Lofoty - dzień 2

Czwartek, 10 lipca 2025 • dodano: 05.08.2025 | Komentarze 2

Pobudka, śniadanie z kawą, zwijanie obozowiska i ruszamy o 9:50 w typowo skandynawskiej aurze i 18°C, czasem pochmurno, czasem wyszło słońce.
Już od pierwszych km-ów i analizie profilu dalszej trasy wiedziałem że to będzie najbardziej podjazdowy etap wyprawy, a najwyższy punkt liczy skromne ponad 350 m.n.p.m, tyle że tutejsze podjazdy pokonuje się od poziomu morza.


Na początek dnia mamy do pokonania serię tuneli © JPbike


... jak i całą masę pięknych widoczków :) © JPbike


Widać że to był etap dość górzysty © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Nareszcie na bocznej szosie, sama przyjemność :) © JPbike


Z cyklu "JPbike w swoim turystycznym żywiole" :) © JPbike


Skandynawskie zielono mi © JPbike


Kolejny podjazd zaliczony © JPbike


Przerwa na kawę i ciastko © JPbike


Takie sytuacje na norweskich drogach to normalka :) © JPbike


Pięknie tam (2) © JPbike


Co chwila jest co focić :) © JPbike


Imponująca ta formacja skalna, że wyglądam jak mini-troll :) © JPbike


Pięknie tam (3) © JPbike


Najwyższy punkt wyprawy zdobyty, niby tylko 350 m.n.p.m, a krajobrazy wysokogórskie :) © JPbike


Przerwa obiadowa w uroczym miejscu © JPbike

Po dojechaniu do małej mieściny Innhavet i mając na liczniku prawie stówę - w końcu natrafiamy na market, czyli faktycznie na północy Norwegii ciężko z ilością spożywczaków. Na szczęście w sakwach mam dość miejsca na odpowiednią ilość żarcia i picia, a bikepackingowy kompan w trakcie większych zakupów wyciąga plecak.


Napotkana na drodze E6 stara stacyjka Esso © JPbike

No i czas szukać miejscówki na obóz. Ponownie nie ma lekko, dwa razy skręciliśmy na boczną drogę, a tam same prywatne posesje i nawrotka.
Kręcimy dalej i szukamy, szukamy, wokół dominują podmokłe grzęzawiska. A najlepsze jest to że wyszło słońce i dzień polarny nam świetnie sprzyja w nabijaniu kolejnych km-ów :)


Jest godzina 21:53, fajne klimaty mamy :) © JPbike


Pięknie tam (4) © JPbike


Nic, tylko kręcić tędy :) © JPbike

W końcu, po wjechaniu na niewielkie wzniesienie coś fajnego się znalazło - średniej wielkości polana z dość skalistym podłożem i małymi drzewkami wokół.
No to lokujemy się tam, malutkie latające (i gryzące) robaczki powodowały że trzeba było odziać się na długo, założyć czapkę i na szyję buffa. Wspólne piwko po takim sporym kilometrażu i zacnym przewyższeniu smakowało WYBORNIE (łyknąłem nawet dwa), jeszcze tylko kolacja spożyta w namiocie i można iść spać, w moim przypadku już po północy :)


Fajne obozowisko gotowe, czas spać w dzień polarny :) © JPbike

TRASA - na stravie.
KLIK do dnia pierwszego, KLIK do dnia trzeciego (w przygotowaniu).