. W cieniu bo gorąco
    Przerwa na browarka. W cieniu bo gorąco © JPbike

    Kolejny konkret podjazd. Będzie padać
    Kolejny konkret podjazd. Będzie padać © JPbike

    Perugia. Sporo włoskich miast i miasteczek leży na górce
    Perugia. Sporo włoskich miast i miasteczek leży na górce © JPbike

    Klimatyczna uliczka w Perugii
    Klimatyczna uliczka w Perugii © JPbike

    Jeden z symboli Italii
    Jeden z symboli Italii © JPbike

    Bez komentarza :)
    Bez komentarza :) © JPbike

    Deszczykowa jazda po pagórach
    Deszczykowa jazda po pagórach © JPbike

    Parujący krajobraz widziany z boku
    Parujący krajobraz widziany z boku © JPbike

    Rozpadało się na dłużej i tu sobie posiedzieliśmy, obiad też tu był
    Rozpadało się na dłużej i tu sobie posiedzieliśmy, obiad też tu był © JPbike

    Zabytkowa część Todi
    Zabytkowa część Todi © JPbike

    Drogbas tam w dół rozpędził się na wyboistej (!) drodze ponad 80 km/h !
    Drogbas tam w dół rozpędził się na wyboistej (!) drodze ponad 80 km/h ! © JPbike

    Taki tam zamek po drodze
    Taki tam zamek po drodze © JPbike

    Się zaczął kolejny, niespodziewanie długi i konkretny podjazd na bocznej drodze. Ledwo co przekroczyliśmy 110 km a Jarek nagle mocno osłabł, a ja byłem tym stanem rzeczy zdziwiony. Trudno, bywa. No to zaczęliśmy szukać miejscówki, mijane na podjeździe kolejne skrawki ziemi z różnych powodów odpadały. Małej kłótni nie brakło. Raz Jarkowi było tak źle że rzucił rower na środku drogi i przy tym łamiąc róg na kierownicy. W końcu, po podjechaniu na jeden z setki okolicznych szczytów udało się coś znaleźć. Paskudne miejsce, przy przeoranym polu i w dodatku na błotnistym podłożu. Drogbas był #^&!!#$!^%!!, więc końcówkę tego dnia uznałem za najgorsze chwile naszej wyprawy.

    Dzień dwunasty, dzień czternasty.




  • dystans : 119.67 km
  • teren : 1.00 km
  • czas : 06:32 h
  • v średnia : 18.32 km/h
  • v max : 57.29 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 12

    Środa, 23 lipca 2014 • dodano: 22.10.2014 | Komentarze 0


    Gdy się zbudziłem, wyszedłem z namiotu by zrobić porządek w sakwach to zastanawiałem się czemu tak długo Drogbas dalej spał. Jak się obudził to wyglądał nie najlepiej i nie miał chęci by jechać dalej, wymyślił nawet że może by skorzystać z pociągu do Rzymu. Początkowo nie miałem pojęcia co jest grane. Okazało się że w nocy musiało nieźle napadać, mimo że rano chaszcze wokół były suche. W namiocie, na części gdzie spał Jarek przeciekało na podłogę i kompan chyba przez to nie mógł zasnąć. Sprawdziliśmy namiot od spodu i nic podejrzanego nie znaleźliśmy. Po tym też zacząłem myśleć nad wariantem dalszej jazdy do Rzymu. W końcu jednak udało się pozwijać obozik i ruszyć dalej. No i się zaczęły upały, które jak się później okazało, poza jednym wyjątkiem towarzyszyły nam już do samego końca wyprawy.

    Wjeżdżamy do San Marino
    Wjeżdżamy do San Marino © JPbike

    Główna droga w małym państwie jest konkretnym podjazdem
    Główna droga w małym państwie jest konkretnym podjazdem © JPbike

    Wjeżdżając pod górkę można dostrzeć w oddali Adriatyk
    Wjeżdżając pod górkę można dostrzec w oddali Adriatyk © JPbike

    Widok na Monte Titano (756 m)
    Widok na Monte Titano (756 m) © JPbike

    Jeszcze w trakcie początkowych km Jarek mocno zostawał w tyle, nie jest z nim dobrze - pomyślałem. Podczas odpoczynku by odsapnąć kompan informuje mnie że musi uciąć 2-3 h drzemkę. No to po podjechaniu i wydostaniu się z miasta zjechaliśmy na niefajne miejsce na postój. Jarkowi nie udało się pospać, nie miał humoru i zaczynał nawet żałować że w ogóle wybrał się na tą wyprawę. To były ciężkie chwile. Mimo tego ruszyliśmy dalej.

    Kręcimy dalej. Jak sie później okazało - takie górzyste okolice mieliśmy aż do Rzymu
    Kręcimy dalej. Jak się później okazało - takie górzyste okolice mieliśmy aż do Rzymu © JPbike

    Takich zabytków na szczytach było sporo
    Takich zabytków na szczytach było sporo © JPbike

    Przerwa na obiad. Ładnie tam, chociaż w Alpach było ładniej :)
    Przerwa na obiad. Ładnie tam, chociaż w Alpach było ładniej :) © JPbike

    Po powyższej przerwie Jarek odżył, ulżyło nam i można było spokojnie kręcić dalej :)

    Wjechaliśmy do sławnej Toskanii (prowincja Arezzo)
    Wjechaliśmy do sławnej Toskanii (prowincja Arezzo) © JPbike

    Kolejne niespodziewane podjazdy
    Nie spodziewałem się że tego dnia będziemy wjeżdżać na taką wysokość © JPbike

    Na szczycie musiałem trochę poczekać na Jarka, a ten jak dojechał to był na mnie zły bo po drodze nie wiedział czy jedzie dobrym kierunkiem i coś tam tłumaczył że ma dodatkowy balast w postaci namiotu. Na pytanie odnośnie przełożenia namiotu do mnie - odmówił.

    Widokowe zjazdy
    Widokowy zjazd © JPbike

    Po zjechaniu do doliny, skierowaliśmy się zgodnie z mapą na długą prostą. Po drodze mieliśmy ochotę na pizzę, ale okoliczne knajpki właśnie zamykali, ledwo zdążyliśmy przed zamknięciem sklepu kupić pieczywo. I tak kręciliśmy dalej, szukając miejscówki. Po krótkich poszukiwaniach coś się znalazło tuż przy drodze i obrośnięte krzaczorami wokół. Zatem po rozbiciu namiocika jeszcze kolacyjka i spać.

    Dzień jedenasty, dzień trzynasty.




  • dystans : 163.26 km
  • teren : 1.00 km
  • czas : 06:58 h
  • v średnia : 23.43 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 11

    Wtorek, 22 lipca 2014 • dodano: 16.10.2014 | Komentarze 0


    Poprzedniego dnia wieczorem dowiedziałem się że nasi towarzysze wstają o 6 rano, OK nie ma sprawy i my postaramy się też tak zabójczo wcześnie wstać i wstaliśmy.
    No to śniadanie, zwijanie obozu i równie wcześnie ruszamy na dalszą trasę.

    Gnamy po płaskim. Gdyby nie ilość TIR-ów byłoby miło
    Gnamy po płaskim. Gdyby nie ilość TIR-ów byłoby miło © JPbike

    Tu zajechaliśmy przed czasem i czekamy na otwarcie
    Tu zajechaliśmy przed czasem i czekamy na otwarcie © JPbike

    Po zakupach i skierowaniu się nad morze kolejny raz musieliśmy się zmagać z błądzeniem w trafieniu na właściwą drogę.

    W Lido di Classe dokręcamy na plażę
    W Lido di Classe w końcu dokręcamy na plażę © JPbike

    Dojechałem nad Adriatyk
    Dojechałem na rowerze spod domu nad Adriatyk  :) © JPbike

    Nadmorski zlocik kolarskich opalenizn z Polski :)
    Nadmorski zlocik kolarskich opalenizn z Polski :) © JPbike

    Właściwy napój w właściwym miejscu :)
    Właściwy napój w właściwym miejscu :) © JPbike

    Powiadam że ten piasek jest gorszy od naszego nadbałtyckiego
    Powiadam że ten piasek jest gorszy od naszego nadbałtyckiego © JPbike

    Niestety czas jechać dalej, a wolałbym tu poleżeć z browarkami :)
    Niestety czas jechać dalej, a wolałbym tu poleżeć z browarkami :) © JPbike

    Jedziemy długo przez nadmorskie kurorty
    Jedziemy długo przez nadmorskie kurorty © JPbike

    Rybackie sprawki
    Rybackie sprawki © JPbike

    Rondo z mocno kolarskimi akcentami
    Rondo z mocno kolarskimi akcentami © JPbike

    W okolicach Rimini kolejne błądzenie, gapienie się w mapę i dyskusje nad dalszą trasą. Raz, przy próbie odbicia się od wybrzeża w głąb lądu jakaś boczna droga zaprowadziła nas nie tam, trzeba było wrócić i znów od nowa obmyślać trasę. Sporo czasu nam zleciało. To wszystko zaczynało działać na nerwy, humory się popsuły. Kręcąc dalej i ponownie przez kolejne kurorty wzdłuż wybrzeża do Rimini w pewnym momencie tak jakoś przyspieszyłem, Jarek też, a nasi koledzy gdzieś w tyłach zniknęli. Trudno, widocznie mieliśmy inne preferencje i upodobania na wyprawie.

    To już w Rimini
    To już w Rimini © JPbike

    Pogaduszki z lokalesem. Tamtejsza plaża jest taka jak widać
    Pogaduszki z lokalesem. Tamtejsza plaża jest taka jak widać © JPbike

    W Rimini postój nad rzeką i kolejne przemyślenia na temat dalszej jazdy. Po 150 km Jarek miał dość, więc po wydostaniu się z miasta (z problemami) skierowałem nas na główną drogę do San Marino, od razu zaczął się długi podjazd. Gdy tylko obok drogi znalazł się jakiś średnio osłonięty skrawek ziemi to od razu tam się urządziliśmy na noc. Obaj byliśmy wtedy bez humorów, kolacja i spać.

    Dzień dziesiąty, dzień dwunasty.




  • dystans : 188.30 km
  • teren : 2.00 km
  • czas : 07:48 h
  • v średnia : 24.14 km/h
  • v max : 53.24 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 10

    Poniedziałek, 21 lipca 2014 • dodano: 14.10.2014 | Komentarze 3


    Nazajutrz Drogbas poinformował mnie że coś tam w nocy popadywało, faktycznie poranek był pochmurny, a chaszcze wokół mokre. Więc zwinęliśmy namiot i przenieśliśmy się do poniższego miejsca na boisku.

    Pochmurny poranek, godz.6:52. Tu się schowaliśmy
    Pochmurny poranek, godz. 6:52. Tu się schowaliśmy © JPbike

    Czas na śniedanie, smarowanie napędu i można kręcić dalej
    Czas na śniedanie, smarowanie napędu i można kręcić dalej © JPbike

    No i ruszyliśmy, w dalszym ciągu cały czas lekko w dół i wśród widocznych na poniższych fotkach górskich krajobrazów.

    W drodze nad Adriatyk (1)
    W drodze nad Adriatyk (2)
    W drodze nad Adriatyk (3)
    Kolejny tunel


    W końcu się wypłaszczyło i bez rewelacji dojechaliśmy do okolic Wenecji.


    Okolice Wenecji. Typowe włoskie miasteczko
    Okolice Wenecji. Typowe włoskie miasteczko © JPbike

    Gdy tylko zbliżyliśmy się do wybrzeża to w Mestre się zaczęło kolejne błądzenie i szukanie właściwej drogi.
    I tak trochę czasu zleciało, w końcu się udało trafić na tą drogę, i nagle zauważyliśmy przy barze dwóch Polaków i to też rowerowych podróżników. Po poznaniu się - to Robert i Wojtek z Łódzkiego i okazało się że tez jadą w stronę Rzymu i po tym jeszcze dalej, pozazdrościć im tyle wolnego czasu (studenci). Więc zagadujemy się na wspólną dalszą jazdę. Droga przed nami okazała się bardzo długą prostą i to płaską, napieraliśmy wprost konkretnie i ze zmianami. Najbardziej z takiego tempa zadowolony był oczywiście Drogbas :)

    Jak dobrze spotkać rodaków i to też rowerowych wyprawowiczów :)
    Jak dobrze spotkać rodaków i to też rowerowych wyprawowiczów :) © JPbike

    W okolicach adriatyckiego wybrzeża kręciliśmy w czwórkę i to dość szybko
    W okolicach adriatyckiego wybrzeża kręciliśmy w czwórkę i to dość szybko © JPbike

    Przerwa obiadowa przy opuszczonym warsztacie. Znalazłem tam ramę na szoskę, tylko jak zabrać ?
    Przerwa obiadowa przy opuszczonym warsztacie. Znalazłem tam klasyczną ramę na szoskę, tylko jak zabrać ? © JPbike

    Tu się wspólnie rozbiliśmy. Spoko miejscówka
    Tu, w pobliżu naszej drogi wspólnie rozbiliśmy obóz. Spoko miejscówka © JPbike


    Dzień dziewiąty, dzień jedenasty.




  • dystans : 134.75 km
  • teren : 20.00 km
  • czas : 06:48 h
  • v średnia : 19.82 km/h
  • v max : 55.19 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 9

    Niedziela, 20 lipca 2014 • dodano: 12.10.2014 | Komentarze 0


    Nazajutrz po zbudzeniu się, na miejsce (do pasieki) przyjechał gospodarz, Włoch mówiący po niemiecku, był spoko, opowiedzieliśmy skąd i dokąd jedziemy i dowiedzieliśmy się że do okolic Wenecji mamy ze 200 km.
    No to śniadanie, zwijanie obozowiska i jazda dalej wśród pięknych Dolomitów. Jest niedziela, więc ruch wszelkiej maści rowerzystów spory.

    Wjeżdżamy w Dolomity
    Urocza rowerówka wśród Dolomitów © JPbike

    Fajny kontrast. Kto wie co to jest ? Ja wiem bo byłem tam :)
    Fajny kontrast. Kto wie co to jest ? Ja wiem bo byłem tam :) © JPbike

    W alpejskich miasteczkach takich pięknych bryczek jest sporo
    W alpejskich miasteczkach takich pięknych bryczek jest sporo © JPbike

    Tak, tędy jedziemy !
    Tak, tędy jedziemy ! © JPbike

    Pięknie tam w Dolomitach
    Pięknie tam w Dolomitach © JPbike

    Toblach. Miejscówka znana fanom narciarstwa biegowego
    Toblach. Miejscówka znana fanom narciarstwa biegowego © JPbike

    Świetny jest ten szuterek. Delikatnie podjazdowy
    Świetny jest ten szuterek. Delikatnie podjazdowy © JPbike

    Bez komentarza (1) :)
    Bez komentarza (1) :) © JPbike

    Nie bylibyśmy sobą, gdyby nie takie frajdowe przeprawy :)
    Nie bylibyśmy sobą, gdyby nie takie frajdowe przeprawy :) © JPbike

    Bez komentarza (2) :)
    Bez komentarza (2) :) © JPbike

    Chwila postoju. Nie pamiętam co Drogbas wtedy pił :)
    Chwila postoju. Nie pamiętam co Drogbas wtedy pił :) © JPbike

    Od tego miejsca rozpoczęliśmy długi zjazd, jak się okazało ponad 100 km !
    Od tego miejsca (ok 1450 m.n.p.m) rozpoczęliśmy długi zjazd, jak się okazało ponad 100 km ! © JPbike

    Seria super zakrętasów
    Seria super zakrętasów © JPbike

    Bez komentarza (3) :)
    Bez komentarza (3) :) © JPbike

    Cortina d'Ampezzo, typowy alpejski kurort
    Cortina d'Ampezzo, typowy alpejski kurort © JPbike

    Przez Cortinę (c.d.)
    Przez Cortinę (c.d.) © JPbike

    Skocznia olimpijska (1956), a na dole urządzili boisko
    Skocznia olimpijska (1956), a na dole urządzili boisko © JPbike

    W Cortinie z żalem pożegnaliśmy się z zaplanowaną trasą, jaka szkoda, trudno i myk w stronę Adriatyku.

    Przez kolejne włoskie wioski wśrod gór
    Przez kolejne włoskie wioski wśród gór © JPbike

    Tu już zboczyliśmy z planowanej trasy. Sporo tuneli było do pokonania
    Na nieplanowanej trasie sporo tuneli było do pokonania © JPbike

    Spojrzenie na tunele z bliska. Najdłuszy miał ponad 2.2 km
    Spojrzenie na tunele z bliska. Najdłuszy miał ponad 2.2 km © JPbike

    Jak na niedzielne popołudnie przystało, ruch aut tędy był straszny, z trudem to wytrzymaliśmy.
    Podczas krótkiego postoju pierwszy raz w życiu usłyszałem charakterystyczny pomruk z 12 cylindrowego Lamborghini.

    Po serii tuneli oczom naszym ukazały się coraz niższe góry, a szkoda :)
    Po serii tuneli oczom naszym ukazały się coraz niższe góry, a szkoda © JPbike

    W Belluno przerwa na obiad, zakupy (Lidl jednak w niedzielę otwarty) i sporo błądzenia w wydostaniu na właściwą drogę, mapa drogowa w skali 1:600 000 nie ułatwiała sprawy. W końcu jakimś trafem wjechaliśmy na boczną dróżkę, zbliżała się późna pora i czas szukać czegoś do spania.

    Wreszcie zboczyliśmy z ruchliwej szosy. Tu jest miło i przyjemnie
    Wreszcie zboczyliśmy z ruchliwej szosy. Tu jest miło i przyjemnie © JPbike

    W Bes. Tu była kolacja, prysznic i rozbiliśmy namiocik po drugiej stronie
    W Bes. Tu była kolacja, prysznic (w budynku dla piłkarzy) i rozbiliśmy namiocik po drugiej stronie © JPbike


    Zatem to był dzień, w którym przedwcześnie zakończyliśmy piękny widokowo alpejski trip.

    Dzień ósmy, dzień dziesiąty.




  • dystans : 103.43 km
  • teren : 2.00 km
  • czas : 05:35 h
  • v średnia : 18.52 km/h
  • v max : 78.04 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 8

    Sobota, 19 lipca 2014 • dodano: 01.10.2014 | Komentarze 6


    Noc spędzona w namiocie na wysokości ponad 2100 m.n.p.m z temperaturą ledwo ponad 10°C jakoś udało się nam przetrzymać. Wystarczyło włożyć na siebie coś cieplejszego i spoko. Aha, wczoraj wieczorem odkryłem na dnie sakwy żel przeciwbólowy i kolana tym posmarowaliśmy, chyba pomogło. A przed wyprawą mama uszykowała mi parę leków i opatrunków, a ja się wahałem czy to wszystko zabrać... No tak trzeba mamusi słuchać !
    No to czas na kawę, śniadanie w alpejskiej scenerii i można zwijać wysokogórski obozik.

    Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m
    Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m © JPbike

    Taki widoczek mieliśmy zaraz po wyjściu z namiotu :)
    Taki widoczek mieliśmy zaraz po wyjściu z namiotu :) © JPbike

    Pora jechać dalej. Taka sceneria jest wręcz wymarzona !
    Pora jechać dalej. Taka sceneria jest wręcz wymarzona ! © JPbike

    Wysoko, coraz wyżej. Przemyślane górskie konstrukcje
    Wysoko, coraz wyżej. Przemyślane górskie konstrukcje © JPbike

    Chwila na odsapnięcie. Ten szuterek mnie kusi :)
    Chwila na odsapnięcie. Ten szuterek mnie kusi :) © JPbike

    Końcówka podjazdu daje niesamowite doznania widokowe :)
    Końcówka podjazdu daje niesamowite doznania widokowe :) © JPbike

    Ach jak wysoko żeśmy zajechali
    Ach jak wysoko żeśmy zajechali © JPbike

    Koniec podjazdu. Miła tu temperatura, no i te arcywidoczki
    Koniec podjazdu. Miła tu temperatura, no i te arcywidoczki © JPbike

    Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m)
    Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m) © JPbike

    Jak widać - skończyła się nam droga, dopiero na szczycie okazało się że to turystyczna dojazdówka, wczoraj na mijanej krzyżówce wybrałem nie ten kierunek co planowaliśmy. Jarek nawet się nieznacznie &!!#$!^% bo znów musiał się męczyć masakrycznym podjazdem, na szczęście alpejskie arcywidoki szybko uspokoiły kompana, uff :) Przynajmniej zobaczyliśmy z bliska lodowiec i najwyższy szczyt Austrii. Po tych nieplanowanych SUPER atrakcjach można było ruszyć w dalszą drogę, to znaczy na dłuuugi zjazd :)

    Zjeżdżamy dłuuugo w dół. Drogbas pędzi i się cieszy :)
    Zjeżdżamy dłuuugo w dół. Drogbas pędzi i się cieszy :) © JPbike

    Bez komentarza :)
    Bez komentarza :) © JPbike

    Tego pięknego Garbusa to my wyprzedziliśmy lekką pytką :)
    Tego pięknego Garbusa to my wyprzedziliśmy lekką pytką :) © JPbike

    Piękny i długi alpejski zjazd
    Zjechaliśmy do Heiligenblut © JPbike

    Koniec zjazdu, chociaż nadal tu wysoko - ok 950 m.n.p.m
    Koniec zjazdu, chociaż nadal tu wysoko - ok 950 m.n.p.m © JPbike

    Fotka w sam raz na tapetę :)
    Kolejny podjazd. Fotka w sam raz na tapetę :) © JPbike

    Jedziemy w stronę granicy
    Jedziemy w stronę granicy © JPbike

    Przerwa na obiad
    Przerwa na obiad © JPbike

    Kąpiel w lodowatej wodzie też była, a co ?
    Kąpiel w lodowatej wodzie też była, a co ? © JPbike

    W trakcie ciszy poobiedniej miałem przemyślenia i wątpliwości odnośnie dalszej jazdy zaplanowaną trasą. Po spojrzeniu na pozostałe wydrukowane fragmenty trasy i odczuciu na własnej skórze że alpejskie podjazdy są trudniejsze niż się spodziewałem, zwłaszcza dla sakwiarzy, to stwierdziłem że ciężko będzie wyrobić się by dotrzeć na czas do Rzymu. Mówi się trudno i równie szybko zaplanowałem opcję skrócenia trasy. Po rozmowie z Jarkiem zapadła decyzja że po drodze kupimy mapę Włoch i się okaże co dalej.

    Czasem i takie rowerówki się trafiały
    Czasem i takie rowerówki się trafiały © JPbike

    Spotkaliśmy Czecha, który tam pracuje i jeździ rowerem. Wspólne piwko też było :)
    Spotkaliśmy Czecha, który tam pracuje i jeździ rowerem. Wspólne piwko też było :) © JPbike

    Italia zdobyta !
    Italia zdobyta ! © JPbike

    Powoli wkraczamy w piękne Dolomity
    Powoli wkraczamy w piękne Dolomity © JPbike

    Stówka za nami, zjechaliśmy z drogi, kawałek szuterka i od razu mamy miejscówkę noclegową na skraju lasu.

    Tu urządziliśmy obozik. Namiocik stanął po zmierzchu
    Tu urządziliśmy obozik. Namiocik stanął po zmierzchu © JPbike

    Dobre warunki do wysuszenia kolarskich ciuchów
    Dobre warunki do wysuszenia kolarskich ciuchów © JPbike

    Czas na kolację, nawet spoko stół mieliśmy :)
    Czas na kolację, nawet spoko stół mieliśmy :) © JPbike

    I tak odpoczywając, przestudiowaliśmy zakupioną samochodową mapę Włoch - faktycznie że zaplanowanej trasy nie uda się pokonać zgodnie z planem i na czas. Zapadła decyzja że udamy się w stronę adriatyckiego wybrzeża i dalej będziemy przebijać się wprost na południe, do celu wyprawy. Z tego wszystkiego najbardziej nam szkoda że nie zaliczymy sławnej Passo dello Stelvio i uroczego jeziora Garda. Cóż, może innym razem ... :)

    Dzień siódmy, dzień dziewiąty.




  • dystans : 103.02 km
  • teren : 1.00 km
  • czas : 07:56 h
  • v średnia : 12.99 km/h
  • v max : 83.56 km/h
  • rower : Sztywna Biria
  • Poznań - Alpy - Rzym, dzień 7

    Piątek, 18 lipca 2014 • dodano: 31.08.2014 | Komentarze 11


    Noc, pobudka, śniadanko i zwijanko obozika poszły sprawnie.
    W skrócie - to był dzień pełen alpejskich emocji, zresztą fotostory wystarczy :)

    Tu spaliśmy. Całkiem fajna miejscówka
    Tu spaliśmy. Całkiem fajna miejscówka © JPbike

    Od razu długi podjazd. Ten znak wskazuje konkretne parametry :)
    Od razu długi podjazd. Ten znak wskazuje konkretne parametry :) © JPbike

    Wysoko, coraz wyżej. W sam raz dla mnie :)
    Wysoko, coraz wyżej. W sam raz dla mnie :) © JPbike

    Po długim podjeździe jest i równie długi zjazd. Widokowy oczywiście
    Po długim podjeździe jest i równie długi zjazd. Widokowy oczywiście © JPbike

    Naturalna regeneracja w lodowatej wodzie :)
    Naturalna regeneracja w lodowatej wodzie :) © JPbike

    Pięknie tam. Tylko jeździć !
    Pięknie tam. Tylko jeździć ! © JPbike

    Nad Zeller See
    Nad Zeller See © JPbike

    Jedziemy w stronę Hochalpenstrasse. Napięcie rośnie :)
    Jedziemy w stronę Hochalpenstrasse. Napięcie rośnie :) © JPbike

    Bramka poboru opłat. Rowerzyści jadą gratis !
    Bramka poboru opłat. Rowerzyści jadą gratis ! © JPbike

    Parametry 33km podjazdu. Kuszące :)
    Parametry 33km podjazdu. Kuszące :) © JPbike

    Podjeżdżając, przy antylawinowym zadaszeniu wjechałem w kałużę z kapiącej wody która okazała się śliska jak lód (mchy), od razu uślizg przedniego koła i gleba ze szlifami zaliczona. To nic, szybko się pozbierałem, nim Jarek dojechał :)

    No to wspinamy się. Dawaj Drogbas !
    No to wspinamy się. Dawaj Drogbas ! © JPbike

    Każdy zakręt ma swoją nazwę. Tu wysokość Śnieżki pokonana :)
    Każdy zakręt ma swoją nazwę. Tu wysokość Śnieżki pokonana :) © JPbike

    Bez komentarza, bo widoki rażą :)
    Bez komentarza, bo widoki rażą :) © JPbike

    W pewnym momencie lewe kolano znów dawało o sobie znać przy każdym mocniejszym depnięciu, co przy kasecie 11-28 nietrudno, do tego zaczął mnie łapać kryzys energetyczny, brak pożywnego obiadu przed wspinaczką zrobiło swoje. Jarek mi wtedy zwiał do góry. Wspinając się dalej musiałem często się zatrzymywać, coś zjeść, nawet wysłać smsa do Drogbasa. W końcu pierwszy raz w życiu założyłem opaskę na kolano i po jakimś czasie pomogło częściowo.

    Powolutku wkraczamy w krainę wiecznie śnieżnych szczytów
    Powolutku wkraczamy w krainę wiecznie śnieżnych szczytów © JPbike

    To coś robi wielkie wrażenie !
    To coś robi wielkie wrażenie ! © JPbike

    Bez komentarza :)
    Bez komentarza (2) :) © JPbike

    Atakuję słynną Hochalpenstrasse, ponad 30 km do góry !
    Jedna z nielicznych fotek ze mną typu "od góry" :)© JPbike

    Musiałem coś robić z bolącym kolanem. Pomogło częściowo
    Musiałem coś zrobić z bolącym kolanem. Pomogło częściowo © JPbike

    Chwila kolejnego odpoczynku. Tu pokonaliśmy 2000 m.n.p.m !
    Chwila kolejnego odpoczynku. Tu pierwszy raz w życiu pokonaliśmy 2000 m.n.p.m ! © JPbike

    Jeszcze trochę ciężkiej wspinaczki i będziemy na górze :)
    Jeszcze trochę ciężkiej wspinaczki i będziemy na górze :) © JPbike

    Najlepsza fotka z naszej wyprawy :)
    Tędy żeśmy podjeżdżali. Imponujący widok ! © JPbike

    Radosna chwila w moim życiu !
    Radosna chwila w moim życiu ! © JPbike

    Trzeba się pochwalić. Na Fuschertörl 2 (2428 m.n.p.m)
    Trzeba się pochwalić. Na Fuschertörl 2 (2428 m.n.p.m) © JPbike

    Alpejski klimacik w stronę zachodzącego słońca (godz.19:18)
    Alpejski klimacik w stronę zachodzącego słońca (godz.19:18) © JPbike

    Krótki, acz treściwy zjazd w stronę tunelu (ten punkcik na środku)
    Krótki, acz treściwy zjazd w stronę tunelu (ten punkcik w środku) © JPbike

    Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :)
    Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :) © JPbike

    Tankowanie przy naturalnym żródle wody ze śniegu :)
    Tankowanie przy naturalnym źródle wody ze śniegu :) © JPbike

    Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :)
    Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :) © JPbike

    Drugi tunel za nami i Hochtor (2504 m.n.p.m) zdobyty !
    Drugi tunel za nami i Hochtor (2504 m.n.p.m) zdobyty ! © JPbike

    Alpejski super punkt widokowy, godzina 20:00 :)
    Alpejski super punkt widokowy, godzina 20:00 © JPbike

    Tu to jesteśmy naprawdę zdrowo szurnięci :)
    Tu to jesteśmy naprawdę zdrowo szurnięci :) © JPbike

    Widoczki władowane do pamięci i czas na długi zjazd
    Widoczki z przełęczy władowane do pamięci i czas na długi zjazd © JPbike

    Na owym zjeździe z Hochtoru, na długiej prostej łukowatej osiągnąłem bez rozpędu 83.56 km/h.
    Zatem osobisty rekord v-maxa pobity - czekałem na tą chwilę od 30 czerwca 2008 !

    Po zjechaniu do krzyżówki spoglądam na mapę i coś mi nie pasi, Drogbas sugeruje skręt, a ja każę jechać prosto.
    Po krótkim czasie okazuje się że musimy pokonywać kolejny i ciężki podjazd - a dlaczego ? O tym w następnej relacji :)

    Ponowna i nieplanowana wspinaczka
    Ponowna i nieplanowana wspinaczka © JPbike

    Hmm, skrócona wersja naszej Syrenki ?
    Hmm, skrócona wersja naszej Syrenki ? © JPbike

    Imponujący ten wodospad, do tego tuż przy drodze
    Imponujący ten wodospad, do tego tuż przy drodze © JPbike

    I tak mozolnie się wspinając, po drodze zrobiliśmy postój na kolacyjkę, powoli zapadał zmrok, a my utknęliśmy gdzieś bardzo wysoko w Alpach i czas szukać czegoś do spania. Dojechaliśmy do paru zabudowań, a niżej leży zbiornik wodny z zaporą. Fragmentem szutrówki zjechaliśmy i bez większego problemu udało się znaleźć równy skrawek ziemi przy pustej chacie typu świetlica. No i rozlokowaliśmy się, a wieczorny zarys alpejskich szczytów robił wrażenie.

    Dzień szósty, dzień ósmy.