Integracyjna ponad setka :)

Sobota, 29 maja 2010 • dodano: 31.05.2010 | Komentarze 14

Główną atrakcją mojego weekendowego pobytu we Wrocławiu była lajtowa setka zaplanowana przez wrocławskich przedstawicieli BIKEstats na forum – w końcu wszystko zostało zapięte na ostatni guzik i jazda !

Na miejsce zbiórki, o 9-tej na wrocławskim Rynku zjawiło się sporo osób:
- Agata
- Ala (alaaloe)
- Asiczka (jahoo81)
- Kasia (kaisa)
- Błażej (blase)
- Filip (Galen)
- Marcin (drBike)
- Mateusz (mattik)
- Michał (WrocNam)
- Piotrek (młynarz)
- Piotr (żyła82)
- Tomek
- oraz jedyny Poznaniak w stawce: cały JA :)

Kompletna ekipa BS-owiczy – w takim składzie wszyscy wspólnie przejechali całą trasę :)


Po przedarciu się przez miejską dżunglę w końcu znaleźliśmy się na bocznej drodze :)


Jeden z pierwszych postojów – przy pałacu w Szczodrem, niestety w nienajlepszym stanie …


Wspólna jazda wśród pól i kolejnych wiosek … :)


Pałac w Borowej


Przyjemnie przez las …


Asiczka :)


Nierzadko mijaliśmy mknących szosowców :)


Przerwa na lodziki przy wiejskim sklepie :)


Jest fajnie :)


....... :)


Tomek i Ala na trasie :)


Szef wszystkich szefów :)


Przerwa przy kościółku w Stroni :)


Wpadamy w teren …


Momentem było ciężko przejechać …


Dobijamy pojedynczo na miejsce odpoczynku :)


Dojeżdżają kolejne grupki … :)


Pora na kulminacyjny punkt wycieczki :)


Team BIKEstats górą !


Po dość długim i przyjemnym postoju czas ruszać dalej – przez pole :)


Mattik i WrocNam:)


Agata :)


Żyła82 … co ten wyprawia z butelką ? :D


Młynarz :)


Tomek :)


Blase :)


Galen :)


Kaisa :)


Na Rynku w Bierutowie


W Kijowicach, w lesie zatrzymaliśmy się przy krzyżu pokutnym, zdewastowanym :(


Terenowo mkniemy przez las :)


Trochę kałuż i przeszkód …


Postój w lesie – komary nie dały nam spokoju, szybko zwialiśmy :)


Odwiedziliśmy również cmentarz żołnierzy niemieckich w Nadolicach …


Jak i zahaczyliśmy o Dobrzykowice - miejsce gdzie nakręcono „Sami Swoi” :)


Dalej dobiliśmy do Wrocławia i cisnęliśmy mocno, osiągając zawrotne prędkości na ścieżce po wale aż do Kładki Zwierzynieckiej :)

Most Bartoszowicki


Przy Kładce Zwierzynieckiej nastąpiło stopniowe pożegnanie z resztą ekipy – każdy pomknął do swoich domów


Było super ! Dzięki wszystkim za wspaniałe towarzystwo :)

V max – 55.70 km/h

Do Wrocławia !

Piątek, 28 maja 2010 • dodano: 31.05.2010 | Komentarze 10

Dziś pierwszy dzień mojego urlopu w 2010 :) który pierwotnie był planowany na wyjazd na golonkowy maraton w Szczawnicy – wiadomo że odwołali … To nic, pomysłów na spędzenie wolnego czasu miałem kilka, w głowie chodziło mi aby solidnie się nakręcić przed wyzwaniem sezonu – Beskidy MTB Trophy, ta górska etapówka lada chwila się zacznie :)
W końcu po zagadaniu się z Piotrkiem bez zastanawiania zdecydowałem się na weekendowy wyjazd rowerem do Wrocławia :)

Wyruszyłem po 8:30, mając słoneczną pogodę ze słabym wiaterkiem wiejącym z … południa, oznaczało to dla mnie jazdę z lekkim wmordewindem – jak się okazało nie był taki ciężki, a może się mylę bo po prostu mam dynamit w nogach :)
Przejeżdżając ul. Starołęcką i pierwszymi podpoznańskimi wioskami podziwiałem rosnący poziom Warty, w niektórych niżej położonych miejscach parę domów już było zabezpieczonych przed zalaniem, jak i strażacy budowali dodatkowe umocnienia z worków z piaskiem.

Widok na rozlaną Wartę w Radzewicach


Na rynku w Śremie


Pierwszą przerwę zrobiłem w Dolsku :)


Drewniany kościółek w Dolsku


Na rynku w Gostyniu wypatrzyłem rowerowych gości z sakwami z Francji. Turystyka rowerowa ma się świetnie :)


Jazda 434-tką, którą poruszałem się na większości mojej trasy nie należała do przyjemnych, głównie dlatego, bo poruszałem się w roboczy dzień … Ale co tam jechać trzeba :)


Nie brakowało kilkunastokilometrowej jazdy po ruchliwej krajowej piątce. Dopadł mnie po 130 km lekki kryzys – więc zboczyłem z drogi i odpoczynkowy postój na posiłek zrobiłem tutaj, tuż przy linii kolejowej Poznań – Wrocław :)


Większość rzek i strumyków, jakie mijałem miała wysoki poziom wód, sporo było rozlanych, jak na przykład Barycz – ta zapora pośrodku to normalne koryto …


Wieża ciśnień w Żmigrodzie.
W tymże mieście wreszcie zboczyłem na znacznie mniej ruchliwą drogę – od razu lepiej się jechało :)


No … sporo kilometrów pokonałem podobnie jak kiedyś szosowcy podczas TDP-u :)


Zaczęły się Wzgórza Trzebnickie … przyjemne i żaden tamtejszy podjazd nie sprawił mi kłopotów :)

Za Obornikami Śląskimi (znów wzmógł się ruch aut), po 170 km jazdy nastąpiło powitanie z Piotrkiem i Krzysztofem (Iskierka84) – tego ostatniego właśnie poznałem :)


Zarówno ja, Piotrek i Krzychu mieliśmy już dość pędzących blaszaków, więc po zaopatrzeniu się w najbliższym sklepie w złocisty napój ruszyliśmy na boczną drogę, która momentem nam znikła i nie brakło mocno terenowego przedzierania, ale daliśmy radę :)


Przerwa na Piasta !


Ci dwaj faceci zorganizowali konkurs w kopaniu puszek na odległość – wygrał Krzychu :)


Na widok tablicy z napisem „Wrocław” się ucieszyłem bo dojechałem :)
Dwusetka się zbliżała … :)

Kręcąc przez miasto podziwiałem zabezpieczenia wałów przeciwpowodziowych


Widok na wzburzoną mocnym wiatrem Odrę znad Mostu Milenijnego


W końcu po moich 212 km dotarliśmy do domu.
Przywitałem się z Asiczką, która przygotowała dla nas pyszny makaron ze wspaniałym sosem :)
Czy byłem zmęczony ? ależ skąd :)

Pod wieczór w czwórkę ruszyliśmy w kierunku na Stadion Olimpijski ...


Po drodze odłączył od nas Krzychu, pognał do domu, a my cisnęliśmy, by obejrzeć koncert, którego jednak nie było … to nic, nikt z nas nie nudził się.
Piotrek naprawił mi statyw, w którym odpadła jedna nóżka, fachowiec z Niego :)

Ale ekipa :) Po raz drugi stanąłem na tym cokole, pierwszy raz byłem tam w pewnym grudniu :)


No … :)


Zapadł zmrok, udaliśmy się pokręcić po mieście, przy okazji wpadliśmy na wieczorne lodziki, podziwialiśmy niezwykłe wrocławskie iluminacje.

Nocny Most Grunwaldzki :)


Bogato iluminowane Muzeum Narodowe :)


Na koniec, tuż obok domu zrobiliśmy jeszcze jedną krótką rundkę – dzięki temu Młynarz dokręcił do upragnionej setki :) Jahoo zrobiła prawie 30, a ja trzasnąłem … ponad 240 km :) Twardziel !

Ślęża zdobyta !

Niedziela, 16 maja 2010 • dodano: 19.05.2010 | Komentarze 14

Długo planowany wyjazd na upragnioną Ślężę w końcu doszedł do skutku, i to w wielkim stylu, bo chętnych na wyjazd zgłosiło się sporo :)
Mimo, że pogoda w niedzielny dzionek nie była ciekawa - silny wiatr, straszyło deszczem, nikogo te obawy nie zniechęciły do ponad stukilometrowej wycieczki - nie od dziś wiadomo: BS łączy ludzi ! :)

Na miejsce zbiórki, pod imponującą Wieżą Ciśnień stawili się sami wspaniali Bikestatowicze, czyli:
- Asiczka (jahoo81)
- Kasia (kaisa)
- Błażej (blase)
- Filip (Galen)
- Michał (WrocNam)
- Piotrek (Młynarz)
- oraz oczywiście JPbike :)

Moi towarzysze w świetnych humorach przed wyruszeniem :)


Ruszamy na Ślężę !


Większość trasy po opuszczeniu rogatek Wrocławia biegła wśród takich polnych krajobrazów, jak i małych wiosek


Szef wszystkich szefów jak zwykle w świetnym humorze :)


Widok na kościół w Starym Zamku, tutaj zrobiliśmy jeden z kilku postojów :)


Nasz główny cel wycieczki :)


W Rogowie Sobóckim zrobiliśmy dłuższy postój przy tamtejszej piekarni i każdy z nas wcinał różne słodkie specjały :)

No i zaczęło się podjeżdżanie na Przełęcz Tąpadła ...


Dla Kasi, która spisała się bardzo dzielnie, po raz pierwszy pokonała setkę na rowerze i to przy nieciekawej pogodzie, oraz po drodze zaliczając ponad 700 metrową górę (nie ma znaczenia czy się wprowadza/sprowadza, czy wjeżdża/zjeżdża na/ze szczyt(u)) należą się OGROMNE GRATULACJE ! :)


Podczas krótkiego odpoczynku przed wjazdem na terenowy podjazd większość ekipy wolała, abym ja sam udał się na szczyt :) a reszta poczeka na mnie - spodziewałem się takiego żartu :D

A jednak wszyscy ruszyli do góry :)


Zagadka: poprzednią fotkę zrobiłem "od tyłu" a poniższą po krótkim czasie "od przodu" - więc jak to zrobiłem ? :D


Dzielny Młynarz na podjeździe :)


Ten ciągle spragniony zdobywania szczytów i przełęczy biker z Poznania ciśnie do góry :)


Błażej również świetnie daje radę na podjazdach :)


Galen na końcówce podjazdu :)


Hura ! Wjechałem ! :)))


Również Asiczka dzielnie podjechała - jak widać mogła się poczuć jako supergwiazda :D


Na szczycie Ślęży (718 m) radośnie obwieściliśmy całemu światu wspólne zdobycie wraz z rowerami :)


Na górze było zimno, szczyt i tamtejszy kościółek były spowite w chmurze ...


Więc na dłuższy czas wstąpiliśmy do tamtejszego i ciepłego schroniska, by się ogrzać i posilić się :)

Nadszedł czas na drogę powrotną, najpierw trzeba było zjechać w dół :)


Mknący w dół Młynarz :)


Galen i Asiczka też cisnęli :)


Natomiast Błażej pomknął z podwójną prędkością światła :D


Po szybkim zjechaniu Piotrek dał znak że fajnie było :)


No i awarii na trasie nie zabrakło - kapeć w przednim kole Asiczki, na ratunek bikerce pospieszyła się cała wspaniała ekipa :)


Boski Blase z równie wspaniałym i pięknym swoim rowerem :)


Impresjonalne spojrzenie na drodze powrotnej z Asiczką, Młynarzem i ze Ślężą w tle :)


Droga powrotna okazała się ciężka - zaczęło padać i wiatr nieźle dał nam popalić.


W końcu zmęczeni, ale zadowoleni z osiągniętego celu dotarliśmy do Wrocławia, po pożegnaniu wszyscy udaliśmy się do swoich domów, a ja wiadomo do kogo :)
Po najedzeniu się, po 21-tej ruszyłem autkiem do Pyrlandii, do której dotarłem po północy :)

Wielkie dzięki Wam wszystkim za wspaniałe towarzystwo na takiej wspaniałej wycieczce - jesteście SUPER i do następnego kręcenia :)
Podziękowania również dla Asiczki i Młynarza za wspaniałą gościnę we Wrocławiu :)

V max - 63.02 km/h (zjazd z Przełęczy Tąpadła)

Regeneracyjne zwiedzanie Karpacza

Niedziela, 2 maja 2010 • dodano: 03.05.2010 | Komentarze 8

Jako że na maraton do Karpacza przyjechaliśmy na dwie nocki to w ostatni dzionek przed powrotem do stolicy Wielkopolski wypadało pokręcić regeneracyjne na tamtejszych podjazdo - zjazdach :)
Już po pobudce zarówno Krzysztof, jak i Zbyszek nieźle czuli nogi po maratonowym wycisku :)
Spojrzałem za okno - nie pada i ruszamy na regeneracyjno - turystyczną przejażdżkę po Karpaczu.
W roli przewodnika wystąpił: JPbike :)

Taki widoczek na Karkonosze mieliśmy z okna :)


Momentalnie zza chmur wyłoniła się Śnieżka ... efekt niezwykły :)


No i ruszamy do góry ... ale wysokie szczyty :)


Dzielny Maks na solidnym podjeździe :)


Nad zaporą przy zbiorniku Łomnica


Wodospad Łomnicy


Kompletny skład BS-owiczy ze stolicy Wielkopolski :)


Widoczek na szczyt skoczni Orlinek


Przejeżdżaliśmy również przez miejsce zaburzenia grawitacji - rzeczywiście droga wydaje się podjazdem a rowery same się toczyły - niezłe przeżycie :)

Ci dwaj faceci odziani w niebiesko-czarne stroje są zachwyceni urokliwym wodospadem :)


Wygląda na to że mój rower nr.1 się zakochał w takim górskim terenie ... :)


Kolejny cel - Kościółek Wang, czyli solidny podjazd, obawiałem się czy chłopaki z M4 dają radę - uff wjechali, wspinaczka kosztowała ich masę sił :)


Zjeżdżając z Wanga spotkaliśmy również regenerującego się Mariusza - jak widać wszyscy mieliśmy świetne humory po wczorajszym maratonie :)


Dalej to już szybki zjazd w dół z przerwą przy Żabce - byłem spragniony ... browarka :)

Tą uroczą i piękną widokowo dróżką dojeżdżaliśmy do Karpacza na start maratonu :)


Chciałem jeszcze podziękować Krzysztofowi i Zbyszkowi za świetnie spędzony czas w górach połączony z maratonowym startem - było wesoło :)

V max - 53.32 km/h
Puls - max 151, średni 111
Przewyższenie - 445 m

Rundy powered by Drogbas

Poniedziałek, 19 kwietnia 2010 • dodano: 19.04.2010 | Komentarze 5

Na poniedziałkowy dzionek umówiłem się ze swoim partnerem treningowym na solidny trening.
Prawie 3 rundy, na których Jarek często trenuje, czyli Rusałka - Strzeszynek - Kiekrz - Smochowice - Rusałka (jedna runda ma 23 km).
Wystartowaliśmy wspólnie po 17:30 i od razu kręciliśmy dość mocnym tempem, Jarek cały czas nadawał tempo, ja trzymałem się mu na kole. Na pierwszej pętli Drogbas mnie trochę zaskoczył przełożeniem, na którym pokonywał podjazdy w Kiekrzu - na najtwardszym z możliwych ! (z przodu blat, z tyłu najmniejsza zębatka) ...
Drugą pętlę w dalszym ciągu pokonywaliśmy szybko, był moment że ścigałem się z Nim na płaskim (v max) :)
A gdy kończyliśmy drugą pętlę to z przeciwka śmignął nam pewnie mocno trenujący Maks, wcześniej spotkaliśmy również Ryszarda i Dudę.
Ostatnia runda to już spokojna i regeneracyjna jazda, z przerwą na niezwykle wyjątkowy napój i gaworzeniem na przeróżne rowerowe tematy.
Trening był udany, do domu wróciłem po zmierzchu.

Puls - max 177, średni 132

Dwie rundy z Drogbasem i Maksem

Czwartek, 15 kwietnia 2010 • dodano: 15.04.2010 | Komentarze 3

Oczywiście treningowo i solidnie.
Spotkaliśmy się nad Rusałką i ruszyliśmy w czteroosobowym składzie, w którym znajdowali się przedstawiciele czterech kategorii:
M2 - Jarek
M3 - Jacek
M4 - Krzysztof
M5 - Ryszard

Udaliśmy się pokonać dość dobrym tempem dwie rundy przez Rusałkę, Strzeszynek (Ryszard spotkał znajomego i odłączył od nas) i Kiekrz (niezłe interwały, które ćwiczyłem na twardym przełożeniu). Całą trasę jechało mi się świetnie i do domu wróciłem czując niedosyt treningu ... :)

Puls - max 182, średni 136

Standard i XC na Morasku

Wtorek, 13 kwietnia 2010 • dodano: 13.04.2010 | Komentarze 0

Treningowy wyjazd na Górę Morasko zgodnie z wczorajszym planem. W Strzeszynku spotkałem Jarka, chwila rozmowy i kręciliśmy razem na wspomniane wzniesienie. Po niezłych stokach dwukrotnie przejechaliśmy pętelkę typu XC z technicznymi fragmentami - poszło nam sprawnie.

Pozostała cześć mojego planu treningowego na ten tydzień jest nieaktualna - to wszystko z powodu przełożenia terminu maratonu w Murowanej Goślinie na 4 lipca, więc następny mój start to już w upragnionych GÓRACH :)

Puls - max 176, średni 138

Urodzinowy rozruch przedmaratonowy

Piątek, 9 kwietnia 2010 • dodano: 09.04.2010 | Komentarze 13

Dziś stuknęła mi 35-ta wiosna w moim życiorysie :)

Jutro dla maratończyków zaczyna się ściganie, więc po pysznym torcie urodzinowym wyruszyłem na przedmaratonowy rozruch wraz z Jarkiem i Sebastianem.
Udaliśmy się spokojnym tempem przez Rusałkę, Strzeszynek i Kiekrz ... po drodze robiąc przerwę na złocisty napój :)

Murowana Goślina - rekonesans trasy

Poniedziałek, 5 kwietnia 2010 • dodano: 05.04.2010 | Komentarze 20

Początkowo lany poniedziałek planowałem przeznaczyć na odpoczynek, a tu nagle zobaczyłem komentarz od Jarka, że planuje objazd trasy golonkowego maratonu w Murowanej Goślinie.
Decyzję o wyjeździe podjąłem zaraz po pobudce - jadę !
Zastanawiałem się również czy po wczorajszym dość ciężkim terenowym treningu dam radę walnąć kolejną setkę, a raczej dotrzymać kroku nieźle wytrenowanemu Jarkowi.

Ustawka nastąpiła o 10:15 na północnych perypetiach Poznania i oprócz Jarka zjawiło się jeszcze kilka młodych bikerów.

No i ruszyliśmy, po drodze dołączył do nas Krzysiek (Winq) i dość szybkim tempem żeśmy pomknęli przez Biedrusko


W Murowanej Goślinie. Rynek osiedla Zielone Wzgórze


No i zostałem tam zaskoczony ilością bikerów i bikerek.
Więc jasne było że będzie to grupowe zapoznanie się z trasą maratonu (dystans mega). Fajnie :)

Po niecałym kilometrze ekipa dzieli się na dwie grupy – jedna wybiera tempo turystyczne, a druga to wycinaki :)


Wpadamy do Puszczy Zielonka, przez którą niemal cała trasa jest poprowadzona


No i zostałem fotografem swojej grupy wycinaków :)


Trasa biegnie raz szerszymi, raz węższymi leśnymi duktami, nawierzchnia jest spoczko, trochę piachu, błotka, trawy, wysychających kolein, liści …


Przewodnik, który posiadał GPS-a i Jarek


Na podjeździku. W rzeczywistości ilość asfaltu na całej trasie jest znikoma


Krzysiek i Jarek na trasie w lesie


Okazuje się że tempo jazdy narzucone przez czołówkę było mocne
Dla mnie robienie zdjęć, przy takim mocnym tempie to nie lada wyzwanie, ale dałem radę prawie za każdym razem po cyknięciu fotki dogonić grupę – kosztowało mnie to niemal maratonowego wysiłku ...

Podczas przerwy na rozjeździe mega/giga. Fotki ze mną nie mogło zabraknąć :)


I jazda dalej – długą prostą przez las


Szeroko, przyjemnie, ale i wyboiście


Odrobinę trudniejszych fragmentów nie brakowało. Jak widać humory dopisywały :)


Myk, myk przez las


Singletrackowej zabawy również nie brakowało


Postój przed kulminacją całej trasy, czyli …


Kilka niezłych i solidnych podjazdo-zjazdów w stylu XC na najwyższy punkt trasy


Końcówka podjazdu na Dziewiczą Górę


Na szczycie tejże 142 metrowej góry


Podczas odpoczynku na tymże szczycie ja z Jarkiem i Krzyśkiem podjęliśmy decyzję o odłączeniu od ekipy, nie było sensu ostatnie kilkanaście km jechać do mety w Murowanej Goślinie, wydłużyłby to nasz powrót do domów. Dla zainteresowanych podaję że kilkunastokilometrowa końcówka trasy to w dalszym ciągu jazda leśnymi duktami bez niespodzianek.

Ale zanim zboczyliśmy na asfaltową drogę powrotną do Poznania …

No … oto początek najsłynniejszego zjazdu z Dziewiczej Góry


Zwanym … KILLEREM ! Jarek w akcji :)


Killer w całej okazałości. Mnóstwo piachu, korzeni … Fotka nie pokazuje rzeczywistej stromizny :)


Każdy z nas bezproblemowo i z odpowiednią techniką zjechał a Jarkowi to nie wystarczyło i postanowił … podjechać i ponownie zjechać :)

Krótki opis trasy – pętla mega, w całości licząca ponad 70 km jest niemal identyczna z zeszłoroczną.
W skrócie - jedna wielka i szybka runda przez Puszczę Zielonkę.
Jedna niewiadoma – to dodatkowa pętla giga, z którą się zmierzę 18 kwietnia.

Dalsza cześć wspólnej jazdy to asfaltowe pomykanie do Grodu Przemysława, raz z wtyłowindem, raz z wmordewindem, pierwszy do domu dotarł Krzysiek, drugi Jarek, a ja oczywiście ostatni, bo miałem najdalej.
Kręcąc już sam ... złapałem kapcia z przodu :)
Tradycyjnie wróciłem zmęczony, ale zadowolony i nieźle czułem nogi.

Dzięki wszystkim za wspólną jazdę :)

No ... 20000 km z BIKEstats wykręcone - poszłem po browarka i na zdrowie !

Puls – max 176, średni 145

Dolsk - rekonesans trasy

Niedziela, 28 marca 2010 • dodano: 28.03.2010 | Komentarze 17

Długo planowany rekonesansowy wypad na trasę inauguracyjnego maratonu w Dolsku doszedł do skutku. Na stronie organizatora w końcu pojawiła się mapka trasy – od razu poinformowałem chętnych na wspólny wypad, głównie turystycznym tempem.

Ostatecznie o 9 na miejsce zbiórki w Luboniu zjawiły się 3 dzielne osoby, wszyscy z BikeStats:
-tatanka – niesamowita bikerka, dla niej 200 km to żaden problem :)
-Maks – dzielny spinningowiec, w końcu wyskoczył na prawdziwą i długą jazdę :)
-JPbike – tego bikera nie trzeba przedstawiać :)

Ruszyliśmy do Dolska, mając niezłą pogodę i trochę pagórów na trasie :)


Ciśniemy do Śremu wzdłuż nieczynnych torów przez Manieczki


Do Dolska (60 km) zajechaliśmy spokojnie, choć nie odbyło się bez czołowo-bocznego wiatru. Zrobiliśmy postój na tamtejszym ryneczku (Plac Wyzwolenia).

Pełna humoru dyskusja nad mapami :)


Miejsce startu i mety – już ten pierwszy kilometr podjeżdzikowego asfalciku dał nam w kość …


Po chwili … TEREN, oczywiście leśny


Moi dzielni towarzysze, już na leśnym terenie


Po kilku km przez las – trochę jazdy po trawie


Troszkę asfalciku wśród pagórów


Ciekawszy odcinek w terenie


No, solidny podjazd, jak na Golonkę przystało :)


W pewnym momencie się zatrzymaliśmy przy przystanku i dołączył do nas jatylkopobulki, który przejechał z nami w sumie kilka ciekawych kilometrów :)


Jazda wśród wierzb i podtopionych pól


Natomiast cały północny odcinek mega/giga jest nudny, sam asfalt wśród pól ...


... jak i taki teren


Deszczu nie brakowało


Co oni tam robią na leśnej szosie ?


Na zachodniej części trasy dobiliśmy do Cichowa – gdzie znajduje się skansen filmowy „Soplicowo”.
Tam również się zatrzymaliśmy na odpoczynek.


Kompletna ekipa – moi towarzysze mają niezwykłe miny :)


I jazda dalej – po piachu. Co ciekawe, jak widać – najlepiej w takich warunkach radziła tatanka :)


Ponownie w lesie - na pętli mini którą gigowcy będą pokonywać dwa razy
No, czy ktoś z Was dopatrzył się sarenki na fotce ? :)


Nie było łatwo tędy przejechać, nie obyło się bez drobnego błądzenia, na szczęście Maks miał GPS-a, więc całą pętle mega przejechaliśmy zgodnie ze szkicem na mapce.


Przy okazji spotkaliśmy dwóch bikerów – również tak jak my i Oni zapoznawali się z trasą.

Gdzieś na zachodnim krańcu pętli mini


Przerwa przy wiadukcie kolejowym – każdy z uczestników maratonu będzie tędy przejeżdżał, a gigowcy dwa razy


Na szczycie niezłego podjeżdzika, jak się okazuje - Wielkopolska wcale nie jest taka płaska :)


Ostatnie 10 km - nuda, przejazd przez wioskę, wśród pól i Maks tam na kilkaset metrów przed metą zaliczył glebkę :)


Generalnie – trasa łatwa, częste podjeżdziki i zjeżdziki, po prostu maraton dla każdego.
W sumie mi wyszło że mega ma około 66-70 km, oraz za dużo asfaltu.

Dalsza część naszej rekonesansowej wycieczki to najpierw postój w Dolsku przy sklepie, następnie w przelotnym deszczu dotarliśmy do Śremu, zjedliśmy makaron w restauracji i po najedzeniu przy zapadającym zmroku kręciliśmy w przyjemnych warunkach (znikomy wiatr) w kierunku Poznania mokrymi asfaltami. Do domu wróciłem o 21:20.

Całodniowa wycieczka była arcyudana – za co dziękuję Ance i Krzyśkowi :)