Jesienne MTB w Górach Opawskich (2)

Niedziela, 27 października 2024 • dodano: 01.11.2024 | Komentarze 2

Uwzględniając zmianę czasu na zimowy ruszyłem o 10:50 i w przepięknej, bo słonecznej jesiennej aurze z miłą temperaturką na poziomie 15°C.
Odnośnie wyboru trasy - postanowiłem pokonać drugą część planowanej na wczoraj trasy, oczywiście wydłużonej, bo trzeba jakoś dojechać do punktu startowego.
Wspominając taką piękną pogodę z dość nisko wiszącym i ostrym jesiennym słońcem aż kusiło do pomykania po górskich szlakach i duktach na MTB z pełną pasją, co oczywiście wykorzystałem :)
Jak to w górach bywa - lekko oczywiście nie było, szczegolnie nieźle dały mi w kość odcinki z głębokimi koleinami po wrześniowej ulewie, co spowodowało we mnie niemały ubytek sił i obsuwę czasową że gwóźdź programu - końcówkę zaplanowanej trasy w postaci zjazdu krętymi Złotymi Ścieżkami musiałem odpuścić.


Barwy jesieni na przeprawie przez Złoty Potok © JPbike


Jesienny klimat na podjeździe z Pokrzywnej na Przełęcz Mokrą © JPbike


Zjazd czeskim asfalcikiem - z takich widoczków tylko korzystać :) © JPbike


Totalnie zaorało stromy podjazd czerwonym na Pricny Vrch (Góra Poprzeczna) © JPbike


Alternatywa się znalazła, tylko po co ten luźno usypany tłuczeń? © JPbike


Górska dokumentacja że z tymi koleinami lekko nie było © JPbike


Klimacik z nisko wiszącym i ostrym słońcem © JPbike


Jesienny zjazd © JPbike


Tu nieźle podmyło czeski asfalcik © JPbike

Jesienne MTB w Górach Opawskich (1)

Sobota, 26 października 2024 • dodano: 29.10.2024 | Komentarze 2

Pod koniec października do tej pory nie miałem okazji zobaczyć piękna jesiennych barw w górach.
Zatem na ów weekend skoczyłem w Góry Opawskie, do przyjaciół mieszkających tam w pięknym miejscu.
Start o 11:28 (14°C), początkowo w pięknym jesiennym słońcu, a później większość trasy pokonana w pochmurnej aurze.
Trasę wyznaczyłem dość ambitną - około 65km i ponad 1600m up, z zamiarem zdobycia kolejnego opawskiego szczytu - czeskiej Solnej Hory (868m) i po osiągnięciu widokowego celu okazało się że zbyt późny start spowodował że na pokonanie całości zabraknie mi czasu i wróciłem asfaltem do bazy, bo w planie tegoż dnia miałem późnopopołudniowy trening piłkarski z trzynastoletnią córką przyjaciół (zrealizowany) :)


Ruszam w góry. Ujechałem kilometr i spotykam pierwszą w wielu kolein po powodzi © JPbike


Na moście w Jarnołtówku. Widać szkody po wielkiej wodzie © JPbike


Piękny jesienny dukt na Przełęcz Mokrą © JPbike


To już po czeskiej stronie. Jazda po pokaźnym zboczu góry © JPbike


Kolejne koleiny. Do jazdy tędy MTB jest najlepsze © JPbike


Podjazd starym asfaltem na Diabelskie Wzgórze © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Wysoko, coraz wyżej ... © JPbike


Fajna przyczepka :) © JPbike


Solna Hora (868m) zdobyta © JPbike


Pora na widokowy zjazd w dość odludnym miejsu © JPbike

"Luźniejsze" MTB-owanie

Niedziela, 5 maja 2024 • dodano: 10.05.2024 | Komentarze 2

Wczorajszego wieczora było ognisko z kiełbaskami i dużą ilością browarków, co za tym idzie - następnego dnia wypada "luźniej" pokręcić by te % wyparowały :)
Start o 11:24, w troszkę pochmurnej aurze i 21°C.
Najpierw do Głuchołaz i jazda trasą maratonu do Podlesia, następnie znany mi asfaltowo - terenowy i solidny podjazd do Rejviz, po czym następuje miłe i widokowe kręcenie na Prameny Opavice (780m), dalej trawersowanie szerokim duktem zbocza pokaźnej Góry Poprzecznej (Příčný vrch) z wizytacją przy ruinach zamku Edelštejn, po czym czas na powrót przez Zlaté Hory, Jarnołtówek i Skowronków.


Ostatniego dnia majówki w górach dominowały takie szuterki © JPbike


Cudny widoczek z podjazdu do Rejviz © JPbike


Myk, myk przez klimatyczny górski las © JPbike


Kolejna porcja superwidoczków © JPbike


Ruiny zamku Edelštejn © JPbike


Smakowity i techniczny zjazd na koniec majówki w górach :) © JPbike

Czeski rozjazd

Sobota, 4 maja 2024 • dodano: 08.05.2024 | Komentarze 4

Start o 11:38, piękna pogoda, słabiutki wiatr i fajne 27°C.
Kolejnego dnia majówki w Górach Opawskich obrałem przyjemną czeską szosową rundę z dwoma długimi podjazdami (oba na ponad 700m) i małym ruchem aut -  tylko pomykać tędy z czystą przyjemnością :)


Nic, tylko pomykać © JPbike


Czeski boczny asfalcik (1) © JPbike


Czeski boczny asfalcik (2) © JPbike


Piękna wiosna w górach © JPbike


Trasa jest na stravie - KLIK.

Opawskie i zacne MTB-owanie

Piątek, 3 maja 2024 • dodano: 07.05.2024 | Komentarze 3

W końcu nadszedł czas na pierwszy i upragniony test karbonowego fulla w prawdziwym górskim terenie.
Start o 10:57, w pięknej słonecznej pogodzie. Na początek boczny asfalcik przez Skowronków, Jarnołtówek i Pokrzywną, po czym skręt na długi podjazdowy szuterek Cichą Doliną w stronę Przełęczy Mokrej, po drodze mijam niemałą ilość piechurskiej wiary (wiadomo, piękna pogoda i święto). Końcówka podjazdu jest chwilami masakryczna, wąska i z koleinami - 2 butowania niestety zaliczone. Po wjechaniu na wspomnianą Przełęcz decyduję się wjechać na Srebrną Kopę (785m) - poszło spoko, tylko ta duża ilość wiary mnie skutecznie zniechęca do cyknięcia fajnych fotek, jak i zdobycia sąsiadującej Biskupiej Kopy, zatem zjeżdżam w dół czeskim duktem i asfaltem w stronę Petrovic i czas na długi podjazd Drogą Drwali po starym, zniszczonym asfalciku, by po przekroczeniu głównej szosy wjechać na mocny podjazd czerwonym prowadzącym na najwyższy szczyt Gór Opawskich (Příčný vrch 975m), po drodze zaliczając pitstopik z wdrapaniem się na widokowe skałki.
Teraz czas na długi zjazd, również czerwonym, a następnie żółtym do Dolní Údolí. Na owym zjeździe dominuje głównie szeroki szuter z widokowym, powycinkowym i wymagającym techniki MTB wąskim odcinkiem - to tam ja i mój full byliśmy w swoich żywiołach, a szczególnie regulowana sztyca w pełni spełniła swoje zadanie na długich zjazdach - dzięki temu moje niemłode już plecy mogły odpocząć :)
I tak na koniec została mi już jazda przez Podlesie w stronę Głuchołaz znaną mi dobrze trasą tutejszego maratonu z super atrakcją w postaci zjazdu krętymi Złotymi Ścieżkami - to tam poczułem sporą różnicę w pomykaniu na fullu i hardtailu.
Pomijając tłok piechurów w polskiej części Gór Opawskich to był kolejny fajny i udany górski trip MTB, a górska jazda na fullu to po prostu BAJKA :)


No, nareszcie na fullu w górach :) © JPbike


Na trasie wodopojów miałem pod dostatkiem © JPbike


Piękna wiosna w górach - tylko kręcić :) © JPbike


Rasowy MTB-owiec na rasowym górskim terenie © JPbike


Niewyróżniający się Příčný vrch (975m) kolejny raz zdobyty © JPbike


Takie szczęśliwe chwile ja to rozumiem :) © JPbike


Widokowo tam i czas na zjazd © JPbike


Z cyklu: "JPbike w swoim żywiole" :) © JPbike


Technika panie, technika zjazdowa © JPbike


W dół wzdłuż stoku narciarskiego. Opuszczona sztyca robi robotę © JPbike


Klasyka z JPbike'owymi klonami na Złotych Ścieżkach © JPbike

Czeskie górskie szosowanie

Czwartek, 2 maja 2024 • dodano: 04.05.2024 | Komentarze 2

Majówka, zatem na te kilka dni wolnego wybrałem się do przyjaciół poznanych na bikestats.pl i mieszkających w pięknym miejscu - u podnóża Gór Opawskich.
Jak zwykle - na początek uderzam z grubej rury, bo dawno mnie nie było w górach (ostatnio we wrześniu), więc obrałem cel - najpierw na szczyt Pradziada (1491m) , z podjazdem najwyższej kategorii HC, a następnie weszło kilka "mniejszych" podjazdów, o długich i szybkich zjazdach nie wspominając.
Całość fajnie się kręciło, chociaż trochę podjazdowej formy mi brakło, jak i wypada napisać że tegoż dnia nieźle wiało, szczególnie boczne podmuchy na polanach spychały mnie na środek jezdni, a na (tłocznym) szczycie Pradziada oczywiście mocno i chłodno (11°C) dmuchało.
I tak w sumie tegoż dnia pykła fajna górska stówka z zacnymi ponad 2km w pionie.


No, nie ma lekko pod górę. Ale co tam, ja lubię podjazdy i już :) © JPbike


W takich klimatach to szoskę da się lubić © JPbike


Fragment właściwego podjazdu na szczyt © JPbike


Pradziad kolejny raz zdobyty © JPbike


Klimatyczny górski las i gładki czeski asfalcik © JPbike


Przejazd przez Rejviz © JPbike


Ostatnia przełęcz zdobyta, pora na długi zjazd i ... PIWO :) © JPbike


Trasa jest na stravie - KLIK.

Rallarvegen

Środa, 19 lipca 2023 • dodano: 23.09.2023 | Komentarze 4

Gdy tylko dowiedziałem się już jakiś czas temu o tytułowej trasie rowerowej to wiedziałem że koniecznie muszę się tam wybrać :)

W skrócie Rallarvegen to szutrowa droga budowlana/dojazdowa w środkowej Norwegii, powstała w latach 1902-1904 w związku z budową linii kolejowej do Bergen, od 1974 jest popularna jako ścieżka rekreacyjna dla rowerzystów, głównie w sezonie letnim, bo z racji położenia na dużej wysokości zimą tam zalega dużo śniegu.

No to ruszyliśmy o 10:38 spod naszego domku na kempingu w Geilo, przy dość chłodnej pogodzie - grube zachmurzenie i średnio jedynie 8°C, czyli trzeba było się odziać prawie na zimowo i to w środku lata :)
Najpierw ze 25 km dojazd główną drogą, trochę podjazdowo i z niesprzyjającym wiatrem do Haugastøl.
No i jazda ową ścieżką - jak jest tam pięknie to wystarczy zerknąć na poniższe foto-story :)



W drodze do Haugastøl © JPbike


Przy punkcie startowym, na zacnej wysokości © JPbike


Sporo tu rowerów do wypożyczenia © JPbike


Tak, tędy jedziemy © JPbike


No to jazda, po takim fajnym szuterku i wzdłuż linii kolejowej © JPbike


Ale tam pięknie i klimatycznie :) © JPbike


Nadwodne przeprawy też są © JPbike


Imponująca jest ta formacja skalna © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Jak widać - kompanowi troszkę chłodno, ale daje radę :) © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike


Pionowe wodospady też są © JPbike


Kręcimy bliziutko wody © JPbike


Załapany pociąg - nowoczesne składy mają © JPbike


Ta betonowa "rura" to nic innego jak tunel kolejowy © JPbike


Ten szuterek po lewej to dawny przebieg linii kolejowej © JPbike


Jak widać - trafiały się grupki do wyprzedzenia :) © JPbike


Dojechaliśmy do wioski Finse, lezącej na 1222 m.n.p.m © JPbike


Fajna ta konstrukcja połączenia budynków przydworcowych © JPbike


Zacne i gotowe do użycia są te maszyny do odśnieżania © JPbike

Będąc w powyższej wiosce temperatura spadła do 5°C, zrobiliśmy przerwę w osłoniętym miejscu. Byliśmy już troszkę wychłodzeni, więc czas wracać, tą samą drogą, tyle że lekko w dół. Całość Rallarvegen ma ok 80km - czyli ja tam kiedyś wrócę, by przejechać całość :)


Atrakcja w drodze powrotnej :) © JPbike


No i fajne są takie spotkania :) © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do podsumowania norweskich wakacji

Norweskie fiordy i góry - dzień 8

Poniedziałek, 17 lipca 2023 • dodano: 10.09.2023 | Komentarze 2

No i nadszedł ostatni dzień tytułowej wyprawy.
Pobudka, śniadanie i zwijanie obozowiska przy boisku piłkarskim spoczko zleciały i o 9:28 ruszamy w drogę, w spoczko skandynawskiej aurze i z temperaturką na poziomie komfortowych na rower 18°C.
Generalnie to był spoczko dzień :)


Drewniany kościółek pokryty łupkiem w Dovre © JPbike


Z Dovre wydostajemy się taką boczną drogą © JPbike


Podjeżdżam na bocznym norweskim asfalciku © JPbike


Na głównej drodze E6, do Otty © JPbike


Ponownie na bocznej szosie. Jak widać - kompan uwielbia zjazdy w pozycji aero :) © JPbike

Po dojechaniu do Otty kierujemy się oczywiście do sklepu, by zakupić BROWARY :)


No i zaplanowana runda domknięta, czas na toast :) © JPbike

Przed nami został już tylko 30km znany nam odcinek do miasta Vinstra, w którym robimy ostatnie na wyprawie zakupy i po tym czeka nas ze 20km wspinaczka z ponad 500m przewyższeniem - daliśmy radę, bo ów podjazd dobrze poznaliśmy wcześniej :)
Poza tym, w trakcie robienia zakupów zauważam że w moim tylnym kole pękła szprycha - zapewne przez duże sakwiarskie obciążenie. Na szczęście ta drobna awaria nie miała wpływu na dalszą jazdę - koło co prawda lekko bije, ale spoczko jechać się da.


W Norwegii jest sporo ciekawych konstrukcji tunelowo - mostowych © JPbike


Drewniany kościółek w Kvikne © JPbike


No i dojechaliśmy do końcowego punktu wyprawy © JPbike

Po dokręceniu na camping, na którym zostawiliśmy auto fajnie było usłyszeć od kompana: "Jestem szczęśliwy" :)
Zagadujemy się z gospodarzem i bez problemu dostajemy na jedną noc małą, skromną hyttę. Po odświeżeniu się, posileniu się i zrobieniu prania czas na wspólne pogaduszki nie tylko o mijającej wyprawie, przy tym oczywiście spożywając odpowiednie ilości browarków :)


Nasza hytta na koniec wyprawy - przytulna chatka :) © JPbike


We wnętrzu fajnej hytty. Czas na browarowanie :) © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia siódmego, KLIK do podsumowania

Norweskie fiordy i góry - dzień 7

Niedziela, 16 lipca 2023 • dodano: 30.08.2023 | Komentarze 3

Poranek w moim wykonaniu zleciał spoko, a kompana nie - po wczorajszym rozbijaniu namiocika w deszczu i wietrze, nazajutrz Jarek mówił że wszystko ma mokre i narzekał że jest mu zimno (rano było ok 13°C) i jeszcze do tego wpadł na pomysł abyśmy wybrali się nad morze, bo tam jest cieplej (...)
Oczywiście to marudzenie trochę popsuło mi humor i w trakcie zwijania obozika było trochę męskiego gadania, głównie o dalszych planach naszych skandynawskich wakacji.
Koniec końców udało nam się ruszyć o 9:12 na zaplanowaną trasę.


Nasz obozik. Wizualnie ładnie tam, w rzeczywistości aż tak kolorowo nie jest © JPbike


Na 850m szczycie. Jak widać - wszyscy, włącznie z owcami są traktowani na równi :) © JPbike


Na trasie sławnej Trollstigen © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike

Gdy tylko dojechaliśmy do znanej nam do tej pory ze zdjęć Drogi Trolli to oczom naszym ukazał się oczywiście piękny widok na krętą i wąską drogę z równie pięknym wodospadem, jak i obaj byliśmy zaskoczeni, bo spodziewaliśmy się ... podjazdu tędy, a nie zjazdu ... :)


Droga Trolli zdobyta - piona kompanie :) © JPbike


Fragment Trollstigen (1) © JPbike


Fragment Trollstigen (2) © JPbike


Zjazd tędy dostarcza frajdy :) Tu kompan w akcji :) © JPbike


Fragment Trollstigen (3) © JPbike


No i dojechałem do jedynego na świecie znaku "Uwaga Trolle" :) © JPbike


Znak "Uwaga Trolle" w całej okazałości © JPbike

No i nie zabrakło kolekcji trolli, zresztą tam jest ich więcej, tyle że jedni się pochowali i nie wpadli mi w kadr, a drudzy są do kupienia w postaci figurek :)


Troll z lodzikiem © JPbike


Troll długowłosy motocyklista © JPbike


Trójgłowy Troll © JPbike


No i jazda dalej, cały czas jest pięknie :) © JPbike

Przed Åndalsnes kończymy jazdę sceniczną drogą nr 63 i przed nami "najnudniejszy" i ostatni etap wyprawy - długa jazda główną drogą E 136 wzdłuż linii kolejowej do Otty, czyli miejsca gdzie zaczynaliśmy naszą rundę.


Piękne ujęcie - dokładnie tam tak ładnie jest :) © JPbike


Wielkość tych gór cały czas imponowała © JPbike


Jest pięknie (3) :) © JPbike

Przy jednym przystanku autobusowym zatrzymujemy się na odpoczynek, zrobiło się ciepło. Kompan ma średnie samopoczucie i zjeżdża nad rzekę załatwić swoje potrzeby, a ja ruszam dalej informując Jarka że zatrzymam się w jakimś dogodnym miejscu.
I tak zatrzymałem się po paru km, przy budce dla kolejarzy z gniazdkiem 220V, by podładować elektronikę, a następnie po ujechaniu kolejnych parunastu km przy bocznej dróżce i tam zarządziłem ponad godzinny postój + kawa. W obu miejscach kompana nie wypatrzyłem, zatem wysłałem wiadomości, odpowiedzi brak. Jadę dalej, co jakiś czas zerkając na telefon i nadal cisza.


Dłuższa i samotna przerwa w oczekiwaniu na kompana © JPbike

Kręcąc dalej, zaczął się podjazd z przyzwoitym dla sakwiarzy nachyleniem i prowadzący na pokaźny, ze 600m płaskowyż z górami na horyzontach. Do tego zaczęło wiać centralnie we mnie i pojawiły się w okolicy chmury deszczowe.


Widoczek znad płaskowyżu © JPbike

W końcu, po przejechaniu 78km trasy dostaję wiadomość - okazuje się że Drogbas znajduje się... ponad 30km przede mną i łapią go skurcze, czyli musiał nieźle pocisnąć i gdzieś się mijaliśmy/przegapiliśmy. No to kompan robi odpoczynek w budce autobusowej, a jadę dalej i tak po jakimś czasie docieram do owej budki. W deszczowej aurze robimy obiad, przestaje padać i jazda dalej wspólnie.


Uwaga łosie - tych zwierzaków niestety nie spotkaliśmy © JPbike

W mieście Dombas znajdujemy otwarty market (jest niedziela) i robimy zakupy.
Wspomniany i długi płaskowyż z górami na horyzontach się skończył, no to zjeżdżamy w dół, kilometraż tegoż dnia mamy najdłuższy na wyprawie, zgodnie z zapisaną trasą w nawigacji skręcamy na boczny asfalcik, by po dotarciu do wioski Dovre bez problemu znaleźć fajne miejsce na nocleg - przy czwartoligowym boisku piłkarskim.


Dokumentacja skąd przeważnie braliśmy wodę do bidonów :) © JPbike


Noclegownia przy boisku. Godzina 21:49 © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia szóstego, KLIK do dnia ósmego

Norweskie fiordy i góry - dzień 6

Sobota, 15 lipca 2023 • dodano: 27.08.2023 | Komentarze 2

Noc (raczej szaruga, bo ciemności nie było) na pięknej górskiej polance zleciała całkiem spoczko, trochę wiało.
Poranek mieliśmy słoneczny i w takich klimatach przyszło nam  zjeść śniadanie, wypić kawę i zwinąć obozowisko.


Godzina 4:45 - zrobiłem mały obchód bazy © JPbike

Po ruszeniu o 9:43 stopniowo narastało zachmurzenie i tak już z krótkimi słonecznymi przebłyskami zostało do końca szóstego dnia wyprawy - najbardziej górzystego :)


Tędy żeśmy podjeżdżali, czyli mocny początek dnia © JPbike


Ależ sceneria na końcówce podjazdu © JPbike


Chwila postoju na wysokości ponad 1000m © JPbike


Lipcowego śniegu nie brakowało © JPbike


Kompleks narciarski Stryn Sommerski (1060m) © JPbike


Surowe skandynawskie piękno gór © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Spory odcinek naszej drogi biegł po takim twardym szuterku © JPbike


Na scenicznej drodze nr 63 - jazda zdobyć Geirangerfjord © JPbike


Nad Djupavatnet, górskie jezioro na wysokości 1030m © JPbike


Czas na 15km zjazd z 1030m do... poziomu morza :) © JPbike


Imponująca sceneria ze zjazdu. Ten niebieski punkcik to kompan :) © JPbike


Tam leży Geiranger © JPbike


No i JEST. Zobaczyć TO na własne oczy - duże COŚ :) © JPbike


Tamtą drogą, tzw drabiną będziemy jechać dalej © JPbike

Po zjechaniu do osady Geiranger, w której ruch turystyczny w sezonie jest spory - zwiedzanie mocno ograniczyliśmy do przejazdu jedynie główną drogą.


Ten piękny fiord widziany od dołu © JPbike


Czas na wspinaczkę z poziomu morza na ponad 650m © JPbike

W nogach mieliśmy 65km, a jakiegoś fajnego miejsca na przerwę obiadową brakło, zatem zatrzymaliśmy się przy serpentynie z paskudnym duktem (chaszcze) prowadzącym do lasu i czas się posilić + kawa.
Jarek poinformował mnie że przestało mu się podobać to częste podjeżdżanie typu poziom morza - wysoko - poziom morza - (...). Trudno, co zrobić? zawrócić? innych dróg brak - wokół same strome stoki, a jedyna łatwiejsza (i płatna) opcja to długi rejs promem. Koniec końców udaje nam się ruszyć dalej na zaplanowaną trasę.


Geirangerfjord - faktycznie najpiękniejszy :) © JPbike


Pocztówka znad (tłocznego) punktu widokowego na Geirangerfjord © JPbike


Po zdobyciu szczytu mamy taki spoczko i długi zjazd © JPbike

Po zjechaniu do Eidsdal, postój przy sklepie i przed nami ostatnia na wyprawie przeprawa promowa.


Nudny ten prom - burty tak wysokie że podziwiać można tylko niebo © JPbike


Czas na ostatni podjazd dnia. Tu przy drodze typowe norweskie domy © JPbike


Przejazd wśród plantacji truskawek © JPbike


Podjazd w stronę Trollstigen okazuje się być długim i z łagodnym nachyleniem © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike


To już na dużej wysokości, zaczęło popadywać © JPbike

Po przekroczeniu 120km i wjechaniu na wysokość prawie 700m czas szukać miejscówki na rozbicie namiotu. Tym razem jest ciężko - po jednej stronie barierki, krzaczory i potok, a po drugiej skałki i podmokły teren.
Do tego u mnie zaczęło się odzywać lewe kolano - stara kontuzja, byłem na to przygotowany, wioząc w sakwie opaski na kolana.
Koniec końców malutki skrawek terenu tuż przy drodze udaje się znaleźć i rozbijamy swoje namioty. Nie jest łatwo, bo zaczęło padać i wiać. Kompan oczywiście z paskudnej miejscówki, jak i paskudnej pogody jest !#!$%&!!. W końcu nam się udaje, obok zatrzymuje się niemiecki kamper i też zostaje na noc. Deszcz osłabł i (chyba) ustał. Pora spać i już.

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia piątego, KLIK do dnia siódmego