Alpejski super konkretny trip :)

Poniedziałek, 17 lipca 2017 • dodano: 18.07.2017 | Komentarze 15

Ano, upragnione urlopowanie z rowerem rozpoczęte :)

Tym razem wybrałem się z Drogbasem do alpejskiego Livigno. Urlopowa decyzja zapadła na przełomie roku, a nocleg załatwiłem w lutym. Dojazd autem poprzedniego dnia z Poznania do Livigno (przez Niemcy, Austrię i Włochy, w sumie prawie 1200 km) zajął nam wraz z postojami 17 godzin - po dojechaniu do kwatery padłem i od razu spać :)

Podczas pierwszego dnia urlopu w Alpach obaj postanowiliśmy że uderzamy w góry z grubej rury - najpierw asfaltowo przez Bormio, na sławną kolarsko przełęcz Passo dello Stelvio (2758 m) i po tym czas na alpejski terenowy full konkretny powrót - zresztą pokażna fotorelacja wystarczy by pokazać jakie świetne przeżycia na trasie mieliśmy :)


Poniedziałkowy poranek w Livigno wita nas bajkową pogodą :) © JPbike


Zaczynamy pierwszy podjazd - Drogbas lubi takie momenty :) © JPbike


Pierwsza przełęcz zdobyta (Passo Eira, 2208 m), pora na krótki zjazd © JPbike


Przez jakiś czas miałem towarzystwo takiej bikerki - zwróćcie uwagę na jej łydki :) © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Druga przełęcz zdobyta i czas na długi zjazd do Bormio © JPbike


Pięknie tam (2) :) © JPbike


Przez klimatyczne włoskie miasteczko ... © JPbike


Po zjechaniu czas na 19 km podjazd na słynne Passo dello Stelvio © JPbike


Ta serpentynka leży na wysokości naszej Śnieżki (1602 m) :) © JPbike


Takich "mrocznych" tuneli jest po drodze kilka. Miły chłodek tam był :) © JPbike


Za czekanie na kompana (formy u niego brak) mam zapewnione browary :) © JPbike


"Galleryjnych" tuneli tutaj jest kilka © JPbike


Dawaj Drogbas, buduj formę ! © JPbike

W trakcie podjeżdżania Jarek spotkał i pogadał z samym dyrektorem sportowym grupy CCC.


Normalnie szok z tymi traktorami (kolekcjonerzy) :) © JPbike


Pięknie to wygląda, oczywiście tędy się wspinaliśmy :) © JPbike


Napisy z tegorocznego Giro i klimatyczna kapliczka © JPbike


Stąd jeszcze 5 km asfaltowej wspinaczki na Stelvio © JPbike


Pora na krótką przerwę przed atakiem szczytowym :) © JPbike


Bez komentarza że aż żałuję że sprzedałem swojego pięknego zielonego malucha ... © JPbike


To już ostatnie kilkaset metrów. Dawaj kompanie, nie ma lipy ! © JPbike


No i podjechane. Kolejna radosna chwila w moim życiorysie :) © JPbike


Kolejne kolarskie marzenie spełnione :) © JPbike


Ale tam arcywidokowo :) Ten podjazd albo zjazd (z drugiej strony przełęczy) pokonamy innym razem :) © JPbike


Dwóch zdrowo szurniętych wariatów gdzieś wysoko w Alpach :) © JPbike


Na przełęczy pełna komercja. Tylko co tam robi pluszowy dzik ? © JPbike


Czas na terenowy powrót do Livigno. Strasznie tu stromy fragment © JPbike


Nasz kolejny rekord wysokości z rowerem pobity :) © JPbike


Jeszcze jedno spojrzenie na Stelvio z góry © JPbike


Się zaczęła frajda Alpy Pure MTB © JPbike


Alpejskie singielki (1) © JPbike


Alpejskie singielki (2) © JPbike


Asfaltowa chwilunia w Szwajcarii. Tegoroczne Giro też tędy jechało © JPbike


Alpejskie singielki (3) © JPbike


Z tankowaniem pustych bidonów nie mieliśmy problemo :) © JPbike


Alpejskie singielki (4) © JPbike


Kolejna przełęcz zdobyta (wypych przy 22% był) © JPbike


Alpejskie singielki (5) © JPbike


Na rowerze jeżdżę przez cały rok, zatem tu nie miałem problemów :) © JPbike


Ojej, ale majestat gór © JPbike


Alpejskie singielki (6) © JPbike


Jak się kocha MTB to pomykanie tędy jest czystą przyjemnością :) © JPbike


Te wypasione do MTB singielki zjazdowe wymagają 100% skupienia by nie spaść w przepaść ... © JPbike

No i ... Jarek na wąskim fragmencie z luźnymi kamieniami popełnił błąd z podpórką i zsunął się w dół ...


Uff, po stoczeniu w dół rower cały, kompan żyje, takie wypadki są wpisane w taki sport © JPbike


Klimatyczny potok. Jarek tutaj mógł przemyć rany © JPbike


Na ostatnich km pogoda się troszkę popsuła i zaczęło padać © JPbike


Deszczowy przejazd przez zaporę przy Lago di Cancano © JPbike


Ostatni podjazd. Natrafiliśmy na trasę pewnego maratonu © JPbike


Wiadomo - pogoda w górach zmienna jest © JPbike


Ani szczypiące rany, ani tutejsze ponad 20% nie zepsuły nam humoru :) © JPbike


Ojej, straszna tu przepaść © JPbike


Alpejskie singielki (7) © JPbike


Próbujemy znaleźć wspólny język z tą alpejską krową :) © JPbike


Ostatnia i nie wiem już która przełęcz zdobyta © JPbike


Po zjechaniu myk przez taką dolinkę © JPbike


Na koniec super tripu mamy taki ze 3 km singiel wprost do Livigno © JPbike


Dojechaliśmy do celu. Tegoż dnia byliśmy na rowerach od 9:30 do 21:00 ! © JPbike

Pokaż trasę GPS

Szosowo wokół wschodnich Karkonoszy

Poniedziałek, 26 września 2016 • dodano: 26.09.2016 | Komentarze 5

Zaległy urlop, który postanowiłem spędzić w górach :)
Tak, w Karkonosze zabrałem swoje dwa rowery - mtb i szoskę.

Tegoż dnia panowała piękna jesienna pogoda - słonecznie i 15°C. Postanowiłem na swojej szosce zadebiutować w górskim kręceniu. Traskę obczaiłem na gpsies.com i zgrałem do licznika. Start przed 10. Na początek podjazd do Karpacza Górnego i zjazd do Borowic. Już na pierwszym zjeździe z łukami nie czuję się pewnie, bo nie wiem jaka jest granica przyczepności na wąskich oponkach (czasy zjazdów na stravie słabiutkie miałem - wolę MTB :)). Po dotarciu do Borowic czas na podjazd Drogą Sudecką i dalej na sławną Przełęcz Karkonoską - odżyły wspomnienia z wyprawy do Rzymu (pozdro dla Drogbasa) :)


Ach, te motywujące napisy na podjeździe na Przełęcz Karkonoską :) © JPbike


Całość podjechana, najlżejsze przełożenie 34/32 ledwo mi starczyło © JPbike

No, na stravie zobaczyłem że 4 km konkret podjazd pokonałem 7 min gorzej od ... Kwiatkowskiego :)


Oj, będzie dłuuugi zjazd. Bezrękawnik i długie rękawiczki przydały się, bo zimno było w dół © JPbike


Łaba w Spindleruv Mlyn © JPbike


Fajnie i klimatycznie się tędy mknie lekko w dół © JPbike

Po dojechaniu do czeskiego Lanov i podążając dalej po śladzie gps ... trafiam na teren, a mówili że to szosowa pętla. No to olewam gps, sprawdzam navi w smartfonie i wracam na główną drogę. Na pewnym rondzie skręcam nie tędy ... W efekcie pokręciłem sobie miłą boczną szosą przez dwie klimatyczne czeskie wioski i po paru km zorientowałem się że jadę wprost na południe i nawrotka ... :)


Uroczy widoczek z trasy. W tle Cerna Hora (1299 m) © JPbike


Takich wagoników wiozących górskie urobiska (?) jeszcze nie widziałem © JPbike


Przejazd przez Horni Marsov, lekko tu pod górkę © JPbike


Początek konkret podjazdu na Okraj (od czeskiej strony) © JPbike


Końcówka podjazdu (980 m). Robi się złota jesień w górach :) © JPbike

Zjazd z Okraju w stronę Kowar przebiegł spoko - wspomnę tylko że czas zjazdu na stravie tragiczny ...


To był fajny górski szosowy trip, ale i tak MTB jest lepsze dla mnie :) © JPbike

I tak o 16 dojechałem do noclegowni bez większego zmęczenia, 4 batoniki i 2 bidony z izo starczyły mi :)

Pokaż trasę GPS

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 15,16,17

Sobota, 26 lipca 2014 • dodano: 28.10.2014 | Komentarze 7

Po odespaniu, zrobieniu zakupów i śniadaniu wybraliśmy się pieszo we wiadomym kierunku - do Watykanu. W sumie to raptem kilka km spaceru. Przy okazji okazało się że mieszkaliśmy bliziutko sklepów rowerowych, więc nie mieliśmy problemu ze zdobyciem kartonów do rowerów na podróż powrotną do kraju.


Tutaj nasze rumaki spędziły rzymską noc © JPbike


Do Watykanu szliśmy wzdłuż Tybru i wśród zabytkowych mostów © JPbike


Kolejne stare mosty i widok na Zamek Św. Anioła © JPbike


Główna ulica do Watykanu © JPbike


Z cyklu - ja tam byłem :) © JPbike

Jak widać, troszkę tam popadywało, było przyjemnie ciepło. Kolejka ludzi z całego świata do wnętrza bazyliki oczywiście była i sprawnie się poruszała w stronę bramek i ochrony. Przeszliśmy bez problemów, nie było piknięcia, mimo że nadal mam blachę w obojczyku :). Przy wejściu do bazyliki spotkała mnie niemiła chwila - ochrona nie chciała mnie wpuścić bo okazało się że miałem za krótkie spodenki, a powinny być poniżej kolan. No to Drogbas poszedł sam pozwiedzać, a ja w oczekiwaniu aż kompan wyjdzie wymyśliłem że opuszczę spodenki :). Jak Jarek wrócił to chciał abym założył jego spodenki, nie było gdzie się przebrać, więc opuściłem spodenki tak by zwisały poniżej kolan i faktycznie udało się bez problemu wejść do środka :)

Po zwiedzeniu bazyliki wypogodziło się i wróciliśmy do mieszkania, po drodze wstępując po wspomniane kartony.


Włoska przerwa obiadowa :) © JPbike

Pod wieczór czas trochę pozwiedzać na rowerze Wieczne Miasto i obadać drogę z kwatery na dworzec autobusowy.
Sporo zabytków mijaliśmy po drodze, problem w tym że nie studiowałem przewodników i nie wiedziałem co było czym :)


Taki tam jedyny dokument że po Rzymie rowerowaliśmy :) © JPbike

I tak kręciliśmy, kręciliśmy po takich se rzymskich ulicach, aż w końcu i w trakcie szukania drogi do dworca autobusowego pięknie pobłądziliśmy, tak daleko że tyle czasu zleciało i ... !#^!!#!$^! :). Po drodze, już po ciemku trafiliśmy nawet na jakąś policyjną akcję (!). W końcu się udało dojechać na właściwe miejsce i przy tym coraz lepiej poznawałem kolejne rzymskie ulice.


Godzina 21:30. Przyjemny ciepły wieczór przy Koloseum © JPbike


Troszkę nocnego Rzymu © JPbike

I tak dojechaliśmy do kwatery, wyszedł spory kilometraż stąd na dworzec.
Rowerów nie chcieliśmy znów zostawiać na zewnątrz, więc sprytnie się udało je wnieść na górę.

Natomiast niedzielny dzionek przeznaczyliśmy na pieszą pielgrzymkę by spotkać się z papieżem Franciszkiem.


Niedzielne południe na Placu Św. Piotra © JPbike


Tłumy, tłumy, do tego upalnie © JPbike


No i doczekaliśmy się :) Papież Franciszek pozdrawia ! © JPbike

Po powrocie do mieszkania czas na rozkręcanie rowerów, pakowanie wszystkiego osobno i szczelnie do każdego zakamarka kartonów. Poszło nam sprawnie, tylko jedno ale ... niespodziewanie zjawił się gospodarz i gdy tylko zobaczył nasz porozkręcany sprzęt to widocznie się zaniepokoił, coś po włosku tłumaczył oczywiście na temat rowerów i zadzwonił do swojego polskiego pośrednika, Drogbas wyjaśnił wszystko i gospodarz sobie poszedł. Po spakowaniu mieliśmy burzę mózgów na temat jak dotrzeć z takimi ciężkimi kartonami ze 10 km na miejsce odjazdu autokaru.

Zatem w poniedziałek wczesnym rankiem się zaczęły najbardziej stresujące chwile. Do kartonów mieliśmy słabo umocowane od spodu deseczki z kółeczkami, które szybko zaczęły odpadać i ...!#^!!#!$^!. Taszczenie tego piechotą odpadało i pozostało załapanie taxi. Udało się załapać skodę kombi, ale ... taksówkarz w trakcie jazdy coś tam tłumaczył ze "będzie podwójnie" i po dojechaniu na miejsce chciał za taki kurs aż 70 euro !!! (o tym jak my dwaj się !#^!!#!$^! to nie napiszę, szkoda słów). Jak nadjechał nasz bezpośredni autokar to kierowca dopalający papieroska na widok naszych brzydkich kartonów uśmiechnął się i "k***a, co to jest ?" :) Kolejna dopłata za nadbagaż, wskok do klimatyzowanej kabiny i ponad 24 godziny jazdy do Poznania. Po dojechaniu na miejsce Jarek kolejny raz powiedział że kończy z wyprawami ... :)

I tak oto zakończyła się nasza druga wspólna sakwiarska wyprawa rowerowa.

Dzień czternasty, podsumowanie.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 14

Piątek, 25 lipca 2014 • dodano: 25.10.2014 | Komentarze 2

Noc, pobudka, śniadanie jakoś minęły nam i czas zwiać stamtąd.
Jarek nadal był #^&!!#$!^%!!, nie miał chęci do jazdy, powiedział nawet że kończy z wyprawami. Mimo tego ruszyliśmy dalej bo Rzym coraz bliżej ...


Ostatnia namiotowa miejscówka. Niby ładnie, w rzeczywistości wśród chaszczy i błotka © JPbike


Włoski klimacik i mijany szoson, mówimy nawzajem "ciao" :) © JPbike


Drogbas wręcz uwielbia zjazdy, to widać i ucieka mi :) © JPbike

Po zjechaniu do pewnej krzyżówki okazuje się że trafiliśmy nie na tą drogę co planowałem. Mapa drogowa jaką mieliśmy zaczynała mnie !!#$!^%!. Trudno i trzeba było trochę nadłożyć km-ów. Przynajmniej mieliśmy kolejne ładne widoczki, takie jakie widać poniżej na fotkach ...


Trip wśród skałek i tunelików © JPbike


Takie tam zakrętasiki, górki i wiadukt © JPbike


No i są wąwoziki :) © JPbike


Mijane jeziorka i winnice też były © JPbike

Po dojechaniu do Attigliano zrobiliśmy postój na którym Jarek, widząc same górki wokół zaproponował abyśmy odpuścili tę walkę z czasem by tegoż dnia dotrzeć do Rzymu i byśmy zrezygnowali z wynajętej właśnie od tego dnia kwatery. Nie zgodziłem się. Ruszyliśmy dalej i okazało się że wg mapy zamiast bocznej prostej była kręta i konkretnie podjazdowa, co oczywiście mi nie pasowało. Zjechaliśmy z powrotem w dół na inną dróżkę, która z kolei się skończyła, a obok była autostrada. Upał wtedy był niezły. Zerknąłem na mapę i powiedziałem kompanowi że poddaję się w dalszym nawigowaniu. Mijała chwila, wróciliśmy do Attigliano, do marketu po piwo, Drogbas postawił i do tego przy kasie poznał miłą dziewczynę z Katowic co tam pracuje. No to opowiedzieliśmy jej o naszej wyprawie i dowiedzieliśmy się że większość dróg wokół prowadzi na autostradę, a z tymi bocznymi to trzeba byłoby się nieźle nakombinować jazdą wokół. Na szczęście pociągi tędy też jeżdżą i jesteśmy uratowani ! :) Dziewczyna ze Śląska napisała nam po włosku na kartce byśmy nie mieli problemów z zakupem biletów i faktycznie po bezproblemowym dotarciu na dworzec poszło gładko, nawet cena przejazdu nie powalała (100 km z rowerem za mniej niż 8 euro od osoby). W oczekiwaniu na nasz skład (jakieś 2 godziny) obaj odzyskaliśmy w miarę dobry humor :)


Tu mieliśmy dość kręcenia po górkach w upale i czekamy na pociąg © JPbike


Włoskie koleje są spoko, to widać © JPbike

W trakcie podróży Drogbas ucinał sobie drzemkę, a ja podziwiałem krajobrazy, faktycznie wokół same góry. Poza tym jak skład wjeżdżał do jednego z wielu tuneli to pierwszy raz w życiu odczułem nagły skok ciśnienia w przedziale. Wszystko przez to że okno było otwarte, a uszy moje ściskało. W sumie ciekawe przeżycie :)


Tutaj Pendolino nie robi wrażenia, a u nas dopiero takie będą :) © JPbike

Zaprawdę powiadam Wam że Rzym już od pierwszego spojrzenia nie zrobił na mnie większego wrażenia. Kręcąc ruchliwymi ulicami od dworca w stronę wynajętej kwatery odczuwałem typowe zachodnie miasto, wielokulturową mieszankę mieszkańców i pełno turystów z całego świata. Tylko te sławne starożytne zabytki jak najbardziej ratują sytuację, więc ...


Cel wyprawy osiągnięty ! © JPbike

Do wynajętej kwatery dokręciliśmy bez większych problemów i na ponad godzinę przed czasem umówionego spotkania z gospodarzem. W trakcie oczekiwania na sąsiedniej ławeczce siedzieli ... podpici Polacy :). Trochę podgadaliśmy (chyba o tym jak oni tam żyją). W końcu zjawił się gospodarz, miły Włoch, rowerów nie pozwolił wnieść na górę, więc po zdjęciu sakw przypięliśmy je (z obawami) do płotka obok masy skuterów i chodem do spoko mieszkania. Zatem rozpakowanie, kąpiel, piesze wieczorne rozeznanie okolicy, zakup browarów i na tym zakończyła się nasza wyprawowa jazda do Wiecznego Miasta.


Wreszcie w rzymskiej kwaterze. Można oblewać ile się chce :) © JPbike

Dzień trzynasty, ostatnie 3 dni.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 13

Czwartek, 24 lipca 2014 • dodano: 25.10.2014 | Komentarze 2

Noc, pobudka, śniadanie i zwijanie się poszły sprawnie.
Od czasu, gdy odbiliśmy się od adriatyckiego wybrzeża to humory mieliśmy średnie.
A to przez presję czasu, a to przez nieplanowaną trasę, co za tym idzie nie wiedzieliśmy co nas będzie spotykać w drodze do Rzymu.


Nasza nieźle zakamuflowana krzaczorami miejscówka © JPbike


Kręcimy dalej na południe. Krajobraz taki że nie wiem czy to Włochy czy Polska :) © JPbike

Już podczas pierwszego postoju spotkaliśmy rowerzystkę z sakwami - to Tanja z Berlina. Jarek troszkę zna niemiecki i trochę sobie pogadali. Mówiła m.in. że my wyglądamy jak PROsi :). Tanja pokazała mi wydrukowaną mapę podroży, robiła rundkę po środkowych Włochach. Podczas postoju przy markecie Tanja poprosiła mnie bym zerknął na stan napędu jej nietypowego i rzadkiego roweru - masakra, łańcuch miała tak rozciągnięty że nie wiem :)
A gdy wyszedłem z zakupami to Jarka zagadywał miejscowy emeryt, chyba fan kolarstwa, później jeszcze do rozmów dołączyła młoda para - ogólnie było wesoło :)


Nie ujechaliśmy daleko i już mamy miłe towarzystwo :) © JPbike


Trip przez włoskie miasteczka © JPbike

Po dojechaniu do obrzeża Perugii nasze drogi się krzyżowały i czas na miłe pożegnanie z sympatyczną Tanją.


Przerwa na browarka. W cieniu bo gorąco © JPbike


Kolejny konkret podjazd. Będzie padać © JPbike


Perugia. Sporo włoskich miast i miasteczek leży na górce © JPbike


Klimatyczna uliczka w Perugii © JPbike


Jeden z symboli Italii © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Deszczykowa jazda po pagórach © JPbike


Parujący krajobraz widziany z boku © JPbike


Rozpadało się na dłużej i tu sobie posiedzieliśmy, obiad też tu był © JPbike


Zabytkowa część Todi © JPbike


Drogbas tam w dół rozpędził się na wyboistej (!) drodze ponad 80 km/h ! © JPbike


Taki tam zamek po drodze © JPbike

Się zaczął kolejny, niespodziewanie długi i konkretny podjazd na bocznej drodze. Ledwo co przekroczyliśmy 110 km a Jarek nagle mocno osłabł, a ja byłem tym stanem rzeczy zdziwiony. Trudno, bywa. No to zaczęliśmy szukać miejscówki, mijane na podjeździe kolejne skrawki ziemi z różnych powodów odpadały. Małej kłótni nie brakło. Raz Jarkowi było tak źle że rzucił rower na środku drogi i przy tym łamiąc róg na kierownicy. W końcu, po podjechaniu na jeden z setki okolicznych szczytów udało się coś znaleźć. Paskudne miejsce, przy przeoranym polu i w dodatku na błotnistym podłożu. Drogbas był #^&!!#$!^%!!, więc końcówkę tego dnia uznałem za najgorsze chwile naszej wyprawy.

Dzień dwunasty, dzień czternasty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 12

Środa, 23 lipca 2014 • dodano: 22.10.2014 | Komentarze 0

Gdy się zbudziłem, wyszedłem z namiotu by zrobić porządek w sakwach to zastanawiałem się czemu tak długo Drogbas dalej spał. Jak się obudził to wyglądał nie najlepiej i nie miał chęci by jechać dalej, wymyślił nawet że może by skorzystać z pociągu do Rzymu. Początkowo nie miałem pojęcia co jest grane. Okazało się że w nocy musiało nieźle napadać, mimo że rano chaszcze wokół były suche. W namiocie, na części gdzie spał Jarek przeciekało na podłogę i kompan chyba przez to nie mógł zasnąć. Sprawdziliśmy namiot od spodu i nic podejrzanego nie znaleźliśmy. Po tym też zacząłem myśleć nad wariantem dalszej jazdy do Rzymu. W końcu jednak udało się pozwijać obozik i ruszyć dalej. No i się zaczęły upały, które jak się później okazało, poza jednym wyjątkiem towarzyszyły nam już do samego końca wyprawy.


Wjeżdżamy do San Marino © JPbike


Główna droga w małym państwie jest konkretnym podjazdem © JPbike


Wjeżdżając pod górkę można dostrzec w oddali Adriatyk © JPbike


Widok na Monte Titano (756 m) © JPbike

Jeszcze w trakcie początkowych km Jarek mocno zostawał w tyle, nie jest z nim dobrze - pomyślałem. Podczas odpoczynku by odsapnąć kompan informuje mnie że musi uciąć 2-3 h drzemkę. No to po podjechaniu i wydostaniu się z miasta zjechaliśmy na niefajne miejsce na postój. Jarkowi nie udało się pospać, nie miał humoru i zaczynał nawet żałować że w ogóle wybrał się na tą wyprawę. To były ciężkie chwile. Mimo tego ruszyliśmy dalej.


Kręcimy dalej. Jak się później okazało - takie górzyste okolice mieliśmy aż do Rzymu © JPbike


Takich zabytków na szczytach było sporo © JPbike


Przerwa na obiad. Ładnie tam, chociaż w Alpach było ładniej :) © JPbike

Po powyższej przerwie Jarek odżył, ulżyło nam i można było spokojnie kręcić dalej :)


Wjechaliśmy do sławnej Toskanii (prowincja Arezzo) © JPbike


Nie spodziewałem się że tego dnia będziemy wjeżdżać na taką wysokość © JPbike

Na szczycie musiałem trochę poczekać na Jarka, a ten jak dojechał to był na mnie zły bo po drodze nie wiedział czy jedzie dobrym kierunkiem i coś tam tłumaczył że ma dodatkowy balast w postaci namiotu. Na pytanie odnośnie przełożenia namiotu do mnie - odmówił.


Widokowy zjazd © JPbike

Po zjechaniu do doliny, skierowaliśmy się zgodnie z mapą na długą prostą. Po drodze mieliśmy ochotę na pizzę, ale okoliczne knajpki właśnie zamykali, ledwo zdążyliśmy przed zamknięciem sklepu kupić pieczywo. I tak kręciliśmy dalej, szukając miejscówki. Po krótkich poszukiwaniach coś się znalazło tuż przy drodze i obrośnięte krzaczorami wokół. Zatem po rozbiciu namiocika jeszcze kolacyjka i spać.

Dzień jedenasty, dzień trzynasty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 10

Poniedziałek, 21 lipca 2014 • dodano: 14.10.2014 | Komentarze 3

Nazajutrz Drogbas poinformował mnie że coś tam w nocy popadywało, faktycznie poranek był pochmurny, a chaszcze wokół mokre. Więc zwinęliśmy namiot i przenieśliśmy się do poniższego miejsca na boisku.


Pochmurny poranek, godz. 6:52. Tu się schowaliśmy © JPbike


Czas na śniedanie, smarowanie napędu i można kręcić dalej © JPbike

No i ruszyliśmy, w dalszym ciągu cały czas lekko w dół i wśród widocznych na poniższych fotkach górskich krajobrazów.







W końcu się wypłaszczyło i bez rewelacji dojechaliśmy do okolic Wenecji.



Okolice Wenecji. Typowe włoskie miasteczko © JPbike

Gdy tylko zbliżyliśmy się do wybrzeża to w Mestre się zaczęło kolejne błądzenie i szukanie właściwej drogi.
I tak trochę czasu zleciało, w końcu się udało trafić na tą drogę, i nagle zauważyliśmy przy barze dwóch Polaków i to też rowerowych podróżników. Po poznaniu się - to Robert i Wojtek z Łódzkiego i okazało się że tez jadą w stronę Rzymu i po tym jeszcze dalej, pozazdrościć im tyle wolnego czasu (studenci). Więc zagadujemy się na wspólną dalszą jazdę. Droga przed nami okazała się bardzo długą prostą i to płaską, napieraliśmy wprost konkretnie i ze zmianami. Najbardziej z takiego tempa zadowolony był oczywiście Drogbas :)


Jak dobrze spotkać rodaków i to też rowerowych wyprawowiczów :) © JPbike


W okolicach adriatyckiego wybrzeża kręciliśmy w czwórkę i to dość szybko © JPbike


Przerwa obiadowa przy opuszczonym warsztacie. Znalazłem tam klasyczną ramę na szoskę, tylko jak zabrać ? © JPbike


Tu, w pobliżu naszej drogi wspólnie rozbiliśmy obóz. Spoko miejscówka © JPbike


Dzień dziewiąty, dzień jedenasty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 9

Niedziela, 20 lipca 2014 • dodano: 12.10.2014 | Komentarze 0

Nazajutrz po zbudzeniu się, na miejsce (do pasieki) przyjechał gospodarz, Włoch mówiący po niemiecku, był spoko, opowiedzieliśmy skąd i dokąd jedziemy i dowiedzieliśmy się że do okolic Wenecji mamy ze 200 km.
No to śniadanie, zwijanie obozowiska i jazda dalej wśród pięknych Dolomitów. Jest niedziela, więc ruch wszelkiej maści rowerzystów spory.


Urocza rowerówka wśród Dolomitów © JPbike


Fajny kontrast. Kto wie co to jest ? Ja wiem bo byłem tam :) © JPbike


W alpejskich miasteczkach takich pięknych bryczek jest sporo © JPbike


Tak, tędy jedziemy ! © JPbike


Pięknie tam w Dolomitach © JPbike


Toblach. Miejscówka znana fanom narciarstwa biegowego © JPbike


Świetny jest ten szuterek. Delikatnie podjazdowy © JPbike


Bez komentarza (1) :) © JPbike


Nie bylibyśmy sobą, gdyby nie takie frajdowe przeprawy :) © JPbike


Bez komentarza (2) :) © JPbike


Chwila postoju. Nie pamiętam co Drogbas wtedy pił :) © JPbike


Od tego miejsca (ok 1450 m.n.p.m) rozpoczęliśmy długi zjazd, jak się okazało ponad 100 km ! © JPbike


Seria super zakrętasów © JPbike


Bez komentarza (3) :) © JPbike


Cortina d'Ampezzo, typowy alpejski kurort © JPbike


Przez Cortinę (c.d.) © JPbike


Skocznia olimpijska (1956), a na dole urządzili boisko © JPbike

W Cortinie z żalem pożegnaliśmy się z zaplanowaną trasą, jaka szkoda, trudno i myk w stronę Adriatyku.


Przez kolejne włoskie wioski wśród gór © JPbike


Na nieplanowanej trasie sporo tuneli było do pokonania © JPbike


Spojrzenie na tunele z bliska. Najdłuszy miał ponad 2.2 km © JPbike

Jak na niedzielne popołudnie przystało, ruch aut tędy był straszny, z trudem to wytrzymaliśmy.
Podczas krótkiego postoju pierwszy raz w życiu usłyszałem charakterystyczny pomruk z 12 cylindrowego Lamborghini.


Po serii tuneli oczom naszym ukazały się coraz niższe góry, a szkoda © JPbike

W Belluno przerwa na obiad, zakupy (Lidl jednak w niedzielę otwarty) i sporo błądzenia w wydostaniu na właściwą drogę, mapa drogowa w skali 1:600 000 nie ułatwiała sprawy. W końcu jakimś trafem wjechaliśmy na boczną dróżkę, zbliżała się późna pora i czas szukać czegoś do spania.


Wreszcie zboczyliśmy z ruchliwej szosy. Tu jest miło i przyjemnie © JPbike


W Bes. Tu była kolacja, prysznic (w budynku dla piłkarzy) i rozbiliśmy namiocik po drugiej stronie © JPbike


Zatem to był dzień, w którym przedwcześnie zakończyliśmy piękny widokowo alpejski trip.

Dzień ósmy, dzień dziesiąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 8

Sobota, 19 lipca 2014 • dodano: 01.10.2014 | Komentarze 6

Noc spędzona w namiocie na wysokości ponad 2100 m.n.p.m z temperaturą ledwo ponad 10°C jakoś udało się nam przetrzymać. Wystarczyło włożyć na siebie coś cieplejszego i spoko. Aha, wczoraj wieczorem odkryłem na dnie sakwy żel przeciwbólowy i kolana tym posmarowaliśmy, chyba pomogło. A przed wyprawą mama uszykowała mi parę leków i opatrunków, a ja się wahałem czy to wszystko zabrać... No tak trzeba mamusi słuchać !
No to czas na kawę, śniadanie w alpejskiej scenerii i można zwijać wysokogórski obozik.


Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m © JPbike


Taki widoczek mieliśmy zaraz po wyjściu z namiotu :) © JPbike


Pora jechać dalej. Taka sceneria jest wręcz wymarzona ! © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. Przemyślane górskie konstrukcje © JPbike


Chwila na odsapnięcie. Ten szuterek mnie kusi :) © JPbike


Końcówka podjazdu daje niesamowite doznania widokowe :) © JPbike


Ach jak wysoko żeśmy zajechali © JPbike


Koniec podjazdu. Miła tu temperatura, no i te arcywidoczki © JPbike


Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m) © JPbike

Jak widać - skończyła się nam droga, dopiero na szczycie okazało się że to turystyczna dojazdówka, wczoraj na mijanej krzyżówce wybrałem nie ten kierunek co planowaliśmy. Jarek nawet się nieznacznie &!!#$!^% bo znów musiał się męczyć masakrycznym podjazdem, na szczęście alpejskie arcywidoki szybko uspokoiły kompana, uff :) Przynajmniej zobaczyliśmy z bliska lodowiec i najwyższy szczyt Austrii. Po tych nieplanowanych SUPER atrakcjach można było ruszyć w dalszą drogę, to znaczy na dłuuugi zjazd :)


Zjeżdżamy dłuuugo w dół. Drogbas pędzi i się cieszy :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Tego pięknego Garbusa to my wyprzedziliśmy lekką pytką :) © JPbike


Zjechaliśmy do Heiligenblut © JPbike


Koniec zjazdu, chociaż nadal tu wysoko - ok 950 m.n.p.m © JPbike


Kolejny podjazd. Fotka w sam raz na tapetę :) © JPbike


Jedziemy w stronę granicy © JPbike


Przerwa na obiad © JPbike


Kąpiel w lodowatej wodzie też była, a co ? © JPbike

W trakcie ciszy poobiedniej miałem przemyślenia i wątpliwości odnośnie dalszej jazdy zaplanowaną trasą. Po spojrzeniu na pozostałe wydrukowane fragmenty trasy i odczuciu na własnej skórze że alpejskie podjazdy są trudniejsze niż się spodziewałem, zwłaszcza dla sakwiarzy, to stwierdziłem że ciężko będzie wyrobić się by dotrzeć na czas do Rzymu. Mówi się trudno i równie szybko zaplanowałem opcję skrócenia trasy. Po rozmowie z Jarkiem zapadła decyzja że po drodze kupimy mapę Włoch i się okaże co dalej.


Czasem i takie rowerówki się trafiały © JPbike


Spotkaliśmy Czecha, który tam pracuje i jeździ rowerem. Wspólne piwko też było :) © JPbike


Italia zdobyta ! © JPbike


Powoli wkraczamy w piękne Dolomity © JPbike

Stówka za nami, zjechaliśmy z drogi, kawałek szuterka i od razu mamy miejscówkę noclegową na skraju lasu.


Tu urządziliśmy obozik. Namiocik stanął po zmierzchu © JPbike


Dobre warunki do wysuszenia kolarskich ciuchów © JPbike


Czas na kolację, nawet spoko stół mieliśmy :) © JPbike

I tak odpoczywając, przestudiowaliśmy zakupioną samochodową mapę Włoch - faktycznie że zaplanowanej trasy nie uda się pokonać zgodnie z planem i na czas. Zapadła decyzja że udamy się w stronę adriatyckiego wybrzeża i dalej będziemy przebijać się wprost na południe, do celu wyprawy. Z tego wszystkiego najbardziej nam szkoda że nie zaliczymy sławnej Passo dello Stelvio i uroczego jeziora Garda. Cóż, może innym razem ... :)

Dzień siódmy, dzień dziewiąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 7

Piątek, 18 lipca 2014 • dodano: 31.08.2014 | Komentarze 11

Noc, pobudka, śniadanko i zwijanko obozika poszły sprawnie.
W skrócie - to był dzień pełen alpejskich emocji, zresztą fotostory wystarczy :)


Tu spaliśmy. Całkiem fajna miejscówka © JPbike


Od razu długi podjazd. Ten znak wskazuje konkretne parametry :) © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. W sam raz dla mnie :) © JPbike


Po długim podjeździe jest i równie długi zjazd. Widokowy oczywiście © JPbike


Naturalna regeneracja w lodowatej wodzie :) © JPbike


Pięknie tam. Tylko jeździć ! © JPbike


Nad Zeller See © JPbike


Jedziemy w stronę Hochalpenstrasse. Napięcie rośnie :) © JPbike


Bramka poboru opłat. Rowerzyści jadą gratis ! © JPbike


Parametry 33km podjazdu. Kuszące :) © JPbike

Podjeżdżając, przy antylawinowym zadaszeniu wjechałem w kałużę z kapiącej wody która okazała się śliska jak lód (mchy), od razu uślizg przedniego koła i gleba ze szlifami zaliczona. To nic, szybko się pozbierałem, nim Jarek dojechał :)


No to wspinamy się. Dawaj Drogbas ! © JPbike


Każdy zakręt ma swoją nazwę. Tu wysokość Śnieżki pokonana :) © JPbike


Bez komentarza, bo widoki rażą :) © JPbike

W pewnym momencie lewe kolano znów dawało o sobie znać przy każdym mocniejszym depnięciu, co przy kasecie 11-28 nietrudno, do tego zaczął mnie łapać kryzys energetyczny, brak pożywnego obiadu przed wspinaczką zrobiło swoje. Jarek mi wtedy zwiał do góry. Wspinając się dalej musiałem często się zatrzymywać, coś zjeść, nawet wysłać smsa do Drogbasa. W końcu pierwszy raz w życiu założyłem opaskę na kolano i po jakimś czasie pomogło częściowo.


Powolutku wkraczamy w krainę wiecznie śnieżnych szczytów © JPbike


To coś robi wielkie wrażenie ! © JPbike


Bez komentarza (2) :) © JPbike


Jedna z nielicznych fotek ze mną typu "od góry" :)© JPbike


Musiałem coś zrobić z bolącym kolanem. Pomogło częściowo © JPbike


Chwila kolejnego odpoczynku. Tu pierwszy raz w życiu pokonaliśmy 2000 m.n.p.m ! © JPbike


Jeszcze trochę ciężkiej wspinaczki i będziemy na górze :) © JPbike


Tędy żeśmy podjeżdżali. Imponujący widok ! © JPbike


Radosna chwila w moim życiu ! © JPbike


Trzeba się pochwalić. Na Fuschertörl 2 (2428 m.n.p.m) © JPbike


Alpejski klimacik w stronę zachodzącego słońca (godz.19:18) © JPbike


Krótki, acz treściwy zjazd w stronę tunelu (ten punkcik w środku) © JPbike


Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :) © JPbike


Tankowanie przy naturalnym źródle wody ze śniegu :) © JPbike


Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :) © JPbike


Drugi tunel za nami i Hochtor (2504 m.n.p.m) zdobyty ! © JPbike


Alpejski super punkt widokowy, godzina 20:00 © JPbike


Tu to jesteśmy naprawdę zdrowo szurnięci :) © JPbike


Widoczki z przełęczy władowane do pamięci i czas na długi zjazd © JPbike

Na owym zjeździe z Hochtoru, na długiej prostej łukowatej osiągnąłem bez rozpędu 83.56 km/h.
Zatem osobisty rekord v-maxa pobity - czekałem na tą chwilę od 30 czerwca 2008 !

Po zjechaniu do krzyżówki spoglądam na mapę i coś mi nie pasi, Drogbas sugeruje skręt, a ja każę jechać prosto.
Po krótkim czasie okazuje się że musimy pokonywać kolejny i ciężki podjazd - a dlaczego ? O tym w następnej relacji :)


Ponowna i nieplanowana wspinaczka © JPbike


Hmm, skrócona wersja naszej Syrenki ? © JPbike


Imponujący ten wodospad, do tego tuż przy drodze © JPbike

I tak mozolnie się wspinając, po drodze zrobiliśmy postój na kolacyjkę, powoli zapadał zmrok, a my utknęliśmy gdzieś bardzo wysoko w Alpach i czas szukać czegoś do spania. Dojechaliśmy do paru zabudowań, a niżej leży zbiornik wodny z zaporą. Fragmentem szutrówki zjechaliśmy i bez większego problemu udało się znaleźć równy skrawek ziemi przy pustej chacie typu świetlica. No i rozlokowaliśmy się, a wieczorny zarys alpejskich szczytów robił wrażenie.

Dzień szósty, dzień ósmy.