Kaczmarek Electric Dziwiszów

Niedziela, 13 sierpnia 2017 • dodano: 15.08.2017 | Komentarze 7

W końcu cykl Kaczmarek Electric MTB organizujący maratony głównie na terenie Wielkopolski i Lubuskiego odważył się na słuszny krok - w prawdziwych górach. Tym razem w nowej lokalizacji, w Dziwiszowie koło Jeleniej Góry, a właściwie na rozległej górskiej polanie, przy stacji narciarskiej Łysa Góra. Po tamtejszych Górach Kaczawskich, którędy poprowadzili trasę, do tej pory kręciłem terenowo tylko raz, pora to nadrobić :)

Tegoż dnia Unit Martombike Team wystawił liczny skład - mnie, Adriana, Wojtka, Przemysława, Marcina i Tomka, nawet w miasteczku zawodów zjawiło rzucające się w oczy stoisko Martombike, producenta naszych świetnych kolarskich ciuszków. Pogoda w 100% dopisała kolarsko, zarówno pod względem temperatury, nasłonecznienia i chmurek.

Na temat przedwyścigowych opisów trasy różnych autorów, to żaden na mnie nie zrobił wrażenia poza tym że giga ma do pokonania „zaledwie“ 60 km i pokaźne 2300 m podjazdów (mi wyszło jeszcze więcej, o tym w opisie).

Rozgrzewkę odbyłem krótką (5 km) ale wystarczającą. Jako jedyny z teamu startowałem z pierwszego sektora, a tradycyjnie już z jego ogona, zresztą czekanie ze 40 min w czubie jest dla mnie bez sensu. Po ruszeniu od razu solidny i krótki podjazd na ... najwyższy punkt trasy. Jadę swoje, nic nie tracę, ani nic nie zyskuje, zauważam że nie jadę ostatni z jedynki - za mną jest kilkanaście osób. Po wjechaniu na kaczawski teren się zaczęła zabawa MTB. W mojej części stawki szybko się porozciągało i od razu mogłem robić swoje górskie umiejętności, na podjazdach szło przeciętnie, a na tych trudniejszych zjazdach z dodatkiem błotka - póki szerokość ścieżki pozwalała to szybko przebijałem się do przodu. Problemy z trakcją na błotnych odcinkach sprawiały mi tylko nieodpowiednie i starte w połowie Racing Ralphy - w sumie na całym giga zaliczyłem mnóstwo poślizgów i zero gleb, chociaż momenty były.
Aż tak kolorowo na pierwszych km nie było - kilka razy mnie przyblokowywali i zgodnie z moimi przewidywaniami szybko doszli nas ci z dwójki. Po zjechaniu na miły i widokowy szuterek głównie podjazdowy z domieszką starego asfalcika dogania mnie Adrian, pyta „jak tam“, mówię że dopiero się rozkręcam i faktycznie cały ów szeroki odcinek pokonujemy razem, trochę gaworzymy, kilka rywali załatwiamy, po drodze podziwiając widoczki :). Zauważam również że i Wojtek jedzie blisko za nami, to daje mi do myślenia że tegoż dnia nie będzie z mojej strony super wyniku. Na szczycie, będącym rozjazdem mini wcinam pierwszego z czterech żeli, Adrian ku mojemu zdumieniu gna w dół tak, że mi odjeżdża, po chwili wpadamy na superbłotny fragment z koleinami - było tyle tańcowania że ostatecznie tracę kontakt (nie wzrokowy) z kolegą teamowym. Po tym sekcja zjazdowo - asfaltowo (wioska) - podjazdowa i wpadamy na długi, superciężki (max 22%), trawiasty podjazd na arcywidokową Górę Szybowcową (lotnisko). Na moim 1x10 (34/40) z trudem udało się całość podjechać. Podjeżdżając tędy zarówno przede mną widziałem grupkę z Adrianem, jak i za mną z Wojtkiem - obaj w odległości ze 100m ode mnie. Na szczycie bufet, samoloty, widoczki i czas na zjazd - tak się zdekoncentrowałem że nie zauważyłem skrętu w las i w efekcie zjechałem kilkaset metrów wprost po polanie dół ... Oczywiście po zorientowaniu się że jadę nie tędy następuje nawrotka, muszę zrobić wypych i przewyższenia u mnie wzrosły. Okazuje się że nie jestem sam co się tędy gubi - w trakcie wypychu jeszcze dwie osoby robią to samo, poza tym mogłem popatrzeć jak Przemysław podjeżdża w licznej grupce. Gdy do końca wypychu zostało mi ze 50m to Wojtek właśnie wjeżdżał we właściwy skręt. I tak ładne ciężko wypracowane kilka minut straciłem. Po wjechaniu na właściwą ścieżkę wtapiam się w kilkuosobową grupkę i po pokonaniu odcinka przez las oczom ukazał się arcywidokowy zjazd, choć z ciężką nawierzchnią (wykoszone chaszcze z wertepami). Zjechane sprawnie, z jednym momentem bliskim OTB. Kolejny podjazd z fragmentem do wypychu, znów kawałek ciężkiej nawierzchniowo polany i czas na techniczny zjazd (stara rowerowa trasa DH) - zaszalałem co poskutkowało ucieczką z grupki, dogoniłem Wojtka (akurat glebnął na skośnym korzeniu), no i zaliczyłem lekkie „puk“ w drzewo (przez rozsypane kamienie). Na dolnej części zjazdu ponownie paskudne wykoszone chaszcze nie ułatwiały sprawy - zaliczone dwa postoje bo spadł mi łańcuch i znów muszę gonić wspomnianą grupkę z josipem. Skutecznie poszło. Po tym gruppen podjazd dość wąski, leśny i przyjemny z ostrą końcówką prowadzący ponownie na Górę Szybowcową. Wyprzedził mnie wtedy mocny rywal z M4 - M. Zabłocki z VW (po defekcie). Po wjechaniu, na mijance zauważam kilka znanych twarzy z czołówki - czyli giga ponownie będzie wjeżdżało na lotnisko po tej ciężkiej trawie (w sumie czterokrotnie zdobywaliśmy ową górę). Techniczny zjazd z tędy poszedł sprawnie i długo oczekiwany rozjazd mega/giga - z mojej grupki dwóch skręciło na ten cięższy dystansicho, z czego jeden po 2 km ... zawrócił :) I tak nastąpiła jazda po znanych mi już ścieżkach, w większości pomykałem już sam. Zastanawiało mnie tyko gdzie jest Wojtek - wypatrzyłem go za mną po paru km na dłuższym podjeździe na odkrytym terenie. Stopniowo czułem narastające zmęczenie, ubytek powera i mikroskurcze w nogach - brak spożytego przed startem magnezu z B6 zrobiło swoje. W końcu wspomniany trawiasty podjazd - niestety, odcinek z największą stromizną zbutowałem. Na następny ciężki górski maraton zmodyfikuję napęd na lżejsze przełożenia (32/46), zresztą już w Alpach przekonałem się o tym. Kolejne gigowskie kilometry poszły sprawnie, aż w końcu na końcówce zjazdu doszedłem dwie znane mi sylwetki - kolega z Cellfastu i Kasię H.M. Gdy tylko zaczął się ostatni podjazd na lotniskową górę to zaatakował mnie skurcz w prawej nodze, tak silny że musiałem na minutkę stanąć, tracąc przy tym jedną pozycję. Później wyprzedził mnie jeszcze jeden gość, zostałem dogoniony przez josipa, któremu po technicznym zjeździe poinformowałem o moich skurczach i by jechał dalej swoje - tak zrobił. W tamtym momencie pokonywaliśmy przedostatni podjazd, trochę rywalizacyjnie się zrobiło - wyprzedzamy ostatniego z mega, z zaskoczenia i niewiadomo skąd załatwia nas Gosia Zellner, Wojtek widocznie wyciska z siebie ostatnie podkłady sił, a ja będąc już solidnie zmęczony doganiam i wyprzedzam jednego rywala. Jeszcze tylko potwornie śliski i superbłotny płaski fragment i na koniec podjazd z zawijasami po stoku narciarskim, byłem tam gorąco dopingowany przez teamową wiarę i w końcu szczytowy wjazd na metę. Oj, było ciężko, ale dostałem w kość tak jak chciałem :)

54/62 - open giga
7/11 - M4

Strata do zwycięzcy (Przemek Rozwałka) - 1:24:47 godz, do M4 (Tomek Jaworski) - 53:27 min
Poziom na giga u Kaczmarka jest kosmiczny, co przy mojej fizycznej pracy nawet nie zbliżę się do połowy stawki ...
Strata do szerokiego pudła - 13:19 min, grubo, zatem gdybania nie będzie i z radochą otwieram litrowy browar :)

Fotki by DGR Racing Team, Karolina Zając, Foto MTB.

Start. Nie ostatni z pierwszego sektora ruszałem © JPbike


W akcji. Trochę błotka tam było :) © JPbike


Nie ma to jak teamowy doping na końcowych i podjazdowych metrach :) © JPbike


Jest meta. Nie pamiętam czy kiedykolwiek miałem maraton z metą na górce :) © JPbike


Dokumentacja jakby ktoś pytał o ilość błota :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Podgórski rozruch

Sobota, 12 sierpnia 2017 • dodano: 14.08.2017 | Komentarze 3

Po dojechaniu i zakwaterowaniu się w Wojcieszowie zmontowaliśmy ekipę Unitów Martomów na górską rozgrzewkę przed jutrzejszym maratonem. Plan na tytułowe kręcenie - jedziemy bocznym i widokowym asfalcikiem na miejsce startu i mety, do stacji narciarskiej na Łysej Górze.


Na najwyższym punkcie rozgrzewki (690 m). Mój sprawdzony patent na uśmiane twarze działa od lat :) © JPbike


Po drodze między innymi były takie oto widoczki :) © JPbike


Testowaliśmy również różne aero pozycje zjazdowe ... © JPbike

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 5

Piątek, 21 lipca 2017 • dodano: 24.07.2017 | Komentarze 10

Tegoż dnia padł pomysł na zrobienie sporego wysokogórskiego tripu (raczej wyrypy) przez piękną Szwajcarię. Fotorelacja starczy by pokazać to co przeżyliśmy na trasie - było niemal wszystko, łatwe i ciężkie podjazdy, takowe zjazdy, wypych i sprowadzanie, miłe szuterki, troszeczkę asfaciku, piękne szwajcarskie miasteczko, rozległa górska przestrzeń, alpejskie super widoczki - czego chcieć więcej ? :)


Zaczynamy solidny alpejski podjazd © JPbike


Po odbiciu na właściwy szlak trzeba było atakować ze 15%-25% do góry © JPbike


Arcywidoczek :) Tam w oddali popadało, nas też parę kropel dosięgło :) © JPbike


Przy takim nachyleniu nie wszędzie dało się podjeżdżać i był wypych © JPbike


Nie ma to jak taka boska chwila odpoczynku :) © JPbike


No i wjechane na 2694m. Lubię takie chwile :) © JPbike


Pora na zjazd. Stromy i wymagający © JPbike


Stromego zjazdu c.d. plus widoczek :) © JPbike


Mina Drogbasa mówi że zjazd był wymagający © JPbike


Pora na miły szwajcarski szuterek zjazdowy © JPbike


... i taki singielek :) © JPbike


Po zjechaniu było trochę km-ów po takiej rowerówce. Szwajcaria to bardzo bogaty kraj © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Wjeżdżamy do Pontresiny © JPbike


Owe miasteczko nas zszokowało - wszystko czyste i full zadbane © JPbike


Fajnie się tędy kręci :) © JPbike


Szwajcarskie prawie czterotysięczniki © JPbike


Klimatyczny wodospad. Tutaj dopadł nas deszcz i schowaliśmy się na parę minut © JPbike


Fajny singielek podjazdowy © JPbike


Troszkę deszczowej jazdy (chociaż tego nie widać) :) © JPbike


Zaczynamy długi, mozolny i arcywidokowy podjazd © JPbike


Przygoda z bykiem. Trzeba było go przepędzać :) © JPbike


Chwila przerwy :) © JPbike


Alpejski majestat gór :) © JPbike


... :) © JPbike


Wysokogórskie bajorko (ponad 2400m) :) © JPbike


Fotka dnia. Było super warto się męczyć na podjazdach dla takiej chwili :) © JPbike


Taka tam wysokogórska jazda :) © JPbike


Okazało się że nasz ostatni zjazd to szlak pieszy i raczej to był spacer nad przepaścią © JPbike


Nie powiem, idąc z rowerem tędy przeżyliśmy mrożące krew w żyłach momenty © JPbike


Spotkać z rowerem takie wysokogórskie łańcuchy to już COŚ :) © JPbike


Jak tędy przejechać ? © JPbike


Lepiej tędy nie ryzykować, nawet gdy się jest wytrawnym technikiem zjazdowym © JPbike


Po zejściu już tylko luzik asfaltowy zjazd do naszego miesteczka © JPbike

No dobra, sprowadzając na powyższym szlaku pieszym nad przepaścią przez moment zgubiliśmy właściwą ścieżkę i lekko zabłądziliśmy - w efekcie schodząc z rowerem po kamieniach pośliznąłem się i ... puk w twarz :(
Rower cały, tylko kierownicę trzeba było naprostować.


Szlify na twarzy zaliczone © JPbike


Alpejskie szuterki są bardzo wymagające - tylna opona w ciągu kilku dni trochę straciła klocki © JPbike

Na koniec alpejskich super przygód - w sumie pokręciliśmy po górach 292 km i 8796 m w pionie :)
Sobota w Livigno była dniem regeneracyjnym. Na głównym deptaku wiary jak na Krupówkach.
Natomiast w niedzielę czas na powrót do PL - spoczko jazda, 16 godzinna. Udany urlop !

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 4

Czwartek, 20 lipca 2017 • dodano: 21.07.2017 | Komentarze 11

Dzień "lajtowy" na urlopie - nie jesteśmy już młodzieniaszkami by codziennie robić w terenie 100 km i 3000 m podjazdów :)
Padł pomysł na odwiedzenie Bike Parku Mottolino. Zatem najpierw obcykany w poniedziałek asfaltowy podjazd na Passo Eira (2208m) i stamtąd już tylko krótka wspinaczka na górną stację wyciągu i decydujemy że zjedziemy jednym z "łatwiejszych" singli, ponoć większość co korzysta z owego bikeparku to sami zjazdowcy, freerideowcy, itp.


Końcówka podjazdu na Mottolino jest ciężka ale widokowa :) © JPbike


Karnet na 4h korzystania z wyciągu to 100zł, my wjechaliśmy gratis i na własnych siłach :) © JPbike


Punkt startowy Bike Parku Mottolino. Większość co zjeżdżała to sami zjazdowcy, a my gorsi ? :) © JPbike


Ponad 4 km singiel (niebieski) był fajny i troszkę techniczny że udało mi się cyknąć jedyną fotkę © JPbike


Po zjechaniu pora na lans wzdłuż i wszerz Livigno © JPbike


Ładne i zadbane miasteczko, do tego w strefie wolnocłowej :) © JPbike


Lajtu c.d © JPbike


Na koniec obowiązkowa fota przy sławnym napisie :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 3

Środa, 19 lipca 2017 • dodano: 20.07.2017 | Komentarze 10

Tegoż dnia czas zrobić solidny terenowo alpejski górski trip.
Poszukałem fajnego tracka na gpsies.com, zgrałem do licznika i można jechać.
Nie ma co się szczegółowo rozpisywać - fotorelacja wystarczy :)


Nad Lago di Livigno. Pełno tam na dole napisów z kamieni :) © JPbike


Zaczynamy pierwszy solidny podjazd © JPbike


Szuterek spoczko, nachylenie nierzadko przekraczało 15%, na przełożeniu 34/40 dałem radę © JPbike



Końcówka podjazdu jest miła i przyjemna :) © JPbike


Wysoko i arcywidokowo - lubię to :) © JPbike


Kolejna próba dogadania się z alpejską fajną krową :) © JPbike


Po wjechaniu na 2300 m pora na zjazd, na początek bez szaleństw © JPbike


... :) © JPbike


Fotka dnia. Wypasiony singielek zjazdowy. W tle Lago di San Giacomo © JPbike


Singielka zjazdowego c.d. :) © JPbike


Ale tu ładnie :) © JPbike


... (2) :) © JPbike


Ten singielek robi wrażenie i wymaga skupienia :) © JPbike


Pięknie tam. Na dole Lago di Livigno © JPbike


... (3) :) © JPbike


... (4) :) © JPbike


Fajnie tutaj wodospadzik nas opryskał :) © JPbike


Czas na drugi podjazd. Dość ciężki © JPbike


Po trawie też się jechało © JPbike


Widokowa końcówka podjazdu © JPbike


No i druga przełęcz podjechana. My w koszulkach Sudety MTB Challenge :) © JPbike


Rozległa wysokogórska polana (2300 m). To już Szwajcaria :) © JPbike


... (5) :) © JPbike


Czas na drugi długi zjazd © JPbike


Alpejskie singielki © JPbike


... (6) :) © JPbike


Ku mojej uciesze znalazł się taki golonkowy zjazd :) © JPbike


... (7) :) © JPbike


Fajny singielek wzdłuż potoku © JPbike


Singielka c.d. © JPbike


No i Drogbasa dopadła spora bomba ... © JPbike


Lago di San Giacomo © JPbike


Ostatni podjazd (nieplanowany) © JPbike


... (8) :) © JPbike


W oczekiwaniu na kompana walczącego z bombą użyłem samowyzwalacza © JPbike


... (9) :) © JPbike


No i zjechaliśmy. Kolejny udany górski trip za nami :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 2

Wtorek, 18 lipca 2017 • dodano: 19.07.2017 | Komentarze 2

Po super wypasionym wczorajszym tripie czas na coś "luźniejszego" :)
Padł pomysł na zdobycie stacji narciarskiej i mountainbikerowej też - Carosello 3000.

Livigno to dobre miejsce na zgrupowania zawodowych grup kolarskich - wczoraj spotkaliśmy ekipę CCC, pojedyncze sztuki z Bory i Astany, a dziś była okazja zamienić parę zdań z Bartoszem Banachem.


Lajtowa ścieżka rowerowa w Livigno. Drogbas gada z łydkami :) © JPbike


Na początek mamy całkiem miły szuterek podjazdowy © JPbike


Im wyżej tym widoczki ciekawsze © JPbike


Nic, tylko podjeżdżać :) © JPbike


Ale frajda ! © JPbike


Powiem Wam - to cały Drogbas :) © JPbike


Na parę km przed szczytem zrobiło się baardzo stromo © JPbike


Na moją komendę "biegiem do góry bo mam w plecaku piwo" kompan reaguje posłusznie :) © JPbike


Tak, tą ścieżką na dole podjeżdżaliśmy © JPbike


Żeby nie było - tu nachylenie dochodziło do 28% ! © JPbike


JPbike i majestat alpejskich szczytów :) © JPbike


A to kolejny drogbasowy majestat gór :) © JPbike


No i podjechaliśmy. Hmm ... plażowa budka na wysokości 2675 m? :) © JPbike


Fotka dnia. Tam na dole mieszkamy :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Czas na fun - zjazd wyprofilowanym singlem © JPbike


Jazda tędy w dół to fajna sprawa :) © JPbike


... (1) :) © JPbike


... (2) :) © JPbike


... (3) :) © JPbike


Jak zwykle wybieram trudniejsze warianty zjazdu :) © JPbike


Znalazło się nawet i takie rondo :) © JPbike


No i zjechaliśmy. Pora na pizzę i pifko :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Alpejski super konkretny trip :)

Poniedziałek, 17 lipca 2017 • dodano: 18.07.2017 | Komentarze 15

Ano, upragnione urlopowanie z rowerem rozpoczęte :)

Tym razem wybrałem się z Drogbasem do alpejskiego Livigno. Urlopowa decyzja zapadła na przełomie roku, a nocleg załatwiłem w lutym. Dojazd autem poprzedniego dnia z Poznania do Livigno (przez Niemcy, Austrię i Włochy, w sumie prawie 1200 km) zajął nam wraz z postojami 17 godzin - po dojechaniu do kwatery padłem i od razu spać :)

Podczas pierwszego dnia urlopu w Alpach obaj postanowiliśmy że uderzamy w góry z grubej rury - najpierw asfaltowo przez Bormio, na sławną kolarsko przełęcz Passo dello Stelvio (2758 m) i po tym czas na alpejski terenowy full konkretny powrót - zresztą pokażna fotorelacja wystarczy by pokazać jakie świetne przeżycia na trasie mieliśmy :)


Poniedziałkowy poranek w Livigno wita nas bajkową pogodą :) © JPbike


Zaczynamy pierwszy podjazd - Drogbas lubi takie momenty :) © JPbike


Pierwsza przełęcz zdobyta (Passo Eira, 2208 m), pora na krótki zjazd © JPbike


Przez jakiś czas miałem towarzystwo takiej bikerki - zwróćcie uwagę na jej łydki :) © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Druga przełęcz zdobyta i czas na długi zjazd do Bormio © JPbike


Pięknie tam (2) :) © JPbike


Przez klimatyczne włoskie miasteczko ... © JPbike


Po zjechaniu czas na 19 km podjazd na słynne Passo dello Stelvio © JPbike


Ta serpentynka leży na wysokości naszej Śnieżki (1602 m) :) © JPbike


Takich "mrocznych" tuneli jest po drodze kilka. Miły chłodek tam był :) © JPbike


Za czekanie na kompana (formy u niego brak) mam zapewnione browary :) © JPbike


"Galleryjnych" tuneli tutaj jest kilka © JPbike


Dawaj Drogbas, buduj formę ! © JPbike

W trakcie podjeżdżania Jarek spotkał i pogadał z samym dyrektorem sportowym grupy CCC.


Normalnie szok z tymi traktorami (kolekcjonerzy) :) © JPbike


Pięknie to wygląda, oczywiście tędy się wspinaliśmy :) © JPbike


Napisy z tegorocznego Giro i klimatyczna kapliczka © JPbike


Stąd jeszcze 5 km asfaltowej wspinaczki na Stelvio © JPbike


Pora na krótką przerwę przed atakiem szczytowym :) © JPbike


Bez komentarza że aż żałuję że sprzedałem swojego pięknego zielonego malucha ... © JPbike


To już ostatnie kilkaset metrów. Dawaj kompanie, nie ma lipy ! © JPbike


No i podjechane. Kolejna radosna chwila w moim życiorysie :) © JPbike


Kolejne kolarskie marzenie spełnione :) © JPbike


Ale tam arcywidokowo :) Ten podjazd albo zjazd (z drugiej strony przełęczy) pokonamy innym razem :) © JPbike


Dwóch zdrowo szurniętych wariatów gdzieś wysoko w Alpach :) © JPbike


Na przełęczy pełna komercja. Tylko co tam robi pluszowy dzik ? © JPbike


Czas na terenowy powrót do Livigno. Strasznie tu stromy fragment © JPbike


Nasz kolejny rekord wysokości z rowerem pobity :) © JPbike


Jeszcze jedno spojrzenie na Stelvio z góry © JPbike


Się zaczęła frajda Alpy Pure MTB © JPbike


Alpejskie singielki (1) © JPbike


Alpejskie singielki (2) © JPbike


Asfaltowa chwilunia w Szwajcarii. Tegoroczne Giro też tędy jechało © JPbike


Alpejskie singielki (3) © JPbike


Z tankowaniem pustych bidonów nie mieliśmy problemo :) © JPbike


Alpejskie singielki (4) © JPbike


Kolejna przełęcz zdobyta (wypych przy 22% był) © JPbike


Alpejskie singielki (5) © JPbike


Na rowerze jeżdżę przez cały rok, zatem tu nie miałem problemów :) © JPbike


Ojej, ale majestat gór © JPbike


Alpejskie singielki (6) © JPbike


Jak się kocha MTB to pomykanie tędy jest czystą przyjemnością :) © JPbike


Te wypasione do MTB singielki zjazdowe wymagają 100% skupienia by nie spaść w przepaść ... © JPbike

No i ... Jarek na wąskim fragmencie z luźnymi kamieniami popełnił błąd z podpórką i zsunął się w dół ...


Uff, po stoczeniu w dół rower cały, kompan żyje, takie wypadki są wpisane w taki sport © JPbike


Klimatyczny potok. Jarek tutaj mógł przemyć rany © JPbike


Na ostatnich km pogoda się troszkę popsuła i zaczęło padać © JPbike


Deszczowy przejazd przez zaporę przy Lago di Cancano © JPbike


Ostatni podjazd. Natrafiliśmy na trasę pewnego maratonu © JPbike


Wiadomo - pogoda w górach zmienna jest © JPbike


Ani szczypiące rany, ani tutejsze ponad 20% nie zepsuły nam humoru :) © JPbike


Ojej, straszna tu przepaść © JPbike


Alpejskie singielki (7) © JPbike


Próbujemy znaleźć wspólny język z tą alpejską krową :) © JPbike


Ostatnia i nie wiem już która przełęcz zdobyta © JPbike


Po zjechaniu myk przez taką dolinkę © JPbike


Na koniec super tripu mamy taki ze 3 km singiel wprost do Livigno © JPbike


Dojechaliśmy do celu. Tegoż dnia byliśmy na rowerach od 9:30 do 21:00 ! © JPbike

Pokaż trasę GPS

Karkonoskie podgórki

Wtorek, 27 września 2016 • dodano: 27.09.2016 | Komentarze 6

Kolejny piękny, nie tylko pogodowo dzień w Karkonoszach.
Przed południem "regeneracyjny" basen, poza pływaniem były zjeżdżalnie, ziołowe bąbelki, solanki, spirala i sztuczna fala :)
Na rower o 12:30 - w planie przyjemnościowe kręcenie na mtb po górkach.
Nie ma co się rozpisywać szczegółowo - resztę opowiedzą poniższe foteczki :)


Na szczyt Księżej Góry prowadzi fajna i spiralna droga wokół góry © JPbike


Rezydencja z 1897 na Księżej Górze (628 m) © JPbike


Jesień w górnej części Karpacza - mieszkałbym tam :) © JPbike


Zapuściłem się w górski teren - mój żywioł :) © JPbike


Nie brakowało miłych i widokowych asfalcików © JPbike


Tegoż dnia właściwie pomykałem po przeróżnej maści ścieżkach © JPbike


Klimatyczny kościółek w Jagniątkowie © JPbike


Urok jazdy po dzikich ścieżkach - była dzika przeprawa przez potok :) © JPbike


Techniczną ucztę zostawiłem na koniec traski (zjazd czerwonym do Karpacza) :) © JPbike


Jeszcze jedna górska technikalia, piwo w kwaterze czeka ! © JPbike

Pokaż trasę GPS

Szosowo wokół wschodnich Karkonoszy

Poniedziałek, 26 września 2016 • dodano: 26.09.2016 | Komentarze 5

Zaległy urlop, który postanowiłem spędzić w górach :)
Tak, w Karkonosze zabrałem swoje dwa rowery - mtb i szoskę.

Tegoż dnia panowała piękna jesienna pogoda - słonecznie i 15°C. Postanowiłem na swojej szosce zadebiutować w górskim kręceniu. Traskę obczaiłem na gpsies.com i zgrałem do licznika. Start przed 10. Na początek podjazd do Karpacza Górnego i zjazd do Borowic. Już na pierwszym zjeździe z łukami nie czuję się pewnie, bo nie wiem jaka jest granica przyczepności na wąskich oponkach (czasy zjazdów na stravie słabiutkie miałem - wolę MTB :)). Po dotarciu do Borowic czas na podjazd Drogą Sudecką i dalej na sławną Przełęcz Karkonoską - odżyły wspomnienia z wyprawy do Rzymu (pozdro dla Drogbasa) :)


Ach, te motywujące napisy na podjeździe na Przełęcz Karkonoską :) © JPbike


Całość podjechana, najlżejsze przełożenie 34/32 ledwo mi starczyło © JPbike

No, na stravie zobaczyłem że 4 km konkret podjazd pokonałem 7 min gorzej od ... Kwiatkowskiego :)


Oj, będzie dłuuugi zjazd. Bezrękawnik i długie rękawiczki przydały się, bo zimno było w dół © JPbike


Łaba w Spindleruv Mlyn © JPbike


Fajnie i klimatycznie się tędy mknie lekko w dół © JPbike

Po dojechaniu do czeskiego Lanov i podążając dalej po śladzie gps ... trafiam na teren, a mówili że to szosowa pętla. No to olewam gps, sprawdzam navi w smartfonie i wracam na główną drogę. Na pewnym rondzie skręcam nie tędy ... W efekcie pokręciłem sobie miłą boczną szosą przez dwie klimatyczne czeskie wioski i po paru km zorientowałem się że jadę wprost na południe i nawrotka ... :)


Uroczy widoczek z trasy. W tle Cerna Hora (1299 m) © JPbike


Takich wagoników wiozących górskie urobiska (?) jeszcze nie widziałem © JPbike


Przejazd przez Horni Marsov, lekko tu pod górkę © JPbike


Początek konkret podjazdu na Okraj (od czeskiej strony) © JPbike


Końcówka podjazdu (980 m). Robi się złota jesień w górach :) © JPbike

Zjazd z Okraju w stronę Kowar przebiegł spoko - wspomnę tylko że czas zjazdu na stravie tragiczny ...


To był fajny górski szosowy trip, ale i tak MTB jest lepsze dla mnie :) © JPbike

I tak o 16 dojechałem do noclegowni bez większego zmęczenia, 4 batoniki i 2 bidony z izo starczyły mi :)

Pokaż trasę GPS

Rowerem przez Karkonosze, Szklarska Poręba - Karpacz

Niedziela, 25 września 2016 • dodano: 25.09.2016 | Komentarze 9

Planując starty w sezonie 2016 jakoś tak wyszło że nie udało mi się zapisać na wrześniowy Uphill na Śnieżkę organizowany przez Rotary Club, zamiast tego bez wahania skusiłem się na ich kolejną imprezę rowerową „Rowerem przez Karkonosze“ z trasą ze startem w Szklarskiej Porębie a metą w Karpaczu (50 km).

Z logistyką, by dojechać w rześki poranek na miejsce startu z noclegowni w Karpaczu nie miałem najmniejszego problemu - towarzyszyli mi rodzice :)

Rejestracja, przy dolnej stacji wyciągu na Szrenicę przebiegła sprawnie i szybko, wskok w teamowe portki, krótka rozgrzewka (czuję że nóżki mam wypoczęte i głodne podjazdów) i w oczekiwaniu na odpalenie niespełna 140 osobowej stawki znalazłem jeszcze czas na cappuccino :)

W sektorze i na pełnym luzie ustawiam się w drugim rzędzie. Rozpoznaję ledwo kilka znanych twarzy, no to myślę sobie że będzie szansa na wynik w górach :) No i o 10 start. Od razu nogi podają, co mnie trochę dziwi (w tygodniu zrobiłem tylko jeden tlenik). Dość szybko, na pierwszym podjeździe przede mną formuje się kilkuosobowa czołowa grupka, a za mną jedzie dwóch i spora przestrzeń :) Na pierwszym zjeździe z dużą ilością ostrych kamieni mijam pierwszego defekciarza, kolejnego parę km dalej (obaj problemy z ogumieniem). I tak dalej zasuwam zarówno pod górę, jak i w dół po przyjemnych karkonoskich szuterkach wraz z dwoma gośćmi - po jakimś czasie, na długim podjeździe obaj nie wytrzymują mojego tempa i jadę dalej sam. Zaczął się kolejny i długi podjazd w stronę Petrowki (na 1044m) - jedzie mi się tedy bardzo dobrze, z tą różnicą że dogania mnie znana kobieca twarz (Aleksandra Podgórska) i jeden kolega z którym chwilę gadam (na temat niezłego tempa Oli, miejsca w stawce open i długości trasy). Pora na najdłuższy zjazd, szeroki i dość wymagający przez ilość kamieni i wysokich na 10 cm progów odwadniających - dla mnie spoko, wyprzedzam wspomnianego kolegę, a na dole przybliżam się do Oli. Po tym trochę półpłaskich szutrów i kolejne uphilowanie - kolega i Ola widocznie mają lepsze możliwości podjazdowe ode mnie i powolutku, na znanej Drodze na Dwa Mosty mi uciekają. Podjeżdżając tędy zaczynam kontrolować sytuację - za mną i ze sporej odległości dostrzegam jednego rywala, no to spoko, bo wiem że od startu jadę w top 10 open. Po szybkim zjechaniu wpadam na doskonale mi znane z tutejszych maratonów odcinki - całość przejeżdżam szybko i sprawnie, po drodze mijam wesołą i głośno kibicującą mi grupę emerytów :) Po (ponownym) wjechaniu na Drogę Sudecką to został do pokonania jeszcze jeden ciężki i o zgrozo asfaltowy podjazd w stronę górnych partii sławnej Drogi Chomontowej - pokonany sprawnie i z bezpieczną przewagą nad rywalem. Na Chomontowej jeszcze kawałek podjazdu i stamtąd już tylko zjazd tejże drogą w stronę mety, w Karpaczu Górnym, przy DW Stokrotka. Gdy tylko przekroczyłem kreskę to po pierwsze - zdziwił mnie czas przejazdu (poniżej 2:30h, a myślałem że będą okolice 3h), po drugie - dowiaduję się z szokiem że jestem TRZECI OPEN wśród facetów, o wygranej w kategorii ponad czterdziestolatków nie wspominając :)

4/134 - open (sami faceci - 3/127)
1/48 - M40

Strata do zwycięzcy open (Filip Helta) - 22:05 min
Trasa była przyjemna, głównie kondycyjna i bez technicznych fajerwerków rodem z Golonki :)


Start oczywiście mam z czuba © JPbike


Właśnie i radośnie mijam metę :) © JPbike


Historyczna chwila w moim życiorysie - TRZECI OPEN ! © JPbike


To też trzeba pokazać - druga w sezonie wygrana w kategorii :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Na koniec przyznaję że znając siebie - po prostu miałem dobry dzień na solidne ściganie :)