Mazursko - bałtycki spontan. Dzień 7

Czwartek, 18 lipca 2024 • dodano: 11.08.2024 | Komentarze 2

Klasyczna już pobudka, kawa, śniadanie i ruszamy o 9:08 na dalszą trasę.
Jak wspominałem w poprzednim wpisie - najpierw pokonujemy całkiem spory odcinek poza R-10, na południe od Jeziora Łebsko.


Nudne pierwsze kilometry © JPbike


W Wicku spotkałem Fionę i Shreka :) © JPbike


Klimatyczny szuterek © JPbike


Na nadmorskim szlaku R-10 takich płyt jest sporo © JPbike


Ku mojej uciesze - podjeżdżiki też były © JPbike


Przekraczamy most nad Łupawą w Rowach © JPbike

Na obrzeżach Rowów robimy postój przy ławeczce i niestety bez ulubionego trunku :)
Informuję kompana że nasza trasa zaczyna mnie coraz bardziej nudzić. Sporo już ujechaliśmy od Torunia, poprzez zachodnie Mazury i wzdłuż wschodniego wybrzeża Bałtyku.
Drogbas również potwierdza ową nudę, a właściwie nudzi nas ta powtarzalność, szczególnie w szczycie sezonu: "nadmorski kurort - przez las - nadmorski kurort - przez las - ...".
Zatem bez żalu korygujemy nasz plan - zamiast finiszu wyprawy w Kołobrzegu decydujemy się na metę w Ustce.


Nabrzeże w Ustce © JPbike

No to bez problemów, bez kolejek, bez tłoku i sprawnie kupujemy bilety na skład IC do WLKP.
Do odjazdu mamy troszkę czasu, zatem w Ustce, przy zabudowaniach stoczniowych robimy dłuższą przerwę odpoczynkową.


No i koniec spontanicznej wyprawy. Fajnie było i do następnego :) © JPbike

I tak podczas naszej tegorocznej i najbardziej spontanicznej wyprawy przejechaliśmy niezłe 840km w 7 dni.
Podróż do WLKP wygodnym składem IC relacji Ustka - Przemyśl minęła spoczko. Kompan wysiadł w Obornikach, a ja oczywiście w stolicy Wielkopolski. Do swoich domów dotarliśmy przed północą.

TRASA (na stravie).
KLIK do dnia szóstego.

Mazursko - bałtycki spontan. Dzień 6

Środa, 17 lipca 2024 • dodano: 09.08.2024 | Komentarze 2

Noc spędzona na fajnej miejscówce z zacnym widokiem znad klifu minęła spoczko, mimo faktu że nie byliśmy tam sami - obok zaparkowały dwie fury z wiarą, która chyba wpadła tam na mini nocną imprezkę (bez przesady) i z dodatkiem podziwiania wchodu słońca.
Po pobudce kompan poinformował mnie że w nocy odzwiedził nas lis, któy podkradł resztki żarcia i siatkę ze śmieciami.
Zwijamy obozowisko, ruszamy o 8:30, by po niespełna kilometrze spożyć śniadanie i kawę w zadaszonej wiacie, na naszej trasie R-10.


Wschód słońca znad klifu w Mechelinkach. Fajna miejscówka :) © JPbike


Dostrzeżona Stara Torpedownia © JPbike


Jazda dalej trasą R-10. Jak widać - z nawierzchnią różnie bywało... © JPbike


... gładka rowerówka © JPbike


... płyty betonowe © JPbike


Bogaty wypas koni © JPbike


Widoczek nad Zatokę Pucką © JPbike


Przy brzegu w Pucku © JPbike


Władysławowo. Ten korek jest w kierunku na Hel © JPbike


Portowa wizytacja we Władysławowie © JPbike

W powyższym miejscu spotkaliśmy się ze znajomymi Drogbasa - miło było :)
Kręcąc dalej R-10, po często zmieniającej się nawierzchni nastawiliśmy się na miłe pokonywanie kolejnych kilometrów, a nie na czasochłonne zwiedzanie przeróżnych nadmorskich atrakcji, zresztą był szczyt sezonu - nie nasze klimaty.


Czas na przerwę przy plaży w Dębkach © JPbike


Cofferide w naszym wykonaniu tak właśnie wygląda :) © JPbike


Miły i klimatyczny odcinek w okolicach Łeby © JPbike


Wpadliśmy na chwilę do Słowińskiego Parku Narodowego © JPbike

W Łebie czas zrobić zakupy żywnościowe i po tym czas na rozbicie obozu.
Kompan, który już tam nieraz był - wspominał coś o tym że terenowy odcinek R-10 wzdłuż Jeziora Łebsko ma paskudną i bagnistą nawierzchnię, zatem decydujemy się zrobić dłuższy, ale bardziej przejezdny dla sakwiarzy odcinek. Więc kierujemy się asfaltem na południe, by po skręcie w nieduży las znaleźć kolejne fajne miejsce - rozległą polankę otoczoną lasem.


Miła i przyjemna jest taka miejscówka do przenocowania © JPbike

TRASA (na stravie).
KLIK do dnia piątego, KLIK do dnia siódmego.

Mazursko - bałtycki spontan. Dzień 5

Wtorek, 16 lipca 2024 • dodano: 06.08.2024 | Komentarze 2

Noc spędzona kawałek za Krynicą Morską i tuż przy plaży, do tego w słabo osłoniętym miejscu minęła spokojnie. Zatem kawka, śniadanko i szybka kąpiel w morzu. W trakcie zwijania obozowiska kompan poinformował mnie że zamierza kręcić max do 18-tej, co oczywiście tegoż dnia nie udało się - jechaliśmy prawie do 21-tej :)
Ruszamy o 9:27 wzdłuż wybrzeża trasą R-10 i w pięknej wakacyjnej pogodzie. Tegoż dnia czeka mnie pierwszy w życiu przejazd przez Trójmiasto.


Nasza nadmorska noclegownia © JPbike


Jest pięknie. Tylko kręcić :) © JPbike


Sławny Przekop Mierzei Wiślanej nawiedzony © JPbike


Przeprawiamy się przez Wisłę © JPbike


Pierwsze w życiu spojrzenie na gdańskie Stare Miasto :) © JPbike


Jest pięknie i klimatycznie, o tłoku turystów nie wspomnę :) © JPbike


W poszukiwaniu odrobiny miejskiej ochłody :) © JPbike
 

Jazda trójmiejskim odcinkiem R-10 © JPbike


Przemykamy przez Sopot © JPbike


Nie tędy droga, czyli lekko zabłądziliśmy © JPbike


ORP "Błyskawica" i żaglowiec "Dar Pomorza" w gdyńskim nabrzeżu © JPbike

Jak widać na powyższym zdjęciu - nadciągnęły deszczowe chmury z burzowymi odgłosami, zatem słuszna decyzja - robimy postój przy zadaszonym fragmencie, by przeczekać najpierw deszcz, po chwili potężną ulewę. Oj, działo się, grubo lało, lało, widoczność mocno spadła i wiało tak mocno że wracający statek wycieczkowy nie mógł dobić do nabrzeża i kręcił się w kółko do czasu gdy opady zelżały.
Poza tym jeden gość z Podkarpacia na góralu z bikepackingiem ucinał z nami dość długą pogawędkę. I tak zleciała może cała godzina, może więcej, aż w końcu deszcz ustał i można było ruszać dalej. Zrobiło się troszkę chłodno że trzeba było założyć bluzę i w przypadku kompana, wrażliwego na zmiany temperatury "ogrzać" się łyczkiem z małpki :)


Ale leje, leje, do tego mocno wieje © JPbike


Gdyński port kontenerowy © JPbike

Kręcąc dalej przez Gdynię stopniowo się wypogodziło i zrobiło się przyjemnie.
Na jakiś czas zboczyliśmy z R-10, by zobaczyć wojskowy port, a tam prócz eksponatowej łodzi podwodnej żadnych atrakcji.
Zaskakiwały mnie mocno podjazdowe gdyńskie ulice, aż w końcu złapał mnie kryzys głodowy i chwilowy brak sił, ponoć było już po 19-tej i obiadu jeszcze nie jedliśmy. No to chwila odpoczynku przy sklepiku i czas szukać miejscówki na obóz. Po wydostaniu się z miasta Drogbasowi przypomniało się fajne miejsce w którym spał i zanim tam dotarliśmy, małego zabłądzenia nie zabrakło.
A wspomniane fajne miejsce to arcywidokowy i wysoki klif w Mechelinkach, widać stamtąd całą Mierzeję Helską. No to rozbijamy obóz, spożywamy dużą porcję makaronu z tuńczykiem + PIWO i w końcu można iść spać.


Zacne i widokowe miejsce do przenocowania (godz. 21:10) :) © JPbike

TRASA (na stravie).
KLIK do dnia czwartego, KLIK do dnia szóstego.

Mazursko - bałtycki spontan. Dzień 4

Poniedziałek, 15 lipca 2024 • dodano: 04.08.2024 | Komentarze 2

Klasyczna już pobudka, kawa, śniadanie, sprawne zwijanie obozowiska i ruszamy o 8:45 na dalszą trasę z zamiarem dotarcia nad morze, a dokładniej nad Zatokę Gdańską.
W skrócie - ten asfaltowy odcinek od Prosny (noclegownia) do Fromborka to prócz miłych pagórków i bliskości z ruską granicą etap głównie przelotowy.


Pierwsze kilka km-ów pokonywaliśmy po paskudnym asfalcie © JPbike


W Spytajnach dopadł nas deszcz i niespełna pół godz. stopu na przystanku © JPbike


Kręcimy po mokrym. Generalnie nuda, ale bez przesady © JPbike


Na stadionie w Pieniężnie rozegraliśmy konkursik rzutu karnego :) © JPbike


Pozostałości po niedoszłej autostradzie do Królewca © JPbike


Ostatnia długa prosta i podjazdowa do Fromborka © JPbike


Katedra we Fromborku, która wygląda jak zamek © JPbike

Na deptaku we Fromborku decydujemy się na jedyny na wyprawie i sławny "paragon grozy" w postaci: 100g frytek, porcja surówek i 3 małe kawałki dorsza za 55zł + piwo za 12zł. Może i drogo, ale przynajmniej cywilizowany obiadek zjedliśmy :)
W trakcie tejże przerwy było gadanie odnośnie przeprawienia się przez Zalew Wiślany, po spojrzeniu w necie na godziny kursowania statków z pobliskiego Tolkmicka wychodziło na to że przyjdzie nam przenocować gdzieś w pobliżu i rano rejs.
Wskakujemy na swoje obładowane rowery i na luzie jedziemy zobaczyć fromborski port, a tam niespodzianka - stoi tramwaj wodny i facet który czeka na pasażerów, zagadujemy się i za 50zł od osoby wsiadamy na pokład i tak mamy rejs do Piasków. Fajna sprawa i cel tegoż dnia będzie osiągnięty :)


Słoneczny rejs po wielkim Zalewie Wiślanym © JPbike


W porciku w Piaskach. Skomplikowana procedura wyładunku naszego sprzętu :) © JPbike


Granica z ruskimi na Mierzei Wiślanej zaliczona © JPbike


Przygraniczna plaża, cel dnia osiągnięty. Małpki też spożyte :) © JPbike


Jazda dalej na zachód miłą nadmorską rowerówką © JPbike


Szybka dokumentacja jak wygląda tłok w nadmorskim kurorcie - tu Krynica Morska © JPbike

W Krynicy Morskiej czas zrobić zakupy żywnościowe w bardzo tłocznym markecie, ale obsługa przy kasie była super sprawna i szybko poszło :)


Taka kąpiel, po prawie 150km rowerowania z sakwami to sama FRAJDA :) © JPbike

No i czas szukać miejscówki do przenocowania. Drogbas te rejony troszkę znał, bo kręcił tędy dwukrotnie i proponował skrawek ziemi między rowerówką a plażą. Po drobnych poszukiwaniach coś się znalazło, tylko gryzące owady nie ułatwiały sprawy w sprawnym rozbiciu obozika. Gdy już się udało to szybko wskoczyliśmy do swoich płóciennych domków, kolacyjka i czas spać.

TRASA (na stravie).
KLIK do dnia trzeciego, KLIK do dnia piątego.

Mazursko - bałtycki spontan. Dzień 3

Niedziela, 14 lipca 2024 • dodano: 30.07.2024 | Komentarze 3

Po pobudce wita nas piękna pogoda, zatem śniadanie, kawa i zwijanie obozowiska na miłej polance zleciały sprawnie, po czym ruszamy o 9:28 na mazurski etap wyprawy.
Planując ową wyprawę początkowo zamierzaliśmy objechać całą MPR (ok. 300km), a jednak to rzeczywistość zweryfikowała nasz plan, ale po kolei.


Jazda dalej. Zielono mi na Mazurach © JPbike


Ilość napotkanych bocianich gniazd - niezliczona © JPbike


Jest klimatycznie, kompan to potwierdza © JPbike


Pagórkowaty wypas krów © JPbike


Jak widać - na zachodniej części MPR dominuje przeróżna nawierzchnia © JPbike

Na powyższej fotce, chwilę wcześniej gdy zaczynałem tędy podjeżdżać, to z naprzeciwka ostro zjeżdżał (chyba) lokales na budżetowym (chyba) góralu i po podjechaniu Drogbas mówił mi że gościowi pękła rama i głośno krzyczał: "O, kur**, kur**, ..." :)


Bydło zażywa ochłody © JPbike


Mała przerwa na zacnym punkcie widokowym © JPbike


Takie szuterki są dobre na gravele, zresztą dwóch takich nas wyprzedziło - to widać © JPbike


Dokumentacja piaszczysto - podjazdowa fragmentu MPR © JPbike


Takie se widoczki też się trafiają © JPbike


Załapane mazurskie słoneczniki © JPbike


Przejazd przez Dobę © JPbike


Nawierzchnia stara i nowa, czyli na tej trasie jest wszystko © JPbike


Kolejny szuterek z pagórkami © JPbike


Podziwiamy młode boćki © JPbike

Po przejechaniu 55km po niełatwej dla obciążonych bikerów nawierzchni, w wiosce Radzieje robimy przerwę z dodatkiem ulubionego trunku i obaj stwierdzamy że owa część MPR nie przypada nam do gustu, nie tylko z powodu bardzo zmiennego i nierównego podłoża, ale i braku pięknych i częstych widoczków na mazurskie jeziora, zatem postanowiliśmy że po dojechaniu na północny kraniec MPR podejmiemy decyzję odnośnie dalszego kierunku.


Kanał Mazurski © JPbike


Jezioro Mamry widziane od północy (by dron) © JPbike


Nieukończona śluza Leśniewo Górne. Tu można zobaczyć hitlerowską wronę © JPbike


Ten obiekt robi wrażenie. U-Booty w planach miały tędy pływać © JPbike

Po zwiedzeniu powyższego i niedoszłego obiektu, który nam się podobał, ponoć Drogbas to fan militarnych klimatów - zapadła decyzja że odpuszczamy MPR i kręcimy dalej w stronę Zalewu Wiślanego.


Jeszcze jeden widoczek na Mazury i jazda nad Bałtyk © JPbike


Czas na przerwę późno-obiadową © JPbike


Kręcimy dalej. Tym razem nawigowaniem w stronę morza zajmuje się Drogbas © JPbike


W stronę zachodzącego słońca. Słabo tam dbają o takie rowerówki © JPbike

No i czas szukać miejscówki do przenocowania - tym razem było ciężko, same pola wokół i malutkie fragmenciki lasów, w jednym miejscu zaatakowało nas agresywne robactwo, no to szukamy dalej, rozglądamy się i w końcu coś w miarę dobrego się znalazło - fragment między polem kukurydzy a lasem. Rozbijamy obozik, myjemy się wodą z bidonu i szybko wskakujemy do namiotów, by nie zostać pogryzionym i pora spać.

TRASA (na stravie).
KLIK do dnia drugiego, KLIK do dnia czwartego.

Mazursko - bałtycki spontan. Dzień 2

Sobota, 13 lipca 2024 • dodano: 28.07.2024 | Komentarze 3

W nocy nieźle lało, zatem był test wodoodporności mojego kilkunastoletniego namiotu - spadło na mnie w sumie raptem kilkanaście kropel, a rano na podłodze pojawiła się kałuża o średnicy 15 cm, zatem całkiem spoczko i można było na luzie wypić kawę, zjeść śniadanie i zwijać obozowisko.


Poranek na naszym obozowisku. Fajna miejscówka © JPbike

No i ruszyliśmy o 9:25, mając lekko mżawkową aurę i przyjemne 18°C.
Główny cel tegoż dnia - dotarcie do Mrągowa, gdzie zaczyna się Mazurska Pętla Rowerowa.


Kręcimy w mżawkowych klimatach © JPbike


Pałac Oehlrichów w Turzy Małej © JPbike


Po skręceniu na szuter mamy dokumentację jak mocno w nocy lało :) © JPbike

Po przejechaniu 29km czas na przerwę, wypogodziło się i tak już zostało do końca dnia.


Zamek w Nidzicy © JPbike


Dziedziniec zamkowy. Jest średniowieczny klimat © JPbike


By nie było nudno - w starciu: Luke Skywalker vs Lord Darth Vader :) © JPbike

Po ujechaniu paru km z Nidzicy mijamy "wodne" wioski: Napiwoda, Moczysko, Zimna Woda :)


Kompan zapewne pomyślał o swoim kocie :) © JPbike

Po 105km, w Pasymiu, nad jeziorem robimy przerwę obiadową + pogaduszki z lokalesem.


Ponad 10km przyszło nam jechać taką pokolejową rowerówką © JPbike


Mazurskie pagórki, typowy krajobraz jaki mijaliśmy © JPbike


Kolejny szuterek, którędy dalsza droga? © JPbike

Po dojechaniu do celu dnia - do Mrągowa czas zrobić zakupy, bo jutro niedziela. Kręcąc dalej w stronę tamtejszego Jeziora Czos, zarówno owe miasto, jak i dość wąski przyjeziorny ciąg pieszo - rowerowy nie zrobiły na nas wrażenia, chyba dlatego że to nie nasze (tłoczne) klimaty.


No i dotarliśmy do Mrągowa, na nadjeziorny zachód słońca i kąpiel © JPbike

Czas szukać miejscówki do spania. Po sprawnym wyjechaniu z miasta od razu znaleźliśmy się na oznakowanym szlaku MPR, na którym dominował głównie słabo wyrównany szuterek. No to ujechaliśmy parę km i przy powoli zapadającym zmroku, po zboczeniu z trasy niełatwo udało nam się coś niezłego znaleźć - polankę z widokiem na pagórki, rozbijamy namioty i czas spać, zwłaszcza po najdłuższej kilometrówce tejże wyprawy.


Nocleg z widokiem na Księżyc (godz. 21:50) © JPbike

TRASA (na stravie).
KLIK do dnia pierwszego, KLIK do dnia trzeciego.

Mazursko - bałtycki spontan. Dzień 1

Piątek, 12 lipca 2024 • dodano: 26.07.2024 | Komentarze 2

W wakacyjnym sezonie 2024, wraz ze starym kompanem Drogbasem nie mieliśmy ambitnych planów wyprawowych, zatem na spontanie wymyśliłem tygodniowy wypad na Mazury, nad Zalew Wiślany i kręcenie nadbałtycką trasą R-10 z wschodu na zachód. Ponoć prócz wyścigu w Nidzicy i spacerowego epizodu na molo w Sopocie, to tej pory nie byłem w tamtych okolicach.
No to spotkaliśmy się przy stadionowej ciuchci Kolejorza i jazda wspólnie na poznański dworzec kolejowy, by stamtąd w okolicach południa wyruszyć składem Regio do Torunia.
Po dwugodzinnej podroży i epizodycznym przejeździe przez Stare Miasto zaczęliśmy wielokilometrowe kręcenie, głównie bocznymi asfalcikami, jak i szutrowymi duktami w stronę Mazur, po drodze mijając typowe polskie wioski i miasteczka, jak i zaskakiwało nas pagórkowate ukształtowanie terenu, z wzniesieniami sięgającymi prawie 200m.n.p.m.


Przekraczamy Wisłę w Toruniu © JPbike


Szutrowa dokumentacja. Raz było fajnie, raz niefajnie © JPbike


Dobry humor na trasie to podstawa © JPbike


Typowy widok z pierwszego dnia wyprawy © JPbike


Jeden z ładniejszych (i najwyższych) widoków © JPbike

Z racji popołudniowego startu i dość upalnych warunków postanowiliśmy że tegoż dnia zrobimy przynajmniej stówkę i czas szukać miejscówki do przenocowania. Po zerknięciu na mapę i wyczajeniu jeziora skręciliśmy na przyjemny i leśny dukt, by po 5 km dotrzeć na wspomniany zbiornik wodny i troszkę trwało szukanie dobrego skrawka ziemi tuż przy brzegu jeziora. I tak przy powoli zapadającym zmroku rozbijamy namioty, kąpiemy się w czystym jeziorze (ale frajda :)), łykamy browarki i czas spać.

TRASA (na stravie).
KLIK do dnia drugiego.

Norweskie fiordy i góry - dzień 8

Poniedziałek, 17 lipca 2023 • dodano: 10.09.2023 | Komentarze 2

No i nadszedł ostatni dzień tytułowej wyprawy.
Pobudka, śniadanie i zwijanie obozowiska przy boisku piłkarskim spoczko zleciały i o 9:28 ruszamy w drogę, w spoczko skandynawskiej aurze i z temperaturką na poziomie komfortowych na rower 18°C.
Generalnie to był spoczko dzień :)


Drewniany kościółek pokryty łupkiem w Dovre © JPbike


Z Dovre wydostajemy się taką boczną drogą © JPbike


Podjeżdżam na bocznym norweskim asfalciku © JPbike


Na głównej drodze E6, do Otty © JPbike


Ponownie na bocznej szosie. Jak widać - kompan uwielbia zjazdy w pozycji aero :) © JPbike

Po dojechaniu do Otty kierujemy się oczywiście do sklepu, by zakupić BROWARY :)


No i zaplanowana runda domknięta, czas na toast :) © JPbike

Przed nami został już tylko 30km znany nam odcinek do miasta Vinstra, w którym robimy ostatnie na wyprawie zakupy i po tym czeka nas ze 20km wspinaczka z ponad 500m przewyższeniem - daliśmy radę, bo ów podjazd dobrze poznaliśmy wcześniej :)
Poza tym, w trakcie robienia zakupów zauważam że w moim tylnym kole pękła szprycha - zapewne przez duże sakwiarskie obciążenie. Na szczęście ta drobna awaria nie miała wpływu na dalszą jazdę - koło co prawda lekko bije, ale spoczko jechać się da.


W Norwegii jest sporo ciekawych konstrukcji tunelowo - mostowych © JPbike


Drewniany kościółek w Kvikne © JPbike


No i dojechaliśmy do końcowego punktu wyprawy © JPbike

Po dokręceniu na camping, na którym zostawiliśmy auto fajnie było usłyszeć od kompana: "Jestem szczęśliwy" :)
Zagadujemy się z gospodarzem i bez problemu dostajemy na jedną noc małą, skromną hyttę. Po odświeżeniu się, posileniu się i zrobieniu prania czas na wspólne pogaduszki nie tylko o mijającej wyprawie, przy tym oczywiście spożywając odpowiednie ilości browarków :)


Nasza hytta na koniec wyprawy - przytulna chatka :) © JPbike


We wnętrzu fajnej hytty. Czas na browarowanie :) © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia siódmego, KLIK do podsumowania

Norweskie fiordy i góry - dzień 7

Niedziela, 16 lipca 2023 • dodano: 30.08.2023 | Komentarze 3

Poranek w moim wykonaniu zleciał spoko, a kompana nie - po wczorajszym rozbijaniu namiocika w deszczu i wietrze, nazajutrz Jarek mówił że wszystko ma mokre i narzekał że jest mu zimno (rano było ok 13°C) i jeszcze do tego wpadł na pomysł abyśmy wybrali się nad morze, bo tam jest cieplej (...)
Oczywiście to marudzenie trochę popsuło mi humor i w trakcie zwijania obozika było trochę męskiego gadania, głównie o dalszych planach naszych skandynawskich wakacji.
Koniec końców udało nam się ruszyć o 9:12 na zaplanowaną trasę.


Nasz obozik. Wizualnie ładnie tam, w rzeczywistości aż tak kolorowo nie jest © JPbike


Na 850m szczycie. Jak widać - wszyscy, włącznie z owcami są traktowani na równi :) © JPbike


Na trasie sławnej Trollstigen © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike

Gdy tylko dojechaliśmy do znanej nam do tej pory ze zdjęć Drogi Trolli to oczom naszym ukazał się oczywiście piękny widok na krętą i wąską drogę z równie pięknym wodospadem, jak i obaj byliśmy zaskoczeni, bo spodziewaliśmy się ... podjazdu tędy, a nie zjazdu ... :)


Droga Trolli zdobyta - piona kompanie :) © JPbike


Fragment Trollstigen (1) © JPbike


Fragment Trollstigen (2) © JPbike


Zjazd tędy dostarcza frajdy :) Tu kompan w akcji :) © JPbike


Fragment Trollstigen (3) © JPbike


No i dojechałem do jedynego na świecie znaku "Uwaga Trolle" :) © JPbike


Znak "Uwaga Trolle" w całej okazałości © JPbike

No i nie zabrakło kolekcji trolli, zresztą tam jest ich więcej, tyle że jedni się pochowali i nie wpadli mi w kadr, a drudzy są do kupienia w postaci figurek :)


Troll z lodzikiem © JPbike


Troll długowłosy motocyklista © JPbike


Trójgłowy Troll © JPbike


No i jazda dalej, cały czas jest pięknie :) © JPbike

Przed Åndalsnes kończymy jazdę sceniczną drogą nr 63 i przed nami "najnudniejszy" i ostatni etap wyprawy - długa jazda główną drogą E 136 wzdłuż linii kolejowej do Otty, czyli miejsca gdzie zaczynaliśmy naszą rundę.


Piękne ujęcie - dokładnie tam tak ładnie jest :) © JPbike


Wielkość tych gór cały czas imponowała © JPbike


Jest pięknie (3) :) © JPbike

Przy jednym przystanku autobusowym zatrzymujemy się na odpoczynek, zrobiło się ciepło. Kompan ma średnie samopoczucie i zjeżdża nad rzekę załatwić swoje potrzeby, a ja ruszam dalej informując Jarka że zatrzymam się w jakimś dogodnym miejscu.
I tak zatrzymałem się po paru km, przy budce dla kolejarzy z gniazdkiem 220V, by podładować elektronikę, a następnie po ujechaniu kolejnych parunastu km przy bocznej dróżce i tam zarządziłem ponad godzinny postój + kawa. W obu miejscach kompana nie wypatrzyłem, zatem wysłałem wiadomości, odpowiedzi brak. Jadę dalej, co jakiś czas zerkając na telefon i nadal cisza.


Dłuższa i samotna przerwa w oczekiwaniu na kompana © JPbike

Kręcąc dalej, zaczął się podjazd z przyzwoitym dla sakwiarzy nachyleniem i prowadzący na pokaźny, ze 600m płaskowyż z górami na horyzontach. Do tego zaczęło wiać centralnie we mnie i pojawiły się w okolicy chmury deszczowe.


Widoczek znad płaskowyżu © JPbike

W końcu, po przejechaniu 78km trasy dostaję wiadomość - okazuje się że Drogbas znajduje się... ponad 30km przede mną i łapią go skurcze, czyli musiał nieźle pocisnąć i gdzieś się mijaliśmy/przegapiliśmy. No to kompan robi odpoczynek w budce autobusowej, a jadę dalej i tak po jakimś czasie docieram do owej budki. W deszczowej aurze robimy obiad, przestaje padać i jazda dalej wspólnie.


Uwaga łosie - tych zwierzaków niestety nie spotkaliśmy © JPbike

W mieście Dombas znajdujemy otwarty market (jest niedziela) i robimy zakupy.
Wspomniany i długi płaskowyż z górami na horyzontach się skończył, no to zjeżdżamy w dół, kilometraż tegoż dnia mamy najdłuższy na wyprawie, zgodnie z zapisaną trasą w nawigacji skręcamy na boczny asfalcik, by po dotarciu do wioski Dovre bez problemu znaleźć fajne miejsce na nocleg - przy czwartoligowym boisku piłkarskim.


Dokumentacja skąd przeważnie braliśmy wodę do bidonów :) © JPbike


Noclegownia przy boisku. Godzina 21:49 © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia szóstego, KLIK do dnia ósmego

Norweskie fiordy i góry - dzień 6

Sobota, 15 lipca 2023 • dodano: 27.08.2023 | Komentarze 2

Noc (raczej szaruga, bo ciemności nie było) na pięknej górskiej polance zleciała całkiem spoczko, trochę wiało.
Poranek mieliśmy słoneczny i w takich klimatach przyszło nam  zjeść śniadanie, wypić kawę i zwinąć obozowisko.


Godzina 4:45 - zrobiłem mały obchód bazy © JPbike

Po ruszeniu o 9:43 stopniowo narastało zachmurzenie i tak już z krótkimi słonecznymi przebłyskami zostało do końca szóstego dnia wyprawy - najbardziej górzystego :)


Tędy żeśmy podjeżdżali, czyli mocny początek dnia © JPbike


Ależ sceneria na końcówce podjazdu © JPbike


Chwila postoju na wysokości ponad 1000m © JPbike


Lipcowego śniegu nie brakowało © JPbike


Kompleks narciarski Stryn Sommerski (1060m) © JPbike


Surowe skandynawskie piękno gór © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Spory odcinek naszej drogi biegł po takim twardym szuterku © JPbike


Na scenicznej drodze nr 63 - jazda zdobyć Geirangerfjord © JPbike


Nad Djupavatnet, górskie jezioro na wysokości 1030m © JPbike


Czas na 15km zjazd z 1030m do... poziomu morza :) © JPbike


Imponująca sceneria ze zjazdu. Ten niebieski punkcik to kompan :) © JPbike


Tam leży Geiranger © JPbike


No i JEST. Zobaczyć TO na własne oczy - duże COŚ :) © JPbike


Tamtą drogą, tzw drabiną będziemy jechać dalej © JPbike

Po zjechaniu do osady Geiranger, w której ruch turystyczny w sezonie jest spory - zwiedzanie mocno ograniczyliśmy do przejazdu jedynie główną drogą.


Ten piękny fiord widziany od dołu © JPbike


Czas na wspinaczkę z poziomu morza na ponad 650m © JPbike

W nogach mieliśmy 65km, a jakiegoś fajnego miejsca na przerwę obiadową brakło, zatem zatrzymaliśmy się przy serpentynie z paskudnym duktem (chaszcze) prowadzącym do lasu i czas się posilić + kawa.
Jarek poinformował mnie że przestało mu się podobać to częste podjeżdżanie typu poziom morza - wysoko - poziom morza - (...). Trudno, co zrobić? zawrócić? innych dróg brak - wokół same strome stoki, a jedyna łatwiejsza (i płatna) opcja to długi rejs promem. Koniec końców udaje nam się ruszyć dalej na zaplanowaną trasę.


Geirangerfjord - faktycznie najpiękniejszy :) © JPbike


Pocztówka znad (tłocznego) punktu widokowego na Geirangerfjord © JPbike


Po zdobyciu szczytu mamy taki spoczko i długi zjazd © JPbike

Po zjechaniu do Eidsdal, postój przy sklepie i przed nami ostatnia na wyprawie przeprawa promowa.


Nudny ten prom - burty tak wysokie że podziwiać można tylko niebo © JPbike


Czas na ostatni podjazd dnia. Tu przy drodze typowe norweskie domy © JPbike


Przejazd wśród plantacji truskawek © JPbike


Podjazd w stronę Trollstigen okazuje się być długim i z łagodnym nachyleniem © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike


To już na dużej wysokości, zaczęło popadywać © JPbike

Po przekroczeniu 120km i wjechaniu na wysokość prawie 700m czas szukać miejscówki na rozbicie namiotu. Tym razem jest ciężko - po jednej stronie barierki, krzaczory i potok, a po drugiej skałki i podmokły teren.
Do tego u mnie zaczęło się odzywać lewe kolano - stara kontuzja, byłem na to przygotowany, wioząc w sakwie opaski na kolana.
Koniec końców malutki skrawek terenu tuż przy drodze udaje się znaleźć i rozbijamy swoje namioty. Nie jest łatwo, bo zaczęło padać i wiać. Kompan oczywiście z paskudnej miejscówki, jak i paskudnej pogody jest !#!$%&!!. W końcu nam się udaje, obok zatrzymuje się niemiecki kamper i też zostaje na noc. Deszcz osłabł i (chyba) ustał. Pora spać i już.

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia piątego, KLIK do dnia siódmego