Gold Hill MTB Maraton - Głuchołazy

Niedziela, 31 sierpnia 2025 • dodano: 04.09.2025 | Komentarze 0

Czwarty z rzędu start w tymże maratonie i trzeci na dystansie mega. Chociaż w tym sezonie można było nam, amatorom wystartować na giga - zrezygnowałem z tego, bo wiedziałem że tegoż dnia do optymalnej formy na królewski dystans trochę mi brakuje.
Start krótko po 12-tej, czyli o znakomitej godzinie i nie wymagającej pośpiechu przedstartowego :)
Stawka mega okazała się niezbyt liczebna - jakieś 30 luda, co oznaczało że od pierwszych km-ów znanej mi trasy można było robić swoje - tak było prócz momentu przyblokowania mnie na pierwszej ściance podjazdowej, którą musiałem pokonać z buta. Wiedziałem również że o dobrym wyniku open szybko mogłem zapomnieć, bo wiadomo że od dłuższego czasu nie trenuję tak jakbym chciał - wiek, ciężka i niezmienna od lat praca dają o sobie znać i pozostaje mi głównie jazda dla przyjemności i pasji MTB.
Zatem startując z tyłów, na pierwszej rundzie kilku rywali udaje mi się wyprzedzić, jak i kilku z czołówki Classica mnie wyprzedziło, a największą radochę dają mi wszystkie zjazdy, szczególnie pokonywane na fullu - w skrócie owa runda przebiegła w moim wykonaniu dokładnie tak samo jak rok temu, nawet czas przejazdu podobny. A na superkrętym zjeździe Złotymi Ścieżkami celowałem w PR na stravie, zabrakło aż 29 sekund, czyli koncentracja chyba już nie ta ... :)
Początek drugiej rundy to wymagające fragmenciki z wczorajszego XC, po tym długi i ciężki podjazd, gruby kamienisty zjazd (wyprzedzam jednego) i ponownie wpadamy na powtarzalną rundę, przeważnie po szerokim szutrze i z fragmentami asfaltu w Podlesiu. Przed sobą widzę znajomego mi rywala z mojej kategorii, dogonienie i wyprzedzenie go gładko poszłoby, gdyby nie mocne potknięcie na nowo powstałym mostku z belek kolejowych - jest tak umiejscowiony na końcówce zjazdu i pod sporym kątem wymagającym mocnego dohamowania i skrętu, jeszcze do tego spore szczeliny między belkami nie ułatwiają sprawy - właśnie te szczeliny mnie zatrzymały tak szybko że nie zdążyłem się wypiąć z spd-ów i w efekcie spadam z mostku wraz z rowerem do strumyka, który znajduje się w głębokim na półtora metra korycie, po chwili wylądowałem plecami w błotnym dnie i przy tym zażywając takowej kąpieli. W pierwszej kolejności sprawdzam czy jestem w jednym kawałku (OK), po czym sprawdzam rower - kierownica przesunięta, a manetka blokady zawieszenia przestała działać należycie. Dojeżdża wyprzedzony rywal (Sebastian) i pomaga mi wydostać się z głębokiego koryta, po czym prostuję kierownicę i jadę dalej, po drodze kombinując z uszkodzoną manetką - wychodzi na to że większość reszty trasy pokonam na sztywnym zawieszeniu, a amortyzację mogę uruchamiać jedynie trzymając wciśniętą dźwignię manetki, trudno. Kręcąc dalej czuję mały ból w górnej części pleców (ustąpił po kilku dniach), jak i udaje mi się wyprzedzić wspomnianego wywala z mej kategorii, po czym przez jakiś czas podążam za Sebastianem, który jednak łapie gumę na kilka km przed metą. Zanim zaczęliśmy ponowny zjazd Złotymi Ścieżkami w stronę mety to dogoniło nas stopniowo trzech najmocniejszych z giga - czyli w sumie podobna sytuacja jak rok temu. Na końcówce zjazdu wspomnianymi superkrętymi ścieżkami lewa ręka bolała mnie zarówno od tego trzymania wciśniętej manetki zawieszenia, jak i hamowania.
W końcu docieram do mety i okazuje się że czas przejazdu rundy mega mam prawie taki sam jak rok temu. No i sprawdzam wyniki - jest upragnione pudło w najstarszej kategorii :)

18/30 - open mega
3/7 - Masters III

Strata do zwycięzcy open (Diego Binder) - 48:39 min
Strata do zwycięzcy Masters III (Marek Zieliński) - 31:34 min


No to startujemy © JPbike


W akcji zjazdowej © JPbike


Kolejne miłe chwile w moim życiorysie :) © JPbike

Opawska rozgrzewka przedwyścigowa

Sobota, 30 sierpnia 2025 • dodano: 03.09.2025 | Komentarze 0

Kolejny świetny weekend spędzany u stóp Gór Opawskich - tym razem skoczyłem tam w ramach kolarskiego weekendu w Głuchołazach, organizowanego po raz 10-ty.
O ile sobotnie ściganie w formacie XC odpuściłem, bo wiadomo mi że aktualnie moja forma nie ta, to na niedzielny maraton na bank się zapisałem.
Zatem tegoż dnia z piękną kolarską pogodą (24°C) ruszyłem o 10:59 swoim fullem na spontaniczną i górską trasę biegnącą oczywiście w Górach Opawskich. Na wszystkich podjazdach (sporo ich było) starałem się pilnować tętna, bo wiadomo że pełny power będzie potrzebny na jutro. A zjazdy wybierałem te trudniejsze - u mnie treningu techniki MTB nigdy dość :)
Po dokręceniu do zdrojowej części Głuchołaz - trafiłem w trakcie trwania wyścigu XC elity mężczyzn, przy tym trochę pokibicowałem (chłopaki widocznie dawali z siebie 110%) i wpadłem do biura zawodów po numerek na jutrzejszy maraton. Po tym powrót do bazy i tak dalej miło zleciał czas w towarzystwie przyjaciół tam mieszkających :)


W trakcie trawersowania czeskiego zbocza Biskupiej Kopy © JPbike


Z cyklu "Jeździć po górach trzeba umieć" :) © JPbike


Widokowe kręcenie po grzbiecie © JPbike


Z cyklu "JPbike w swoim górskim żywiole" :) © JPbike


Widoczki z trasy - proszę bardzo :) © JPbike


Odwiedziłem nieczynny wyciąg - brakło tylko piwa :) © JPbike


W trakcie końcowej części niezłego zjazdu do mieściny Zlate Hory © JPbike


No i czas pokibicować rasowej elicie XC © JPbike

Bike Maraton - Kowary

Sobota, 16 sierpnia 2025 • dodano: 23.08.2025 | Komentarze 4

Po 11-miesięcznej przerwie w ściganiu, w końcu udało mi się gdzieś wystartować i zarazem zaliczyć swój 250 dzień wyścigowy, oraz debiut w kategorii M5, czyli „staruszków MTB“ :)
Jak zwykle, skusiłem się na coś z grubej rury, czyli na grabkowy maraton w Kowarach i ze znaną mi trasą poprowadzoną po pięknych Rudawach Janowickich. Mimo że mojego ulubionego dystansu giga w tym cyklu nie ma od kilku lat, to parametry trasy mega - 45km i 1746m przewyższeń też robią wrażenie :)
Z racji że dawno nie miałem dobrych wyników to muszę startować z ostatniego (7) sektora, w którym wiary było mało, przynajmniej tłoku nie będzie i od początku można kręcić swoje - faktycznie tak było po ruszeniu i rozpoczęciu długiego podjazdu na 945m Skalnik, z jednym technicznym zjazdem (na którym niestety blokowali mnie).
Wracając do długiego podjeżdżania, szybko przekonałem się że obecnie nie posiadam dobrej formy - mimo że cały czas kogoś doganiałem i wyprzedzałem, to różnica prędkości była malutka, zatem szybko pożegnałem się z dobrym wynikiem, trudno i kręcić trzeba swoje.
Po skręcie na fajnie poprowadzoną i znaną mi pętlę mega, zawierającą smakowite odcinki do pure MTB, zarówno podjazdowe (m.in. sławna łopata), jak i zjazdowe (korzonki, kamienie, koleiny, szybkie szuterki) to właściwie pokonywałem je po swojemu, a full robił świetną robotę, jak i łyknąłem parę kolejnych rywali, w tym Staszka (ruszał z 3 sektora), oraz jeden gość w koszulce Scotta na wymagającym zjeździe nie chciał mnie przepuścić - zrobił to dopiero po zjechaniu.
Aż tak dobrze z moją dyspozycją nie było - trafiło mi sie kilka momentów że w klacie coś mnie ściskało - cóż, o zdrowie trzeba dbać i musiałem od czasu do czasu zwalniać.
Po wjechaniu na odcinek wspólny z Classicem i prowadzący na sporej wysokości przez Rudnik (853m) i Przełęcz Kowarską (727m) czas pokonać ostatni i mocny podjazd - tam już było mi ciężko, ale podjechane sprawnie, do tego kilka kolejnych rywali załatwiłem, po czym zjeżdżamy dość długim szuterkiem z kilkoma wąskimi fragmentami wprost na metę.
Tak czy siak - dla mnie to był całkiem udany maraton, jak i spoczko debiut w M5 :)

97/144 - open mega
14/21 - M5

Strata do zwycięzcy (Michał Gehrke) - 1:16:54 godz - sporo jak na mega
Strata do najlepszego w M5 (Paweł Trzciński) - 48:46 min - też sporo, trudno :)



Bike Maraton - Kowary, właśnie mijam metę © JPbike

Krótkie, ale zacne MTB-owanie

Czwartek, 14 sierpnia 2025 • dodano: 15.08.2025 | Komentarze 4

W Górach Opawskich trwał kolejny upalny dzień (33°C), zastanawiałem się czy iść w takich warunach na rower.
Koniec końców ruszyłem góralem o 12:56, choćby na 2h, kręcić trzeba póki mam tygodniowe wolne :)
Obrana trasa to znane mi okoliczne górki z zaliczeniem wspinaczki na Srebrną Kopę (785m), zjazdu do Pokrzywnej i solidnego, acz niedługiego podjazdu (i zjazdu) pieszym szlakiem na Olszak (453m), po czym wróciłem do bazy całkiem zaspokojony rasowym MTB-owaniem.


W tym upale nie ma lekko na podjazdach, kręcić trzeba póki wolne :) © JPbike


Srebrna Kopa (zarastająca) kolejny raz zaliczona © JPbike


Pora na techniczny zjazd w takich górskich klimatach © JPbike


Żabie Oczko widziane z kilkunastu metrów © JPbike


Z cyklu "JPbike w swoim górskim żywiole" :) © JPbike

Upalne górsko-podgórskie szosowanie

Środa, 13 sierpnia 2025 • dodano: 14.08.2025 | Komentarze 2

Start o 11:05, w upalnych warunach (33°C).
Już od pierwszych km-ów czeka mnie długi podjazd, do czeskiego Rejviz, na prawie 800m wysokość - asfalt mają tamtędy świetny że miło się podjeżdża :)
Z mijanych atrakcji - na owym podjeździe wyprzedzałem niemałą grupę czeskich biegaczy narciarskich (na nartorolkach), a ci z czuba grupy tempo mieli niezłe, aż musiałem się sprężać.
Po podjechaniu czas na dość długi zjazd do Jesenika - przyznaję że mknąc w dół na szosówce nadal nie czuję się pewnie, wolę MTB :)
Następnie, poprzez czeską mieścinę Pisecna kieruję się boczną szosą w stronę granicy i po wjechaniu do PL zaskakuje mnie nówka asfalcik, jak i dogania mnie szoson z lemondką i w znanej koszulce "Gran Fondo Poznań" - chwilę gadamy, po czym skręcam na znany mi odcinek drogi z legendarnej Wyprawy Dookoła Polski, po tym już tylko troszkę zwiedzania zdrojowej części Głuchołaz (mocno ucierpiała w wyniku wrześniowej powodzi) i jazda do noclegowni, na zimne i zasłużone PIWO :)


No i podjechane :) © JPbike


To już po naszej stronie. Dominują polne klimaty © JPbike


Most tymczasowy w Głuchołazach. Woda brudna bo koparki umacniają brzegi © JPbike


Końcówka zdrojowej części Głuchołaz. Rower stoi na wojskowej przeprawie © JPbike

Trening na rundzie Gold Hill

Wtorek, 12 sierpnia 2025 • dodano: 13.08.2025 | Komentarze 2

Start o 12:08, aura piękna i 27°C.
Tak jak zaplanowałem - tak zrobiłem.
Jak w tytule - wykonałem znaną mi rundę maratonu Gold Hill, pętla classic + kilka pierwszych i wymagających km-ów pętli mega.
Całość fajnie się jechało, szczególnie na fullu, chociaż mocy brakło by na podjazdach szybciej pomykać i zapewne na tutejszym wyścigu (31 sierpnia) wypadnę przeciętnie, kto wie :)


Ujechałem kilometr, a tu takie spotkanie z alpaką :) © JPbike


W krętej akcji podjazdowej © JPbike


Zjazd na Złotych Ścieżkach. Młodemu po prawej pokazuję jak to się robi :) © JPbike


Sprawdzam, czy moja technika MTB ma się dobrze © JPbike

Nareszcie dobre MTB w górach

Sobota, 9 sierpnia 2025 • dodano: 10.08.2025 | Komentarze 2

Dawno mnie nie było z góralem w górach, ostatnio na majówkę, więc czas to nadrobić bo zapomnę jaka to przyjemność z pomykania na MTB po górskich ścieżkach, duktach, itp :)
Gdzie się wybrałem - na swoje drugie domowe podwórko, do fantastycznych przyjaciół tam mieszkających, u stóp Gór Opawskich.
Z racji że za tydzień startuję i zarazem debiutuję w M5 na maratonie w Kowarach, to tegoż dnia obrałem trasę na max 3h kręcenia, bo siły muszą być, ponoć młodzieniaszkiem już dawno nie jestem :)
Start o 11:07, w pięknej letniej pogodzie i 27°C. Na początek klasyczny podjazd na Biskupią Kopę (890m), zresztą stromej ściany szczytowej nie atakowałem, bo tłok piechurów był i skierowałem się na czeski szeroki szuterek trawersujący zbocze owej góry i od tego momentu kręcenie po górach to sama przyjemność. Dalsza jazda przebiegła po znanych mi czesko - polskich rejonach, a na technicznych zjazdach sprawdzałem czy moja technika ma się dobrze - jest OK, chociaż trafiły się trzy super-strome fragmenciki, na których wolałem nie ryzykować. A na końcowy deser zafundowałem sobie kręty zjazd Złotymi Ścieżkami do zdrojowej części Głuchołaz. Fajny górski trip wyszedł :)


Nareszcie MTB w górach :) © JPbike


To w wysokich partiach. Fajnie się tędy zjeżdża na fullu :) © JPbike


Wodopojów miałem pod dostatkiem © JPbike


Tutaj, po wrześniowej powodzi były głębokie koleiny, a teraz równy szuterek © JPbike


W akcji zjazdowej na Złotych Ścieżkach © JPbike


Alejka przy Białej Gluchołaskiej ma tymczasowo takie gumowe płyty © JPbike

Lofoty - dzień 7

Wtorek, 15 lipca 2025 • dodano: 15.10.2025 | Komentarze 0

No i ostatni dzień kręcenia po Lofotach, szkoda ... :)
Kolejny wyspiarski dzień z fantastyczną i słoneczną pogodą. Pobudka, kawa i śniadanie, po czym zwijamy obozowisko w towarzystwie dość mocnego polarnego wiatru i ruszamy o 9:29 w stronę krańca Lofotów, czyli do wioski z najkrótszą nazwą - Å.


No i jazda dalej. Cały czas jest pięknie :) © JPbike

Po przejechaniu 4km czas pokonać drugi na wyprawie podmorski tunel - Nappstraumtunnelen (1.8km) i wjeżdżamy na kolejną wyspę - Flakstadøya.


Klimatycznie tam, szczególnie ta chmura w oddali © JPbike


Na Lofotach szczyty gór są strome, że promienie słoneczne nie wszędzie docierają © JPbike


Kompan zadowolony, bo pięknie tam :) © JPbike


Imponujący majestat gór © JPbike


Typowy kemping na Lofotach © JPbike


To nie Karaiby, to Lofoty :) © JPbike


Klimacika ciąg dalszy © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Tam w oddali most prowadzący na ostatnią wyspę - na Moskenesøya © JPbike


Nic, tylko kręcić tędy z pełną pasją :) © JPbike


Fajny ten błękit wód przylegających do Atlantyku © JPbike


W okolicach południa na wyspie Moskenesøya przestało wiać i miło się kręciło © JPbike


Hamnøy - urocza wioska na krańcach Lotofów © JPbike


Urok wąskich i widoczkowych mostów na Lofotach © JPbike


Pięknie tam (2) :) © JPbike


Typowe chatki rybackie © JPbike


To już właściwie końcówka głównej drogi na Lofotach (E10) © JPbike


No i dojechaliśmy. Fajnie tak zapozować przy wiosce o najkrótszej nazwie :) © JPbike


Dronowy widoczek na całą wioskę Å © JPbike


Wysepki i wody Morza Norweskiego (część Atlantyku) na końcówce Lofotów © JPbike


Czas wracać do Moskenes na prom © JPbike

Po dokręceniu na przystań tak wyszło że czasowo idealnie trafiliśmy, by bez czekania wyruszyć na ponad trzygodzinny rejs promem z Moskenes do Bodø (ponad 90km).


Na promie trochę rowerów się zebrało © JPbike

Po dopłynięciu do Bodø i zrobieniu ostatnich na wyprawie zakupów przed nami zostało do pokonania 50km do zaparkowanego auta, w większości znaną nam już drogą.


To już na stałym lądzie. Widok prawie jak na naszym Podhalu na Tatry :) © JPbike


Ostatnie km-y to sielanka w takich klimatach © JPbike


Pokonujemy imponujący most w Saltstraumen © JPbike


Pięknie tam (3) :) © JPbike


No i dojechaliśmy do Nygårdsjøen, jest godzina 22:30 :) © JPbike

Przed nami już tylko częściowe rozkręcanie rowerów i pakowanie tego wszystkiego na pakę auta, po czym czas rozpocząć niespieszną nam drogę powrotną o długości 2250 km, która oczywiście zleciała nam spoczko, po drodze zaliczyliśmy aż cztery noclegi na dziko. Do Wielkopolski dotarliśmy cali i zdrowi na krótko przed sobotnio - niedzielną północą.
Najfajniejsze przeżycie na koniec skandynawskich wakacji - zobaczenie u nas zapadajacego zmroku po dwóch tygodniach spędzonych w trakcie długiego polarnego widna :)

TRASA - na stravie.
KLIK do dnia szóstego, KLIK do podsumowania.

Lofoty - dzień 6

Poniedziałek, 14 lipca 2025 • dodano: 02.10.2025 | Komentarze 0

Zgodnie z planem ustalonym wczorajszego dnia - tegoż pięknego poniedziałkowego dnia wstajemy dość wcześnie, o 7 rano, zwijamy skaliste i piękne widokowo obozowisko, jazda do marketu na solidne zakupy żywnościowe, dodatkowo spieszyło nam się by zakończyć pewną dwudniową abstynencję ... :)


Słoneczny poranek w  Svolvær © JPbike


Ujechaliśmy ze 3km i czas na przerwę śniadaniową z dodatkiem ... :) © JPbike


Jazda dalej. Pięknie tam :) © JPbike

Po przejechaniu 16km skręcamy na boczną drogę prowadzącą do urokliwej wioski Henningsvær, z fajnie położonym stadionem piłkarskim.
Z racji wakacyjnego szczytu ruch turystyczny na tejże wąskiej drodze był spory, co oczywiście troszkę odbierało nam przyjemność z jazdy, a kompan kilka razy chciał zawracać i wyraźnie nie miał ochoty na dodatkowe km-y (w sumie 17km kręcenia tam i nawrotka), koniec końców udało mi się go namówić na zrealizowanie zaplanowanego celu.


Typowa boczna droga na krańcach Lofotów © JPbike


Port w Henningsvær © JPbike


Cel dnia osiągnięty - stadion w Henningsvær (by dron) © JPbike


Natomiast widok na stadion z wysokości oczu nie jest już tak ładny :) © JPbike


Czas wracać na główną szosę. Przed nami wahadełko i wąski wiadukt © JPbike


Takie widoczki na spore góry są wręcz rewelacyjne, zwłaszcza w pełnym słońcu :) © JPbike


Pięknie tam (2) :) © JPbike


Ponownie mkniemy główną szosą E10 © JPbike


Przerwa na przekąski. Wiało nieźle i właśnie tak się schowaliśmy :) © JPbike


Przed nami most na wyspę Gimsøya. Siła bocznego wiatru - 9m/s :) © JPbike


Kolejny most za nami i jesteśmy na wyspie Vestvågøya © JPbike


Widokowa długa prosta - tylko kręcić tędy :) © JPbike


Pięknie tam (3) :) © JPbike


Nierzadko przyszło nam pomykać tak bliziutko czystej wody © JPbike


Muzeum Wikingów w Bøstad © JPbike


Takie ścieżki rowerowe na Lofotach są głównie w pobliżu miast © JPbike


W Leknes coś takiego się nam trafiło :) © JPbike

Po dotarciu do powyższego i niewyróżniającego się miasta (leży w sporej kotlinie) czas zrobić zakupy i bez pośpiechu można szukać miejscówki na rozbicie namiotów.
I tak sobie kręciliśmy dalej szosą E10, by po 4km wypatrzyć rozległą polanę z małymi wzniesieniami, na które trzeba było się wdrapać poprzez pchanie obładowanych rumaków - podłoże tam jest dość miękkie, ważne że suche.


Lekko oczywiście nie było, ale dla takich widoczków warto :) © JPbike


Obozowisko gotowe, widoczki wokół zacne, zatem czas na piwko :) (by dron) © JPbike


W pewnym momencie przyszło nam dokarmiać te mewy, sporo ich się zebrało :) © JPbike


Piękna fotka z kompanem na koniec tegoż dnia :) © JPbike

TRASA - na stravie.
KLIK do dnia piątego, KLIK do dnia siódmego.

Lofoty - dzień 5

Niedziela, 13 lipca 2025 • dodano: 22.09.2025 | Komentarze 2

Dość wcześnie wstałem - o 6 rano, a właściwie to szybko nagrzewające się wnętrze namiotu od ostrych i polarnych promieni słonecznych zmusiło nas do wczesnego zbierania się do dalszej jazdy - startujemy o 9:15.
A tak szczerze - obaj byliśmy ultra-miło zaskoczeni fantastyczną słoneczną pogodą na Lofotach - widoczki takie że będzie co wspominać do końca życia :)


Tegoż dnia od samego początku mieliśmy takie widoczki. Tylko kręcić tędy :) © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Na trasie pokonywaliśmy 2 tunele, w tym jeden podmorski - mocne wrażenia :) © JPbike


By stworzyć taką widokową drogę, trzeba było te skałki wysadzić © JPbike


Imponujący i bardzo wysoki wodospad © JPbike


Pięknie tam (2) :) © JPbike


Przerwa na kawusię © JPbike

W trakcie powyższej przerwy, mijaliśmy dwóch bikepackingowców na wypasionych kolarkach/gravelach i z równie wypasionym sprzętem turystycznym - w tym momencie Drogbas spojrzał na mój sakwiarski rumak i coś tam wmawiał "że jest ciężki", dodał jeszcze coś w rodzaju "przerzuciłbyś się na lekki bikepacking" - od razu się uśmiechnąłem i stwierdziłem że wolę sakwiarską klasykę i nie planuję zmieniać sprzętu, a jeśli coś nie tak, to droga wolna i możesz gnać szybko przede mną :)
Poza tym w trakcie mycia garów po kawie w zatoczce przyfiordowej - pierwszy raz w życiu doświadczyłem mocno zasolonej wody, że jej smak jeszcze czułem przez parę godzin :)


Jazda dalej z kolejną porcją arcywidoczków © JPbike


Imponująca jest wielkość tych gór. Ten malutki punkt na szosie to kompan :) © JPbike


Pięknie tam (3) © JPbike


Pozdrowiłem z podziwem ową norweską rowerową rodzinkę :) © JPbike


Jak widać - główna droga na Lofotach to inżynieryjny kunszt :) © JPbike


Nic, tylko pomykać tędy :) © JPbike


Dojechaliśmy do Svolvær i czas na wylegiwanie, tylko piwa brak ... © JPbike


Port w Svolvær © JPbike

Z racji niedzielnego dnia, braku piwa i pozamykanych sklepów zapada decyzja że resztę tegoż dnia, wraz z przenocowaniem zostaniemy w tymże mieście, które okazuje się być stolicą Lofotów.


Przerwa obiadowa w stadionowej budce komentatorskiej © JPbike


W takim pięknym miejscu robiliśmy odpoczynkową ciszę poobiednią :) © JPbike

W powyższym i czyściutkim jeziorze Nedre Svolværvatnet próbowaliśmy się wykąpać, a woda tak lodowata że po wyjściu z niej nasze ciała szybko zabarwiły się na czerwono :)
Po przerwie czas poszukać miejscówki na obozik - najpierw mamy terenową wspinaczkę na powstający kompleks narciarski, a tam nic równego i suchego nie znalazło się, więc wracamy do miasteczka ...


Tutejsza woda w potokach jest tak czysta że ... :) © JPbike

I tak kompan poprowadził nas przez zabudowania firmowo/magazynowe na południowy kraniec Svolvær, zresztą będący skalistym półwyspem, wspinamy się na wzniesienie i jest fantastyczne miejsce na nasz obóz, do tego z arcywidoczkami :)


Miejscówka znaleziona, czas na kawusie z kawiarki :) © JPbike


Jak i podziwianie takich widoczków :) © JPbike


No i czas spać. Jest godzina 22:43 © JPbike

TRASA - na stravie.
KLIK do dnia czwartego, KLIK do dnia szóstego.