Do granicy z Ukrainą

Środa, 20 lipca 2022 • dodano: 27.07.2022 | Komentarze 2

- dzień odpoczynkowy, w planie był SUP, ale na Jeziorze Solińskim wiało
- start o 17:51, fajne słoneczne późne popołudnie i komfortowe 25°C
- trasa możliwie najkrótsza spod mego apartamentu do granicy PL-UA
- po dokręceniu do ostatniej wioski (Bandrów Narodowy) małe błądzenie i nawrotka
- po skręcie na właściwą i paskudną nawierzchniowo ścieżkę emocje wzrosły :)
- mijany las zrobił się gęsty i dziki,
- w pewnej chwili i ze 50m przede mną spotkałem kilka wielkich saren
- no i dotarłem do szerokiego, wykoszonego pasa i sławnych słupów granicznych
- po ukraińskiej stronie nie widać żadnej ścieżki, strażników i żołnierzy też nie
- powrót po swoich śladach i czas na piwko :)


Droga do granicy niczym szczególnym się nie wyróżnia © JPbike


Ciekawie zrobiło się po skręceniu w taki gęsty las © JPbike


No i dojechałem do styku z Ukrainą © JPbike


Tutejsze wiejsko-bieszczadzkie klimaty to normalka © JPbike


- natomiast czwartek i piątek były dniami nierowerowymi, ale aktywnymi
- wędrówka na Tarnicę (1346m) i Bukowe Berdo (1311m), w sumie 23km z buta
- rejs na Jeziorze Solińskim i wyrównywanie kolarskiej opalenizny, 9.5km przepłynięte
- i tyle z bieszczadzkich relacji - podobało mi się, czyli wakacje udane :)


Bieszczadzka wędrówka zaliczona. Jest pięknie :) © JPbike


SUPerowy rejs na Solińskim odbyty © JPbike

Taka tam wyrypa wokół Jeziora Solińskiego

Wtorek, 19 lipca 2022 • dodano: 26.07.2022 | Komentarze 2

- start o 11:16, aura słoneczno - pochmurna i 27°C
- wokół znanego i sztucznego jeziora nie ma dróg/ścieżek jak najbliżej brzegu
- zatem ułożyłem sobie terenowo-asfaltową trasę
- po wjechaniu na niebieski szlak pieszy m.in. był wypych na 30% ścianie podjazdowej
- na szczycie jest tabliczka z granicą rozlewisk wód Bałtyku i Morza Czarnego
- dalsza jazda niebieskim od Teleśnicy Oszwarowej do Polany - znośne nachylenie
- kapcioszek z przodu złapany, mleczko nie zadziałało, dętka poszła w ruch
- po dotarciu do Chrewta czas na asfaltowe kręcenie tzw. Małą Pętlą Bieszczadzką
- no i od razu zaskoczyła mnie ilość wahadełek - aż kilka do samej Soliny
- owa trasa jest ładna, choć dająca w kość (góra-dół), większość w leśnych klimatach
- widoczków z drogi na malownicze Jezioro Solińskie niestety niewiele (las, las)
- wspomniane wahadełka spowodowały że nie zwiedziłem Polańczyka i Soliny (tłumy tam)
- droga powrotna to w dalszym ciągu góra-dół (Jawor, Łobozew, Ustianowa i do Ustrzyk Dolnych)


Czas na zjazd z Żukowa (768m) © JPbike


Zjazdowy klimacik też jest fajny © JPbike


Kapcioszek złapany. Dobre warunki do pit-stopu - w kałuży można umyć ręce © JPbike


Dronowy widoczek z trasy - na południe © JPbike


A tu widać spiętrzony San © JPbike


No i gwóźdź programu - ta sławna zapora w Solinie (by dron) © JPbike

Wielka Pętla Bieszczadzka

Poniedziałek, 18 lipca 2022 • dodano: 25.07.2022 | Komentarze 3

- zawitałem w Bieszczady po raz pierwszy w życiu :)
- tegoż dnia jadę coś dłuższego - tytułowy trip
- start z bazy (Ustrzyki Dolne) o 10:21, idealna pogoda i 25°C
- trasa oczywiście astaltowa, jakość nawierzchni różna, remonty też były
- kilka fajnych przełęczy weszło w nogi, no i te kręte zjazdy ... :)
- większość pokonywanych km-ów przebiegła przez przyjemny podgórski las
- widoczki oczywiście też są - do tego są fotki :)
- ruch aut znośny, a parkingi na przełęczach zapełnione - szczyt sezonu
- generalnie - spoko szosowa runda


Typowy widoczek z trasy Wielkiej Pętli Bieszczadzkiej © JPbike


Uroki Bieszczad - cerkwie. Ten jest w Rabe © JPbike


Lubię drewnianą architekturę © JPbike


Ano ... © JPbike


Fajna bryka - po odrestaurowaniu jeździłbym :) © JPbike


Klimacik z trasy, z potokiem Wołosate © JPbike


Kolejna porcja widoczków z trasy © JPbike


Jest pięknie. Okolice Przełęczy Wyżniej © JPbike


Serpentyny ja to uwielbiam :) © JPbike


Przekraczam San w Lesku © JPbike

Ultra Giga Bike Maraton Bielawa

Sobota, 16 lipca 2022 • dodano: 20.07.2022 | Komentarze 2

Edycja Ultra w tym roku zawitała do Bielawy z trasą w Górach Sowich.
Dojazd z noclegowni solo i spoko, tylko trzeba było wcześniej ruszyć, bo giga z racji długiego górskiego dystansu startuje o 9-tej. Zatem rozgrzewki nie było i od razu wskok do sektora - stawka ultra-twardzieli liczyła ze 50 sztuk, większość to zawodowcy i starzy wyjadacze (jak ja).
Po ruszeniu (tradycyjnie z tyłów), od razu mamy długi, szeroki podjazd, jadę swoje, powoli się rozkręcam, udaje się wyprzedzić kilku. Po dokręceniu do Przełęczy Jugowskiej (801m) jeszcze troszkę podjazdu, wyprzedza mnie trzech, w tym rywal (M4) z którym później dość długo  jechaliśmy razem (raz bliżej, raz dalej). Na 13 km pora na pierwszy i zarazem techniczny zjazd - poszło sprawnie, dwóch defekciarzy mijałem.
Po zjechaniu następuje długie i przeważnie podjazdowe, często po ciężkiej nawierzchni kręcenie po mało znanych ścieżkach i duktach w rejonie Małej i Wielkiej Sowy - w mojej części stawki bez zmian. Samopoczucie cały czas u mnie dobre - to cieszy, choć chciałoby się jechać pod górę szybciej ...
Na zjeździe do Jugowskiej wyprzedziło mnie dwóch na fullach - obaj dostali ode mnie rewanżu - pokonałem ich parę km dalej, na szuterku podjazdowym. Dokręcamy do bufetu na 40km, znajduje się tam skręt na dwukrotnie pokonywaną rundę wyłącznie dla gigowców, w całości poprowadzoną po niemal dzikich i mało znanych ścieżkach i duktach, m.in. fajne single zjazdowe (techniczne), gęsty las, wysoka trawa, pełno śladów pozrywkowych, błotko, świeżo wydeptana górska łączka i na koniec solidna ściana podjazdowa - max 24%, za pierwszym razem podjechana - tam wyprzedziłem na dobre wspomnianego rywala z M4.
Łączymy się z Classicem i się zaczyna wyprzedzanko, najpierw na fajnym, technicznym i stromym zjeździe, mijamy bufet i długi, szeroki szutrowy podjazd gdzie na szczycie Ci z krótszego dystansu skręcają w stronę mety, a giga na kolejną rundę.
Po długiej, solowej wspinaczce na Zimną Polanę (879m) łączymy się z mega i znów mam wyprzedzanko, tym razem stopniowe i krótkie, bo po minięciu bufetu gigowcy ponownie mają do pokonania wspomnianą rundę wyłącznie dla twardych sztuk :)
Na końcówce pierwszego zjazdu dogania i wyprzedza mnie rywal z M5, który chwilę później wyraźnie słabnie, jakiś czas jedziemy wspólnie, po czym na podjeździe na dobre go wyprzedzam, i od czasu do czasu mam przed sobą sylwetkę kolejnego rywala do pokonania.
No i czuję już narastające zmęczenie i ubytek sił, stromą ścianę butuję, zostały do pokonania wspomniane wyżej: techniczny i stromy zjazd, bufet, długi podjazd, skręt w stronę mety i następuje znany mi z zeszłego roku długi i łagodny zjazd łukowatymi leśnymi duktami do Bielawy - na tamtym odcinku wyprzedziłem kilka osób z mega i w końcu wjeżdżam na końcową kreskę. Udany ultra maraton, obyło się bez kryzysu i bez defektów.

32/42 - open ultra giga
11/16 - M4

Strata do zwycięzcy open (Michał Paluta) - 1:58:38 godz - wiadomo, zawodowcy z JBG2
Strata do zwycięzcy M4 (Mariusz Ugniewski) - 51:08 min - może być, takie moje tegoroczne możliwości


W akcji zjazdowej. Jest górski klimacik © JPbike


No i meta. Całkiem zadowolony ja :) © JPbike

Czeska rozgrzewka przedwyścigowa

Piątek, 15 lipca 2022 • dodano: 17.07.2022 | Komentarze 2

- górskich wakacji czas zacząć
- start o 11:38 (22°C), aura wietrzna, w górach inaczej odczuwalna niż w WLKP :)
- obrałem traskę spod noclegowni w stronę Jesionika
- i tak na początek zaliczony niezły podjazd do Rejviz
- po czym dość długi zjazd do Jesionika
- w tymże czeskim mieście małe zwiedzanko
- droga powrotna to boczny asfalcik w stronę Mikulovic
- granicę do kraju przekroczyłem szuterkiem
- i od tamtędy jazda podjadowo-zjazdowa starym asfaltem do bazy


Miły i z widokową końcówką podjazd do Rejviz © JPbike


Rynek w Jesioniku © JPbike


W takich klimatach fajnie się pomyka © JPbike


To już w PL. Idealnie dobrane malowidło przystanku © JPbike

Bike Maraton Szklarska Poręba

Sobota, 25 czerwca 2022 • dodano: 28.06.2022 | Komentarze 2

- nareszcie maraton w górach i to w ulubionych Karkonoszach
- dojazd dzień przed, nocleg w Pilchowicach nieopodal wielkiej zapory
- przy Szrenica Ski Arena odbiór pakietu startowego
- wczorajszego dnia popadało, na wyścig też zapowiadali deszcz - nici z tego
- rozgrzewka dość krótka, bo górskie giga dość długie - ponad 80 km
- szczerze to nie spodziewam się wyniku - brak systematyczności zrobi swoje
- stawka giga średnio liczebna, do tego troszkę znanych mi twarzy
- punkt 10-ta start, ruszam z tyłów i od razu niezły podjazd - szybko się porozciągało
- po wjechaniu (jedynie kilka osób wyprzedziłem) sporo jazdy szerokimi szutrami
- stawka giga tak się rozciągnęła że przed sobą mam zaledwie kilka rywali
- nie idzie mi tak jak chciałbym, przynajmniej dobre samopoczucie mam i jadę swoje
- wjeżdżamy na ciekawsze i wymagające techniki MTB sekcje
- kilka kolegów udaje mi się wyprzedzić - wszystkich na technicznych zjazdach
- 15 km trasy, na kamienistym zjeździe do Kamiennej zeszło ciśnienie w tylnym kole
- no to robię pit-stopik na dopompowanie (4 minuty w dół), pomogło, uff
- po ruszeniu znów muszę gonić wspomnianych kilku kolegów
- wjeżdżamy na znane odcinki z Pasma Rowerowego Olbrzymy (przeważnie podjazdowe)
- i tak kolejno Doppler, Zmora, Skarbek, Rokitnik - fajna zabawa MTB
- powyższe single są poprzeplatane paskudnymi nawierzchniowo dojazdówkami
- paskudnymi - bo stromo pod górę po trawie, stromo w dół po sporych koleinach
- wspomnianych kolegów udaje się ponownie wyprzedzić
- z jednym spoko rywalem tasowałem się kilka razy - ostatecznie mnie pokonał
- po powyższych singlach ponowny wjazd na długie, podjazdowe szerokie szutry
- łączymy się z Classicem - po drodze oczywiście sporo wyprzedzania
- po wjechaniu na najwyższy punkt trasy (870 m) techniczny zjazd korzenno-kamienny
- trochę jazdy typu szuterki-single-góra-dół i na 51km wjazd na 2 rundę giga
- owa 2 runda to odcinek Classic wzbogacony o zjazd/podjazd do/z Kamiennej
- jedzie mi się już ciężko - zauważam że trzech rywali mnie dogania, walczę jak mogę
- na końcówce wspomnianego zjazdu (kamienie!) mijam gigowca z kapcioszkiem...
- bardzo stromy i dość długi podjazd (też z Kamiennej) z buta pokonuję - brak sił
- a koledzy co mnie doganiali - też butowali, czyli solidne giga w górach mieliśmy
- wjeżdżamy ponownie na długi i szeroki podjazd, kilka osób z mega wyprzedzone
- ponownie techniczny zjazd, parę szerokich szuterków, singielków, góra - dół i jest meta
- ogólnie to była bardzo fajna trasa - esencja karkonoskiego Pure MTB

29/34 - open giga
6/9 - M4

Strata do zwycięzcy (Krzysztof Łukasik) - 1:56:24 godz - ach, ci zawodowcy z JBG2
Strata do zwycięzcy M4 (Bartek Bednarski) - 46:59 min - do przeżycia :)
Ciekawostka ... w wynikach giga widnieje 61 osób - w tym 27 z DNF-em ...

Fotka by Kasia Rokosz

W akcji na podjeździe © JPbike

Everesting na Biskupiej Kopie - niestety nieudany

Sobota, 18 czerwca 2022 • dodano: 20.06.2022 | Komentarze 3

Pierwsza próba i zarazem wyzwanie sezonu - Everesting, czyli powtarzanie podjazdu aż osiągnie się 8848m przewyższenie - za mną, niestety nieudana...

Do dyspozycji miałem niespełna 7km podjazd z 515m w pionie, z Jarnołtówka na Biskupią Kopę (890m) - przeważnie szutrowy z masakryczną, kamienistą i stromą (max 25%) ścianą na szczyt.
W skrócie - nierzadko było ciężko, były kryzysowe chwile i postoje by odsapnąć, dwie wizyty w bazie startowej na drugie śniadanie i obiad, mnóstwo litrów picia wypite, do tego niemal upalna temperatura i sporo pieszych turystów (ilość hamowania na zjazdach niezliczona).
A to że nieudana - po prostu zabrakło mi sił, wykończyła mnie wspomniana stroma ściana, i tak zamiast planowanych 17 lub 18 wjazdów/zjazdów skończyło się na dziewięciu.

Pecha nie zabrakło - na trzecim zjeździe, pewnie tym kamienistym wypadł mi z kieszonki telefon, że później było kilka prób poszukiwań - wszystkie bezskuteczne. Całe szczęście - tuż przed północą udało się go odnaleźć za pomocą namierzania w internecie i okazało się że znajdował się w schronisku dzięki uczciwym znalazcom.

Zatem cenne doświadczenia zdobyte, może innym razem znów się skuszę na takie wyzwanie, trzeba tylko zmodyfikować trasę i wybrać mniej tłoczną porę.


Urocza dojazdówka z bazy startowej (godz 6:23) © JPbike


Zaczynamy pierwszą wspinaczkę. Tu Most Zakochanych w Jarnołtówku © JPbike


Dawno nie kręciłem wczesną porą w górach © JPbike


Poranek na szczycie Biskupiej Kopy © JPbike


Kolejny podjazd, z kuszącym napojem :) © JPbike


Przydrożne tankowanie © JPbike


Jak widać - jest pięknie :) © JPbike


Popołudniowe klimaty w Górach Opawskich © JPbike


Ostatni zjazd. Wracam do bazy z cennymi doświadczeniami na kolejną próbę © JPbike

Rozgrzewka przed Everestingiem

Piątek, 17 czerwca 2022 • dodano: 20.06.2022 | Komentarze 2

- po maratonie w Górznie skoczyłem do przyjaciół w Góry Opawskie
- ten dzień to dzień odpoczynkowy + tytułowe kręconko (nareszcie w górach) :)
- start o 15:22, piękna aura i przyjemne 24°C
- z bazy startowej do Jarnołtówka i niespełna 7km podjazd na Biskupią Kopę (890m)
- zjazd ze szczytu lekko wydłużony - w stronę Pokrzywnej i powrót do bazy




No i piękna fotka zastępcza zrobiona dzień wcześniej, wieczorową porą :)

Z cyklu "Łap tęczę na całej jej szerokości" :) © JPbike

Bike Maraton Sobótka

Sobota, 9 października 2021 • dodano: 13.10.2021 | Komentarze 3

- dojazd solo i bezpośredni, na miejscu chłodno (9°C) i słonecznie
- czasu na rozgrzewkę brakło, więc od razu myk do sektora giga
- stawka królewskiego dystansu liczyła 56 osób
- trasa bardzo podobna do zeszłorocznej - istny labirynt ścieżek i duktów
- punkt 10 start, ruszam z tyłów, brak rozgrzewki robi swoje
- pierwszy i od razu stromy podjazd ciężko wchodzi
- półpłaski odcinek - tasuję się z trzema dziewczynami
- całkiem przyzwoicie się rozkręcam, jedzie się spoko, tłoku nie ma
- podjazdy są niezłe, wyprzedzania w mojej części niewiele
- fajny i kręty singiel zjazdowy pokonuję sprawnie
- na 13 km trasy spore zaskoczenie - poprzedzający rywal zawraca...
- po krótkim czasie z przeciwka nadjechała cała czołówka giga...
- okazuje się że „żartowniś“ poprzestawiał taśmy na rozwidleniu
- po wjechaniu na właściwą trasę cały wyścig giga zaczyna się od nowa
- mamy szybki zjazd, bufet i czas na techniczny singiel - zakorkowało się
- trochę trwało, bym ponownie znalazł się w swoim miejscu
- przez spory czas pomykam wraz z Agnieszką Kachel od rybek
- mimo pięknej słonecznej aury jest chłodno, na zjazdach płyną mi łzy z oczu
- dogania nas Paweł i jakiś czas kręcimy w trójkę
- trasę pamiętałem, najgorsze jest kamieniste podłoże, szczególnie na podjazdach
- muszę się zatrzymać (...), puszczam Agnieszkę i Pawła przodem
- na 35 km skręt na 2 rundę giga
- zaczynamy wyprzedzać pojedynczych z mega, choć moja prędkość nie powala
- po upływie jakichś 2.5h jazdy stwierdzam że nie jedzie mi się najlepiej
- dalsza jazda to poruszanie się głównie siłą woli, niemal bez zmian w stawce
- w trzech miejscach mijam Gosię - tym razem jako pieszą turystkę
- mijam wspomnianą Agnieszkę (awaria) - ma kogoś do pomocy, więc jadę dalej
- po pokonaniu mocno kamienistej 2 rundy giga skręt na odcinek do mety
- od razu kamieni dużo mniej, jest również dużo fajnych zjazdów
- w końcu końcówka, na przemian szeroko i wąsko, troszkę góra - dół
- na 1 km przed metą spada mi łańcuch z korby - ciekawe z jakiego powodu
- jest meta i zarazem dla mnie koniec ścigania w sezonie 2021

33/49 - open giga
11/16 - M4

Strata do zwycięzcy (Wojciech Halejak) - 1:07:28 godz(!), do M4 (Bartek Bednarski) - 30:22 min
W klasyfikacji generalnej giga M4 uplasowałem się na 11 miejscu - poniżej oczekiwań, bywa i tak.

W trakcie ładowania roweru do auta zauważyłem że w tylnym kole pękła szprycha (kolejny raz) i wbiła się w kasetę, a ta z kolei nie chciała się swobodnie obracać - w taki sposób zapewne przejechałem spory kawał wyścigu. Po tylu pęknięciach jedyne co trzeba zrobić - wymienić wszystkie szprychy na nowe, żadne cieniowane, tylko standardowe.

Foto by Kasia Rokosz.

Jak widać - pomykanie na MTB po wertepach cały czas sprawia mi przyjemność © JPbike

Pokaż trasę GPS

Rozjazdowa wyrypa z widoczkami

Niedziela, 12 września 2021 • dodano: 15.09.2021 | Komentarze 2

- wczoraj udane dla mnie Mistrzostwa Polski w maratonie MTB, więc czas na rozjazd
- weekend nocowałem u stóp Gór Opawskich, zatem jadę zdobyć najwyższy szczyt
- znana Biskupia Kopa (890m) owszem jest najwyższym, ale po polskiej stronie
- zatem celem jest czeski Pricny Vrch (Góra Poprzeczna) i mierzy 975m
- trasę obrałem po rozmowie z Asią - wczoraj ze swoją córką tam byli na piechotę
- start o 10:23, okolice 20°C, na niebie niegroźne chmury (parę razy pokropiło)
- najpierw klasyczny dla mnie podjazd na Biskupią Kopę - trochę turystów mijałem
- malutka awaria zaliczona - z tyłu pękła szprycha, ale dało się dalej jechać bez bicia
- zjazd z Biskupiej zielonym i od przełęczy jazda dalej żółtym, chwilami stromym
- na żółtym szlaku trafiły się nieprzejezdne fragmenty (skałki i bardzo wąsko)
- widoczki pierwsza klasa - patrz fotki :)
- następnie po przekroczeniu szosy wjazd na czerwony - początkowo bardzo stromy, ale dało się jechać
- w górnych partiach nachylenie mniejsze i cel zdobyty, chociaż szczyt niestety jest zalesiony
- powrót niebieskim i żółtym (droga krzyżowa) - zjazd bez technicznych fajerwerków
- ostatnie km ponownie niebieskim po rozległej czeskiej polanie z widokami i krówkami
- w sumie wyszedł udany tytułowy trip - do powtórzenia z wydłużeniem trasy :)


Na zielonym zjazdowym z Biskupiej Kopy. Ależ widoczki © JPbike


Skalisty i nieprzejezdny fragmencik żółtego szlaku © JPbike


Żółty szlak którym jechałem i widok na Góry Opawskie (by dron) © JPbike


Widokowy zjazd - lubię takie klimaty © JPbike


Ten żółty szlak chwilami jest wymagający do pure MTB, coś dla mnie :) © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Na czerwonym szlaku, trochę stromo i hardcorowo tu © JPbike


Pricny Vrch (975m) zdobyty, chociaż zalesiony, więc odpaliłem drona © JPbike


Pricny Vrch - widok na zachód z pokładu drona. Ta kreska między drzewami to czerwony szlak © JPbike


Widoczek na Jesioniki. Pradziada też można dostrzec © JPbike


Jak tu ładnie na tej Górze Poprzecznej. Czas na długi zjazd © JPbike


Ostatnio nierzadko spotykam beżowe krówki © JPbike


Tuż przed granicą z PL poznałem technikę budowy czeskich asfalcików (grubość warstw - 1m) © JPbike

Pokaż trasę GPS