Dookoła Tatr

Piątek, 26 lipca 2019 • dodano: 06.08.2019 | Komentarze 6

Pomysł pokonania szosowej trasy wokół Tatr zrodził się w trakcie całodniowego wypadu z Drogbasem jesienią 2012 na słowacką Kralovą Holę. No to poczytałem trochę o tej trasie, przejrzałem tracki gps i pozostało jedynie znaleźć na to czas. Tak się złożyło że w tym tygodniu miałem urlop i po zagadaniu się z Anią i Jarkiem wyruszyłem spontanicznie na kilkudniowy pobyt w okolice Tatr.

Moi towarzysze również zabrali swoje szosówki, ponoć też od dawna byli chętni na takie długodystansowe szosowe wyzwanie wokół tatrzańskich szczytów. No to po śniadaniu ruszyliśmy po 8 rano spod Murzasichla. Pierwsze km nie były łatwe - a to podjazd, a to spory ruch zmotoryzowanych turystów udających się wiadomo gdzie. Po wjechaniu do Słowacji kręciło się trochę lepiej, ale i tak z racji szczytu sezonu trafił się nam niemały ruch aut, no i roboty drogowe też były - trzeba było się skupiać na jeździe. Po pierwszej dłuższej przerwie zrobiło się dość gorąco i to mimo sporej wysokości. Dalsze km przebiegły spoczko - a to widoczki, a to podjazdy i zjazdy ze znośnym nachyleniem, ruch raz mniejszy, raz większy. No i niestety trafił się nam incydent ze słowackim kierowcą - jeden taki nie wiedzieć czemu nagle się zatrzymał tuż przed nami, widocznie przeszkadzała mu nasza jazda obok siebie mimo że miał cały wolny lewy pas. Natomiast południowo-zachodni odcinek szosy biegnie przez cywilizowane rejony, co za tym idzie mniej przyjemny. Po jakimś czasie pojawiły się wątpliwości czy zdołamy pokonać całą trasę za widna - nawigacja w moim liczniku pokazywała coraz późniejszą godzinę dotarcia do miejsca startu. W końcu ja, jako główny sprawca wycieczki, na 130 km decyduję się na odłączenie od ekipy, by nie zamęczać ich dalej i udam się po auto. I tak dalej te pozostałe ponad 70 km pokonałem sam - łatwo nie było, bo kolejne podjazdy czekały. Pod noclegownie zajechałem tuż przed 21-tą, szybki wskok do auta i po 22-tej zgarnąłem w słowackiej mieścinie Anię, Jarka i ich szosówki i tak już spoko wróciliśmy do Murzasichla. Mimo wszystko wypad wokół Tatr w moim wykonaniu uważam za udany - zapewne powtórzę, ale w mniej turystycznym terminie.


Odcinek do granicznej Łysej Polany - wiadomo skąd ten korek © JPbike


To już po słowackiej stronie. Ładnie tam :) © JPbike


Tylko pomykać wśród tatrzańskich szczytów © JPbike


Przerwa w Tatrzańskiej Łomnicy © JPbike


Moi towarzysze na trasie © JPbike


Panoramka na Niżne Tatry z Kralovą Holą w tle © JPbike


Kolejne kilometry, kolejne widoczki © JPbike


Fajna szopa, w sam raz na kanapkę :) © JPbike


W trakcie długiego zjazdu © JPbike


Południowo-zachodni odcinek trasy jest mniej ciekawy, ale ja nie narzekam :) © JPbike


Zachodni kraniec trasy - zaraz będzie długi podjazd © JPbike


Zabrakło mi picia, więc... :) © JPbike


Dotarłem do granicy, ale do noclegowni jeszcze mam daleko... © JPbike

Pokaż trasę GPS

Pierścień Dookoła Poznania vol.7

Niedziela, 30 czerwca 2019 • dodano: 01.07.2019 | Komentarze 3

Tegoż długiego tripu nie miałem w planach - wizytacja u niewidzianego od paru miesięcy i sprawdzonego w dobrych i złych chwilach mego kompana Drogbasa spowodowała że ów kolega wymyślił i bardzo chciał się wybrać kolejny raz na znany Pierścień Dookoła Poznania. Do tego miałem wolny od wyścigów weekend, więc bez wahania się skusiłem mu potowarzyszyć na takiej długiej trasie.

Prognozę pogody oczywiście znaliśmy - zapowiadali straszne upały z temp. dochodzącą do 38°C (tak było popołudniem). Spod domu ruszyłem o 6:30, w przyjemnych 20°C. Po dokręceniu na plażę w Strzeszynku czas na kolejne i wspólne pokonanie trasy Pierścienia - dla mnie to już siódmy raz, ponoć ostatni raz tędy jechałem jesienią 2013 r.

W skrócie - pierwsze km były bardzo przyjemne, od 10 rano zaczęło się robić upalnie, dalej wraz ze wzrostem temp. było coraz gorzej i ciężej. Na wschodnich i południowych odcinkach Pierścienia dodatkowo niesprzyjający wiatr i otwarta przestrzeń utrudniały nam jazdę, nawet gładkie asfalty nie pomagały - kręcąc tamtędy to ja, regularnie trenujący biker wykonałem robotę, jadąc cały czas na czubie dwuosobowej grupki MTBowców. Na zachodnich i końcowych krańcach trasy kręciło się troszeczkę lepiej - a to głównie dzięki temu że odpoczynki były i pilnowaliśmy odpowiedniego nawodnienia swoich organizmów, doszło nawet do tego że na ostatnich km Jarek robił swoje słynne "szarpane tempo" :)

Po udanym (a jakże) kolejnym wspólnym pokonaniu Pierścienia Poznańskiego od razu myk do sklepiku po zimne piwko, po czym szybko do chaty Drogbasa (o 16:30) i ... wskok do basenika :). Mimo strasznego upału to był świetnie spędzony dzień :). Relive z trasy.


Jazda w trakcie letniego poranka jest bardzo przyjemna © JPbike


Dwie twarde sztuki Unitów Martomów. Przed nami długa trasa Pierścienia © JPbike


Z terenową nawierzchnią różnie bywało, na MTB 29' szło nam spoko © JPbike


Klimacik przy Arboretum Leśnym w Zielonce © JPbike


Stara betonowa droga w Bednarach. Pomykając przez Puszczę Zielonkę zaczęło się robić gorąco © JPbike


Sklepowy Pit stop w Kostrzynie. W sumie takich postojów mieliśmy kilka © JPbike


Zamek w Kórniku © JPbike


Mountain Wielkopolska zdobyte :) Kompan się cieszy - tak trzymać :) © JPbike


W takie upały trzeba jakoś radzić. Ochłoda w Gliniankach © JPbike


Przed Stęszewem widzimy kłęby dymu - pożar pola jęczmienia © JPbike


Upał i piaski mocno dały nam w kość. Grunt to nie poddawać się ! © JPbike


Im bliżej końca Pierścienia, tym radocha większa i to mimo upału :)  © JPbike

Pokaż trasę GPS

Wycieczka do Jeleniej Góry

Sobota, 22 sierpnia 2015 • dodano: 23.08.2015 | Komentarze 15

W rzeczywistości tytuł miał brzmieć inaczej, ale ...

Od jakiegoś czasu planowałem z Jarkiem realizację 400-tki na trasie Poznań - Przełęcz Karkonoska - Wrocław. Gorzej z czasem na realizację. Gdy ja miałem urlop to kompan był w robocie, a teraz jest na odwrót :). W końcu po długim zastanawianiu się 400-tka odpadła i skróciliśmy trasę do okolic 300-tki, czyli jedziemy na samą sławną kolarsko przełęcz i powrót pkp z Jeleniej Góry.

Drogbas miał komfortowe warunki do przygotowania się na taką trasę, a ja wręcz tragiczne - przetyrany robotą, niewyspany, rower i ekwipunek uszykowałem dopiero w piątek późną porą, dodajmy jeszcze do tego ... kompan jedzie szosówką, a ja na klasycznym sztywnym góralu z balonami 2.0 cali ... :)

Koniec końców ruszyliśmy sobotniego dzionka, gdy akurat zaczęło świtać - krótko po 5 rano.
Pierwsze 40 km były przyjemnie chłodnawe - okolice 10°C. Rękawki wystarczyły na komfort.
Tempo oczywiście nadawał szoson Jarek. Cały czas przez WLKP mknęliśmy tak pod 30 km/h.


Pierwszy postój. Demonstruję Drogbasowi foto-wędkowanie :) © JPbike


Wielkopolski poranek na delikatnym płaskowyżu :) © JPbike


Tak, to moja pierwsza jazda w 100% z nawigacją, dobra sprawa ! © JPbike

Odnośnie jazdy z wgraną trasą - ze względu na szosówkę kompana musiałem poprawiać tracka, bo po powiększeniu okazało się że droga parokrotnie prowadzi terenem. Zresztą w rzeczywistości kilka razy mieliśmy śmieszne sytuacje - raz ślad gps biegł centralnie w pole kukurydzy, raz kazał nam jechać wprost na trawiasty podjazd, idealny do mtb ... :)
Tak czy siak - cały czas jechaliśmy bocznymi asfalcikami - wystarczy wspomnieć zdanie Jarka - "trasa bajka" !


Zabytki we Wschowie © JPbike


Piękny kolor mostu w Głogowie :) © JPbike


Przekraczamy Odrę. Poziom wody - jak widać © JPbike

W Głogowie, po 125 km czas na dłuższą przerwę, mieliśmy nawet do dyspozycji toi-toia :)


Chwila dla ochłody, ale frajda :) © JPbike


Za Głogowem zaczęły się miłe górki :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike

Przejeżdżaliśmy również przez znany maratończykom Obiszów - 20 września będą tam MP w Maratonie.

No i niestety, po 150 km mocnego parcia (do tego czasu średnia 28-29 km/h) stało się to czego mogłem się spodziewać - nogi zaczęły boleć, power mój spadł. Jarek był wyrozumiały i grzecznie zwolnił. Z racji tego że pociąg powrotny z Jeleniej Góry mieliśmy o 18:40, a funkcja w nawigacji "czas dotarcia do celu" zaczęła pokazywać coraz późniejsze godziny, to trzeba było zrezygnować ze zdobywania Przełęczy Karkonoskiej. Mówi się trudno, przynajmniej jesteśmy bogatsi o cenne doświadczenia i następnym razem musi się udać !


Na Rynku w Chojnowie © JPbike


Najbardziej klimatyczny odcinek wśród wiosek i wzdłuż rzeki Skory © JPbike

W końcu, po ok 200 km się zaczęły góry - urocze Góry Kaczawskie.
Podjeżdżało mi się tak se, max wysokość jaką zaliczyliśmy to 485 m.n.p.m.


To chyba wulkan, taki podobny do Fudzijamy :) © JPbike


Ładne ujęcie. Pogoda troszeczkę się popsuła, ale nie zmokliśmy © JPbike


Kaczawski widoczek z podjazdu © JPbike

Na ostatnim zjeździe do Jeleniej Góry czas na szybki pitstop by wskoczyć w cywilne ciuchy i jazda na rynek, gdzie byliśmy umówieni z Michaliną. Miała być pizza z piwkiem, ale do odjazdu pociągu została nam niecała godzinka, zatem był spacer z pogaduszkami na dworzec. Podróż z przesiadką we Wrocławiu minęła bez większych problemów, w Poznaniu byliśmy krótko po północy.


Na Rynku w Jeleniej Górze oficjalnie zakończyliśmy wycieczkę :) © JPbike


Różnica w km wg licznika i gps wyniosła 10 km - ja to znam od dawna.
Do kilometrażu owej wycieczki nie dodałem tripu dworzec - dom (5 km).

Pokaż trasę GPS

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 1

Sobota, 12 lipca 2014 • dodano: 03.08.2014 | Komentarze 0

Nadszedł w końcu długo oczekiwany dzień na rozpoczęcie kolejnej sakwiarskiej wyprawy. Poprzedniego dnia i zaraz po pracy całkiem sprawnie poszło pakowanie wszystkiego i nazajutrz po 6 rano mogłem ruszyć na miejsce spotkania z Jarkiem, przy INEA Stadionie. W trakcie krótkiej dojazdówki trochę niepewności miałem w kręceniu z załadowanymi przednimi sakwami, wcześniej nie było okazji tego wypróbować. Tak załadowany rumak gorzej skręca i pogarsza przyspieszenia. Za to wygoda w przewożeniu turystycznego ekwipunku i żarcia jest niezła.


Stąd wystartowaliśmy wspólnie © JPbike

Oczywiście, podobnie jak rok temu rozesłałem info znajomym – tym razem na miejscu zbiórki nie pojawił się nikt. Ruszyliśmy do Rzymu między 6:20 a 6:30. Później doszedł smsik od Macieja, który zjawił się przy stadionie przed 6-tą i niestety nie doczekał się nas. Szkoda.


Typowa jazda po wielkopolskich szosach © JPbike

Kilometry przez południową Wielkopolskę szybko i miło upływały, by kilkanaście km za Lesznem wkroczyć na Dolny Śląsk i skierowaliśmy się na Górę, by tam przekroczyć Odrę nowym mostem. Po drodze spotkaliśmy miejscowego rowerzystę, który ma na koncie kręcenie po Polsce i gdy tylko dowiedział się dokąd jedziemy to postanowił nam potowarzyszyć.


Tu to mamy lokalnego przewodnika © JPbike


Odrę przekroczyliśmy nowym mostem za Ciechanowem © JPbike


Przerwa na obiad. Zapasów żarcia mieliśmy sporo © JPbike


Trafiły się i takie sekcje brukowane © JPbike


Wydostajemy się z Legnicy w stronę Złotoryi © JPbike


Lubię ten przedgórski odcinek (Złotoryja - Jelenia Góra) :) © JPbike

Za Świerzawą przyszło nam pokonać pierwszy dłuższy podjazd z dwoma 11% fragmentami. Każdy z nas kręcił swoim tempem. A dla mnie to był sprawdzian sakwiarskiej wspinaczki, na najlżejszym przełożeniu 24-28 faktycznie nie było łatwo i sporo sił trzeba było wkładać, by upolować koszulkę górala. Dałem radę.


Na szczycie zapadł zmrok i czas szukać miejscówki na obóz © JPbike

Po dokręceniu w rejon Łysej Góry już po ciemku, oczom naszym ukazał się fajny widok z góry na wieczorną Jelenią Górę. Miejscówkę na rozbicie namiotu znaleźliśmy za serpentyną, tuż przed Dziwiszowem. Po rozlokowaniu wszystkiego dość szybko udało się zasnąć (po 23-tej). Tegoż dnia zgodnie z planem trzasnęliśmy najdłuższy dystans wyprawy.

Podsumowanie, dzień drugi.

Pierścień Dookoła Poznania vol.6

Niedziela, 20 października 2013 • dodano: 20.10.2013 | Komentarze 9

Szóste w karierze starcie z urozmaiconym Pierścieniem Poznańskim.
Na wieść o tym długim jesiennym tripie rozesłałem info znajomym ...
Rano odrobinę się zaspałem, co spowodowało że na miejscu zbiórki zjawiłem się o 8:15 zamiast planowanej 7:30. Ostateczny skład ekipy ograniczył się do dwóch sztuk - mnie i Drogbasa, czyli twardzieli, co oznaczało że będzie szybsza jazda :)
Tym razem obraliśmy kierunek jazdy przeciwnie do ruchu wskazówek zegara.

Jak miło walnąć Pierścień w jesiennych barwach :) © JPbike

Tropikalne akcenty w Zborowie :) © JPbike

Po takich duktach to super się pomyka © JPbike

W WPN to zboczyliśmy z trasy na ciekawsze ścieżki © JPbike

Dłusza przerwa nr.1. Rozlokowaliśmy się jak na wyprawie :) © JPbike

Na starej stacji Jarek podziwiał barwy jesieni © JPbike

... a ja z radości poskakałem na swoim terenowym rewirze :) © JPbike

W Pożegowie postawili coś oto takiego. WPN kocha rowerzystów :) © JPbike

W Mosinie, na jednym skrzyżowaniu przeżyłem chwile grozy. Chciałem szybko przekroczyć szosę między auta oczekujące przy zakręcie na zielone światło, gdy nagle i z niezłą prędkością na drugim pasie nadjechała Toyotka jadąca wprost i gdyby nie wyrobiony na trasach mtb zmysł szybkiego reagowania to doszłoby do kraksy ...
Do małego kontaktu jednak doszło, kierowca w porę wyhamował, auto prawym przodem uderzyło w mój pedał i wyrzuciło mnie na krawężnik. Kierowca był spoko, szybko się dogadaliśmy. Rower na szczęście cały, łokieć troszkę pobolewał, na kolanie pojawiło się obtarcie które odkryłem dopiero po powrocie do domu :)

Ciekawy i artystyczny mural © JPbike

Szosowy trip przez południowe krańce Pierścienia © JPbike

Na półmetku trasy, za Kórnikiem nad jeziorem czas na drugą dłuższą przerwę.

Przekraczamy bramę w Kostrzynie © JPbike

Takie znaki u nas to rzadkość, ważne że są :) © JPbike

W sumie cały południowo wschodni odcinek Pierścienia przebiegł szybko i do tego wiaterek nam sprzyjał.
No i wypada napisać że pierścieniowe oznakowanie na całej trasie zostało odnowione.
Przed Bednarami czas na trzecią przerwę, upływające kilometry zaczęliśmy czuć.

Trip przez Puszczę Zielonkę © JPbike

Po przejechaniu 145 km dopadł mnie kryzysik, który zażegnałem 10 km dalej.
W Murowanej Goślinie zatankowałem puste od pół godziny bidony. Jarek nieźle czuł nogi.
Jeszcze tylko przejazd przez poligon, Kiekrz i myk na miejsce porannej zbiórki, zaczynało się ściemniać.

W Strzeszynku. Kolejny raz Pierścień pokonany, czas przybić piątkę :) © JPbike

Do domu zajechałem już po ciemku, przed 19-tą. Dzień dobrze spędzony rowerowo. Dzięki Drogbasie :)

Wliczając czerwcową trzysetkę, dzisiejszy trip to moja siódma tegoroczna dwusetka !

Przewyższenie - 1025 m

Na rodzinny zlocik

Sobota, 24 sierpnia 2013 • dodano: 26.08.2013 | Komentarze 7

Zagadałem się z kuzynkami na rodzinny zlocik w Uklejnicy (woj. Kujawsko-Pomorskie).
Ja oczywiście rowerem, to jakieś blisko 200 km na wschód od Poznania.
Aby do tego doszło, w piątek do północy przywracałem Sztywną Birię do stanu używalności po wyprawie. Zmęczenie harowaniem w tygodniu tradycyjnie zrobiło swoje – nazajutrz zaspałem się 2 godziny. Po śniadaniu ruszyłem o 9:30.
O tej porze początkowo nic nie zapowiadało że tegoż dnia będę musiał stoczyć nierówną walkę z wiatrem …

Postanowiłem wydostać się z Poznania centralnie na wschód trasą BM © JPbike

Pomykając na zjeździe w stronę Kociałkowej Górki na sztywnym wytelepało tak, że chyba tam zgubiłem bidon z izotonikiem, co zauważyłem dopiero parę km dalej. Dobrze tylko że został mi drugi, nie pisząc już że w plecaku miałem bukłak z wodą. Po dojechaniu do nieznanego mi wiaduktu coś z mapą i rzeczywistością nie zgadzało się, nie wiedziałem skąd wzięła się ekspresówka S5 zamiast drogi, którą miałem jechać …
To nic, ruszyłem zgodnie z planem boczną szosą wzdłuż S5 do Wierzyc.

Tunele i wiadukty wzdłuż ekspresówki S5 © JPbike

Po skręceniu wprost na wschód do Czerniejewa, zacząłem odczuwać wmordewind. Będzie ciężko.
W sumie jazda przez wschodnią Wielkopolskę to nuda, tak w kółko przez pola, wioski, miasteczka i non stop blacik.

Pałac w Czerniejewie © JPbike

Po dokręceniu w okolice Kleczewa pierwszy raz w życiu mogłem podziwiać pracującą odkrywkową kopalnię węgla brunatnego i sam węgiel jadący na taśmie gdzieś tam daleko …

Gigantyczne machiny do wybierania węgla brunatnego © JPbike

Ślesin. Jezioro Ślesińskie z ujściem kanału Warta - Gopło © JPbike

Po przekroczeniu 150 km walka z wiatrem dała mi mocno we znaki, nogi przestały pracować jak należy.
Od tamtego momentu przełączyłem się w tryb wycieczkowej jazdy, byle tylko dojechać do celu.

Tu zajechałem. Na liczniku ponad 180 km © JPbike

Na 15 km przed końcem trasy wyprzedziły mnie dwa auta z kuzynkami i ich rodzinami na pokładzie.
W Chodczy mój wydrukowany i niedokładny fragment mapy sprowadził mnie na nie tą drogę, w efekcie nadłożyłem parę ładnych km wokół, po drodze wypytywałem o właściwy kierunek trochę nietrzeźwego tubylca :)

Chłopaki na Wigry 3 wyjechali naprzeciw po wujka JPbike'a :) © JPbike

W końcu i z radochą dojechałem. Pierwsze pytanie od kuzynki Ani: „co chcesz do picia ?” PIWA !
Wieczorną kąpiel w jeziorze też zaliczyłem, bo w domku nie było natrysku :)

Wieczór i noc a jakże miło zleciały :) © JPbike

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 8

Sobota, 20 lipca 2013 • dodano: 27.08.2013 | Komentarze 9

Nadszedł w końcu ten dzień, w którym planowaliśmy zdobyć cel wyprawy - PARYŻ.
Poranna krzątanina sprzętowa poszła sprawnie, skromne śniadanie i jazda !
Na niebie ani jednej chmurki - zapowiadał się kolejny upalny dzień.

Spoko miejscówka na obrzeżu miejscowego boiska piłkarskiego © JPbike

Godzina 7:15. Słabo wyspany Drogbas, jechać trzeba bo Paryż czeka ! © JPbike

No i jedziemy tędy. Dłuuugą prostą do stolicy Francji © JPbike

Łuk w Chalons en Champagne © JPbike

W mijanych francuskich miasteczkach pełno takich zabytków © JPbike

Centrum Fere Champenoise © JPbike

Gorąco było, picia szybko ubywało. Tankowanie wprost od mieszkańców © JPbike

Dłuższa przerwa w cieniu plus porządne izobroniki :) © JPbike

Dobrze jedziemy. Cel tuż tuż :) © JPbike

Kokpit nawigatora © JPbike

Gdy nastały popołudniowe godziny to upał był już nie do zniesienia.
W takiej sytuacji postanowiliśmy ze 2 godziny przeczekać - słusznie zrobiliśmy.

Przeczekiwanie największego upału. Można zdrzemnąć © JPbike

Po dokręceniu do Coulommiers, na kilkadziesiąt km przed Paryżem robimy większe zakupy żywnościowe bo wiadomo że w niedzielę większość francuskich marketów jest zamknięta. Drogbas kupił m.in. francuskie wino. Trochę problemów mieliśmy z upchaniem zakupionego żarcia i picia do sakw.

Typowa szosa z rondami w pobliżu przedmieści Paryża © JPbike

Pomykając powyższą szosą Jarek zauważa boczne bicie tylnego koła. Po zatrzymaniu i oględzinach okazało się że niekapslowana obręcz zaczęła pękać w dwóch miejscach, przy nyplach. Trudno, stwierdzam że da się dotrzeć w takim stanie do Paryża i tam zdecydujemy co dalej z kołem.

Po dotarciu do podparyskich miejscowości zauważamy coraz więcej czarnoskórych mieszkańców.
Jadąc już na obrzeżach Paryża, na podjeździe Jarka łapie kryzys i narzeka że ma cięższy ode mnie bagaż, więc namawiam kompana żeby coś zjadł i odpoczął, a część bagażu (namiot) przełożył do mnie.
Drogbas jednak odmawia i jedziemy dalej ...
Powoli zapada zmrok, w końcu pojawia się zjazd do kotliny, w której leży nasz główny cel wyprawy.
Jadąc już w stronę Wieży Eiffla (z daleka niestety jej nie widzieliśmy) coraz bardziej mnie zaskakują nocne paryskie ulice. Jest grubo po 22-tej, a tam wszędzie tłok, wszystkie knajpki na świeżym powietrzu pozajmowane, spory ruch nie tylko turystów. I tak jedziemy, jedziemy, a stalowej wieży wciąż nie widać. Chwilowy postój przy okazałym pałacu (królewskim ?), sprawdzam nawigację w Jarka telefonie i od razu oświeciło mnie - cel wyprawy jest bliziutko.
Faktycznie, ujechaliśmy kawałek i JEST ! :)

UDAŁO SIĘ ! Dojechalismy tutaj na własnych siłach wprost z domowego progu (1590 km) :) © JPbike

Pierwsze spojrzenie własnymi oczyma na pięknie i kolorowo oświetloną Wieżę Eiffla - bezcenne przeżycie !
Po zajechaniu, a raczej przeciskaniu się w nocnym tłumie pod samą stalową konstrukcję i znalezienie wolnej ławeczki mocno i radośnie się uciskaliśmy, pogratulowaliśmy i obowiązkowo browarka żeśmy spożyli :)

Dokładnie o północy wieża nawet specjalnie uczciła iluminacjami nasze przybycie rowerami z Poznania ...



Po tych pełnych emocji chwilach nastał czas na dotarcie do noclegowni, do mieszkanka kuriera rowerowego Cedrica. Spanie załatwiła Michalina, która też przybyła do Paryża (samolotem). Jadąc dalej w stronę dzielnicy Courbevoie sporo błądzenia i nakładania kilometrów mieliśmy, wypytywanie miejscowych w znalezieniu właściwego kierunku i gapienie się w wydrukowany fragment planu miasta pomogły ostatecznie dotrzeć do celu (po 2 w nocy). Jarek był już w fatalnym stanie zmęczenia, ale zadowolony z pokonania 234 km. Owe mieszkanko okazało się malutkie i zaniedbane, poza gospodarzem i Michaliną było tam jeszcze kilka innych osób. Szybkie mycie i pora iść spać. Dla mnie zabrakło miejsca w pokoiku i padło na ciasny korytarz ...

L’EPINE – Chalons en Champagne – Villeseneux – Fere Champenoise – Sezanne – Esternay – La Ferte Gaucher – Saint Remy la Vanne – Chailly en Brie – Coulommiers – Mauperthuis – Pezarches – Villeneuve Saint Denis – Pontcarre – Roisy en Brie – Champigny sur Marne – PARIS

Dzień siódmy, dzień dziewiąty.

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 7

Piątek, 19 lipca 2013 • dodano: 15.08.2013 | Komentarze 2

Pobudka o 6, czynności typu śniadanie, pakowanie i ładowanie poszły sprawnie.
Tegoż dnia obaj byliśmy ciekawi jak w rzeczywistości wygląda jazda rowerem przez północno-wschodnią Francję, którą znamy głównie z transmisji Tour de France :)

Jedna z najlepszych miejscówek, przy granicy niemiecko-francuskiej © JPbike

Spojrzenie na pokaźne maszty i jazda przez Francję © JPbike

Francja zdobyta ! © JPbike

Ponownie pagórkowato i interwałowo, ale i tak ładnie tam :) © JPbike

W pobliżu Metz na nieznacznym zjeździe Jarek z dużą prędkością najechał na widoczne na poniższej fotce wybrzuszenie i sakwa się wypięła (już drugi raz). Kompan tak się zdenerwował i … !#%(^&!!#$!!!, do tego stopnia że musiałem go powstrzymać przed wyrzuceniem sakw do rowu. Więc przymusowy postój na poprawę mocowania …

Zdenerwowany Drogbas i przymusowy postoj © JPbike

W Metz pierwsze francuskie zakupy w Lidlu. Ceny wyższe od niemieckich, skromny wybór piwa, ale da się przeżyć.

Poniżej prezentuję parę fotek z pięknej starówki w Metz.

Jak widać - ciężko i niełatwo było się wydostać z Metz, do tego upał © JPbike

Przez francuskie miasteczko. W każdym pełno takich starych domów z carakterystycznymi okiennicami © JPbike

Po przekroczeniu granicy i pokonaniu paru francuskich miast i miasteczek stwierdziłem że w porównaniu do Niemiec tutaj jest dużo więcej polnej przestrzeni, szosy po których kręciliśmy są w sporej części proste jak strzała i interwałowe, asfalty nieznacznie gorsze, ale i tak lepsze od tych naszych. Same spokojne miasteczka mają niezwykły charakterystyczny francuski klimat – to mi najbardziej się spodobało. A Francuzki są takie ładne i zadbane, że patrząc na nie w trakcie jazdy musiałem uważać aby nie walnąć w coś, lub kogoś z przodu ;)

Upał niezły, więc przerwa na jogurty w cieniu pod wiaduktem © JPbike

Przed Verdun upał i interwały mocno dały Jarkowi w kość (!#%(^&!!#$!!!), poinformował mnie że zjedziemy w dół i przez dwie godziny nie jedzie. Faktycznie, zatrzymał się na tamtejszym miejscu pamięci i po postoju przy wodopoju padł na trawniku. I tak zleciało trochę czasu, aż przyszła pewna kobieta informując nas że to nie miejsce na biwak (spodziewałem się tego).

Padnięty Drogbas © JPbike

Verdun. Miejsce pamięci przypominające wielką bitwę w czasie I wojny światowej © JPbike

Po odpoczynku kompan trochę odżył i można było pozwiedzać starą część Verdun, z twierdzą w roli głównej.







Mijają kolejne francuskie kilometry. Z biegiem czasu dochodzę do wniosku że Jarek gorzej ode mnie znosi upały i interwałową jazdę z sakwami oraz pochłania przy tym niesamowite ilości picia, czasem jesteśmy zmuszeni by zatankować wodę np. u mieszkańców albo przy przeróżnych wodopojach …

Tankowanie przy nawadnianiu uprawy, kąpiel też była :) © JPbike

Długie proste francuskie. Takie drogi to klimacik też mają © JPbike

Kolejne ładne miasteczko. Jest po 19-tej, a na uliczkach pusto © JPbike

W Sainte Menehould napotkaliśmy naszą flagę :) © JPbike

Myk dalej, myk dalej na wprost i jest kolejna dwusetka © JPbike

Kąpiel na stacji. Tym razem z dodatkiem płynu do mycia aut :D © JPbike

Zapadł zmrok, po dojechaniu do miasteczka L’Epine i skręceniu na boczną szosę szybko znaleźliśmy miejscówkę, na obrzeżu miejscowego boiska piłkarskiego. Podczas rozbijania namiotu trochę robactwa nas gryzło. Pora spać.
Jutro wielki atak na Paryż !

ITTERSDORF – granica D/F – Tromborn – Teterchen – Boulay Moselle – Les Etangs – Petit Marais – Noisseville – Metz – Moulins les Metz – Gravelotte – Mars la Tour – Manheulles – Verdun – Dombasle en Argonne – Clermont en Argonne – Les Islettes – Sainte Menehould – Tilloy et Bellay – L’EPINE

Dzień szósty, dzień ósmy.

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 6

Czwartek, 18 lipca 2013 • dodano: 12.08.2013 | Komentarze 6

Wieczorem poprzedniego dnia Jarek wpadł na pomysł by wstać przed wschodem słońca, a to dlatego abyśmy po ruszeniu się nie męczyli od razu upałami.
No to pobudka bardzo wczesna, śniadanie z kawą, ładowanie sprzętu i jazda.
W końcu się zmobilizowaliśmy, aby tego dnia walnąć planowaną dwusetkę i dotrzeć do granicy z Francją, co się udało, chociaż przez kolejną masę pagórów i podjazdów łatwo to nie było.

Godzina 5:52. Wschodzik i wieżowce Frankfurtu nad Menem © JPbike

Pomysłowy sposób na zagospodarowanie ściany fabryki - ścianka wspinaczkowa :) © JPbike

Przekraczamy Men w Mainz © JPbike

Kręcimy przez kolejne ładne pagórkowate okolice © JPbike

Na widok takiego znaku to się cieszę i atakuję premię górską :) © JPbike

Dajesz Drogbas !!! Na trasie trzeba się dopingować, tutaj w stylu TdF :) © JPbike

Na jednym ze zjazdów wykręciłem swój sakwiarski rekord V-max – 73.72 km/h, i to bez rozpędu !

Nie zabrakło długiej i przyjemnej jazdy w dolinie wzdłuż rzeki © JPbike

Kręcąc powyższą doliną i mijając kolejne niemieckie miasteczka w pewnym momencie wyprzedził nas duży traktor, jechał tak ponad 30 km/h, co oczywiście znany z szarpanego tempa Drogbas wykorzystał i mi zwiał – takie numery z aerodynamicznym wspomagaczem to ja rozumiem :D

Znalazło się super miejsce na dłuższą przerwę z wodopojem :) © JPbike

Biesiada z kąpielą i praniem w potoku, oraz obiadem i piwkiem trwa :) © JPbike

Czas jechać dalej, ponownie pokonujemy ładne krajobrazowo podjazdy i zjazdy © JPbike

W czasie gdy opuszczaliśmy St.Wendel porządnym podjazdem, zauważyłem że Jarka dopadł pokaźny kryzys, w pewnym momencie się zatrzymał. W takiej sytuacji zaproponowałem odpoczynek, albo szukanie miejscówki.
Jarek jednak pokazał że jest twardym bikerem i ruszyliśmy dalej.
W miarę zbliżania się do granicy z Francją nazwy niemieckich miasteczek czasami brzmiały francuskojęzycznie (np. Tholey, Saarlouis, itp.). To nam dodawało motywacji i pewności że uda się wykręcić zaplanowaną dwusetkę :)

No, niezła fura i w 100% sprawna :) © JPbike

Długi zjazd. Można odpocząć :) © JPbike

Kaiser jest wszędzie :) © JPbike

Przejeżdżając przez Saarlouis i mając już upragnione ponad 200 km na licznikach mój kompan zrobił się bardzo głodny, zatrzymaliśmy się przy małym barze przy wylocie z miasta, przy okazji ucięliśmy pogawędkę z właścicielem.
Spojrzałem na mapę – tam za 350 metrowym wzgórzem z charakterystycznymi masztami jest Francja :)

Zapadł zmrok i ruszamy na ostatni podjazd dnia i do granicy © JPbike

I tak po wjechaniu na szczyt pojawił się płaskowyż oświetlony Księżycem, prosta szosa, a po chwili cel szóstego dnia wyprawy – tablica z napisem „FRANCE”. Udało się !

Nadszedł czas na szukanie miejscówki. Zawróciliśmy, po kilometrze dość szybko znalazło się jedno z najlepszych miejsc, trawiaste pole tuż przy szosie, osłonięte paroma krzakami i drzewami, a z drugiej strony mieliśmy widok na wspomniane wysokie maszty i sam Księżyc.
Po rozbiciu obozowiska pora spać, bo jutro czeka nas poznawanie ojczyzny Tour de France :)

W takiej wieczorno-świetlnej scenerii zakończylismy trip przez Niemcy :) © JPbike

WEILBACH – Hochheim am Main – Mainz – Lerchenberg – Stadecken Elsheim – Wolfsheim – St.Johann – Sprendlingen - Badenheim – Wollstein – Furfeld – Obermoschel – Callbach – Meiserheim – Lauterecken – Glanbrucken – Konken – Selchenbach – Niederkirchen – St.Wendel – Winterbach – Tholey – Thalexweier – Lebach – Saarwellingen – Saarlouis – Felsberg – ITTERSDORF (tuż przy granicy D-F)

Dzień piąty, dzień siódmy.

Poznań - Paryż - Amsterdam, dzień 1

Sobota, 13 lipca 2013 • dodano: 01.08.2013 | Komentarze 11

Nadszedł w końcu ten długo oczekiwany dzień, by rozpocząć swoją drugą w życiu wielodniową wyprawę rowerową z sakwami.
Poranna krzątanina przebiegła sprawnie i po 7-mej mogłem ruszyć spod domu blisko 40 kilogramowym rumakiem na podbój Paryża, obejrzenie finału Tour de France i w końcu zdobycie Amsterdamu.
Jako że wcześniej rozesłałem info znajomym, by mogli pokonać z nami trochę pierwszych kilometrów, to na miejscu zbiórki, w okolicach Strzeszynka oprócz mojego kompana Drogbasa zjawiło się kilku kumpli, wszyscy na szosówkach – klosiu, Marc, z3waza i seba284 – ten ostatni na oslickowanym mtb.

Ekipa eskorty startowej :) © JPbike

No to RUSZYLIŚMY !
Od razu w peletoniku zrobiło się miło i wesoło :)

Klosiu zapragnął chociaż przez chwilę poczuć się wyprawowiczem :) © JPbike

Ciekawostka – prędkość maksymalną tegoż dnia mojego objuczonego rumaka rozwinął sam Mariusz !

No, podjeżdżików nie zabrakło © JPbike

Hura ! Dołączył do nas Super Facet na rowerze – Jurek :) © JPbike

I w takim składzie wspólnie dokręciliśmy do Skrzynek, gdzie szosoni i Seba odłączyli od nas i pognali w drogę powrotną.
Natomiast Jurek57 przejął rolę naszego przewodnika.
Trzeba wspomnieć że tegoż dnia mieliśmy iście wmordewindową jazdę, cóż, trzeba jakoś radzić.

Przerwa przy pałacu w Wąsowie © JPbike

Nowy Tomyśl. Największy wiklinowy kosz świata ! © JPbike

Pierwszy wspólny browarek postawił Jurek :) © JPbike

W Nowym Tomyślu Jurek odłączył od nas i od tego momentu, byliśmy zdani na samych siebie.

Teraz już jedziemy sami, we dwójkę, miny takie sobie, to przejdzie :) © JPbike

Skansen parowozów w Wolsztynie © JPbike

Na Ziemi Lubuskiej troszkę interwałów się znalazło © JPbike

Do Żar dokręciliśmy bez problemów, chociaż wspomniany niesprzyjający wiatr i troszkę lubuskich interwałów trochę sił z nas wykrzesały. Średnia prędkość tegoż dnia wyszła niezła jak na sakwiarzy :)

W Żarach. Podziwiamy wypaśne czołgi © JPbike

Rynek w Żarach © JPbike

Przerwa przy ławeczce Telemanna © JPbike

W Żarach mieszkają Kornelcia, Asiczka i Piotrek. Z tymi świetnymi przyjaciółmi oczywiście wcześniej się zagadałem i zatrzymaliśmy się na nockę właśnie tam u nich. Cały wieczór i część nocy a jakże bardzo miło zleciały :)

Dzięki wszystkim za świetnie spędzony pierwszy dzień naszej wyprawy.

POZNAŃ - Kiekrz - Sady - Lusówko - Niepruszewo - Skrzynki - Buk - Niegolewo - Michorzewo - Kuślin - Wąsowo - Nowy Tomyśl - Boruja Kościelna - Wolsztyn - Obra - Świętno - Kolsko - Konotop - Lubięcin - Nowa Sól - Kożuchów - Żagań - ŻARY

Podsumowanie, dzień drugi.