"Lajtowa" rozgrzewka przed etapówką MTB

Wtorek, 4 sierpnia 2020 • dodano: 05.08.2020 | Komentarze 3

Wakacyjny wyjazd w góry do Falsztyna, połączony ze startem w etapówce - Ochotnica MTB 4 Towers.
Jak zwykle ostro zaczynam - po pobudce i solidnym śniadaniu ruszyłem na „rozgrzewkę“, na najwyższy szczyt Gorców - Turbacz (1310m).
Na trasie było wszystko do relaksu i MTB-owania - miła rowerówka wokół Jeziora Czorsztyńskiego i wzdłuż Dunajca, długi podjazd na szczyt z dodatkiem twardego podłoża, kolein poopadowych, wypychu, kamieni i korzeni, postój przy schronisku, zarówno te szybkie, jak i wymagające techniki zjazdy, no i widoczki dzięki którym chce się żyć i kręcić po górach :)
Pogoda dopisała, idealna kolarsko temperaturka panowała, jedynie nad górami, szczególnie Tatrami wisiało za dużo chmur.


Falsztyn z widokiem na Gorce. Ładnie tam :) © JPbike


Widoczek na Pieniny © JPbike


Zjazd zielonym do Frydmana, trochę tu błotka © JPbike


Na trasie Velo Dunajec wokół Czorsztyńskiego © JPbike


Tu Białka wpada do Jeziora Czorsztyńskiego © JPbike


Ta rowerówka wzdłuż Dunajca - super sprawa :) © JPbike


Pora na długą wspinaczkę od Łopusznej. Swojskie klimaty © JPbike


Widoczek na Tatry, tylko ta masa chmur ... © JPbike


Odpowiedni napój w odpowiednim miejscu :) © JPbike


Schronisko na Turbaczu im. Władysława Orkana © JPbike


Na Hali Długiej pod Turbaczem. Ta mgła dawała fajne uczucie chłodka :) © JPbike


Mgliste klimaty w wysokich partiach © JPbike

W planach miałem więcej terenowego kręcenia, ale ... siły na etapówkę muszą być.
Więc po dotarciu na Przełęcz Knurowską zjechałem krętym asfaltem w dół i myk do noclegowni.


Znów nad Czorsztyńskim. Pogoda się psuje, godzinę po dotarciu do bazy zaczeło padać © JPbike

Pokaż trasę GPS

Rozjazd z zacną ekipą

Niedziela, 5 lipca 2020 • dodano: 07.07.2020 | Komentarze 6

Jak w trakcie wyścigowego weekendu ekipa górskich ścigantów przebywa w jednym miejscu to następnego dnia musi być rozjazd, najlepiej z dodatkiem integracji.
Zatem zbiórka o 10, było nas kilkunastu sztuk - wiek nie ma znaczenia, liczą się chęci i pasja pure MTB :)
Udaliśmy się na nowo powstałe single do MTB - Single Track Szklarska.
Po jakimś czasie ekipa się skurczyła - młodzież pognała, a ci starsi pasjonaci MTB (w tym ja) kręcili swoje, przy tym świetnie się bawiąc. Po kolejnym czasie ja wraz z dwoma fajnymi kolegami udałem się poza wspomniane ścieżki by zażyć prawdziwego MTB. To był super rozjazd :)


Kręcimy. Humory dopisują :) © JPbike


Widać jakie świetne są te single :) © JPbike


Ruiny dawnego zakładu przeróbki kamienia © JPbike


Wysoko w Górach Izerskich też jest pięknie © JPbike


Świetne kładki, można powiedzieć że to rowerowy raj :) © JPbike


Tu jest co robić i zarazem bawić się na MTB znakomicie © JPbike


Gruppen fotka musi być :) © JPbike


Przerwa na Wysokim Kamieniu (1058m) © JPbike


Odwiedziliśmy w Piechowicach tablicę pamiątkową o Marku Galińskim © JPbike


Nie brakło drobnego błądzenia bo skończyła się ścieżka © JPbike


Ostatnie km-y pokonywaliśmy z uczestnikami Szosowego Klasyka © JPbike

Pokaż trasę GPS Pokaż trasę GPS

Rozgrzewka przedstartowa

Sobota, 4 lipca 2020 • dodano: 07.07.2020 | Komentarze 0

W dół z kwatery, przez miasto i podjazd do Ski Arena Szrenica.

Pokaż trasę GPS

Po wyścigu do kwatery

Sobota, 4 lipca 2020 • dodano: 07.07.2020 | Komentarze 0

Najpierw w dół i następnie pod górę i ... zimne piwko :)

Pokaż trasę GPS

Ultra Giga Bike Maraton Szklarska Poręba

Sobota, 4 lipca 2020 • dodano: 07.07.2020 | Komentarze 7

W końcu ruszył sezon wyścigów MTB, dla mnie trzynasty z rzędu.
Tak się złożyło że na inaugurację padło od razu solidne wyzwanie - do pokonania 100 km i 3km w pionie poprowadzone po stokach Karkonoszy. Do Szklarskiej Poręby zajechałem na weekend i wraz z ekipą ulokowaliśmy się w wysoko położonym apartamencie.

Koronawirus spowodował że trochę się pozmieniało w organizacji - start giga mieliśmy już o 9 rano, całe miasteczko zawodów rozlokowali na sporej przestrzeni, start i meta w innym miejscu, do sektorów wpuszczali max 150 osób i tylko w maseczkach (lub kominach).

Nazajutrz wita nas piękna, słoneczna pogoda i z idealną do ścigania temperaturą. Po średnim wyspaniu się i zjedzeniu michy makaronu zrobiłem spokojną rozgrzewkę po porannych ulicach tegoż górskiego miasta. Przed startem fajnie było spotkać paru znajomych, w tym Bartka Miklera i Basię Borowiecką. No i wypatrzyłem mnóstwo znanych nazwisk z czołówki polskiego MTB - czyli dla mnie będzie ciężko o wynik. Tegoroczna trasa jest mocno zmieniona w porównaniu do zeszłorocznej, ale i tak konkretna i będzie co robić :)

No i 96 osobowa stawka królewskiego dystansu ruszyła. Ja oczywiście z ogona startowałem. Od razu podjazd, zjazd i powoli przebijam się w stronę swojego miejsca w stawce. Jadąc dalej paru znanych mi twarzy pomyka przede i za mną. Dość szybko pojawiają się single i techniczne zjazdy - na jednym z pierwszych nie wiedzieć czemu Damian z VW wyprzedzając mnie, powoduje że zaliczam glebkę na bok (patrz foto poniżej) - szlify na nodze zaliczone, no i przerzutka się rozregulowała - przez to zostałem pozbawiony młynka 50z i przez całą resztę trasy najcięższe podjazdy z nachyleniem dochodzącym do 20% przyszło mi pokonywać na przełożeniu 32/42. Jakby co - Damiana później wyprzedziłem i kolega zaliczył DNF. Kręcąc dalej trasa mnie zaskakuje niezłym poziomem trudności, np. przejazd po zboczu wzdłuż Kamiennej i usianym pokaźnymi kamieniami, po tym ostra i długa sztajfa podjazdowa, do tego co jakiś czas wyłaniają się super widoki na karkonoskie szczyty. Na mijanych bufetach obsługa jest profesjonalna - nie ma samoobsługi i sprawnie nam podają to co trzeba - mają nawet dobre wafelki z kremem o smaku krówki :)
Jadąc dalej, stawka giga nadal nie jest porozciągana, zarówno na odcinkach wymagających raz siły, raz techniki, raz ..., co jakiś czas ktoś się tasuje, ktoś przyspiesza, ktoś zwalnia. No i wpadamy na atrakcję MTB, czyli na fajne single (Pasmo Rowerowe Olbrzymy) - w większości mieliśmy tędy pod górę. O ile nachylenie nie powala, to ilość zakrętasów, hopek, kamiennych przeszkód (niektóre mocno podnosiły poziom adrenaliny) powodowała że nie było łatwo i szybko tędy jechać - królowały siła i technika. Mi udało się tędy dość sprawnie przejechać (trzy podpórki na kamiennych uskokach zaliczone), a na ostatnim odcinku zwanym Doplerem zrobiło się tłoczno i utworzyła się spora grupa. Po wjechaniu na najdłuższy, szeroki i szutrowy podjazd ponownie się zaczęła selekcja i doszło nas kilka osób z czołówki mega (różnica prędkości mała, cieszy mnie to), a my zaczęliśmy wyprzedzać tych z najkrótszego dystansu (fun). W 100% jechałem tędy swoje i ku uciesze - sprawnie cisnąłem do góry, przy tym zyskując parę miejsc. Po tym techniczny zjazd, trochę szutrów i niezły podjazd tuż przed wjazdem na drugą rundę giga - tam porządnie zaatakowałem, łykając kilka rywali naraz - jak się później okazało znalazłem się właśnie w swoim miejscu, które z trudem dowiozłem do mety.
No i ponownie przyszło jechać ze 50 km po śladach, jak i zaczęło się wyprzedzanie tych z classica. Jechałem tędy już sam, od czasu do czasu tasując się z trzema rywalami, z czego jeden to weteran Jan Zozuliński (ostatecznie na mecie był 3 min za mną). Poziom zmęczenia, szczególnie na takiej ciężkiej trasie zaczął narastać, ale jako stary ze mnie maratonowy wyjadacz wiedziałem co robić by wpaść na metę z satysfakcją :). Ponownie pokonywane kręte single (Dopler, Zmora, itp) tym razem szły już ciężej, zmęczenie i dekoncentracja spowodowały że „aż“ dwukrotnie zaliczyłem tam glebki na kamiennych fragmentach (bez strat sprzętowo - cielesnych). W końcu jeszcze długi podjazd, tabliczka „5 km do mety“ i już bez przygód, bez większego bólu różnych części ciała, bez większego kryzysu i z radochą docieram do mety po 6h i 52min spędzonych na takim wymagającym kondycji i techniki ultra maratonie :)

32/60 - open giga
6/15 - M4

Z 96 osób startujących na giga, aż 35 nie ukończyło - musiało być ultra ciężko :)
Wynik oczywiście mnie miło zaskoczył, a wydawało mi się że słabo jechałem :)
Strata do zwycięzcy (Karol Rożek) - 1h 49min. Do M4 (Bartosz Huzarski) - 45min



Nieładnie tak mnie spychać na bok ... © JPbike


W akcji. Techniczne trasy są w sam raz dla mnie :) © JPbike


Ot, cały urok MTB na podkarkonoskich ścieżkach © JPbike


Tuż przed metą. Nawet nie wyglądam na zajechanego :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Kaczawska super-górska wycieczka po numerek :)

Niedziela, 28 czerwca 2020 • dodano: 29.06.2020 | Komentarze 7

Spontanicznie wpadłem na pomysł by skoczyć do Szklarskiej Poręby po grabkowy numerek startowy na zbliżający się Ultra Giga Bike Maraton. Początkowo był plan by dojechać do Jeleniej Góry pociągiem i stamtąd rowerem 300 km do domu. Zdecydowałem na opcję bardziej komfortową czasowo - dojazd autem do Złotoryi (200 km od domu) i robię szosówką górską rundę po fajnych widokowo kaczawskich asfalcikach z zahaczeniem o Szklarską Porębę.
Ciężko było mi wcześnie wstać i jeszcze trzeba było uszykować sprzęt i żarcie. Udało się ruszyć szosówką dopiero o 12:18, przy niemal upalnej pogodzie (30°C). Trasę uszykowałem dzień wcześniej i ślad wgrałem do licznika. No i od razu zaczęła się non stop jazda raz do góry, raz w dół, co chwila widoki na góry i pełno zieleni, czyli tak jak lubię najbardziej :)


Na takich bocznych asfaltach to tylko pomykać. W tle dawny wulkan - Ostrzyca (501m) © JPbike


Przy zamku we Wleniu, mnie tu jeszcze nie było :) © JPbike


Póki kręcę sam to pozwiedzam zamek we Wleniu dronem :) © JPbike


Kaczawskie wioski mają swój klimat © JPbike


Pierwsza w życiu wizyta na zaporze w Pilchowicach © JPbike


Zapora Pilchowice © JPbike


Ogrom wodnej konstrukcji jest taki wielki że musiałem daleko odlecieć dronem :) © JPbike

W trakcie pokonywania odcinka od zapory w kierunku Szklarskiej Poręby przekonuję się że czasu do zamknięcia biura zawodów mam coraz mniej i muszę się sprężać, cisnąć, do tego słońce schowało się i szybko zbliżała się wprost na mnie deszczowo-burzowa chmura, która dopadła mnie jak dotarłem do Piechowic. Jak na zatwardziałego gigowca - nie ma lipy, kręcę mocno dalej i oczywiście szybko cały moknę. Nie powiem jak zrobiło mi się przyjemnie i orzeźwiająco, a zwłaszcza po takim upale :)


Ale leje, leje, muszę cisnąć dalej by zdążyć... © JPbike

Ulewa trwała z jedną przerwą co najwyżej 20 minut. Na głównej i ruchliwej szosie wzdłuż Kamiennej cisnę pod górę ile fabryka daje - ostatecznie do biura docieram spóźniony o 9 minut, całe szczęście że ekipa powoli się pakuje i natrafiam na samego Macieja Grabka (organizator) - pozwala mi odebrać numerek startowy - UFFF, udało się, można odsapnąć i spokojnie wracać :)


W Szklarskiej Porębie, przy hotelu Bormit © JPbike


Klimaty z widoczkiem na Karkonosze © JPbike

Wypogodziło się na dobre i całą resztę trasy pokonywałem w fantastycznych warunkach :)
W Piechowicach zaliczam jedyny na trasie pit-stop przy sklepiku na uzupełnienie spalonych kalorii.


Ultra krótka wizytacja na jeleniogórskim Rynku © JPbike


Ten czerwony tramwaj od dawna kojarzę z tutejszym miejscem :) © JPbike


W końcu udało mi się zdobyć turystycznie Górę Szybowcową (561m). Fajny parokilometrowy podjazd :) © JPbike


Super widoczek z Góry Szybowcowej na Jelenią Górę i Karkonosze © JPbike


Jest pięknie :) © JPbike


Widoczek na Góry Kaczawskie z Kapelli © JPbike


Ostatnie 40 km to czysta przyjemność po bocznych asfaltach © JPbike

I tak do zaparkowanego auta dokręciłem o ... 21:15, a przede mną jeszcze niespełna 3h jazdy do domu.
Całodniowy górski trip wyszedł dla mnie SUPER - po prostu korzystam z aktywnego życia najlepiej jak umiem :)

Pokaż trasę GPS

Rozjazdowa szoska

Środa, 10 czerwca 2020 • dodano: 15.06.2020 | Komentarze 6

- po zdobyciu Babiej Góry i wyrypie MTB po Pasmie Policy czas na coś "luźniejszego"
- wyznaczyłem szosową trasę na pograniczu Beskidu Żywieckiego i Makowskiego
- start o 11:57, w górach pochmurna aura i średnio 18°C
- na początek rozgrzewka podjazdowa na Przełęcz Krowiarki (986m)
- po tym zjazd do Zubrzycy Górnej i podjazd na Przełęcz Zubrzycką (877m)
- następnie długi zjazd do Bystrej, na początkowym fragmencie rozpęd do 78 km/h
- pomykanie lekko w dół ruchliwą krajówką nr 28 - wątpliwa przyjemność
- w Suchej Beskidzkiej skręt do Stryszawy i czas na kolejny podjazd
- trollking polecił mi abym zawitał do pobliskiej Siwcówki - tak zrobiłem
- wspinaczka na Przełęcz Przysłop (661m) - końcówka z porządnym nachyleniem
- zjazd do Zawoi z paroma fajnymi serpentynami
- po zjechaniu podjazdowy dojazd do noclegowni + zakup 2 browarów


Klimatyczna kapliczka między Sidziną a Bystrą © JPbike


Widoczkowy podjazd w Siwcówce - sielankowej wioseczce © JPbike


Centrum Siwcówki. po lewej Klasztor Sióstr Zmartwychwstanek, po prawej Izba Pamięci kard. Wyszyńskiego © JPbike


Fajny i kręty zjazd z Przysłopu do Zawoi © JPbike

Pokaż trasę GPS

Mglista wyrypa MTB po Paśmie Policy

Wtorek, 9 czerwca 2020 • dodano: 12.06.2020 | Komentarze 6

- tegoż dnia mojego pobytu w Zawoi czas na gwoźdź programu
- czyli realizuję tytułowy wypad na dość wysokie pasmo górskie
- start o 9:48, pogoda niestety powyżej 950m mglista i mniej niż 15°C
- warunki w górnych partiach - błoto, kamienie, korzenie, kałuże
- ilość spotkanych turystów - kilka sztuk, rowerzystów - jedna bikerka
- widoczków przez mgłę niestety nie miałem - wrócę tam !
- dla mnie to był udany wypad MTB, bo lubię jak jest ciężko
- resztę opowiedzą poniższe foteczki :)


Podjeżdżanie rozpocząłem trasą Babia Góra Trails © JPbike


Na szczycie Mosornego Gronia (1047m). A tam ani żywej duszy... © JPbike


Zaczynamy zabawę (czyt. wyrypę MTB) w wysokich partiach :) © JPbike


Hmm... Chyba ktoś tu zostawił sztywny widelec do 50-calowego koła © JPbike


Ale wymyślili strome podejście żółtym na Cyl Hali Śmietanowej (1298m) © JPbike


Na czerwonym szlaku po grzbiecie. Sporo tu śladów opon MTB © JPbike


Klimat na Policy (1369m). Tam na chwilę się wypogodziło © JPbike


Na Hali Krupowej (1170m) mgła taka że dronem nie polatam :( © JPbike


Mgliste klimaty podczas kamienistego zjazdu © JPbike


Na tej skalnej i mokrej nawierzchni ślisko było, technika MTB się przydała © JPbike


Takie wodne przeprawy to dla mnie frajda :) © JPbike


Ależ pięknie i zielono tam jest (widoczek z drona) © JPbike


Wyrypa dała mi w kość, więc powrót przebiegł asfaltem przez Przełęcz Krowiarki (986m) © JPbike


Pokaż trasę GPS

Babia Góra Trails

Niedziela, 7 czerwca 2020 • dodano: 07.06.2020 | Komentarze 11

Trochę niespodziewanie w pracy dali mi tygodniowe wolne. No to szybka decyzja - jadę w góry. Tym razem skusiłem się na wypad do odległej o 500 km od domu Zawoi u stóp Babiej Góry, ponoć jeszcze tam nie byłem.
W trakcie dojazdu autem raz trochę padało, raz dopadła mnie ulewa, raz temp. skoczyła do 28°C, do tego niespodziewanie mijałem trenującą na góralu Olę Dawidowicz i jeszcze do tego zszokowała mnie nastolatka w zwykłych ciuszkach - na marketowym rowerku podjeżdżała dość długą ścianę ze 12% :)
Po dotarciu do noclegowni i posileniu się ze 50 cm pizzą ruszyłem po 17 na tamtejsze ścieżki stworzone do MTB - Babia Góra Trails. Resztę powiedzą poniższe fotki :)


Zaczynamy zabawę MTB. Niezłe nazwy odcinków wymyślili © JPbike


Podjeżdżamy. Fajnie to wszystko wyprofilowali © JPbike


JPbike nareszcie w swoim żywiole :) © JPbike


Pełno tu nazw odcinków i poszczególnych sekcji © JPbike


Tak to wygląda od góry. Nie było łatwo znaleźć otwartą przestrzeń dla drona © JPbike


Na 900 m wysokości. Pora na zjazd :) © JPbike


Na takich singlach zjazdowych widocznie za szybki, za wściekły jestem :) © JPbike


Odcinek "Diablak" to istne hardcore z dropami, kamieniami i korzeniami © JPbike


Zabytkowa atrakcja. Stary młyn wodny w Zawoi © JPbike


Widoczek ze stoku Mosornego Gronia na północne stoki Babiej Góry. Ten mały na dole to ja :) © JPbike


Na koniec szybki zjazd odcinkiem "Wilcza Łapa" © JPbike

Generalnie - było bardzo fajnie, tamtejsze ścieżki świetnie zrobione, chociaż dla mnie ... za krótkie :)

Pokaż trasę GPS

Sześciogodzinne i trochę górskie szosowanie

Sobota, 2 maja 2020 • dodano: 04.05.2020 | Komentarze 11

By tegorocznej majówki z rowerem nie spisać na straty to spontanicznie i po kolejnym sprawdzeniu prognoz pogody o 7:20 wyruszyłem autem z szosówką na dachu do Złotego Stoku by pokonać zaplanowaną już od jakiegoś czasu górską szosową trasę "Dookoła Ziemi Kłodzkiej".

Start o 11:06 (12°C), na miejscu świeciło słońce, wiało z zachodu i od czasu do czasu straszyło chmurami deszczowymi. Decyduję się jechać w krótkich spodenkach, a to z racji tego że lubię grzać łydy na długich podjazdach :)


Widok na północ, stąd tam półpłasko, a ja pomykam pod wiatr © JPbike


Fajnie tak popatrzeć na górki, zwłaszcza Wielkopolaninowi :) © JPbike


Most Gotycki w Kłodzku © JPbike


Zacny ten wiadukt kolejowy w Ratnie Dolnym © JPbike


Bazylika w Wambierzycach © JPbike


Dość duże ruiny zamku w Ratnie Dolnym © JPbike


Długi podjazd na Drodze Stu Zakrętów w Górach Stołowych © JPbike


W Parku Narodowym Gór Stołowych. W tle Szczeliniec Wielki (919 m) © JPbike


W Karłowie (najwyższy punkt trasy) dopadł mnie deszcz, schroniłem się tu © JPbike

Będąc w powyższym miejscu deszcz okazał się solidny, temperatura spadła do 5°C, a ja w krótkich spodenkach, powoli robiło mi się zimno, no tak - trzeba było zabrać nogawki, wiatrówkę i dodatkową parę skarpetek (zostały w aucie, znowu górą te prawa Murphy'ego). A właścicielka z drewnianej posesji obok widząc mnie chciała mi dać żółtą pelerynkę przeciwdeszczową o mało rowerowym kroju (luźnym), wziąłem ją, ale na wszelki wypadek. I tak przeczekałem jakieś 30 minut, przy tym podjąłem decyzję o zmianie trasy, ponoć nawigacja w liczniku zaczęła pokazywać że początkowo zaplanowaną ponad 170 km rundę z konkretnym przewyższeniem będę pokonywał do 21 lub 22-tej :)
W końcu deszcz ustał, ruszyłem na długi i kręty zjazd do Kudowy Zdrój po mokrym asfalcie z dziurami. Oj to była masakra, strasznie zzzzziębłem, ale przeżyłem to. Tyłek i stopy miałem całe mokre. W tymże ładnym uzdrowisku wypogodziło się i był pit stop na kawę i gorzką czekoladę.


Z jakością tutejszych bocznych asfacików różnie bywało © JPbike


Kolejowe takie tam. Tunel w Kulinie © JPbike


Rynek w Lądku Zdrój. Pusto tam © JPbike

Wypada wspomnieć że z wiadomego względu w znanych mieścinach które mijałem (m.in. Kudowa Zdrój, Duszniki Zdrój, Polanica Zdrój, Lądek Zdrój) ludzi było bardzo mało, wręcz pojedyncze sztuki, za to wszystkie parkingi w Górach Stołowych przy Drodze Stu Zakrętów były szczelnie wypełnione. Natomiast pro-szosonów (w tym jedną kobietę) spotkałem na całej trasie mniej niż 5 sztuk.


Na Przełęczy Jaworowej (705 m). Cel na następny wypad w góry już mam :) © JPbike

Mimo (nieznacznego) skrócenia zaplanowanej trasy wyszedł spontaniczny, udany i trochę górski trip z dodatkiem rzeźbienia łydek. Do tego całość pokonałem bez kryzysu, wystarczyły mi: jedna porcja makaronu z tuńczykiem i szczypiorkiem (drugie śniadanie), oraz dwa izotoniki, kawa, batonik i czekolada zakupione po drodze. Po prostu lata doświadczeń i kręcenie na rowerze z pasją robią swoje.
Do Poznania wróciłem krótko po 22-tej, w domu zapytano mnie czy jestem zmęczony, ależ skąd :)
 
Pokaż trasę GPS