Urlop w Alpach - dzień 2

Wtorek, 18 lipca 2017 • dodano: 19.07.2017 | Komentarze 2

Po super wypasionym wczorajszym tripie czas na coś "luźniejszego" :)
Padł pomysł na zdobycie stacji narciarskiej i mountainbikerowej też - Carosello 3000.

Livigno to dobre miejsce na zgrupowania zawodowych grup kolarskich - wczoraj spotkaliśmy ekipę CCC, pojedyncze sztuki z Bory i Astany, a dziś była okazja zamienić parę zdań z Bartoszem Banachem.


Lajtowa ścieżka rowerowa w Livigno. Drogbas gada z łydkami :) © JPbike


Na początek mamy całkiem miły szuterek podjazdowy © JPbike


Im wyżej tym widoczki ciekawsze © JPbike


Nic, tylko podjeżdżać :) © JPbike


Ale frajda ! © JPbike


Powiem Wam - to cały Drogbas :) © JPbike


Na parę km przed szczytem zrobiło się baardzo stromo © JPbike


Na moją komendę "biegiem do góry bo mam w plecaku piwo" kompan reaguje posłusznie :) © JPbike


Tak, tą ścieżką na dole podjeżdżaliśmy © JPbike


Żeby nie było - tu nachylenie dochodziło do 28% ! © JPbike


JPbike i majestat alpejskich szczytów :) © JPbike


A to kolejny drogbasowy majestat gór :) © JPbike


No i podjechaliśmy. Hmm ... plażowa budka na wysokości 2675 m? :) © JPbike


Fotka dnia. Tam na dole mieszkamy :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Czas na fun - zjazd wyprofilowanym singlem © JPbike


Jazda tędy w dół to fajna sprawa :) © JPbike


... (1) :) © JPbike


... (2) :) © JPbike


... (3) :) © JPbike


Jak zwykle wybieram trudniejsze warianty zjazdu :) © JPbike


Znalazło się nawet i takie rondo :) © JPbike


No i zjechaliśmy. Pora na pizzę i pifko :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Alpejski super konkretny trip :)

Poniedziałek, 17 lipca 2017 • dodano: 18.07.2017 | Komentarze 15

Ano, upragnione urlopowanie z rowerem rozpoczęte :)

Tym razem wybrałem się z Drogbasem do alpejskiego Livigno. Urlopowa decyzja zapadła na przełomie roku, a nocleg załatwiłem w lutym. Dojazd autem poprzedniego dnia z Poznania do Livigno (przez Niemcy, Austrię i Włochy, w sumie prawie 1200 km) zajął nam wraz z postojami 17 godzin - po dojechaniu do kwatery padłem i od razu spać :)

Podczas pierwszego dnia urlopu w Alpach obaj postanowiliśmy że uderzamy w góry z grubej rury - najpierw asfaltowo przez Bormio, na sławną kolarsko przełęcz Passo dello Stelvio (2758 m) i po tym czas na alpejski terenowy full konkretny powrót - zresztą pokażna fotorelacja wystarczy by pokazać jakie świetne przeżycia na trasie mieliśmy :)


Poniedziałkowy poranek w Livigno wita nas bajkową pogodą :) © JPbike


Zaczynamy pierwszy podjazd - Drogbas lubi takie momenty :) © JPbike


Pierwsza przełęcz zdobyta (Passo Eira, 2208 m), pora na krótki zjazd © JPbike


Przez jakiś czas miałem towarzystwo takiej bikerki - zwróćcie uwagę na jej łydki :) © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Druga przełęcz zdobyta i czas na długi zjazd do Bormio © JPbike


Pięknie tam (2) :) © JPbike


Przez klimatyczne włoskie miasteczko ... © JPbike


Po zjechaniu czas na 19 km podjazd na słynne Passo dello Stelvio © JPbike


Ta serpentynka leży na wysokości naszej Śnieżki (1602 m) :) © JPbike


Takich "mrocznych" tuneli jest po drodze kilka. Miły chłodek tam był :) © JPbike


Za czekanie na kompana (formy u niego brak) mam zapewnione browary :) © JPbike


"Galleryjnych" tuneli tutaj jest kilka © JPbike


Dawaj Drogbas, buduj formę ! © JPbike

W trakcie podjeżdżania Jarek spotkał i pogadał z samym dyrektorem sportowym grupy CCC.


Normalnie szok z tymi traktorami (kolekcjonerzy) :) © JPbike


Pięknie to wygląda, oczywiście tędy się wspinaliśmy :) © JPbike


Napisy z tegorocznego Giro i klimatyczna kapliczka © JPbike


Stąd jeszcze 5 km asfaltowej wspinaczki na Stelvio © JPbike


Pora na krótką przerwę przed atakiem szczytowym :) © JPbike


Bez komentarza że aż żałuję że sprzedałem swojego pięknego zielonego malucha ... © JPbike


To już ostatnie kilkaset metrów. Dawaj kompanie, nie ma lipy ! © JPbike


No i podjechane. Kolejna radosna chwila w moim życiorysie :) © JPbike


Kolejne kolarskie marzenie spełnione :) © JPbike


Ale tam arcywidokowo :) Ten podjazd albo zjazd (z drugiej strony przełęczy) pokonamy innym razem :) © JPbike


Dwóch zdrowo szurniętych wariatów gdzieś wysoko w Alpach :) © JPbike


Na przełęczy pełna komercja. Tylko co tam robi pluszowy dzik ? © JPbike


Czas na terenowy powrót do Livigno. Strasznie tu stromy fragment © JPbike


Nasz kolejny rekord wysokości z rowerem pobity :) © JPbike


Jeszcze jedno spojrzenie na Stelvio z góry © JPbike


Się zaczęła frajda Alpy Pure MTB © JPbike


Alpejskie singielki (1) © JPbike


Alpejskie singielki (2) © JPbike


Asfaltowa chwilunia w Szwajcarii. Tegoroczne Giro też tędy jechało © JPbike


Alpejskie singielki (3) © JPbike


Z tankowaniem pustych bidonów nie mieliśmy problemo :) © JPbike


Alpejskie singielki (4) © JPbike


Kolejna przełęcz zdobyta (wypych przy 22% był) © JPbike


Alpejskie singielki (5) © JPbike


Na rowerze jeżdżę przez cały rok, zatem tu nie miałem problemów :) © JPbike


Ojej, ale majestat gór © JPbike


Alpejskie singielki (6) © JPbike


Jak się kocha MTB to pomykanie tędy jest czystą przyjemnością :) © JPbike


Te wypasione do MTB singielki zjazdowe wymagają 100% skupienia by nie spaść w przepaść ... © JPbike

No i ... Jarek na wąskim fragmencie z luźnymi kamieniami popełnił błąd z podpórką i zsunął się w dół ...


Uff, po stoczeniu w dół rower cały, kompan żyje, takie wypadki są wpisane w taki sport © JPbike


Klimatyczny potok. Jarek tutaj mógł przemyć rany © JPbike


Na ostatnich km pogoda się troszkę popsuła i zaczęło padać © JPbike


Deszczowy przejazd przez zaporę przy Lago di Cancano © JPbike


Ostatni podjazd. Natrafiliśmy na trasę pewnego maratonu © JPbike


Wiadomo - pogoda w górach zmienna jest © JPbike


Ani szczypiące rany, ani tutejsze ponad 20% nie zepsuły nam humoru :) © JPbike


Ojej, straszna tu przepaść © JPbike


Alpejskie singielki (7) © JPbike


Próbujemy znaleźć wspólny język z tą alpejską krową :) © JPbike


Ostatnia i nie wiem już która przełęcz zdobyta © JPbike


Po zjechaniu myk przez taką dolinkę © JPbike


Na koniec super tripu mamy taki ze 3 km singiel wprost do Livigno © JPbike


Dojechaliśmy do celu. Tegoż dnia byliśmy na rowerach od 9:30 do 21:00 ! © JPbike

Pokaż trasę GPS

Szosowo wokół wschodnich Karkonoszy

Poniedziałek, 26 września 2016 • dodano: 26.09.2016 | Komentarze 5

Zaległy urlop, który postanowiłem spędzić w górach :)
Tak, w Karkonosze zabrałem swoje dwa rowery - mtb i szoskę.

Tegoż dnia panowała piękna jesienna pogoda - słonecznie i 15°C. Postanowiłem na swojej szosce zadebiutować w górskim kręceniu. Traskę obczaiłem na gpsies.com i zgrałem do licznika. Start przed 10. Na początek podjazd do Karpacza Górnego i zjazd do Borowic. Już na pierwszym zjeździe z łukami nie czuję się pewnie, bo nie wiem jaka jest granica przyczepności na wąskich oponkach (czasy zjazdów na stravie słabiutkie miałem - wolę MTB :)). Po dotarciu do Borowic czas na podjazd Drogą Sudecką i dalej na sławną Przełęcz Karkonoską - odżyły wspomnienia z wyprawy do Rzymu (pozdro dla Drogbasa) :)


Ach, te motywujące napisy na podjeździe na Przełęcz Karkonoską :) © JPbike


Całość podjechana, najlżejsze przełożenie 34/32 ledwo mi starczyło © JPbike

No, na stravie zobaczyłem że 4 km konkret podjazd pokonałem 7 min gorzej od ... Kwiatkowskiego :)


Oj, będzie dłuuugi zjazd. Bezrękawnik i długie rękawiczki przydały się, bo zimno było w dół © JPbike


Łaba w Spindleruv Mlyn © JPbike


Fajnie i klimatycznie się tędy mknie lekko w dół © JPbike

Po dojechaniu do czeskiego Lanov i podążając dalej po śladzie gps ... trafiam na teren, a mówili że to szosowa pętla. No to olewam gps, sprawdzam navi w smartfonie i wracam na główną drogę. Na pewnym rondzie skręcam nie tędy ... W efekcie pokręciłem sobie miłą boczną szosą przez dwie klimatyczne czeskie wioski i po paru km zorientowałem się że jadę wprost na południe i nawrotka ... :)


Uroczy widoczek z trasy. W tle Cerna Hora (1299 m) © JPbike


Takich wagoników wiozących górskie urobiska (?) jeszcze nie widziałem © JPbike


Przejazd przez Horni Marsov, lekko tu pod górkę © JPbike


Początek konkret podjazdu na Okraj (od czeskiej strony) © JPbike


Końcówka podjazdu (980 m). Robi się złota jesień w górach :) © JPbike

Zjazd z Okraju w stronę Kowar przebiegł spoko - wspomnę tylko że czas zjazdu na stravie tragiczny ...


To był fajny górski szosowy trip, ale i tak MTB jest lepsze dla mnie :) © JPbike

I tak o 16 dojechałem do noclegowni bez większego zmęczenia, 4 batoniki i 2 bidony z izo starczyły mi :)

Pokaż trasę GPS

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 8

Sobota, 19 lipca 2014 • dodano: 01.10.2014 | Komentarze 6

Noc spędzona w namiocie na wysokości ponad 2100 m.n.p.m z temperaturą ledwo ponad 10°C jakoś udało się nam przetrzymać. Wystarczyło włożyć na siebie coś cieplejszego i spoko. Aha, wczoraj wieczorem odkryłem na dnie sakwy żel przeciwbólowy i kolana tym posmarowaliśmy, chyba pomogło. A przed wyprawą mama uszykowała mi parę leków i opatrunków, a ja się wahałem czy to wszystko zabrać... No tak trzeba mamusi słuchać !
No to czas na kawę, śniadanie w alpejskiej scenerii i można zwijać wysokogórski obozik.


Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m © JPbike


Taki widoczek mieliśmy zaraz po wyjściu z namiotu :) © JPbike


Pora jechać dalej. Taka sceneria jest wręcz wymarzona ! © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. Przemyślane górskie konstrukcje © JPbike


Chwila na odsapnięcie. Ten szuterek mnie kusi :) © JPbike


Końcówka podjazdu daje niesamowite doznania widokowe :) © JPbike


Ach jak wysoko żeśmy zajechali © JPbike


Koniec podjazdu. Miła tu temperatura, no i te arcywidoczki © JPbike


Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m) © JPbike

Jak widać - skończyła się nam droga, dopiero na szczycie okazało się że to turystyczna dojazdówka, wczoraj na mijanej krzyżówce wybrałem nie ten kierunek co planowaliśmy. Jarek nawet się nieznacznie &!!#$!^% bo znów musiał się męczyć masakrycznym podjazdem, na szczęście alpejskie arcywidoki szybko uspokoiły kompana, uff :) Przynajmniej zobaczyliśmy z bliska lodowiec i najwyższy szczyt Austrii. Po tych nieplanowanych SUPER atrakcjach można było ruszyć w dalszą drogę, to znaczy na dłuuugi zjazd :)


Zjeżdżamy dłuuugo w dół. Drogbas pędzi i się cieszy :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Tego pięknego Garbusa to my wyprzedziliśmy lekką pytką :) © JPbike


Zjechaliśmy do Heiligenblut © JPbike


Koniec zjazdu, chociaż nadal tu wysoko - ok 950 m.n.p.m © JPbike


Kolejny podjazd. Fotka w sam raz na tapetę :) © JPbike


Jedziemy w stronę granicy © JPbike


Przerwa na obiad © JPbike


Kąpiel w lodowatej wodzie też była, a co ? © JPbike

W trakcie ciszy poobiedniej miałem przemyślenia i wątpliwości odnośnie dalszej jazdy zaplanowaną trasą. Po spojrzeniu na pozostałe wydrukowane fragmenty trasy i odczuciu na własnej skórze że alpejskie podjazdy są trudniejsze niż się spodziewałem, zwłaszcza dla sakwiarzy, to stwierdziłem że ciężko będzie wyrobić się by dotrzeć na czas do Rzymu. Mówi się trudno i równie szybko zaplanowałem opcję skrócenia trasy. Po rozmowie z Jarkiem zapadła decyzja że po drodze kupimy mapę Włoch i się okaże co dalej.


Czasem i takie rowerówki się trafiały © JPbike


Spotkaliśmy Czecha, który tam pracuje i jeździ rowerem. Wspólne piwko też było :) © JPbike


Italia zdobyta ! © JPbike


Powoli wkraczamy w piękne Dolomity © JPbike

Stówka za nami, zjechaliśmy z drogi, kawałek szuterka i od razu mamy miejscówkę noclegową na skraju lasu.


Tu urządziliśmy obozik. Namiocik stanął po zmierzchu © JPbike


Dobre warunki do wysuszenia kolarskich ciuchów © JPbike


Czas na kolację, nawet spoko stół mieliśmy :) © JPbike

I tak odpoczywając, przestudiowaliśmy zakupioną samochodową mapę Włoch - faktycznie że zaplanowanej trasy nie uda się pokonać zgodnie z planem i na czas. Zapadła decyzja że udamy się w stronę adriatyckiego wybrzeża i dalej będziemy przebijać się wprost na południe, do celu wyprawy. Z tego wszystkiego najbardziej nam szkoda że nie zaliczymy sławnej Passo dello Stelvio i uroczego jeziora Garda. Cóż, może innym razem ... :)

Dzień siódmy, dzień dziewiąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 7

Piątek, 18 lipca 2014 • dodano: 31.08.2014 | Komentarze 11

Noc, pobudka, śniadanko i zwijanko obozika poszły sprawnie.
W skrócie - to był dzień pełen alpejskich emocji, zresztą fotostory wystarczy :)


Tu spaliśmy. Całkiem fajna miejscówka © JPbike


Od razu długi podjazd. Ten znak wskazuje konkretne parametry :) © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. W sam raz dla mnie :) © JPbike


Po długim podjeździe jest i równie długi zjazd. Widokowy oczywiście © JPbike


Naturalna regeneracja w lodowatej wodzie :) © JPbike


Pięknie tam. Tylko jeździć ! © JPbike


Nad Zeller See © JPbike


Jedziemy w stronę Hochalpenstrasse. Napięcie rośnie :) © JPbike


Bramka poboru opłat. Rowerzyści jadą gratis ! © JPbike


Parametry 33km podjazdu. Kuszące :) © JPbike

Podjeżdżając, przy antylawinowym zadaszeniu wjechałem w kałużę z kapiącej wody która okazała się śliska jak lód (mchy), od razu uślizg przedniego koła i gleba ze szlifami zaliczona. To nic, szybko się pozbierałem, nim Jarek dojechał :)


No to wspinamy się. Dawaj Drogbas ! © JPbike


Każdy zakręt ma swoją nazwę. Tu wysokość Śnieżki pokonana :) © JPbike


Bez komentarza, bo widoki rażą :) © JPbike

W pewnym momencie lewe kolano znów dawało o sobie znać przy każdym mocniejszym depnięciu, co przy kasecie 11-28 nietrudno, do tego zaczął mnie łapać kryzys energetyczny, brak pożywnego obiadu przed wspinaczką zrobiło swoje. Jarek mi wtedy zwiał do góry. Wspinając się dalej musiałem często się zatrzymywać, coś zjeść, nawet wysłać smsa do Drogbasa. W końcu pierwszy raz w życiu założyłem opaskę na kolano i po jakimś czasie pomogło częściowo.


Powolutku wkraczamy w krainę wiecznie śnieżnych szczytów © JPbike


To coś robi wielkie wrażenie ! © JPbike


Bez komentarza (2) :) © JPbike


Jedna z nielicznych fotek ze mną typu "od góry" :)© JPbike


Musiałem coś zrobić z bolącym kolanem. Pomogło częściowo © JPbike


Chwila kolejnego odpoczynku. Tu pierwszy raz w życiu pokonaliśmy 2000 m.n.p.m ! © JPbike


Jeszcze trochę ciężkiej wspinaczki i będziemy na górze :) © JPbike


Tędy żeśmy podjeżdżali. Imponujący widok ! © JPbike


Radosna chwila w moim życiu ! © JPbike


Trzeba się pochwalić. Na Fuschertörl 2 (2428 m.n.p.m) © JPbike


Alpejski klimacik w stronę zachodzącego słońca (godz.19:18) © JPbike


Krótki, acz treściwy zjazd w stronę tunelu (ten punkcik w środku) © JPbike


Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :) © JPbike


Tankowanie przy naturalnym źródle wody ze śniegu :) © JPbike


Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :) © JPbike


Drugi tunel za nami i Hochtor (2504 m.n.p.m) zdobyty ! © JPbike


Alpejski super punkt widokowy, godzina 20:00 © JPbike


Tu to jesteśmy naprawdę zdrowo szurnięci :) © JPbike


Widoczki z przełęczy władowane do pamięci i czas na długi zjazd © JPbike

Na owym zjeździe z Hochtoru, na długiej prostej łukowatej osiągnąłem bez rozpędu 83.56 km/h.
Zatem osobisty rekord v-maxa pobity - czekałem na tą chwilę od 30 czerwca 2008 !

Po zjechaniu do krzyżówki spoglądam na mapę i coś mi nie pasi, Drogbas sugeruje skręt, a ja każę jechać prosto.
Po krótkim czasie okazuje się że musimy pokonywać kolejny i ciężki podjazd - a dlaczego ? O tym w następnej relacji :)


Ponowna i nieplanowana wspinaczka © JPbike


Hmm, skrócona wersja naszej Syrenki ? © JPbike


Imponujący ten wodospad, do tego tuż przy drodze © JPbike

I tak mozolnie się wspinając, po drodze zrobiliśmy postój na kolacyjkę, powoli zapadał zmrok, a my utknęliśmy gdzieś bardzo wysoko w Alpach i czas szukać czegoś do spania. Dojechaliśmy do paru zabudowań, a niżej leży zbiornik wodny z zaporą. Fragmentem szutrówki zjechaliśmy i bez większego problemu udało się znaleźć równy skrawek ziemi przy pustej chacie typu świetlica. No i rozlokowaliśmy się, a wieczorny zarys alpejskich szczytów robił wrażenie.

Dzień szósty, dzień ósmy.

Wysokogórski rozjazd :)

Niedziela, 18 sierpnia 2013 • dodano: 19.08.2013 | Komentarze 13

Poprzedniego dnia do tej samej noclegowni, do Michałowic przyjechał na urlop josip z Olą i dzieciakami, co oczywiście spowodowało że tamten wieczór bardzo miło zleciał przy browarkach i jeszcze jakimś wysokoprocentowym trunku :) No i zagadaliśmy się na niedzielną jazdę, padło na zdobycie Szrenicy (1362 m), dotarcie do nieczynnej kopalni kwarcu "Stanisław" (1050 m), na Wysoki Kamień (1058 m) i na koniec frajda zjazdowa, czyli żółtym w dół, do tej pory mi nieznanym.
Skoro w planie jest Szrenica leżąca na terenie KPN to podobnie jak przy wypadzie na Śnieżkę trzeba było bardzo wcześnie wstać, pierwotnie planowaliśmy pobudkę o 4:30. Ja twardo wtedy spałem i nagle zbudził mnie o 5:30 klosiu.
W głowie mojej jeszcze troszkę szumiały promile, cóż jechać trzeba :)
Skromne śniadanie i na krótko po 6-tej można było ruszyć na tytułowy rozjazd.

Godzina 6:26. Górne Michałowice z pięknymi Karkonoszami w tle © JPbike

I tak jechaliśmy sobie przy wschodzie słońca górskim szuterkiem do Szklarskiej Poręby, na dolną stację wyciągu, a tam pusto, kolorowych śladów po wczorajszym maratonie już nie było. Po czym rozpoczęliśmy właściwą wspinaczkę.

Początkowy fragment czerwonego na Szrenicę jest masakryczny, z niepodjeżdżalnym fragmentem © JPbike

Ów podjazd, od Kamieńczyka to istna ścianka podjazdowa, no i ten wertepiasty bruk © JPbike

Im wyzej tym nawierzchnia lepsza. Ten mały punkcik na drodze to klosiu :) © JPbike

Dobijamy do Hali Szrenickiej © JPbike

Pod schronisko na hali jako pierwszy wjechał josip, po nim ja i na końcu klosiu.
Widocznie zmęczenie mocno górską jazdą w poprzednich dniach dało we znaki mi i Mariuszowi.

Chwila postoju na hali - na wysokości ponad 1200 m.n.p.m © JPbike

To już ostatnie metry na szczyt Szrenicy. Dwaj Mariusz ! © JPbike

Przy schronisku. Szrenica na rowerze zdobyta ! © JPbike

Na szczycie zjawiliśmy się na krótko po 8-mej, trochę wiało, temperatura oscylowała na poziomie 15 stopni.
Cały ten ze 4 km podjazd czerwonym od razu uznałem za najcięższy ze wszystkich mi znanych.

Na szczycie pora na arcywidoczki :) © JPbike

Moi kumple - wysokogórscy bikerzy z Wielkopolski :) © JPbike

Nadszedł czas na zjazd - od razu ostro, jak się puści klamki to rower przyspiesza gwałtownie.
Brukowano - wertepiasta nawierzchnia nie pozwala na rozwijanie szalonych prędkości.
Palenie klocków hamulcowych mamy zagwarantowane :)

Masakryczny fragment zjazdowy. Wytelepało nieźle © JPbike

Właśnie tam, na szybkim łuku znów miałem problemy z trakcją, Trek zamiast skręcać jechał na wprost (podsterowność), więc zjechałem bez szarżowania do Wodospadu Kamieńczyka, gdzie zatrzymaliśmy się i sprawdziłem przednie koło - po oględzinach stwierdziłem że koło łatwo wychyla się na boki, prawdopodobnie to wina słabszej sztywności amortyzatora w miejscu mocowania do piasty. Jak będę wybierał nowego 27.5" to pewnie skuszę się na sztywne osie, jakie ma klosiu.

Wodospad Kamieńczyka, tu właśnie woda spada w dół © JPbike

Dalej to udaliśmy się szlakiem ER2 wzdłuż torów i następnie w stronę Szklarskiej Drogi, by nią dotrzeć do nieczynnej kopalni kwarcu "Stanisław", po czym jazda na Wysoki Kamień, ponoć w obu miejscach jeszcze mnie nie było.

Ładna szoska i to na wysokości 1000 m.n.p.m © JPbike

Wysokogórski szuterek, tuż przy kopalni © JPbike

Kamieniołom kopalni kwarcu "Stanisław" w prawie całej okazałości © JPbike

Widok z Wysokiego Kamienia. Tam po prawej Szrenica, byliśmy tam :) © JPbike

Po tych wysokogórskich emocjach widokowych czas na długi zjazd żółtym przez Zakręt Śmierci i dalej do Piechowic.

Fragment zjazdu żółtym. Sama przyjemność jazdy mtb ! © JPbike

Sam zjazd, o długości ze 5 km dostarczył sporo frajdy, po prostu to była wisienka na torcie !
W Piechowicach postój przy sklepie, a tam po ulicy co chwilę pomykali szosoni.
Na koniec ostatni podjazd - po gładkim asfalciku do kwatery. Czas na pożywne drugie śniadanie i kawę.
Po tym rozjeździe i bardzo udanym weekendzie w Karkonoszach wróciłem z klosiem do stolicy Wielkopolski.

Wykuty tunel na podjeździe do Michałowic © JPbike

Przewyższenie - 1540 m

Karkonoska rozgrzewka

Piątek, 16 sierpnia 2013 • dodano: 19.08.2013 | Komentarze 4

Zajechałem z Mariuszem do Michałowic na trzydniowe kręcenie po Karkonoszach.
Wczesno-popołudniową porą czas wskoczyć na swoje rumaki i myk w góry.
Pomysł trasy był spontaniczny. Po dojechaniu do Drogi pod Reglami wypatrzyliśmy znane niebieskie strzałki jutrzejszego maratonu i padło na częściowy objazd trasy. Dopóki wisiały oznaczenia to tędy kręciliśmy po górskich szuterkach. Po dokręceniu do zielonego szlaku prowadzącego do Jagniątkowa znikły oznaczenia, ale i tak pognaliśmy tędy w dół. Ów szlak zjazdowy mocno mnie zaskoczył poziomem trudności, iście golonkowym (kamienie, koleiny i jeden pokaźny uskok), miałem nawet wątpliwości czy Grabek tędy puści ścigantów (jak się okazało puścił :)). Następnie mimo braku strzałek w dalszym ciągu jechaliśmy właściwą trasą sobotniego maratonu po przyjemnych szuterkach i długim podjazdem na Dwa Mosty. Tam przerwa i zapadła decyzja by pokonać porządny podjazd - na Przełęcz Karkonoską. Pamiętam że w sierpniu 2007 to właśnie tamtędy zaczynałem swoją przygodę z kolarstwem górskim i wtedy ów ciężki podjazd zdobyłem po kilku postojach, paru wprowadzaniach i z twarzą zabarwioną na czerwono :) A tegoż dnia poszło gładko, nawet pokusiłem się o atak na stromej końcówce, na szczycie urwałem kłosiowi minutkę, może półtorej :) Przy schronisku "Odrodzenie" przerwa na czeskiego browarka i podziwianie arcywidoczków. Po tym pora na zjazd. Asfalt kiepski, z dziurami i wybojami, ale i tak rozpędziłem się tamtędy do 76.87 km/h (o 1 km/h mniej od osobistego rekordu). Gnając tamtędy w dół mijani turyści w popłochu uciekali na boki, jeden z plecakiem schował się nawet w krzaki :) Po zjechaniu już tylko jazda ponownie Drogą pod Reglami do Michałowic, do noclegowni.

Fajny zjazd zielonym do Jagniątkowa © JPbike

Na szczycie Dwóch Mostów (903 m) © JPbike

Przełęcz Karkonoska (1198 m) zdobyta ! © JPbike

Klasyczna przerwa z górkami w tle :) © JPbike

Przewyższenie - 1360 m

Uphill Śnieżka i downhill Tabaczana :)

Niedziela, 16 czerwca 2013 • dodano: 17.06.2013 | Komentarze 14

Szybko zagadaliśmy się co do niedzielnej trasy rozjazdowej.
Padło jednoznacznie - na Śnieżkę (1602 m.n.p.m) !
Pobudka o 4:30, skromne śniadanie, założyłem zapasowy łańcuch i można jechać.
O tak wczesnej porze zarówno temperatura, jak i pogoda nam sprzyjały i to jak :)

Godzina 5:19. Tam, na tą górę po lewej jedziemy :) © JPbike

Podjeżdżając do Karpacza Górnego bardzo przyjemnie się kręciło, a zwłaszcza że ulice były opustoszałe, nóżki moje podawały, widocznie na wczorajszym maratonie nie najeździłem się na maxa :)
I tak wraz z klosiem po wjechaniu do skrętu na sławną brukowaną drogę prowadzącą na sam szczyt zatrzymaliśmy się by poczekać na resztę kumpli, Marka i Zbyszka. A tam chłopaki spuszczają ciśnienie w oponach, by zbytnio nie skakać na podjazdowych kocich łbach, ja pozostałem przy standardowych 2.5 bara. Po czym zaczęliśmy właściwą wspinaczkę na szczyt. Każdy jedzie swoje. Od razu okazuje się że to ja mam najwięcej sił i na luzie uzyskuję jakąś przewagę nad Mariuszem. Oczywiście JPbike takie chwile korzysta na ... chwilowe postoje na fotki :)

To już wysoko, ponad 1000 m przekroczone © JPbike

Tutaj stromo i młynkujemy przez Strzechę Akademicką © JPbike

Wysoko, coraz wyżej. Klosiu - dawaj ! © JPbike

Równia pod Śnieżką i zaczynamy ostatni atak na szczyt © JPbike

To JA :) Arcywidoczki powalają :) © JPbike

Na szczyt wjechałem na luzie i równo z klosiem. Trochę powiało na ostatnim fragmencie.
Od noclegowni w Ściegnach na Śnieżkę wyszło ponad 16 km, czas wspinaczki 1:39, 1.1 km w pionie i średnia 9.9 km/h :)

Po krótkim czasie wjechał Marc. Świetny ma doping :) © JPbike

Tego miejsca nie trzeba przedstawiać :) © JPbike

Na szczycie zjawiliśmy się krótko po 7-mej rano, pusto było, temperatura spadła do 11 stopni (odczuwalna niższa), wiał zimny wiatr i wskoczyliśmy w gamexy. Po podziwianiu widoków dookoła zdążyliśmy zmarznąć, zjechaliśmy troszkę niżej by tam zaczekać na Zbyszka. Po drodze spotkaliśmy parę biegaczy. W pewnym momencie Mariusz wpadł na pomysł pokonania czerwonym, dalej żółtym na Okraj i na koniec zjazd zielonym, czyli Tabaczaną Ścieżką zamiast pierwotnie planowanego zjazdu na Przełęcz Karkonoską - od razu przystałem na propozycje :)

Tam pojedziemy. Z daleka ścieżka wygląda okazale. Wrażenie mylące :) © JPbike

W końcu nadjechał i Zbyszek :) © JPbike

No to jedziemy po grzbiecie. Śnieżki od tej strony jeszcze nie widziałem © JPbike

Niecodzienny widok - Zibi wśród wysokiej kosodrzewiny :) © JPbike

W sumie tamten fragment czerwonym przez Czarną Kopę (1407 m) na sporym fragmencie okazuje się trudny do jazdy na rowerze, głównie przez sporą liczbę wysokich schodów i uskoków.

Końcówka zjazdu czerwonym. Przerwa na siku i porzucone rowery :) © JPbike

Po dotarciu do czeskiego schroniska "Jelenka" nastąpił zjazd żółtym, po asfalciku na którym bez rozpędu ja i klosiu osiągnęliśmy max 74 km/h.
Po czym spoczko dotarliśmy na Okraj i tam przerwa na czeski złocisty napój o nietypowej porze (9-ta rano) :)
Pora na zjazd, znaną mi Tabaczaną Ścieżką, tamtędy zjeżdżaliśmy podczas zeszłorocznego maratonu.

Górna część Tabaczanej okazuje się być ciężka do jazdy, a jak ja tędy rok temu zjechałem na maratonie ? © JPbike

Istne hardcore. W ciągu roku ta ścieżka zmieniła swoje oblicze © JPbike

Całe szczęście, w odrobinę niższych partiach można było technicznie zjechać, co oczywiście uczyniłem :)

Technikę zjazdową zawsze trzeba ćwiczyć © JPbike

Ostatni techniczny element - przeprawa przez górski strumień © JPbike

Dalej już tylko myk w dół po szerokim szuterku i to wprost do Karpacza.
Przy skręcie na ostatni zjazd do noclegowni złapałem kapcioszka z tyłu.

W sumie to był udany rozjazd, jak i te pięć dni, które spędziłem z pasją w Karkonoszach, nawet sobotni maraton który wypadł poniżej moich oczekiwań nie zepsuł mi humoru :)

Przewyższenie - 1405 m

Kralova Hola (1946 m) zdobyta !

Środa, 26 września 2012 • dodano: 27.09.2012 | Komentarze 15

Wrześniowy urlop w górach – dzień kulminacyjny :)

W końcu mam na koncie dwusetkę z porządnymi górkami i prawie 4 km w pionie !

Jakiś czas temu przeglądając blogi natrafiłem właśnie na kolejną górę, na którą można wjechać rowerem bez ograniczeń i leżącą w środkowej części Słowacji, w Tatrach Niżnych - Kralovą Holę (Królewska Hala), która mierzy imponujące 1946 m.n.p.m.
Wiadomo jak to ze mną bywa - prędzej czy później nadejdzie dzień by ją zdobyć :)
Plan był taki – wystartować spod granicy w Łysej Polanie, zdobyć szczyt i wrócić tą samą trasą.

Dzień zaczął się pobudką o 6 rano ... © JPbike

Dojazd autem z Istebnej do Łysej Polany (ponad 160 km) zajął nam około 3 godzin.

Parking (20 zł !) przed szlakiem na Morskie Oko wypełnił się do ostatniego miejsca © JPbike

Na trasę ruszyliśmy o 10:30. Żadnej mapy nie miałem, tylko wydrukowane fragmenty.
Od razu po wjechaniu do Słowacji zaskoczył nas spokój, dobry asfalcik, wspaniała przestrzeń, wokół same góry i znikoma ilość turystów, a u nas tłok i pełna komercja w rejonie Tatr.

Widać ... sama przyjemnosć :) © JPbike

Na wysokości około 1000 m. Nie ma to jak jazda wśród gór :) © JPbike

Słowackie Tatry również są piękne ! © JPbike

Ten szczyt to Łomnica (2634 m) :) © JPbike

Spory kawał drogi jechaliśmy trasą Tatry Tour. Kiedyś się skuszę ... :) © JPbike

Długi i prosty zjazd do Popradu. Wiało strasznie z boku ... © JPbike

Pozazdrościć takiego widoku mieszkańcom Popradu :) © JPbike

Jazda wśród kolejnych górek i przełęczy ... © JPbike

Jedna z wielu przerw na uzupełnienie energii © JPbike

To już pełen górski konkret ! © JPbike

Jak to w górach bywa - pogoda często się zmienia © JPbike

Ciekawy wiadukt kolejowy © JPbike

Na południowym krańcu trasy pierwsze spojrzenie na cel. Szczyt niestety spowity w chmurach © JPbike

Miasteczko Sumiac - właśnie od tędy zaczyna się właściwy atak na szczyt © JPbike

No ... :) © JPbike

Początkowo jakieś 5 km jedzie się po dobrym szuterku do góry © JPbike

Na wysokości ok 1300 m. Powoli zbliżamy się do chmur :) © JPbike

Na 1450 m zaczyna się stary asfalt z barierkami by nie spaść w dół © JPbike

Nie dziwcie się że na CAŁEJ trasie ani razu nie odwiedziliśmy słowackiego sklepu :) © JPbike

Tutaj wysokość Śnieżki została pokonana :) © JPbike

Końcówka podjazdu na wysokości 1800 m. Szczyt z budynkiem spowity chmurami © JPbike

To już przedostatnia serpentyna. Zaczyna strasznie wiać ... © JPbike

Upragniony cel osiągnięty ! :) © JPbike

Na szczycie huragan taki że omal nas nie zdmuchnęło ! © JPbike

Jak mocno hulał wind ? Właśnie TAK ! © JPbike

Rekord wysokości pobity ! Wyżej to już tylko w ALPY :) © JPbike

Tylko tutaj można było wytrzymać huragan i odpocząć. Temperatura na górze spadła do 8 stopni © JPbike

Na szczyt udało się wjechać na krótko przed 18-tą, mając 107 km i ok 2500 m w pionie.
Najcięższy jest oczywiście ostatni podjazd - 12 km i ok 1200 m przewyższenia.

Na szczycie znajduje się budynek przekażnikowy TV z wieżą © JPbike

Wracamy w dół. Jeszcze jedno spojrzenie na szczyt i długi downhill :) © JPbike

Czegoś takiego jeszcze nie widziałem :) © JPbike

Po zjechaniu temperatura skoczyła do 17 stopni, ściemniło się, zakładamy lampki i myk w drogę powrotną © JPbike

Podczas drogi powrotnej jazda przebiegła w świetle księżyca i fantastycznych zarysów gór, szczególnie jak się przejeżdżało w rejonie Tatr.
Na trasie jedyną awarią było złapanie laczka u mnie w banalnym miejscu - na rondzie w Popradzie :)
W końcu, strasznie zmęczeni, ale szczęśliwi doturlaliśmy do zaparkowanego auta na krótko przed północą i czekała nas jeszcze prawie 3 godzinna jazda autem do noclegowni, do której dojechaliśmy o 3 w nocy, a spać żeśmy poszli o 4.
W sumie 21 godzin w podróży !

Cała jazda przez 10 przełęczy (chyba, bo nie liczyłem przez te widoczki :)) to było istne hardcore ! Ale warto było !

Podczas jazdy i po zrealizowaniu hardcorowej wycieczki wielokrotnie się zastanawialiśmy, czy my jeszcze jesteśmy normalni i czy nie przyda nam się leczenie :D

Fotorelacja Jarka - KLIK.

Łysa Polana (PL-SK) - Tatranska Javorina - Zdlar - Tatranska Kotlina - Tatranska Lomnica - Stary Smokovec - Poprad - Hranovnica - Vernar - Telgart - Sumiac - Kralova Hola - ... powrót tą samą trasą

Przewyższenie – 3932 m !

Poznawanie oblicza Beskidów :)

Niedziela, 23 września 2012 • dodano: 23.09.2012 | Komentarze 9

Wrześniowy urlop w Beskidach (1)

W końcu się udało wyskoczyć wraz z Jarkiem na cały tydzień w Beskid Śląski, a konkretnie do Istebnej.
Jak dotąd nigdy tam nie byłem turystycznie poza startami w Beskidy MTB Trophy i na maratonie w Istebnej (oba w 2010 r.), więc czas nadrobić zaległości w poznawaniu tamtejszych górskich rejonów.

Trasa, jaką pokonaliśmy pierwszego pełnego dnia - pełen górski konkret !

Olecki Górne (noclegownia, 740m) – Przełęcz Kubalonka (761m)– Przełęcz Szarcula (759m) – Wisła Czarne – czarnym wzdłuż Czarnej Wisełki – Przysłop (970m) – czerwonym na Baranią Górę (1220m) – Malinowska Skała (1152m) – zielonym na Skrzyczne (1257m) – hardcorowy zjazd czerwonym do Buczkowic – Szczyrk – żółtym na Przełęcz Karkoszczonka (729m) – czerwonym przez Kotarz (985m) – Przełęcz Salmopolska (934m) – zjazd asfalcikiem do Wisły Malinki – Wisła Czarne – zapora nad Czerniańskim – konkret podjazd na Przełęcz Szarcula – Przełęcz Kubalonka – Olecki Górne

Wizyta przy Zamku Prezydenta RP © JPbike

Jazda czarnym szlakiem wzdłuż Czarnej Wisełki © JPbike

Na wysokości 1000 m. Ciężko po takich beskidzkich kamieniach jechać ... © JPbike

To juz wysoko. Przejazd przez poprzeczne belki © JPbike

Szczyt Baraniej Góry zdobyty ! © JPbike

Widoczek z wieży © JPbike

Drogbas zjeżdża wśród beskidzkiego krajobrazu © JPbike

Mój tyłek w akcji na kamiennych wertepach :) © JPbike

Beskidzki krajobraz. Po prawej Skrzyczne - nasz cel © JPbike

Na Malinowskiej Skale. Spotkanie użytkowników Treka :) © JPbike

Widokowy beskidzki szuterek © JPbike

Skrzyczne zdobyte ! © JPbike

Panoramka ze szczytu © JPbike

Jak dobrze znów być z rowerem w górach :) © JPbike

Hardcorowy zjazd. Technika jazdy górą ! © JPbike

Sto procent MTB ! © JPbike

Nowy stok narciarski. Tędy nasz szlak biegnie :) © JPbike

Beskidy są wymagające i laczek złapany :) © JPbike

Fragment super singla zjazdowego na czerwonym © JPbike

Skocznie w Szczyrku Skalite © JPbike

Okolice Przełęczy Karkoszczonka. Stromizna pokaźna ... © JPbike

Na Kotarzu (985 m) © JPbike

Skocznia Malinka im. Adama Małysza © JPbike

Zaopatrzenie % na wieczorną ucztę ;) © JPbike

Zapora nad Jeziorem Czerniańskim © JPbike

Przewyższenie - 2250 m !