Nadwarciańsko - Zielonkowa setka

Niedziela, 24 października 2010 • dodano: 24.10.2010 | Komentarze 15

Początkowo w tą jesienną niedzielę w planach był przejazd większą ekipą BS-owiczy Pierścieniem Dookoła Poznania, nie wszystkim chętnym termin pasował, więc po zagadaniu się z Mariuszem ustaliliśmy że zrobimy setkę przez północny nadwarciański i Puszczę Zielonkę, ponoć dawno tamtędy nie jeździłem ... :)
Na miejscu zbiórki o 11-tej przy czołgach na Cytadeli zjawiła się czwórka bikerów: JPbike, klosiu, mlodzik i bloom - tego ostatniego osobiście poznałem :)

Ustawka bikerów na Cytadeli - spragnieni terenowej jazdy :) © JPbike

Ciśniemy zwartym szykiem po nadwarciańskim szlaku. Fajnie się jechało :) © JPbike

Troszkę podjazdowego asfaltu w drodze do Starczanowa © JPbike

W drodze do Śnieżycowego Jaru ... © JPbike

Powoli wpadamy do Puszczy Zielonki © JPbike

Kolorowo :) Tym niebieskim szlakiem jechaliśmy, fajnym © JPbike

Terenowa szosa, dość szeroka sprzyjała pogaduszkom o tym i tamtym :) © JPbike

Chwila przerwy na batoniki, izotoniki ... :) © JPbike

W pełni jesienna Puszcza Zielonka © JPbike

Tempo jazdy za sprawą Pawła było dość szybkie ... © JPbike

Ekipa na trasie, Tomek się schował :) © JPbike

Dynamiczna fotka ... po chwili zaliczyłem glebę na piachu :) © JPbike

Glebek na całej trasie nie brakowało, trzech zaliczyło:
- klosiu, podczas przejeżdżania po mokrych deskach w Śnieżycowym Jarze nie zapanował nad poślizgiem :)
- mlodzik, przy omijaniu kałuży wjechał przednim kołem w ścięty pień :)
- JPbike, po pstryknięciu powyższej fotki wleciał w głęboki piach ... :)

Po dobiciu do Tuczna mlodzik odlaczył się od ekipy, po prostu tam mieszka :)
Między 65 a 75 km mój licznik szwankował - bateria w czujniku prędkości padła, w związku z tym mój całkowity dystans wypadu wziąłem od klosia, jak i sprawdziłem w Google Map.

Tu jedziemy w trójkę, kierunek - Malta © JPbike

W Gruszczynie bloom odłączył i ruszył do swojego miasta - Kórnika.
I tak pozostała dwójka, która czuła już nogi (to mlodzik narzucał tempo) ruszyła spokojnym tempem w kierunku Malty, po drodze zaliczając fajny singiel resztkami sił :)

JPbike i klosiu przy żródełku, oczywiście zatankowaliśmy wodą bidony :) © JPbike

I stamtąd, gdzie nad jeziorem odbywały się zawody wioślarskie każdy z nas pokręcił do swoich baz.
Powrót był ciężki bo ... wmordewind.

Dzięki chłopaki, wspólny wypad udany, jechało się fajnie, do następnego :)

Puls - max 177, średni 136
Przewyższenie - pewnie ponad 500 m

Do Krynicy Zdrój !

Wtorek, 10 sierpnia 2010 • dodano: 11.08.2010 | Komentarze 16

Urlopu w górach z rowerem czas zacząć !

Jako cel obrałem Krynicę Zdrój, połączone z tamtejszym maratonowym startem.
Po porządnym spakowaniu się poprzedniego dnia, pobudce i skromnym śniadaniu ruszyłem Trekiem z przyczepką i plecakiem na poznański dworzec i … zjawiłem się na 2 minuty przed odjazdem składu IR do Krakowa, gdy tylko na chwilkę wszedłem na hol dworca, coś pokręciło mi się z peronami – wjechałem na inny i później, już w trakcie jazdy okazało się że wsiadłem do innego pociągu i do tego TLK … :)
Blisko 7 i pół godzinną podróż z trudem zniosłem, tłoczno było, na szczęście ze mną podróżowała również z rowerem sympatyczna bikerka, nie kryła wrażenia, gdy jej powiedziałem że z Krakowa jadę na własnych siłach przez góry do Krynicy :)

Po dobiciu do Krakowa nie mogło zabraknąć wizyty na tamtejszym Starym Rynku, na którym zrobiłem krótką przerwę. By po chwili udać się przez most z widokiem na Wawel w kierunku na drogę wylotową do Wieliczki – bezproblemowo dokręciłem.

Kraków. Widok na Wisłę i Wawel © JPbike

Kręcąc przez miasto ze słynną Kopalnią Soli zaczęły się solidne podjazdy, co chwila napotykałem znaki 6,8,9,7 % raz do góry, raz w dół, przy takich podjazdach moja Osowa Góra to pikuś :D
No, przyczepka miała dociążone chyba ze 25-30 kg, wiozłem nawet … laptopa !
Każdy podjazd to dla mnie istny trening siłowy, a zjazdy to szaleństwo – przekonałem się że mój Trek, a właściwie jego wyścigowa geometria ramy nie nadaje się do turystyki z dużym obciążeniem – każdy lekki ruch kierownicą przy ponad 25 km/h powodował wibracje przyczepki – mimo tego raz na zjeździe osiągnąłem 61 km/h … Raz kompletnie na zjeździe przesadziłem że przyczepka tak silnie rozwibrowała i … odczepiła się ! Na szczęście wylądowała na poboczu, błotnik pękł, i jedna sakwa lekko obtarta … już się boje że Młynarz mi sprawi lanie :D
Całe szczęście, mój dobytek wraz z laptopem ocalał, uff :)
Od tamtej chwili przypomniało mi się że rok temu czytałem instrukcję obsługi przyczepki – pisali że nie należy przekraczać 40 km/h :) I tak dalej, jadąc do celu starałem się na zjazdach, których miałem mnóstwo nie przekraczać tejże prędkości, pewnie klocki hamulcowe wkrótce pójdą do wymiany :)

Dalsza jazda, najpierw drogą 966, a następnie lokalną do Limanowej to czysta przyjemność, pokonywanie podjazdów, zjazdów, jak i cała masa urzekających górskich widoczków …

Urok górskiego rowerowania © JPbike

Urok górskiego rowerowania c.d. © JPbike

Po dotarciu do Limanowej była już późna pora, skierowałem się na 28-tkę i zaraz za tymże miastem zaczął się długi podjazd na ponad 620 m, momentami było ciężko, mozolnie się wspinałem.

Na 628 m i w oddali szczyty Beskidu Sądeckiego © JPbike

Po odpoczynku na szczycie to już tylko długi zjazd do Nowego Sącza …

Zjazd z serpentynami do Nowego Sącza © JPbike

Kręcąc przez NS nie mogło zabraknąć wyjątkowej chwili – spotkania z Karolinką – mocno się uciskaliśmy, podczas powitania z trudem utrzymywałem równowagę po tylu podjazdach :) Było miło :) Poznałem również jej śliczną Werkę :)

Do Krynicy Zdrój pozostało mi prawie 30 km, ruszyłem dalej, już po zapadnięciu zmroku i zamontowaniu lampek, nie wiedząc że droga do celu to kolejna długa wspinaczka, podczas której zrobiłem trzy postoje i wcinałem resztki tego, co miałem, oraz osiągnąłem kulminację wysokościową – aż ok 750 m ! Najcięższa była końcówka – byłem już zmęczony, ale co tam, fajnie pokonywać własne słabości i zadowolony w końcu dotarłem o 23-tej do Krynicy i do noclegowni, tej samej, co rok temu urlopowałem.
Była to jedna z moich najcięższych górskich jednodniowych wypraw ze sporym bagażem – będzie co wspominać :)

V max – 61.01 km/h – mój rekord mocno obładowaną przyczepką z laptopem !
Przewyższenie – 1625 m !

Bike Orient - rajd rekreacyjny i powrót

Niedziela, 27 czerwca 2010 • dodano: 29.06.2010 | Komentarze 9

Na następny dzień po Bike Orientowych zawodach organizatorzy zaplanowali rajd rekreacyjny po Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich.

Po śniadaniu i spakowaniu się liczna ekipa BS-owiczy, czyli: Anetka, Asia, Ewa, Monika, Igor, Wiktor, Darek, Łukasz, Piotrek i Ja udała się do bazy zawodów, w której zebrała się spora grupa chętnych na rekreacyjny wypad.

Najpierw zbiórka …


Piotrek i Asia … :)))


Jest fajnie !


Wśród uczestników rajdu był i taki rowerzysta na rowerze poziomym :)


Czasem poruszaliśmy się po trudnym terenie


Zarówno asfaltowych i terenowych podjazdów nie brakowało


Terenowa jazda. Każdy miał czas na pogaduszki o tym i tamtym :)


Postojów było sporo, w końcu to rajd dla każdego :)


Trochę szaleństw – Młynarz ciśnie przez mostek :)


Wszystkie miejscówki na postoje były bardzo dobrze zaplanowane


Nie zabrakło jazdy po nietypowej nawierzchni nowo budowanej drogi :)


Ogólnie rajd rekreacyjny udał się jak najbardziej, poznaliśmy bliżej tamtejsze okolice - po raz kolejny organizatorzy spisali się na medal !

Po powrocie do bazy pożegnałem się z ekipą BS i innymi znajomymi, zamontowałem sakwy i ruszyłem w drogę powrotną – tą samą co przyjechałem na BO, czyli do Kutna, do którego dotrałem na pół godziny przed odjazdem składu IR do Poznania. Podróż przebiegła spoczko i tak zakończył się dla mnie świetny Bike Orientowy weekend :)

Moja droga powrotna ... © JPbike

Bike Orient 2010 - Łódź

Sobota, 26 czerwca 2010 • dodano: 28.06.2010 | Komentarze 10

Drugi mój start na Bike Oriencie, czyli maratonie rowerowym na orientację.
Rok temu, właśnie na takiej świetnie zorganizowanej imprezie rowerowej na orientację debiutowałem, nie miałem wtedy większego pojęcia o tego typu zawodach – zająłem wtedy jedno z ostatnich miejsc i … wróciłem zadowolony :)

Zaczęło się tak – zbudzili mnie o 7:30, głowa mnie trochę bolała po … :)
Po zajechaniu na miejsce startu zjadłem dość małą porcję makaronu z sosem i jazda na odprawę. Na miejscu było mnóstwo znajomych twarzy. Najliczniejszą ekipą na BO po raz kolejny okazała się BIKEstats.pl :)

Tym razem do zdobycia na najdłuższej trasie, na której wystartowałem – rowerowa giga (optymalna długość 170 km) było aż 37 PK ! Trasa została podzielona na 3 etapy.
No i o 9-tej nastąpił start, czyli odbiór mapy 1 etapu.

Etap 1, Wzniesienia Łódzkie – 14 PK

Po przejrzeniu mapy zdziwił mnie naszkicowany odcinek specjalny, popytałem znajomych o co z tym chodzi … i wszystko mi jasne, trzeba po prostu poszukać 5 PK, poruszając się po tymże odcinku.
Na pierwszy cel poszedł PK 21 – dno wąwozu, odnalezienie nie sprawiło mi problemów, bo większość też tamtędy jechała, w pobliże prowadził czerwony szlak i punkt zdobyty.

Bike Orient 2010. PK 21 © JPbike

PK 25 - dawna żwirownia – zdobyłem podobnie jak poprzedni punkt :)

Bike Orient 2010. PK 25 © JPbike

PK 20 – szczyt wzniesienia – na trasie zaczęło się robić luźniej, zacząłem częściej spoglądać na mapę, do tegoż punktu bezproblemowo dotarłem.

Bike Orient 2010. PK 20 © JPbike

Odcinek specjalny – PK 14-18 – pora na cos nowego, już samo dotarcie na początek tegoż odcinka sprawiło mi problemy, zresztą nie tylko ja błądziłem, ale i kilka innych osób, i tak w końcu przez parę km wspólnie jechaliśmy – z tego trudnego i mocno terenowego odcinka biegnącego po niezłych wzniesieniach zaliczyłem PK 15 i PK 16, raz na wybojach mapnik własnej roboty wypadł i po części pękł, a z szukania pozostałych PK na odcinku specjalnym zrezygnowałem bo … bolała mnie głowa, słabłem, miałem kaca po wczorajszym piciu, zatrzymałem się przy drodze nr 708 i tak posiedziałem sobie około 10 minut, od czasu do czasu spoglądając w mapę. W końcu ruszyłem dalej, nadal słabo kręcąc, ledwo 15-20 km/h na asfalcie, myślałem nawet, aby zrezygnować … ostatecznie nie poddałem się.

Bike Orient 2010. Fragment odcinka specjanego © JPbike

Bike Orient 2010. PK 15 © JPbike

PK 22 – obniżenie terenu – nadal słabo się czując ten punkt zdobyłem wreszcie samodzielnie, po spojrzeniu na szczegóły na mapie. PK 19 postanowiłem odpuścić, mimo że był tam punkt żywieniowy.

PK 26 – skrzyżowanie przecinek – po zdobyciu poprzedniego punktu wróciłem na asfalt i po chwili skierowałem się na szlak rowerowy, znów słabłem, zrobiłem postój na skraju lasu, wylegując się jakieś 15 minut i omal nie zasnąłem, gdy w końcu poczułem się troszkę lepiej, z przeciwka nadjechała agenciara :) Punkt zdobyłem bezproblemowo, pomogła mi linijka na kompasie.

Bike Orient 2010. PK 26 © JPbike

PK 23 - cmentarz – jechałem po prostu oznakowanym szlakiem do asfaltu w Starych Skoszewach i tam nagle … kapeć z tyłu, wymiana dętki, ponoć spokojna zabrała mi 10 minut, miejscowi pytali mnie czy pomóc :) Cmentarz, a raczej pozostałości odnalazłem, wcześniej robiąc nawrotkę.

Bike Orient 2010. Kapeć ... © JPbike

Bike Orient 2010. PK 23 © JPbike

PK 27 – skrzyżowanie ścieżki ze strumieniem – samopoczucie znacznie się poprawiło, dobijając to tegoż punktu kręciłem fajnym i mocno zalesionym singletrackiem, po drodze dwa razy skręcając na niewłaściwą ścieżkę i zaliczając glebę na piachu.

Bike Orient 2010. PK 27 © JPbike

Dalej po dokręceniu w okolice PK 24 jakoś odechciało mi się szukać tegoż punktu i zdecydowałem wrócić do bazy, do której dokręciłem po ponad 6-ciu godzinach jazdy i mając zaliczone na I-szym etapie 9 z 14 PK.

Etap 2, Las Łagiewnicki – 13 PK

Po dość krótkim przestudiowaniu mapy i posileniu się w bufecie zdecydowałem że udam się zapolować na PK leżące na południu, a później w zależności od czasu na północ.

PK 3 - źródło – punkt leżał stosunkowo blisko noclegowni, zdobyłem go bo kilka innych osób również tamtędy podążało. Zanim nadziurkowałem kartę … wpadłem lewą nogą w błoto do kolana o konsystencji cementu :) Podczas mycia w strumyku … no te komary :/

Bike Orient 2010. PK 3 © JPbike

PK 12 – skrzyżowanie ścieżek – w pewnym momencie zbyt daleko zajechałem bo zapomniałem że mapa drugiego etapu była w skali 1:15000 … więc nawrotka i punkt zdobyty.

Bike Orient 2010. PK 12 © JPbike

PK 9 – róg ogrodzenia – bez żadnych problemów :)

PK 13 – brzeg stawu – znów myliła mnie skala, zbyt daleko i do niewłaściwego stawu dobiłem, więc nawrót i po przedzieraniu się przez chaszcze, pokrzywy ujrzałem w końcu punkt i zadziurkowałem po … najdłuższym spacerze od miejsca, gdzie zostawiłem rower.

Bike Orient 2010. PK 13 © JPbike

Kolejnym celem był PK 6, początkowo po skręceniu na leśną ścieżkę wszystko szło dobrze, aż znów pomieszało mi się z odległością, za długo błądziłem na tamtejszych krętych ścieżkach miałem tego dość i z tego drugiego etapu udało mi się zapolować jeszcze PK 11 – skrzyżowanie wału ziemnego i rowu, po czym wróciłem do bazy po ponad dwóch godzinach, zdobywając na tym etapie jedynie 5 z 13 PK.

Bike Orient 2010. PK 11 © JPbike

Etap 3, Okolice Zgierza – 10 PK

Mapa tegoż etapu była w identycznej skali jak z pierwszego etapu – 1:50000, czułem się świetnie, chęci do kręcenia miałem spore, jedyny problem – zabraknie czasu na jak największą ilość zdobycia punktów na ostatnim etapie, wyruszyłem po 17:30 i ustaliłem że zapoluję na kilka PK-ów leżących w najbliższej odległości od Zgierza.

PK 30 – skraj lasu – do tegoż punktu dotarłem za pomocą czerwonego szlaku, i po dokładnym odbiciu na ścieżkę, prowadzącą do góry niezłym podjazdem, sam punkt nie był na szczycie, tylko kawałek dalej, zdobyłem go dzięki paru innym osobom co tam właśnie byli i czyścili napędy od zapchania sianem.

Bike Orient 2010. PK 30 © JPbike

PK 29 – szczyt wzniesienia nad wyrobiskiem – dokręciłem dość szybko i bez większych problemów i punkt zaliczony.

Bike Orient 2010. PK 29 © JPbike

PK 37 – willa – zdobyty bez kłopotów, bez błądzenia i po części pomógł mi czerwony szlak. Przy tym PK był bufet – nareszcie się troszkę najadłem i napoiłem :)

PK 31 - pomnik – zanim zdecydowałem że ten punkt będzie ostatnim, planowałem po drodze zdobyć jeszcze PK 36, zrezygnowałem, i dalej jadąc głównie asfaltem przez Zgierz na południe ostatni swój punkt zdobyłem.

Bike Orient 2010. PK 31 © JPbike

I tak po zdobyciu na trzecim etapie zaledwie 4 z 10 PK wróciłem do bazy o 19:50.
Łącznie na tegorocznym Bike Oriencie zdobyłem 18 z 37 PK i zająłem 56 miejsce na 77 sklasyfikowanych na rowerowej trasie giga. Wynik lepszy od zeszłorocznego, może być :)

Po zawodach każdy uczestnik miał zapewnione pieczenie kiełbasek przy ognisku.

Bike Orient 2010. Biesiada po zawodach © JPbike

Ekipa BS ma się mocno :)

Bike Orient 2010. Ekipa BS © JPbike

W końcu nastąpiła dekoracja i losowanie nagród.
Team BIKEstats.pl po raz kolejny z rzędu zwyciężył w kategorii najliczniejszy team :)
No i wylosowałem w tomboli czapkę z daszkiem, szczotkę do czyszczenia kasety, mapę :)

Impreza jak zwykle udana – wielkie brawa dla organizatorów !

Wracając do noclegowni już po ciemku znów … złapałem kapcia z tyłu i ponad kilometr pospacerowałem :)
Na zakończenie dnia - późny wieczór miło zleciał z ekipą BS, która również nocowała w ośrodku wypoczynkowym i spać !

Integracyjna ponad setka :)

Sobota, 29 maja 2010 • dodano: 31.05.2010 | Komentarze 14

Główną atrakcją mojego weekendowego pobytu we Wrocławiu była lajtowa setka zaplanowana przez wrocławskich przedstawicieli BIKEstats na forum – w końcu wszystko zostało zapięte na ostatni guzik i jazda !

Na miejsce zbiórki, o 9-tej na wrocławskim Rynku zjawiło się sporo osób:
- Agata
- Ala (alaaloe)
- Asiczka (jahoo81)
- Kasia (kaisa)
- Błażej (blase)
- Filip (Galen)
- Marcin (drBike)
- Mateusz (mattik)
- Michał (WrocNam)
- Piotrek (młynarz)
- Piotr (żyła82)
- Tomek
- oraz jedyny Poznaniak w stawce: cały JA :)

Kompletna ekipa BS-owiczy – w takim składzie wszyscy wspólnie przejechali całą trasę :)


Po przedarciu się przez miejską dżunglę w końcu znaleźliśmy się na bocznej drodze :)


Jeden z pierwszych postojów – przy pałacu w Szczodrem, niestety w nienajlepszym stanie …


Wspólna jazda wśród pól i kolejnych wiosek … :)


Pałac w Borowej


Przyjemnie przez las …


Asiczka :)


Nierzadko mijaliśmy mknących szosowców :)


Przerwa na lodziki przy wiejskim sklepie :)


Jest fajnie :)


....... :)


Tomek i Ala na trasie :)


Szef wszystkich szefów :)


Przerwa przy kościółku w Stroni :)


Wpadamy w teren …


Momentem było ciężko przejechać …


Dobijamy pojedynczo na miejsce odpoczynku :)


Dojeżdżają kolejne grupki … :)


Pora na kulminacyjny punkt wycieczki :)


Team BIKEstats górą !


Po dość długim i przyjemnym postoju czas ruszać dalej – przez pole :)


Mattik i WrocNam:)


Agata :)


Żyła82 … co ten wyprawia z butelką ? :D


Młynarz :)


Tomek :)


Blase :)


Galen :)


Kaisa :)


Na Rynku w Bierutowie


W Kijowicach, w lesie zatrzymaliśmy się przy krzyżu pokutnym, zdewastowanym :(


Terenowo mkniemy przez las :)


Trochę kałuż i przeszkód …


Postój w lesie – komary nie dały nam spokoju, szybko zwialiśmy :)


Odwiedziliśmy również cmentarz żołnierzy niemieckich w Nadolicach …


Jak i zahaczyliśmy o Dobrzykowice - miejsce gdzie nakręcono „Sami Swoi” :)


Dalej dobiliśmy do Wrocławia i cisnęliśmy mocno, osiągając zawrotne prędkości na ścieżce po wale aż do Kładki Zwierzynieckiej :)

Most Bartoszowicki


Przy Kładce Zwierzynieckiej nastąpiło stopniowe pożegnanie z resztą ekipy – każdy pomknął do swoich domów


Było super ! Dzięki wszystkim za wspaniałe towarzystwo :)

V max – 55.70 km/h

Ślęża zdobyta !

Niedziela, 16 maja 2010 • dodano: 19.05.2010 | Komentarze 14

Długo planowany wyjazd na upragnioną Ślężę w końcu doszedł do skutku, i to w wielkim stylu, bo chętnych na wyjazd zgłosiło się sporo :)
Mimo, że pogoda w niedzielny dzionek nie była ciekawa - silny wiatr, straszyło deszczem, nikogo te obawy nie zniechęciły do ponad stukilometrowej wycieczki - nie od dziś wiadomo: BS łączy ludzi ! :)

Na miejsce zbiórki, pod imponującą Wieżą Ciśnień stawili się sami wspaniali Bikestatowicze, czyli:
- Asiczka (jahoo81)
- Kasia (kaisa)
- Błażej (blase)
- Filip (Galen)
- Michał (WrocNam)
- Piotrek (Młynarz)
- oraz oczywiście JPbike :)

Moi towarzysze w świetnych humorach przed wyruszeniem :)


Ruszamy na Ślężę !


Większość trasy po opuszczeniu rogatek Wrocławia biegła wśród takich polnych krajobrazów, jak i małych wiosek


Szef wszystkich szefów jak zwykle w świetnym humorze :)


Widok na kościół w Starym Zamku, tutaj zrobiliśmy jeden z kilku postojów :)


Nasz główny cel wycieczki :)


W Rogowie Sobóckim zrobiliśmy dłuższy postój przy tamtejszej piekarni i każdy z nas wcinał różne słodkie specjały :)

No i zaczęło się podjeżdżanie na Przełęcz Tąpadła ...


Dla Kasi, która spisała się bardzo dzielnie, po raz pierwszy pokonała setkę na rowerze i to przy nieciekawej pogodzie, oraz po drodze zaliczając ponad 700 metrową górę (nie ma znaczenia czy się wprowadza/sprowadza, czy wjeżdża/zjeżdża na/ze szczyt(u)) należą się OGROMNE GRATULACJE ! :)


Podczas krótkiego odpoczynku przed wjazdem na terenowy podjazd większość ekipy wolała, abym ja sam udał się na szczyt :) a reszta poczeka na mnie - spodziewałem się takiego żartu :D

A jednak wszyscy ruszyli do góry :)


Zagadka: poprzednią fotkę zrobiłem "od tyłu" a poniższą po krótkim czasie "od przodu" - więc jak to zrobiłem ? :D


Dzielny Młynarz na podjeździe :)


Ten ciągle spragniony zdobywania szczytów i przełęczy biker z Poznania ciśnie do góry :)


Błażej również świetnie daje radę na podjazdach :)


Galen na końcówce podjazdu :)


Hura ! Wjechałem ! :)))


Również Asiczka dzielnie podjechała - jak widać mogła się poczuć jako supergwiazda :D


Na szczycie Ślęży (718 m) radośnie obwieściliśmy całemu światu wspólne zdobycie wraz z rowerami :)


Na górze było zimno, szczyt i tamtejszy kościółek były spowite w chmurze ...


Więc na dłuższy czas wstąpiliśmy do tamtejszego i ciepłego schroniska, by się ogrzać i posilić się :)

Nadszedł czas na drogę powrotną, najpierw trzeba było zjechać w dół :)


Mknący w dół Młynarz :)


Galen i Asiczka też cisnęli :)


Natomiast Błażej pomknął z podwójną prędkością światła :D


Po szybkim zjechaniu Piotrek dał znak że fajnie było :)


No i awarii na trasie nie zabrakło - kapeć w przednim kole Asiczki, na ratunek bikerce pospieszyła się cała wspaniała ekipa :)


Boski Blase z równie wspaniałym i pięknym swoim rowerem :)


Impresjonalne spojrzenie na drodze powrotnej z Asiczką, Młynarzem i ze Ślężą w tle :)


Droga powrotna okazała się ciężka - zaczęło padać i wiatr nieźle dał nam popalić.


W końcu zmęczeni, ale zadowoleni z osiągniętego celu dotarliśmy do Wrocławia, po pożegnaniu wszyscy udaliśmy się do swoich domów, a ja wiadomo do kogo :)
Po najedzeniu się, po 21-tej ruszyłem autkiem do Pyrlandii, do której dotarłem po północy :)

Wielkie dzięki Wam wszystkim za wspaniałe towarzystwo na takiej wspaniałej wycieczce - jesteście SUPER i do następnego kręcenia :)
Podziękowania również dla Asiczki i Młynarza za wspaniałą gościnę we Wrocławiu :)

V max - 63.02 km/h (zjazd z Przełęczy Tąpadła)

Treningowo do Chrzypska

Niedziela, 9 maja 2010 • dodano: 09.05.2010 | Komentarze 13

Trasę w dość ciekawe okolice Chrzypska (Sierakowski Park Krajobrazowy) obmyśliłem już w lutym i właśnie teraz czas na realizację wycieczki.
Wyruszyłem po porządnym wyspaniu się, czyli po 11-tej.

Początkowe kilometry to przejazd standardową trasą do Kiekrza, dalej przez Rokietnicę, Rostworowo, Żydowo, Przecław, Pamiątkowo ...

Na bocznej drodze do Szamotuł

Boczne drogi dla rowerzystów są super © JPbike

W Szamotułach był krótki pitstop przy Żabce po lodzika, którego spożyłem kilkanaście km dalej, za Dobrojewem.

Na zachodzie kraju nierzadko się spotyka takie stare, poniemieckie i brukowane drogi

Stary bruk © JPbike

Po dokręceniu do Nojewa zboczyłem z trasy, by zwiedzić stare, ceglane wiadukty kolejowe, w sumie jest tam kilka takich podobnych obiektów

Stary wiadukt kolejowy © JPbike

Dobijam do następnego ...

Kolejny ceglany wiadukt © JPbike

Wdrapałem się również na górę, by zobaczyć obecny stan torowiska ...

Stare, zarośnięte torowisko © JPbike

A ten wiadukt jest największy - aby z bliska go zobaczyć, trzeba było przedzierać się przez fragment pola, chaszcze, pokrzywy, było warto ...

Wielki i stary wiadukt © JPbike

Krajobraz, co mi się spodobał - zupełnie jak na prerii :)

Prawie jak na prerii © JPbike

Nie wiem co ja tam robiłem - okazało się że pobłądziłem troszkę

Biker na polu © JPbike

Kolejny, stary bruk © JPbike

Nad Jeziorem Chrzypskim © JPbike

Jezioro okrążyłem, po drodze był niezły podjazd, by zrobić przerwę na tamtejszym punkcie widokowym w Łężeczkach.

Punkt Widokowy © JPbike

Po odpoczynku czas na drogę powrotną. Po drodze na chwilkę wpadłem zobaczyć Pałac w Białokoszu.

Wiosenna, przyjemna droga do Zajączkowa

Długa prosta ... © JPbike

Fragment Pałacu w Zajączkowie

Pałac w Zajączkowie © JPbike

Wiosenny krajobraz © JPbike

Wiosenna szosa © JPbike

Dalej, po dokręceniu w Podrzewiu do ruchliwej, krajowej 92-tki decyduję się jechać nią 20 km, by następnie skręcić do Lusowa i potem znaną mi dobrze drogą przez Dąbrowę, Skórzewo i Lasek Marceliński do domu. Po 120 km miałem lekki kryzys głodowy - wstąpiłem do najbliższego sklepu i coca-cola, princessa, lodzik postawiły mnie na nogi i do domu dojechałem zadowolony z długiej wycieczki treningowej :)

V max - 49.96 km/h
Puls - max 162, średni 133
Przewyższenie - 585 m

Pół Pierścienia ...

Niedziela, 18 kwietnia 2010 • dodano: 18.04.2010 | Komentarze 6

... a raczej więcej niż połowa :)

Maraton w Murowanej Goślinie przełożony, więc w słoneczny, niedzielny dzionek zdecydowałem się na mocniejszy trening ponad setkowy.
Wybór trasy był prosty - jechać urozmaiconym Pierścieniem Dookoła Poznania, a raczej całym zachodnim odcinkiem, wraz ze zdobyciem kultowej Dziewiczej Góry i zjazd killerem.

Wyjazd o 11, kierunek - Luboń, nadwarciański szlak do Puszczykowa, prawdziwy podjazd na Osową Górę (na szczycie mijałem paru bikerów), przejazd przez WPN, Stęszew, przez pola ..., znów fragment WPN, jadąc w kierunku Tomic moje mocne tempo jazdy po terenie spowodowało stopniowe wyprzedzanie mocno rozciągniętej grupy rowerzystów (chyba z AKTR-u Cyklista), źródełko Żarnowiec (tłumy tam, nie tylko rowerzystów, a ja mykam dalej), przejazd przez szutrowy wiadukt A2, a po chwili masakra, czyli jakiś gruz posypali tam na szuter (wyboje gorsze od uphillowej kostki na Śnieżkę), Zborowo, Drwęsa (piach), dobijając do Lusówka terenowa szosa zawierała spore i duże dziury ..., Lusowo, Sady (gościu na kolarce mnie pytał o podjazdy), Kiekrz (na ul.Podjazdowej mijałem z przeciwka kolejną dużą grupę rowerzystów dzielnie radzących właśnie na podjeździe), Złotniki, przejazd przez poligon (dopiero tam, po 86 km i w ruinach kościoła zrobiłem przerwę), Biedrusko, Promnice, Murowana Goślina, jazda obrzeżem Puszczy Zielonki, gdzieś tam po 109 km ogarniało mnie zmęczenie i 10 minut przerwy - batonik z rodzynkami i resztki Powerade pomogły, na Dziewiczą Górę wjazd niebieskim i sprawnie mi poszło, upragniony zjazd killerem (dwóch niedzielnych rowerzystów mnie poprzedzających się zatrzymało przed zjazdem, chyba mieli obawy), Koziegłowy, Poznań i do domu przez obrzeże Cytadeli, Park Sołacki (tłumy), Rusałkę (wiadome tłumy), i wróciłem o 17 zmęczony i zadowolony ze solidnego treningu.

Fotek brak, niestety, bo ja, jako reprezentant teamu BikeStats na maratonach muszę solidnie trenować.

Puls - max 175, średni 136

Murowana Goślina - rekonesans trasy

Poniedziałek, 5 kwietnia 2010 • dodano: 05.04.2010 | Komentarze 20

Początkowo lany poniedziałek planowałem przeznaczyć na odpoczynek, a tu nagle zobaczyłem komentarz od Jarka, że planuje objazd trasy golonkowego maratonu w Murowanej Goślinie.
Decyzję o wyjeździe podjąłem zaraz po pobudce - jadę !
Zastanawiałem się również czy po wczorajszym dość ciężkim terenowym treningu dam radę walnąć kolejną setkę, a raczej dotrzymać kroku nieźle wytrenowanemu Jarkowi.

Ustawka nastąpiła o 10:15 na północnych perypetiach Poznania i oprócz Jarka zjawiło się jeszcze kilka młodych bikerów.

No i ruszyliśmy, po drodze dołączył do nas Krzysiek (Winq) i dość szybkim tempem żeśmy pomknęli przez Biedrusko


W Murowanej Goślinie. Rynek osiedla Zielone Wzgórze


No i zostałem tam zaskoczony ilością bikerów i bikerek.
Więc jasne było że będzie to grupowe zapoznanie się z trasą maratonu (dystans mega). Fajnie :)

Po niecałym kilometrze ekipa dzieli się na dwie grupy – jedna wybiera tempo turystyczne, a druga to wycinaki :)


Wpadamy do Puszczy Zielonka, przez którą niemal cała trasa jest poprowadzona


No i zostałem fotografem swojej grupy wycinaków :)


Trasa biegnie raz szerszymi, raz węższymi leśnymi duktami, nawierzchnia jest spoczko, trochę piachu, błotka, trawy, wysychających kolein, liści …


Przewodnik, który posiadał GPS-a i Jarek


Na podjeździku. W rzeczywistości ilość asfaltu na całej trasie jest znikoma


Krzysiek i Jarek na trasie w lesie


Okazuje się że tempo jazdy narzucone przez czołówkę było mocne
Dla mnie robienie zdjęć, przy takim mocnym tempie to nie lada wyzwanie, ale dałem radę prawie za każdym razem po cyknięciu fotki dogonić grupę – kosztowało mnie to niemal maratonowego wysiłku ...

Podczas przerwy na rozjeździe mega/giga. Fotki ze mną nie mogło zabraknąć :)


I jazda dalej – długą prostą przez las


Szeroko, przyjemnie, ale i wyboiście


Odrobinę trudniejszych fragmentów nie brakowało. Jak widać humory dopisywały :)


Myk, myk przez las


Singletrackowej zabawy również nie brakowało


Postój przed kulminacją całej trasy, czyli …


Kilka niezłych i solidnych podjazdo-zjazdów w stylu XC na najwyższy punkt trasy


Końcówka podjazdu na Dziewiczą Górę


Na szczycie tejże 142 metrowej góry


Podczas odpoczynku na tymże szczycie ja z Jarkiem i Krzyśkiem podjęliśmy decyzję o odłączeniu od ekipy, nie było sensu ostatnie kilkanaście km jechać do mety w Murowanej Goślinie, wydłużyłby to nasz powrót do domów. Dla zainteresowanych podaję że kilkunastokilometrowa końcówka trasy to w dalszym ciągu jazda leśnymi duktami bez niespodzianek.

Ale zanim zboczyliśmy na asfaltową drogę powrotną do Poznania …

No … oto początek najsłynniejszego zjazdu z Dziewiczej Góry


Zwanym … KILLEREM ! Jarek w akcji :)


Killer w całej okazałości. Mnóstwo piachu, korzeni … Fotka nie pokazuje rzeczywistej stromizny :)


Każdy z nas bezproblemowo i z odpowiednią techniką zjechał a Jarkowi to nie wystarczyło i postanowił … podjechać i ponownie zjechać :)

Krótki opis trasy – pętla mega, w całości licząca ponad 70 km jest niemal identyczna z zeszłoroczną.
W skrócie - jedna wielka i szybka runda przez Puszczę Zielonkę.
Jedna niewiadoma – to dodatkowa pętla giga, z którą się zmierzę 18 kwietnia.

Dalsza cześć wspólnej jazdy to asfaltowe pomykanie do Grodu Przemysława, raz z wtyłowindem, raz z wmordewindem, pierwszy do domu dotarł Krzysiek, drugi Jarek, a ja oczywiście ostatni, bo miałem najdalej.
Kręcąc już sam ... złapałem kapcia z przodu :)
Tradycyjnie wróciłem zmęczony, ale zadowolony i nieźle czułem nogi.

Dzięki wszystkim za wspólną jazdę :)

No ... 20000 km z BIKEstats wykręcone - poszłem po browarka i na zdrowie !

Puls – max 176, średni 145

Poznańskim BM

Niedziela, 4 kwietnia 2010 • dodano: 04.04.2010 | Komentarze 13

Który to już mój przejazd trasą poznańskiego bikemaratonu ... to dla mnie nie ma znaczenia :)
Jako że tydzień temu zapoznałem się z golonkową trasą w Dolsku, stwierdziłem że poznański BM ma bardzo podobną charakterystykę ukształtowania terenu, więc po wielkanocnym śniadaniu wyruszyłem w południe na trening.

Postanowiłem, że walnę setkę - dojazd nad Maltę urozmaiciłem przejazdem przez Lasek Marceliński, Park Sołacki i wzdłuż Cytadeli. No i zdecydowałem jak najwięcej kręcić po terenie :)

W Parku Krajobrazowym Promno


Odpoczynek po 50 km na łonie drewnianej natury :)


Interwałowa zabawa w lesie ...


... i wśród ścinki drzew


Na podjeżdziku, tuż za znanym zjazdem za Uzarzewem :)


A propos warunków na trasie - w całości przejezdna, momentami trochę błota, wyschniętych kolein, a "słynne błotko" w końcu trochę wyschło i przejechałem bez problemów. No i wspomnę że trochę walki z wiatrem na otwartych przestrzeniach miałem. A w miejskich terenach rekreacyjnych - same tłumy spacerowiczów.
Wróciłem oczywiście jak zwykle po terenowym kręceniu zmęczony, ale zadowolony :)
Pierwsze terenowe testy zmodyfikowanym Accentem Tormentą 1 zaliczone - wszystko gra jak należy.

Puls - max 166, średni 140
Przewyższenie - 494 m