Gold Hill MTB Maraton - Głuchołazy

Niedziela, 3 września 2023 • dodano: 07.09.2023 | Komentarze 2

Drugi z rzędu start w tymże maratonie, zaliczanym do Pucharu Polski.
W zeszłorocznym starcie niespodziewanie zdobyłem pudło w kategorii Amator na królewskim dystansie (giga), a w tym sezonie niestety na giga mogli jechać wyłącznie ci z licencją. Powód łatwy do zrozumienia - mała ilość chętnych Amatorów do jazdy na najdłuższym dystansie, czyli dla mnie szkoda.

No to krótko po godzinie 12:10 następuje start ponad 50 osobowej stawki mega, w której znalazłem się i ja. Do pokonania mamy 2 rundy po 23km każda.
Na początek niezły podjazd i szybko stwierdzam że brak systematyczności treningowej robi swoje, czyli nie ma mowy o jakimś tam fajnym wyniku - w efekcie w pierwszy terenowy odcinek wjeżdżam będąc w drugiej połowie stawki dystansu mega.
Na pierwszym i stromym podjeździe blokują mnie i muszę zbutować. Szybko dogania nas czołówka z krótszego dystansu - tych z Classica na pierwszej rundzie wyprzedziło mnie raptem kilkanaście osób, czyli aż tak źle z formą nie jest.
Jadąc dalej po znanej mi dobrze trasie tasuję się z paroma rywalami, którzy po chwili wyraźnie mi powoli uciekają. Trudno, jadę swoje. Po dojechaniu do ciekawszej sekcji zjazdowej (korzonki na zboczu Przedniej Kopy i w dół po Złotych Ścieżkach) uruchamiam swoje możliwości i cisnę w dół na maxa - w efekcie pod koniec w/w ścieżek doganiam grupkę wspomnianych rywali.
No i kończymy pierwszą rundę. Po wjechaniu na drugą zaskakuje mnie troszkę zmieniony fragment trasy - zamiast długiego podjazdu jedziemy wymagającym i podjazdowym fragmentem wczorajszej trasy XC - ku mojej uciesze powoduje to że bez problemu załatwiam wszystkich wspomnianych rywali - jeździć trzeba umieć i to z głową :)
Dalsza jazda przebiegła już bez zmian w stawce - nikt mnie nie dogonił, ani nikogo nie udało mi się dojść. Za to na mijance natrafiłem na rasowego gigowca z JBG2 - ten pokonywał trzecią rundę i tempo miał takie że musiałem troszkę przyspieszyć, by na mecie nie dostać dubla.
No to jeszcze raz frajda MTB w postaci zjazdu po korzonkach i po wspomnianych krętych ścieżkach, na końcówce poczułem ubytek sił, jeszcze jeden podjeździk w zdrojowej części Głuchołaz i jest zjazd wprost do mety.
A zwycięzca giga (tak ten z JBG2) przyjechał niecałe 4 minuty za mną, uff, udało się... :)

31/52 - open mega
10/15 - Masters II

Strata do zwycięzcy mega (Leszek Jaśkiewicz) - 47:46 min
Strata do zwycięzcy Masters II (Krzysztof Paluszek) - 32:02 min


W akcji na półmetku mega © JPbike

Opawska rozgrzewka przedwyścigowa

Sobota, 2 września 2023 • dodano: 06.09.2023 | Komentarze 2

Początek września to dla mnie drugi z rzędu wyjazd na kolarski weekend MTB w Głuchołazach. Zakwaterowałem się oczywiście u fantastycznych przyjaciół mieszkających pod owym miastem położonym u stóp Gór Opawskich.

Sobota to dzień w którym odbywa się wyścig XC w ramach Pucharu Polski - tym razem nie skusiłem się na start, głównie z powodu braku systematyczności treningowej i braku dłuższego wolnego - oczywiście przez pracę.

Zatem tegoż dnia ruszyłem o 11:50 najpierw do Podlesia (miła sielanka z widoczkami), a następnie trasą jutrzejszego maratonu, którą doskonale znałem jak własne domowe podwórko. Po drodze oczywiście były atrakcje MTB - szybki zjazd drogą krzyżową z poprzecznymi belkami, kilka podjazdów, techniczny zjazd po korzonkach z Przedniej Kopy, no i najlepsze - długi zjazd po krętych i wyprofilowanych Złotych Ścieżkach do samych Głuchołaz.
Będąc w miasteczku zawodów odebrałem numerek na jutrzejszy maraton i właśnie trwał wyścig XC Elity kobiet i Juniorek - oczywiście pokibicowałem im. Dziewczyny na wypasionych sprzętach nieźle wymiatały - w sumie fajny widok i było co popatrzeć :)

No i pora powoli wracać do bazy - stwierdziłem że było mi mało kręcenia po górkach, więc udałem się ponownie w stronę Podlesia i ponownie częściowo trasą maratonu do granicy z Czechami, po czym skierowałem się na asfaltowy podjazd prowadzący na 700m przełęcz i dalej wspinaczka czeskim zielonym na Biskupią Kopę (890m). Na tamtejszych szlakach, tych bliżej tegoż szczytu tłoczno było - piękna pogoda i końcówka wakacji robią swoje.
W trakcie zjeżdżania postanowiłem pomknąć w dół nieznaną mi do tej pory ścieżką prowadzącą do Cichej Doliny - w górnych partiach jest stromo, technika MTB się przydaje, a w średnich i dolnych jest miły i szybki szuterek z przejazdami przez strumyki - na jednym zaliczyłem glebę ze szlifami. Po dotarciu do Pokrzywnej już tylko spoczko powrót do bazy przez Jarnołtówek i Skowronków.


Powrót starego MTB-owca na oznaczone trasy - lubię takie chwile :) © JPbike


W akcji na Złotych Ścieżkach © JPbike


Na czeskim zielonym, wspinaczka na Biskupią Kopę © JPbike

Rozjazdowa szosa z górkami

Poniedziałek, 14 sierpnia 2023 • dodano: 20.08.2023 | Komentarze 3

Po dwóch jazdach MTB tym razem czas na szoskę.
Start o 10:53, aura upalna (31°C) - trudno, jechać trzeba póki wolny dzionek.
Najpierw krótki i zacny podjazd z agro-noclegowni na Kapellę i długi zjazd przez Dziwiszów do Jeleniej Góry. Przez miasto udaje mi się spoko przejechać i kieruję się przez Staniszów do Sosnówki, po czym zaczynamy porządny podjazd do Borowic i dalej do Karpacza.
W sławnej turystycznej mieścinie pod Śnieżką szczyt sezonu - czyli tłumy, tłumy, dobrze że miałem przejazd główną ulicą z górki. Zjeżdżając tędy oczywiście nie zabrakło pewnego lansera - gruby facet na ciężkim chopperze (motocykl, nie rower) w białej koszulce i w kasku podobnym do tych adolfowych - zjeżdżał przede mną tak na pokaz i skręcił oczywiście na główny deptak w centrum :)
Po skręcie na Skalne Osiedle zatrzymało mnie wahadełko - remont w szczycie sezonu, czyli norma w kraju.
Dalsza jazda przebiegła spoczko i bocznymi asfalcikami przez Ściegny, Bukowiec, Krogulec, Karpniki (zamek odwiedziłem), Janowice Wielkie, Radomierz, Kaczorów, Wojcieszów (pit stop na lodzika i pepsi) i podjazdowo do Podgórek (nówka asfalcik).


Zacne i dopingujące napisy z etapu TdP w Sosnówce Górnej © JPbike


W Sosnówce zwiedziłem zrujnowaną rotundę powstałą w 1982 roku © JPbike


Przy Zamku w Karpnikach © JPbike

Olbrzymy i Karkonoska

Niedziela, 13 sierpnia 2023 • dodano: 17.08.2023 | Komentarze 5

W końcu udało mi się na dłużej wybrać pokręcić po Paśmie Rowerowym Olbrzymy, czyli po świetnych, krętych singlach poprowadzonych wśród dużych skałek i klimatycznych karkonoskich lasów - jest na nich wszystko co potrzebne do rasowego MTB-owania.
Jako miejsce startu wybrałem Michałowice i od razu... jazda na najtrudniejszą pętlę, z zacnymi odcinkami - Doppler, Zmora, Skarbek, Rokitnik, Leszy - w sumie to 20km jazdy Pure MTB - czyli wyszalałem się w swoim żywiole :)
Po małej przerwie przy zaparkowanym aucie decyduje się zrobić porządny podjazd - na znaną Przełęcz Karkonoską (1198m) przez Przesiekę. Na właściwym podjeździe asfalt jest paskudny, od wieków nieremontowany i wystawiony na pastwę losu (pełno dziur, wybojów), mimo tego spotkałem kilku szosonów na wypasionym sprzęcie z karbonowymi kołami. Wspinaczka w moim wykonaniu weszła średnio - jak zwykle braki w systematyczności robią swoje, ważne że na szczyt wjechałem bez zadyszki i z uśmieszkiem :)
No to pora na zjazd, z częstym używaniem hamulców (dziury, uskoki, jak i piesi turyści), przed Przesieką skręcam ponownie na Olbrzymy - znów się fajnie wyszalałem na odcinkach Czart i Skrzat, po czym wróciłem do auta nieźle wyjeżdżony.
Suma summarum - to był super dzień spędzony z pasją MTB na stokach Karkonoszy, zapewne mnóstwo razy będę wracał na te single, fajnie byłoby przejechać całość, trzeba tylko zapamiętać/zapisać nazwy kolejno pokonywanych odcinków.


W akcji. Napieram na Olbrzymach © JPbike


Technikę MTB ja to mam we krwi :) © JPbike


Zjazdowo - skałkowe klimaty MTB © JPbike


Stromy ten uskok, zatem dupa za siodełko i myk w dół © JPbike


Moja klasyka z "klonami" na wyprofilowanym zakręcie © JPbike


Któryś już raz Przełęcz Karkonoska zdobyta :) © JPbike


Zjazdowo - skałkowe klimaty MTB (2) © JPbike

Małe, ale zacne kaczawskie MTB

Sobota, 12 sierpnia 2023 • dodano: 16.08.2023 | Komentarze 3

Długi sierpniowy weekend - w planie miałem kilka opcji wyjazdowych.
Koniec końców wybrałem się do spoko agroturystyki w Podgórkach, gdzie zasięgu komórkowego nie było :)
Tegoż dnia, późnopopołudniową porą zaplanowałem ze 50 km rundę MTB z zaliczeniem dwóch singli wchodzących w skład Kaczawskich Single Tracków.
Położenie mojej noclegowni jest takie że na dzień dobry (raczej dobre popołudnie, czy jakoś tak) do pokonania był podjazd na Kapellę - niespełna 2 km i prawie 90m w pionie - brak regularnego kręcenia u mnie szybciutko zrobiło swoje, szybciutko dostałem zadyszki i równie szybciutko podjąłem decyzję że całej zaplanowanej trasy nie zrobię.
No to pierwszy zaplanowany odcinek singli - Okole (ok 10km) obcykany i jest całkiem fajny. Przy okazji wdrapałem się na platformę widokową na najwyższym punkcie trasy (725m, foto poniżej).
Następnie troszeczkę zjazdowego asfaltu i ciężki podjazd (max 18%) po polance (+ krótki asfalcik) na znaną Łysą Górę (708 m), na szczycie odpoczynek i podziwianie panoramki na Karkonosze.
Jak wspominałem - zaplanowanej trasy nie zrobię - a jeśli się skusiłbym, to pewnie wróciłbym do agroturystyki w trakcie ciszy nocnej (po 23-tej). Zatem wróciłem do Podgórek w całości szybkim i przyjemnym zjazdem, dwa zimne piwka (trzeba było skoczyć autem do sklepu), kolacja i czas spać, bo następnego dnia szykuję dla siebie coś ekstra MTB :)


Nareszcie znów w górach - uwielbiam takie chwile :) © JPbike


W akcji na krętym kaczawskim singlu Okole © JPbike


Na fajnym fragmencie podjazdowym ze skałkami © JPbike


Piękny widoczek ze szczytu Okole (725m), w tle Karkonosze © JPbike


Klimatyczny zjazd z Okola © JPbike


Spotkane na podjeździe - Żuk, Cadillac i Gaz 69 © JPbike


Dokręcam na szczyt Łysej Góry z balotami w tle © JPbike

Rallarvegen

Środa, 19 lipca 2023 • dodano: 23.09.2023 | Komentarze 4

Gdy tylko dowiedziałem się już jakiś czas temu o tytułowej trasie rowerowej to wiedziałem że koniecznie muszę się tam wybrać :)

W skrócie Rallarvegen to szutrowa droga budowlana/dojazdowa w środkowej Norwegii, powstała w latach 1902-1904 w związku z budową linii kolejowej do Bergen, od 1974 jest popularna jako ścieżka rekreacyjna dla rowerzystów, głównie w sezonie letnim, bo z racji położenia na dużej wysokości zimą tam zalega dużo śniegu.

No to ruszyliśmy o 10:38 spod naszego domku na kempingu w Geilo, przy dość chłodnej pogodzie - grube zachmurzenie i średnio jedynie 8°C, czyli trzeba było się odziać prawie na zimowo i to w środku lata :)
Najpierw ze 25 km dojazd główną drogą, trochę podjazdowo i z niesprzyjającym wiatrem do Haugastøl.
No i jazda ową ścieżką - jak jest tam pięknie to wystarczy zerknąć na poniższe foto-story :)



W drodze do Haugastøl © JPbike


Przy punkcie startowym, na zacnej wysokości © JPbike


Sporo tu rowerów do wypożyczenia © JPbike


Tak, tędy jedziemy © JPbike


No to jazda, po takim fajnym szuterku i wzdłuż linii kolejowej © JPbike


Ale tam pięknie i klimatycznie :) © JPbike


Nadwodne przeprawy też są © JPbike


Imponująca jest ta formacja skalna © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Jak widać - kompanowi troszkę chłodno, ale daje radę :) © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike


Pionowe wodospady też są © JPbike


Kręcimy bliziutko wody © JPbike


Załapany pociąg - nowoczesne składy mają © JPbike


Ta betonowa "rura" to nic innego jak tunel kolejowy © JPbike


Ten szuterek po lewej to dawny przebieg linii kolejowej © JPbike


Jak widać - trafiały się grupki do wyprzedzenia :) © JPbike


Dojechaliśmy do wioski Finse, lezącej na 1222 m.n.p.m © JPbike


Fajna ta konstrukcja połączenia budynków przydworcowych © JPbike


Zacne i gotowe do użycia są te maszyny do odśnieżania © JPbike

Będąc w powyższej wiosce temperatura spadła do 5°C, zrobiliśmy przerwę w osłoniętym miejscu. Byliśmy już troszkę wychłodzeni, więc czas wracać, tą samą drogą, tyle że lekko w dół. Całość Rallarvegen ma ok 80km - czyli ja tam kiedyś wrócę, by przejechać całość :)


Atrakcja w drodze powrotnej :) © JPbike


No i fajne są takie spotkania :) © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do podsumowania norweskich wakacji

Norweskie fiordy i góry - dzień 8

Poniedziałek, 17 lipca 2023 • dodano: 10.09.2023 | Komentarze 2

No i nadszedł ostatni dzień tytułowej wyprawy.
Pobudka, śniadanie i zwijanie obozowiska przy boisku piłkarskim spoczko zleciały i o 9:28 ruszamy w drogę, w spoczko skandynawskiej aurze i z temperaturką na poziomie komfortowych na rower 18°C.
Generalnie to był spoczko dzień :)


Drewniany kościółek pokryty łupkiem w Dovre © JPbike


Z Dovre wydostajemy się taką boczną drogą © JPbike


Podjeżdżam na bocznym norweskim asfalciku © JPbike


Na głównej drodze E6, do Otty © JPbike


Ponownie na bocznej szosie. Jak widać - kompan uwielbia zjazdy w pozycji aero :) © JPbike

Po dojechaniu do Otty kierujemy się oczywiście do sklepu, by zakupić BROWARY :)


No i zaplanowana runda domknięta, czas na toast :) © JPbike

Przed nami został już tylko 30km znany nam odcinek do miasta Vinstra, w którym robimy ostatnie na wyprawie zakupy i po tym czeka nas ze 20km wspinaczka z ponad 500m przewyższeniem - daliśmy radę, bo ów podjazd dobrze poznaliśmy wcześniej :)
Poza tym, w trakcie robienia zakupów zauważam że w moim tylnym kole pękła szprycha - zapewne przez duże sakwiarskie obciążenie. Na szczęście ta drobna awaria nie miała wpływu na dalszą jazdę - koło co prawda lekko bije, ale spoczko jechać się da.


W Norwegii jest sporo ciekawych konstrukcji tunelowo - mostowych © JPbike


Drewniany kościółek w Kvikne © JPbike


No i dojechaliśmy do końcowego punktu wyprawy © JPbike

Po dokręceniu na camping, na którym zostawiliśmy auto fajnie było usłyszeć od kompana: "Jestem szczęśliwy" :)
Zagadujemy się z gospodarzem i bez problemu dostajemy na jedną noc małą, skromną hyttę. Po odświeżeniu się, posileniu się i zrobieniu prania czas na wspólne pogaduszki nie tylko o mijającej wyprawie, przy tym oczywiście spożywając odpowiednie ilości browarków :)


Nasza hytta na koniec wyprawy - przytulna chatka :) © JPbike


We wnętrzu fajnej hytty. Czas na browarowanie :) © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia siódmego, KLIK do podsumowania

Norweskie fiordy i góry - dzień 7

Niedziela, 16 lipca 2023 • dodano: 30.08.2023 | Komentarze 3

Poranek w moim wykonaniu zleciał spoko, a kompana nie - po wczorajszym rozbijaniu namiocika w deszczu i wietrze, nazajutrz Jarek mówił że wszystko ma mokre i narzekał że jest mu zimno (rano było ok 13°C) i jeszcze do tego wpadł na pomysł abyśmy wybrali się nad morze, bo tam jest cieplej (...)
Oczywiście to marudzenie trochę popsuło mi humor i w trakcie zwijania obozika było trochę męskiego gadania, głównie o dalszych planach naszych skandynawskich wakacji.
Koniec końców udało nam się ruszyć o 9:12 na zaplanowaną trasę.


Nasz obozik. Wizualnie ładnie tam, w rzeczywistości aż tak kolorowo nie jest © JPbike


Na 850m szczycie. Jak widać - wszyscy, włącznie z owcami są traktowani na równi :) © JPbike


Na trasie sławnej Trollstigen © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike

Gdy tylko dojechaliśmy do znanej nam do tej pory ze zdjęć Drogi Trolli to oczom naszym ukazał się oczywiście piękny widok na krętą i wąską drogę z równie pięknym wodospadem, jak i obaj byliśmy zaskoczeni, bo spodziewaliśmy się ... podjazdu tędy, a nie zjazdu ... :)


Droga Trolli zdobyta - piona kompanie :) © JPbike


Fragment Trollstigen (1) © JPbike


Fragment Trollstigen (2) © JPbike


Zjazd tędy dostarcza frajdy :) Tu kompan w akcji :) © JPbike


Fragment Trollstigen (3) © JPbike


No i dojechałem do jedynego na świecie znaku "Uwaga Trolle" :) © JPbike


Znak "Uwaga Trolle" w całej okazałości © JPbike

No i nie zabrakło kolekcji trolli, zresztą tam jest ich więcej, tyle że jedni się pochowali i nie wpadli mi w kadr, a drudzy są do kupienia w postaci figurek :)


Troll z lodzikiem © JPbike


Troll długowłosy motocyklista © JPbike


Trójgłowy Troll © JPbike


No i jazda dalej, cały czas jest pięknie :) © JPbike

Przed Åndalsnes kończymy jazdę sceniczną drogą nr 63 i przed nami "najnudniejszy" i ostatni etap wyprawy - długa jazda główną drogą E 136 wzdłuż linii kolejowej do Otty, czyli miejsca gdzie zaczynaliśmy naszą rundę.


Piękne ujęcie - dokładnie tam tak ładnie jest :) © JPbike


Wielkość tych gór cały czas imponowała © JPbike


Jest pięknie (3) :) © JPbike

Przy jednym przystanku autobusowym zatrzymujemy się na odpoczynek, zrobiło się ciepło. Kompan ma średnie samopoczucie i zjeżdża nad rzekę załatwić swoje potrzeby, a ja ruszam dalej informując Jarka że zatrzymam się w jakimś dogodnym miejscu.
I tak zatrzymałem się po paru km, przy budce dla kolejarzy z gniazdkiem 220V, by podładować elektronikę, a następnie po ujechaniu kolejnych parunastu km przy bocznej dróżce i tam zarządziłem ponad godzinny postój + kawa. W obu miejscach kompana nie wypatrzyłem, zatem wysłałem wiadomości, odpowiedzi brak. Jadę dalej, co jakiś czas zerkając na telefon i nadal cisza.


Dłuższa i samotna przerwa w oczekiwaniu na kompana © JPbike

Kręcąc dalej, zaczął się podjazd z przyzwoitym dla sakwiarzy nachyleniem i prowadzący na pokaźny, ze 600m płaskowyż z górami na horyzontach. Do tego zaczęło wiać centralnie we mnie i pojawiły się w okolicy chmury deszczowe.


Widoczek znad płaskowyżu © JPbike

W końcu, po przejechaniu 78km trasy dostaję wiadomość - okazuje się że Drogbas znajduje się... ponad 30km przede mną i łapią go skurcze, czyli musiał nieźle pocisnąć i gdzieś się mijaliśmy/przegapiliśmy. No to kompan robi odpoczynek w budce autobusowej, a jadę dalej i tak po jakimś czasie docieram do owej budki. W deszczowej aurze robimy obiad, przestaje padać i jazda dalej wspólnie.


Uwaga łosie - tych zwierzaków niestety nie spotkaliśmy © JPbike

W mieście Dombas znajdujemy otwarty market (jest niedziela) i robimy zakupy.
Wspomniany i długi płaskowyż z górami na horyzontach się skończył, no to zjeżdżamy w dół, kilometraż tegoż dnia mamy najdłuższy na wyprawie, zgodnie z zapisaną trasą w nawigacji skręcamy na boczny asfalcik, by po dotarciu do wioski Dovre bez problemu znaleźć fajne miejsce na nocleg - przy czwartoligowym boisku piłkarskim.


Dokumentacja skąd przeważnie braliśmy wodę do bidonów :) © JPbike


Noclegownia przy boisku. Godzina 21:49 © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia szóstego, KLIK do dnia ósmego

Norweskie fiordy i góry - dzień 6

Sobota, 15 lipca 2023 • dodano: 27.08.2023 | Komentarze 2

Noc (raczej szaruga, bo ciemności nie było) na pięknej górskiej polance zleciała całkiem spoczko, trochę wiało.
Poranek mieliśmy słoneczny i w takich klimatach przyszło nam  zjeść śniadanie, wypić kawę i zwinąć obozowisko.


Godzina 4:45 - zrobiłem mały obchód bazy © JPbike

Po ruszeniu o 9:43 stopniowo narastało zachmurzenie i tak już z krótkimi słonecznymi przebłyskami zostało do końca szóstego dnia wyprawy - najbardziej górzystego :)


Tędy żeśmy podjeżdżali, czyli mocny początek dnia © JPbike


Ależ sceneria na końcówce podjazdu © JPbike


Chwila postoju na wysokości ponad 1000m © JPbike


Lipcowego śniegu nie brakowało © JPbike


Kompleks narciarski Stryn Sommerski (1060m) © JPbike


Surowe skandynawskie piękno gór © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Spory odcinek naszej drogi biegł po takim twardym szuterku © JPbike


Na scenicznej drodze nr 63 - jazda zdobyć Geirangerfjord © JPbike


Nad Djupavatnet, górskie jezioro na wysokości 1030m © JPbike


Czas na 15km zjazd z 1030m do... poziomu morza :) © JPbike


Imponująca sceneria ze zjazdu. Ten niebieski punkcik to kompan :) © JPbike


Tam leży Geiranger © JPbike


No i JEST. Zobaczyć TO na własne oczy - duże COŚ :) © JPbike


Tamtą drogą, tzw drabiną będziemy jechać dalej © JPbike

Po zjechaniu do osady Geiranger, w której ruch turystyczny w sezonie jest spory - zwiedzanie mocno ograniczyliśmy do przejazdu jedynie główną drogą.


Ten piękny fiord widziany od dołu © JPbike


Czas na wspinaczkę z poziomu morza na ponad 650m © JPbike

W nogach mieliśmy 65km, a jakiegoś fajnego miejsca na przerwę obiadową brakło, zatem zatrzymaliśmy się przy serpentynie z paskudnym duktem (chaszcze) prowadzącym do lasu i czas się posilić + kawa.
Jarek poinformował mnie że przestało mu się podobać to częste podjeżdżanie typu poziom morza - wysoko - poziom morza - (...). Trudno, co zrobić? zawrócić? innych dróg brak - wokół same strome stoki, a jedyna łatwiejsza (i płatna) opcja to długi rejs promem. Koniec końców udaje nam się ruszyć dalej na zaplanowaną trasę.


Geirangerfjord - faktycznie najpiękniejszy :) © JPbike


Pocztówka znad (tłocznego) punktu widokowego na Geirangerfjord © JPbike


Po zdobyciu szczytu mamy taki spoczko i długi zjazd © JPbike

Po zjechaniu do Eidsdal, postój przy sklepie i przed nami ostatnia na wyprawie przeprawa promowa.


Nudny ten prom - burty tak wysokie że podziwiać można tylko niebo © JPbike


Czas na ostatni podjazd dnia. Tu przy drodze typowe norweskie domy © JPbike


Przejazd wśród plantacji truskawek © JPbike


Podjazd w stronę Trollstigen okazuje się być długim i z łagodnym nachyleniem © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike


To już na dużej wysokości, zaczęło popadywać © JPbike

Po przekroczeniu 120km i wjechaniu na wysokość prawie 700m czas szukać miejscówki na rozbicie namiotu. Tym razem jest ciężko - po jednej stronie barierki, krzaczory i potok, a po drugiej skałki i podmokły teren.
Do tego u mnie zaczęło się odzywać lewe kolano - stara kontuzja, byłem na to przygotowany, wioząc w sakwie opaski na kolana.
Koniec końców malutki skrawek terenu tuż przy drodze udaje się znaleźć i rozbijamy swoje namioty. Nie jest łatwo, bo zaczęło padać i wiać. Kompan oczywiście z paskudnej miejscówki, jak i paskudnej pogody jest !#!$%&!!. W końcu nam się udaje, obok zatrzymuje się niemiecki kamper i też zostaje na noc. Deszcz osłabł i (chyba) ustał. Pora spać i już.

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia piątego, KLIK do dnia siódmego

Norweskie fiordy i góry - dzień 5

Piątek, 14 lipca 2023 • dodano: 21.08.2023 | Komentarze 2

Po pobudce spodziewałem się że po wczorajszym wieczornym deszczu będzie padać również w nocy (raczej w trakcie szarugi, bo widno jest długie), tak jednak nie było - po wyjściu z namiotu sucho jest, czyli można było spoczko rozpocząć procedurę zwijania obozowiska + śniadanie + kawa.

Drogbasowi w trakcie przypinania bikepackingowych sakw wór z namiotem nagle zleciał ze skalnej skarpy do jeziora, a kompan był już ubrany kolarsko a ja jeszcze nie - więc w klapkach szybko zszedłem na skalisty brzeg, wszedłem do wody, do ud i kijem udaje mi się wyłowić wór, który na szczęście unosił się na powierzchni wody. Po tym Jarek się !!$%&*! bo myślał że zawartość będzie mokra - w sumie niepotrzebnie, bo okazało się że ów wór ma dobrą wodoodporność.

No to ruszamy o 9:39, mając bardzo dobrą pogodę na rower - przewaga chmur i średnio 16°C.
Tegoż dnia dominowała jazda wzdłuż fiordów, górskich rzek i jezior, nie brakło kilku porządnych podjazdów i zjazdów, a na koniec trafił się nam podjazd kategorii HC (kto oglądał górskie etapy TdF, ten wie) :)


Stara pozarastana droga obok tunelu © JPbike

Powyższą drogą nie ujechaliśmy daleko - trzeba było zawrócić, bo pojawiło się skalne zwalisko i nawrotka w stronę tunelu.


Kolejne promowanie na wyprawie © JPbike


Po zjechaniu z promu rozpoczęła się taka klimatyczna jazda wzdłuż Innvikfjordu © JPbike


Nic, tylko pomykać tędy :) © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Im częściej kręcimy tunelami, tym bardziej poznajemy klimaty panujące w środku © JPbike


Norwegowie to mają fajne pomysły na kwietniki z widokiem na fiordy © JPbike


Kolejny tunel - tutaj rowerzyści przed wjazdem wciskają przycisk ostrzegania © JPbike


Chociaż na fotce nie widać dobrze - tu iluminacja taka że elegancko eksponuje skały :) © JPbike


Dojeżdżamy do miasta Stryn i czas na zakupy © JPbike


Przerwa obiadowa. W międzyczasie dopadł nas przelotny deszcz © JPbike


Jazda dalej, wzdłuż Strynevatnet © JPbike


Jest pięknie (2) :) © JPbike


Na takim bocznym asfalciku najlepiej :) © JPbike


Jest pięknie (3) :) © JPbike


Przejazd przez wioskę Hjelle © JPbike


Zaczynamy podjazd dnia, wzdłuż rzeki Hjelledøla © JPbike


Imponujący widok na lodowiec Jostedalsbreen © JPbike


Zarówno ciężki podjazd, jak i widoczki robią wrażenie © JPbike


Jest pięknie (4) :) © JPbike


Spotkanie ze starymi Volvo © JPbike

I tak po wjechaniu na wysokość ponad 730m (oczywiście wspinaczkę zaczynaliśmy niemal od poziomu morza) zarówno ja, jak i Jarek byliśmy już nieźle zmęczeni, zatem zbaczamy z drogi i od razu jest SUPER miejscówka na obozowisko - patrz fotka poniżej :)


Nic, tylko korzystać z uroków wyprawowego życia :) © JPbike


Nasi sąsiedzi :) © JPbike


Stamtąd przyjechaliśmy (by dron) © JPbike


Tamtędy pojedziemy następnego dnia (by dron) © JPbike

TRASA (na stravie)
KLIK do dnia czwartego, KLIK do dnia szóstego