Poznań - Alpy - Rzym, dzień 9

Niedziela, 20 lipca 2014 • dodano: 12.10.2014 | Komentarze 0

Nazajutrz po zbudzeniu się, na miejsce (do pasieki) przyjechał gospodarz, Włoch mówiący po niemiecku, był spoko, opowiedzieliśmy skąd i dokąd jedziemy i dowiedzieliśmy się że do okolic Wenecji mamy ze 200 km.
No to śniadanie, zwijanie obozowiska i jazda dalej wśród pięknych Dolomitów. Jest niedziela, więc ruch wszelkiej maści rowerzystów spory.


Urocza rowerówka wśród Dolomitów © JPbike


Fajny kontrast. Kto wie co to jest ? Ja wiem bo byłem tam :) © JPbike


W alpejskich miasteczkach takich pięknych bryczek jest sporo © JPbike


Tak, tędy jedziemy ! © JPbike


Pięknie tam w Dolomitach © JPbike


Toblach. Miejscówka znana fanom narciarstwa biegowego © JPbike


Świetny jest ten szuterek. Delikatnie podjazdowy © JPbike


Bez komentarza (1) :) © JPbike


Nie bylibyśmy sobą, gdyby nie takie frajdowe przeprawy :) © JPbike


Bez komentarza (2) :) © JPbike


Chwila postoju. Nie pamiętam co Drogbas wtedy pił :) © JPbike


Od tego miejsca (ok 1450 m.n.p.m) rozpoczęliśmy długi zjazd, jak się okazało ponad 100 km ! © JPbike


Seria super zakrętasów © JPbike


Bez komentarza (3) :) © JPbike


Cortina d'Ampezzo, typowy alpejski kurort © JPbike


Przez Cortinę (c.d.) © JPbike


Skocznia olimpijska (1956), a na dole urządzili boisko © JPbike

W Cortinie z żalem pożegnaliśmy się z zaplanowaną trasą, jaka szkoda, trudno i myk w stronę Adriatyku.


Przez kolejne włoskie wioski wśród gór © JPbike


Na nieplanowanej trasie sporo tuneli było do pokonania © JPbike


Spojrzenie na tunele z bliska. Najdłuszy miał ponad 2.2 km © JPbike

Jak na niedzielne popołudnie przystało, ruch aut tędy był straszny, z trudem to wytrzymaliśmy.
Podczas krótkiego postoju pierwszy raz w życiu usłyszałem charakterystyczny pomruk z 12 cylindrowego Lamborghini.


Po serii tuneli oczom naszym ukazały się coraz niższe góry, a szkoda © JPbike

W Belluno przerwa na obiad, zakupy (Lidl jednak w niedzielę otwarty) i sporo błądzenia w wydostaniu na właściwą drogę, mapa drogowa w skali 1:600 000 nie ułatwiała sprawy. W końcu jakimś trafem wjechaliśmy na boczną dróżkę, zbliżała się późna pora i czas szukać czegoś do spania.


Wreszcie zboczyliśmy z ruchliwej szosy. Tu jest miło i przyjemnie © JPbike


W Bes. Tu była kolacja, prysznic (w budynku dla piłkarzy) i rozbiliśmy namiocik po drugiej stronie © JPbike


Zatem to był dzień, w którym przedwcześnie zakończyliśmy piękny widokowo alpejski trip.

Dzień ósmy, dzień dziesiąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 8

Sobota, 19 lipca 2014 • dodano: 01.10.2014 | Komentarze 6

Noc spędzona w namiocie na wysokości ponad 2100 m.n.p.m z temperaturą ledwo ponad 10°C jakoś udało się nam przetrzymać. Wystarczyło włożyć na siebie coś cieplejszego i spoko. Aha, wczoraj wieczorem odkryłem na dnie sakwy żel przeciwbólowy i kolana tym posmarowaliśmy, chyba pomogło. A przed wyprawą mama uszykowała mi parę leków i opatrunków, a ja się wahałem czy to wszystko zabrać... No tak trzeba mamusi słuchać !
No to czas na kawę, śniadanie w alpejskiej scenerii i można zwijać wysokogórski obozik.


Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m © JPbike


Taki widoczek mieliśmy zaraz po wyjściu z namiotu :) © JPbike


Pora jechać dalej. Taka sceneria jest wręcz wymarzona ! © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. Przemyślane górskie konstrukcje © JPbike


Chwila na odsapnięcie. Ten szuterek mnie kusi :) © JPbike


Końcówka podjazdu daje niesamowite doznania widokowe :) © JPbike


Ach jak wysoko żeśmy zajechali © JPbike


Koniec podjazdu. Miła tu temperatura, no i te arcywidoczki © JPbike


Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m) © JPbike

Jak widać - skończyła się nam droga, dopiero na szczycie okazało się że to turystyczna dojazdówka, wczoraj na mijanej krzyżówce wybrałem nie ten kierunek co planowaliśmy. Jarek nawet się nieznacznie &!!#$!^% bo znów musiał się męczyć masakrycznym podjazdem, na szczęście alpejskie arcywidoki szybko uspokoiły kompana, uff :) Przynajmniej zobaczyliśmy z bliska lodowiec i najwyższy szczyt Austrii. Po tych nieplanowanych SUPER atrakcjach można było ruszyć w dalszą drogę, to znaczy na dłuuugi zjazd :)


Zjeżdżamy dłuuugo w dół. Drogbas pędzi i się cieszy :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Tego pięknego Garbusa to my wyprzedziliśmy lekką pytką :) © JPbike


Zjechaliśmy do Heiligenblut © JPbike


Koniec zjazdu, chociaż nadal tu wysoko - ok 950 m.n.p.m © JPbike


Kolejny podjazd. Fotka w sam raz na tapetę :) © JPbike


Jedziemy w stronę granicy © JPbike


Przerwa na obiad © JPbike


Kąpiel w lodowatej wodzie też była, a co ? © JPbike

W trakcie ciszy poobiedniej miałem przemyślenia i wątpliwości odnośnie dalszej jazdy zaplanowaną trasą. Po spojrzeniu na pozostałe wydrukowane fragmenty trasy i odczuciu na własnej skórze że alpejskie podjazdy są trudniejsze niż się spodziewałem, zwłaszcza dla sakwiarzy, to stwierdziłem że ciężko będzie wyrobić się by dotrzeć na czas do Rzymu. Mówi się trudno i równie szybko zaplanowałem opcję skrócenia trasy. Po rozmowie z Jarkiem zapadła decyzja że po drodze kupimy mapę Włoch i się okaże co dalej.


Czasem i takie rowerówki się trafiały © JPbike


Spotkaliśmy Czecha, który tam pracuje i jeździ rowerem. Wspólne piwko też było :) © JPbike


Italia zdobyta ! © JPbike


Powoli wkraczamy w piękne Dolomity © JPbike

Stówka za nami, zjechaliśmy z drogi, kawałek szuterka i od razu mamy miejscówkę noclegową na skraju lasu.


Tu urządziliśmy obozik. Namiocik stanął po zmierzchu © JPbike


Dobre warunki do wysuszenia kolarskich ciuchów © JPbike


Czas na kolację, nawet spoko stół mieliśmy :) © JPbike

I tak odpoczywając, przestudiowaliśmy zakupioną samochodową mapę Włoch - faktycznie że zaplanowanej trasy nie uda się pokonać zgodnie z planem i na czas. Zapadła decyzja że udamy się w stronę adriatyckiego wybrzeża i dalej będziemy przebijać się wprost na południe, do celu wyprawy. Z tego wszystkiego najbardziej nam szkoda że nie zaliczymy sławnej Passo dello Stelvio i uroczego jeziora Garda. Cóż, może innym razem ... :)

Dzień siódmy, dzień dziewiąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 7

Piątek, 18 lipca 2014 • dodano: 31.08.2014 | Komentarze 11

Noc, pobudka, śniadanko i zwijanko obozika poszły sprawnie.
W skrócie - to był dzień pełen alpejskich emocji, zresztą fotostory wystarczy :)


Tu spaliśmy. Całkiem fajna miejscówka © JPbike


Od razu długi podjazd. Ten znak wskazuje konkretne parametry :) © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. W sam raz dla mnie :) © JPbike


Po długim podjeździe jest i równie długi zjazd. Widokowy oczywiście © JPbike


Naturalna regeneracja w lodowatej wodzie :) © JPbike


Pięknie tam. Tylko jeździć ! © JPbike


Nad Zeller See © JPbike


Jedziemy w stronę Hochalpenstrasse. Napięcie rośnie :) © JPbike


Bramka poboru opłat. Rowerzyści jadą gratis ! © JPbike


Parametry 33km podjazdu. Kuszące :) © JPbike

Podjeżdżając, przy antylawinowym zadaszeniu wjechałem w kałużę z kapiącej wody która okazała się śliska jak lód (mchy), od razu uślizg przedniego koła i gleba ze szlifami zaliczona. To nic, szybko się pozbierałem, nim Jarek dojechał :)


No to wspinamy się. Dawaj Drogbas ! © JPbike


Każdy zakręt ma swoją nazwę. Tu wysokość Śnieżki pokonana :) © JPbike


Bez komentarza, bo widoki rażą :) © JPbike

W pewnym momencie lewe kolano znów dawało o sobie znać przy każdym mocniejszym depnięciu, co przy kasecie 11-28 nietrudno, do tego zaczął mnie łapać kryzys energetyczny, brak pożywnego obiadu przed wspinaczką zrobiło swoje. Jarek mi wtedy zwiał do góry. Wspinając się dalej musiałem często się zatrzymywać, coś zjeść, nawet wysłać smsa do Drogbasa. W końcu pierwszy raz w życiu założyłem opaskę na kolano i po jakimś czasie pomogło częściowo.


Powolutku wkraczamy w krainę wiecznie śnieżnych szczytów © JPbike


To coś robi wielkie wrażenie ! © JPbike


Bez komentarza (2) :) © JPbike


Jedna z nielicznych fotek ze mną typu "od góry" :)© JPbike


Musiałem coś zrobić z bolącym kolanem. Pomogło częściowo © JPbike


Chwila kolejnego odpoczynku. Tu pierwszy raz w życiu pokonaliśmy 2000 m.n.p.m ! © JPbike


Jeszcze trochę ciężkiej wspinaczki i będziemy na górze :) © JPbike


Tędy żeśmy podjeżdżali. Imponujący widok ! © JPbike


Radosna chwila w moim życiu ! © JPbike


Trzeba się pochwalić. Na Fuschertörl 2 (2428 m.n.p.m) © JPbike


Alpejski klimacik w stronę zachodzącego słońca (godz.19:18) © JPbike


Krótki, acz treściwy zjazd w stronę tunelu (ten punkcik w środku) © JPbike


Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :) © JPbike


Tankowanie przy naturalnym źródle wody ze śniegu :) © JPbike


Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :) © JPbike


Drugi tunel za nami i Hochtor (2504 m.n.p.m) zdobyty ! © JPbike


Alpejski super punkt widokowy, godzina 20:00 © JPbike


Tu to jesteśmy naprawdę zdrowo szurnięci :) © JPbike


Widoczki z przełęczy władowane do pamięci i czas na długi zjazd © JPbike

Na owym zjeździe z Hochtoru, na długiej prostej łukowatej osiągnąłem bez rozpędu 83.56 km/h.
Zatem osobisty rekord v-maxa pobity - czekałem na tą chwilę od 30 czerwca 2008 !

Po zjechaniu do krzyżówki spoglądam na mapę i coś mi nie pasi, Drogbas sugeruje skręt, a ja każę jechać prosto.
Po krótkim czasie okazuje się że musimy pokonywać kolejny i ciężki podjazd - a dlaczego ? O tym w następnej relacji :)


Ponowna i nieplanowana wspinaczka © JPbike


Hmm, skrócona wersja naszej Syrenki ? © JPbike


Imponujący ten wodospad, do tego tuż przy drodze © JPbike

I tak mozolnie się wspinając, po drodze zrobiliśmy postój na kolacyjkę, powoli zapadał zmrok, a my utknęliśmy gdzieś bardzo wysoko w Alpach i czas szukać czegoś do spania. Dojechaliśmy do paru zabudowań, a niżej leży zbiornik wodny z zaporą. Fragmentem szutrówki zjechaliśmy i bez większego problemu udało się znaleźć równy skrawek ziemi przy pustej chacie typu świetlica. No i rozlokowaliśmy się, a wieczorny zarys alpejskich szczytów robił wrażenie.

Dzień szósty, dzień ósmy.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 6

Czwartek, 17 lipca 2014 • dodano: 27.08.2014 | Komentarze 2

Wczesnym rankiem, gdy jeszcze spałem to Jarek późnej mówił że obok nas kilka razy podjeżdżał traktor z gospodarzem i nic nie robił z naszej obecności, a w trakcie porannej kawy i zwijania obozowiska również kilka razy i nawzajem sobie pomachaliśmy. Zatem miejscowi Austriacy są spoko :)


Nasza "gospodarcza" miejscówka w Austrii :) © JPbike

Po ujechaniu paru km zboczyliśmy z drogi w stronę rwącej rzeki - poza kąpielą było pranie :)


Zaczynamy uroczą jazdę wśród gór. Tu to mijamy zlot zabytkowych aut © JPbike


Alpejski rowerowy akcent © JPbike


Pora na drugie śniadanie w fantastycznych osobliwościach przyrody © JPbike


Nad Hallstattersee © JPbike

Niestety, nie dane nam było zboczyć z trasy (presja czasu) by dojechać do pięknego Hallstatt, może innym razem :)


Kolejny podjazd za nami. Ja to lubię takie chwile :) © JPbike


Wśród alpejskich szczytów. Tak to można jeździć bez końca :) © JPbike


Przejazd przez Abtenau, urocze miasteczko © JPbike


Wśród gór, wśród gór :) © JPbike


Jeden z pierwszych tuneli. Dla mnie spoko, dla Drogbasa strach :) © JPbike

No i na którymś tam kolejnym podjeździe u mnie odezwało się lewe kolano - chyba się starzeję :)
Aha, bo zapomniałbym - Jarek też i to wcześniej sygnalizował podobny ból w prawym kolanie.


Ojejku, faktycznie Alpy w rzeczywistości są większe niż się nam wydawało :) © JPbike


Dojechaliśmy do Bischofshofen © JPbike


Kolejna znana skocznia zdobyta :) © JPbike


Obiadokolacji w takiej scenerii to jeszcze nie jedliśmy, no i dobry ten Zipfer © JPbike

Po najedzeniu się była już późna pora i po wydostaniu z Bischofshofen udaliśmy się na długi podjazd, po drodze oczywiście wypatrując miejsce na obozowisko. Jak to w górach bywa - ciężko było, same stromizny, gęste lasy, rwąca rzeka itp. Po wjechaniu do rogatek Muhlbach am Hochkonig (ponad 800 m) i to jeszcze za widna udało się coś znaleźć - kawałek wykoszonego trawnika przy zamkniętej chatce (chyba pasiece), rozbiliśmy namiot i czas spać.

Dzień piąty, dzień siódmy.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 5

Środa, 16 lipca 2014 • dodano: 18.08.2014 | Komentarze 8

Pobudka, kawa, spożywamy resztki śniadaniowego żarcia, zwijanko i czas kręcić dalej. Tegoż dnia wjechaliśmy do Austrii i dla nas nastały upragnione chwile - w ALPY !



Nasza ostatnia czeska miejscówka. Na wysokości 630 m.n.p.m © JPbike


Widok na zamek w Rozmberk nad Vltavou © JPbike


Ten sam zamek, inny punkt widzenia, nad Wełtawą © JPbike

Po pożegnaniu się z Wełtawą ruszyliśmy na niezły podjazd w stronę austriackiej granicy. Na górze zrobiło się pochmurno. Po wjechaniu do Austrii i osiągnięciu szczytu (830 m) ujrzałem w oddali i z radochą pierwszy zarys alpejskich szczytów :)


Kolejny kraj zdobyty na rowerze :) © JPbike

W Bad Leonfelden - od razu myk szybko do najbliższego marketu i browary są ! :)
Po zrobieniu zakupów się rozpadało i jakieś 20 min przeczekaliśmy, spożywając drugie śniadanie.


Kręcimy na podjeździe i w miłym deszczyku w stronę Linz  © JPbike


Boska chwila, czyli koniec piwnej abstynencji :) © JPbike

Trochę czasu zleciało. Przestało w końcu padać i ruszyliśmy dalej, długim zjazdem do samego Linz.


W Linz nad Dunajem. Jak widać, jest OK :) © JPbike


Tak jak myślałem - Dunaj faktycznie jest wielki © JPbike


Niezła naddunajska infrastruktura rowerowa © JPbike


Tak, w Linz są skałki i takie tunele dla rowerów © JPbike


Tu, za Linz jest trochę płasko i jazda wzdłuż głównej drogi © JPbike

Gdzieś tam, spotkaliśmy Azjatę - też sakwiarza, rower miał jeszcze bardziej obładowany od naszych.


Przerwa na obiadek, przy przedszkolu :) © JPbike


Drogbas radośnie obwieszcza światu że właśnie wjeżdżamy w ALPY :) © JPbike


Oj, strasznie długo czekałem na taką chwilę :) © JPbike


Dojechaliśmy do pięknie położonego Gmunden © JPbike


Uroczo tam. Chwila wieczornej przerwy nad Traunsee © JPbike


Zapada zmrok. Traunsee objechaliśmy od północy na południe © JPbike

Przejazd tamtędy wzdłuż górskiego jeziora robi wrażenie, no takie że przegapiliśmy planowany skręt na boczną szosę by poszukać coś na rozbicie namiotu. I tak dalej, już po zmierzchu dojechaliśmy na południowy kraniec jeziora, do Ebensee, a tam wszystko co leży blisko brzegu jest zagospodarowane, Jarek nawet chciał rozbić obozik na wykoszonej posesji, nie zgodziłem się, za duże ryzyko. Więc ujechaliśmy kawałek dalej, po drodze i przy latarni zrobiliśmy popas na kolację, niektórzy kierowcy się zatrzymywali i pytali czy jest OK :) W końcu, przy mieścinie Roith, w świetle latarń zauważyłem równy skrawek ziemi, między dwoma budynkami gospodarczymi i tam bez wahania się rozlokowaliśmy.

Dzień czwarty, dzień szósty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 4

Wtorek, 15 lipca 2014 • dodano: 17.08.2014 | Komentarze 6

Noc, pobudka, śniadanie i zwijanie się - spoko i bez przygód.
Czwarty dzień przebiegł niemal w całości po miłych widokowo czeskich pagórach, oraz w dużej części i ponownie wzdłuż Wełtawy, czyli największej rzeki Czech.


Przyjemna miejscówka przy wjeździe do lasu. Czas ruszać dalej © JPbike


Etap tegoż dnia to ciągła i spoko jazda wśród pagórów © JPbike

W pewnym momencie okazało się że przegapiłem właściwy skręt i w efekcie zajechaliśmy na kemping nad uroczo położoną Wełtawą. Oczywiście z tego powodu trzeba było zawrócić i nadłożyć kawał drogi.


Ponownie nad spiętrzoną Wełtawą © JPbike


Drogbasowi tam też się podoba :) © JPbike

Około 14:30 nastąpiła przerwa obiadowa przy brudnym zbiorniku wodnym.
Nie napiszę już o tym jak cierpieliśmy bo ... piwa brak, czeskich koron brak.


Pagóry, pagóry, tędy jechaliśmy © JPbike

Po skręcie na mniej ruchliwą szosę ponownie troszkę pobłądziliśmy, na szczęście nie było tak źle.


Chwila przerwy. Ten odcinek czeskiej szosy jest bardzo fajny © JPbike


W klimatycznym czeskim miasteczku © JPbike


Mój cień w drodze na południe © JPbike

I tak po dokręceniu do miasteczka Kajov ponownie mieliśmy okazję jechać wzdłuż Wełtawy, która w tamtym miejscu jest już rwącą rzeką. Droga tędy wije się wieloma zakrętasami, po drodze mijaliśmy parę zapełnionych kempingów z przystaniami górskich kajaków. W końcu zapadał zmrok, lampki poszły w ruch i czas szukać miejscówki. Nie było łatwo, bo wszędzie wokół stromizny albo zarośnięte chaszczami brzegi rzeki. Po dojechaniu do Rozmberk nad Vltavou zboczyliśmy na porządny podjazd i po podjechaniu prawie na szczyt udało się znaleźć skrawek w miarę równej ziemi. Po ciemku rozbiliśmy obozik i pora spać. Obaj pewnie myśleliśmy o jednym - jutro będzie Austria i pierwsze co zrobimy - do sklepu po piwo !

Dzień trzeci, dzień piąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 3

Poniedziałek, 14 lipca 2014 • dodano: 16.08.2014 | Komentarze 2

Pobudka i śniadanko sprawne, zwijanie obozowiska sprawne i ruszyliśmy sprawnie :)
Atrakcją tegoż dnia był przejazd przez Pragę, kręcenie wzdłuż mniej i bardziej spiętrzonej Wełtawy i wśród fajnych pagórów.
Już na pierwszych km zaskoczył nas jeden idiota w czeskim tirze wiozący luźnie załadowane siano, które rozsypywał na całej szerokości asfaltu.



Łaba w Podebrady © JPbike

W sumie droga którą jechaliśmy do Pragi to nic ciekawego, długa prosta, wokół pola i dość płasko.


Dojechaliśmy do Pragi © JPbike


Jedziemy wzdłuż Wełtawy © JPbike


Ta wieża na górce to kopia tej z Paryża ? :) © JPbike


Chwila na podziwianie zamku na Hradczanach © JPbike


Fragment praskiej starówki © JPbike


Na Moście Karola też byliśmy. Tłoczno tam © JPbike


Skałki z tunelami - tego w Pradze się nie spodziewałem :) © JPbike


Ze stolicy Czech wydostaliśmy się taką oto rowerówką © JPbike

Przerwa na obiad nastąpiła gdzieś tam nad Wełtawą, przy przeprawie promowej.
Coraz bardziej cierpieliśmy z powodu ... braku piwa, w żadnym markecie nie dało się kupić za euro.


Tak i podobnie wyglądały nasze tankowania H2O na stacjach paliw © JPbike


Się zaczęły podjazdy :) © JPbike


Czechy na południe od Pragi to takie, podobne i fajne pagóry © JPbike


No i jest kapcioszek, u Drogbasa :) © JPbike




Trzy powyższe fotki to takie tam ładne widoczki, nad spiętrzoną Wełtawą © JPbike

I tak dokręciliśmy po pagórach do miasteczka z zamkiem na górze (Vysoky Chlumec), zapadał powoli zmrok.
Po paru dalszych km i krótkich poszukiwaniach znalazłem miejscówkę na obóz, tuż przy lesie.
Po rozbiciu namiotu i spożyciu kolacyjki czas spać.

Dzień drugi, dzień czwarty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 2

Niedziela, 13 lipca 2014 • dodano: 07.08.2014 | Komentarze 6

Pobudka dość wczesna i niezbyt dobrze się wyspałem, bo spaliśmy na lekkim spadku terenu, w nocy często trzeba było poprawiać pozycje leżące :)
Zatem śniadanie, kawa, pakowanie wszystkiego i jazda do Jeleniej Góry zrobić ostatnie w PL zakupy, bo żaden z nas nie miał i nie planował wymiany złotówek na korony czeskie. Numerem jeden tegoż dnia było pokonywanie ciężkiego podjazdu na graniczną Przełęcz Karkonoską i to na rowerach ważących ponad 40 kg.


Nasza pierwsza miejscówka. Ładnie tam, bo w górach :) © JPbike


Chwila postoju w Jeleniej Górze © JPbike


Trafiliśmy na grabkowe zawody biegowe, robiąc przy okazji bufetowe stop and go :) © JPbike


W parku w Cieplicach zrobiliśmy przerwę © JPbike


Nad stawem. Wkraczamy w Karkonosze © JPbike


Znany tramwaj w Podgórzynie © JPbike

Gdy zaczął się solidny podjazd w stronę Drogi Sudeckiej, swoim tempem dość szybko uciekałem Jarkowi, po drodze i kilka razy mijałem się z szosonem, który co dopiero zaczynał górskie kręcenie. Po dojechaniu do budki przed wjazdem na ciężki karkonoski podjazd cierpliwie poczekałem na swojego kompana.


Czas pokonać z sakwami kultowy podjazd na Przełęcz Karkonoską © JPbike

No i co - Jarek ruszył pierwszy, na klasycznym młynku mozolnie pokonywał kolejne metry, a ja mając najlżejsze przełożenie 24-28 na pierwszych dość stromych ze 200 m zdecydowałem się na butowanie i byłem zszokowany tym że gorzej od jazdy się wypycha te kilogramy do góry, spdy się ślizgały na asfalcie :) W końcu wsiadłem i siłowo kręciłem do góry, dogoniłem Drogbasa, a gdy pojawiła się największa stromizna to nie poddałem się i walczyłem dalej, jadąc slalomem :) Udało się, chociaż trzeba było zrobić ze 2-3 postoje na odsapnięcie.


Ta niezła stromizna okazała się trudna dla objuczonego Jarka © JPbike


Jestem dumny :) Da się pokonać z sakwami ten sławny podjazd © JPbike


Nasze pierwsze sakwiarskie ponad 1000 m.n.p.m zdobyte ! © JPbike

Na szczycie oczywiście odpoczynek, piwko, spotkaliśmy kolegę co jechał z Pragi i czas na długi zjazd.


Łaba w Spindleruv Mlyn © JPbike


Zjeżdżamy tędy do Vrchlabi © JPbike


Przerwa na obiad © JPbike


Pierwsze deszczowe kilometry. Tędy po mokrym to w sumie kilkanaście km © JPbike

W miarę upływu czeskich kilometrów okoliczne krajobrazy się stopniowo wypłaszczały.
Im dalej w głąb Czech to spotkała nas niemiła niespodzianka - okazuje się że czescy kierowcy nie są tacy uprzejmi wobec rowerzystów jak nam się wydawało, m. in. wyprzedzają na centymetry, spieszą się, itp. Trudno.
Miejscówkę na rozbicie namiotu znaleźliśmy bez problemów i ze 200-300 m od drogi.


Na czeskim obozowisku. Drogbas coś polewa że ręka drzy :) © JPbike

Dzień pierwszy, dzień trzeci.

Poznań - Paryż - Amsterdam, podsumowanie

Wtorek, 30 lipca 2013 • dodano: 30.07.2013 | Komentarze 22

Po ponad dwóch tygodniach spędzonych na rowerowych wojażach wróciliśmy cali i zdrowi. Przejechaliśmy w sumie 2435 km, kręciliśmy przez 118 godzin ciągłej jazdy.
Zaplanowaną trasę udało się w całości zrealizować, chociaż drobnego błądzenia nie brakło. Całą trasę, jak i każdy dzień jazdy z obciążeniem zniosłem bez słabszych chwil, z czego się cieszę, nawet klika dni jazdy po niespodziewanie pokaźnych pagórach w Niemczech nie potrafiły mnie zniszczyć ani fizycznie, ani psychicznie, do tego wszystkie premie górskie padły moim łupem, a Jarek w pełni zasłużył na miano sprintera po płaskim :)
Odwiedziliśmy Niemcy, Francję, Belgię i Holandię z całą masą ich miast i miasteczek.
Kulminacją było zdobycie stolicy Francji i zobaczenie na własne oczy finału setnego Tour de France – super przeżycie !
Poznaliśmy jak w rzeczywistości wygląda życie na co dzień na zachodzie Europy, jak i rowerowa infrastrukturę.
Jak to na wyprawach bywa – spotkań ze znajomymi, miejscowymi i przeróżnymi rowerzystami nie zabrakło – wszystkim bardzo dziękuję za miłe wspólne chwile.
Z miejscem na rozbijanie namiotu nie mieliśmy większych problemów, nawet w centrum Paryża coś się znalazło, a najgorzej pod tym względem wypadła Belgia.
No i najważniejsze – wielkie dzięki dla Jarka za wspólne sakwiarskie ponad dwa tygodnie !

Relacje z każdego dnia i garść migawek z podróży poniżej :)

Dzień 1 - Poznań – Żary, 220.91 km - klik do relacji
Dzień 2 - Żary – Torgau, 196.24 km - klik do relacji
Dzień 3 - Torgau – Kolleda, 180.40 km - klik do relacji
Dzień 4 - Kolleda – Harmerz, 185.84 km - klik do relacji
Dzień 5 - Harmerz – Weilbach, 167.14 km - klik do relacji
Dzień 6 - Weilbach – Ittersdorf, 217.15 km - klik do relacji
Dzień 7 - Ittersdorf – L’Epine, 211.85 km - klik do relacji
Dzień 8 - L’Epine – PARYŻ, 234.73 km - klik do relacji
Dzień 9 - zwiedzanie i finał Tour de France, 32.10 km - klik do relacji
Dzień 10 - zwiedzanie, 32.08 km - klik do relacji
Dzień 11 - Paryż – Neufvy sur Aronde, 111.74 km - klik do relacji
Dzień 12 - Neufvy sur Aronde – Bouchavesnes Bergen, 118.93 km - klik do relacji
Dzień 13 - Bouchavesnes Bergen – Oudenaarde, 164.98 km - klik do relacji
Dzień 14 - Oudenaarde – Roosendaal, 145.70 km - klik do relacji
Dzień 15 - Roosendaal – Maasdam, 59.36 km - klik do relacji
Dzień 16 - Maasdam – AMSTERDAM, 136.87 km - klik do relacji
Dzień 17 – mały trip i powrót do PL, 19.30 km - klik do relacji

Wielki trip przez Niemcy © JPbike

Ku mojej uciesze górskie etapy też były :) © JPbike

Francja zdobyta ! © JPbike

Gorąco było, picia szybko ubywało. Tankowanie we francuskiej wiosce © JPbike

Tutaj, po 1590 km od domu żeśmy zajechali :) © JPbike

Zasłużone gratulacje pod Łukiem Triumfalnym :) © JPbike

Zobaczyć Tour de France na żywo to jest duże COŚ ! © JPbike

Piękne zwieńczenie setnej edycji Tour de France © JPbike

Zaliczyliśmy fragment sławnego Paris-Roubaix © JPbike

Spotkanie z zawodowcem, który ma na koncie udział w TdF ! © JPbike

Wiadomo gdzie jesteśmy - w Holandii :) © JPbike

Holenderskie ścieżki rowerowe są dosłownie wszędzie, szkoda że płaskie ;) © JPbike

W Amsterdamie. Czas na toast za udaną wyprawę ! © JPbike

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 17

Poniedziałek, 29 lipca 2013 • dodano: 27.10.2013 | Komentarze 6

Próbując coś pospać na betonowym murku i pod gołym niebem to nie pamiętam niestety czy w ogóle coś zdrzemnąłem czy nie. Wiem tylko że przez ten czas dwie osoby szły po owym murku (obaj łysi) i nic nie robili z naszej obecności.
Bardzo wcześnie pozbieraliśmy się i jazda do centrum Amsterdamu, w poszukiwaniu czynnego sklepu na śniadaniową przekąskę.

Godzina 6:21. Gdzieś tu w pobliżu próbowaliśmy spać :) © JPbike

Przeprawa promowa © JPbike

Poniedziałkowy poranek w Amsterdamie © JPbike

Wśród klimatycznych wąskich uliczek © JPbike

I tak troszkę pokręciliśmy, otwarty sklep znaleźliśmy i czas na śniadanie, gdzieś nad kanałem.
Po najedzeniu Amsterdam właśnie budził się do życia, na ścieżkach rowerowych ruch wzrastał, można było spotkać masę rowerzystów jadących do pracy i elegancko odzianych w koszule, ładne sukienki, no i wizytowe buty … :)
Do odjazdu naszego autokaru zostało jeszcze parę godzin. Po dojechaniu na wspomnianą starą przystań zabraliśmy się do demontowania rowerów i pakowania wszystkiego do ohydnie wyglądających pudeł zrobionych z paru kartonów. Mi robota szła sprawnie, chociaż wątpliwości co do wielkości owego pudła miałem. A Jarek miał spore problemy ze zdjęciem opony drutówki i rozkręcaniu bike’a (o tym jak kompan się … #%^&!!#$!^%!!$ to lepiej nie napiszę). Kilka zużytych części zostało na miejscu, a pięknie wykrzywione tylne koło Drogbas ze wściekłością rzucił do kanału. Jarek powiedział nawet: „koniec z wyprawami”. Cały czas próbowałem go uspokajać, ciężko szło.

Nasz cały bagaż. Wejdzie do autokaru, czy nie ? © JPbike

Po spakowaniu wszystkiego przenieśliśmy się na pobliski parking, będący zarazem miejscem odjazdu autokaru i pozostało nam dość długie i nudne oczekiwanie na odjazd do kraju. Jarek co chwila marudził zdaniami typu: „to nie wejdzie do busa”, „co będzie jak nie wejdzie ?”, „to mój najgorszy dzień w życiu”.
Cóż, to były ciężkie chwile dla nas obu ...
W końcu duży bus nadjechał, kierowca był spoko, Jarek szybko się dogadał, ale i tak za nadbagaż musieliśmy dopłacić, spore pudła weszły do luku bez problemów i po wejściu do klimatyzowanej kabiny można było odetchnąć z ulgą :)
Podróż Eurobusem relacji Amsterdam – Legnica (przesiadka) – Poznań trwała ze 19 godzin, w tym czasie puścili nam 3 fajne filmy, można było sobie zdrzemnąć, ogólnie spoko podróż.
Do Poznania dotarliśmy następnego dnia nazajutrz. Na dworzec autobusowy przyjechał po mnie ojciec. Z Jarkiem przybiliśmy sobie mocną piątkę za udaną ponad dwutygodniową wyprawę i stamtąd już do swoich domów.

Natomiast dwa dni później Jarek z Agą wpadli do mnie i kompan zapytał: „gdzie następna wyprawa” ... :)


Dzień szesnasty, podsumowanie i linki do każdego dnia wyprawy.