Cyklokarpaty - Kasina Wielka - DNF

Sobota, 28 lipca 2018 • dodano: 29.07.2018 | Komentarze 4

- po prostu chciałem zobaczyć jakie mają trasy w serii Cyklokarpaty
- dojazd spoczko, w nieco ponad godzinę, po drodze powalające widoczki :)
- zaparkowałem przy stacji PKP, a tu szok - nadjechał skład z parowozem
- rejestracja spoczko i bez kolejki
- po wskoku w teamowe portki stwierdzam że wypasiony licznik nie działa :(
- decyzja taka że jadę bez licznika, bez smartfona (niedoładowany)
- stawka mega i giga niewiele mniejsza ilościowo od kaczmarkowej
- start z czarnej dupy, wszystkie 8 sektorów ruszyli wspólnie
- pierwsze km spokojne, po asfalcie w dół i łagodnie pod górę
- wpadamy w konkretny teren i od razu tłoczno się zrobiło
- podjazd pod Śnieżnicę (1006 m) bardzo ciężki, do tego niemało błotka
- podjeżdżając tędy, powolutku, acz systematycznie wyprzedzam
- końcówka wspinaczki to raczej wypych - stromo i korzenie
- długi zjazd, trochę ślisko i technicznie, kamienie nie ułatwiały sprawy
- przejazd przez polanki, błoto, wioseczki i pierwszy bufet
- po tym powyższym stwierdzam że nie jedzie mi się najlepiej, myślę o mega
- zbyt długi i nudny przelot bocznymi asfalcikami i skręcam na mega
- zaczynamy długi podjazd na Ćwilin (1072 m)
- ów podjazd to masakra, koleiny, błoto, kamienie, a końcówka alpinistyczna
- długi zjazd to kamieniste hardcore najwyższej kategorii - przeżyłem :)
- kolejne przedzieranie się przez błoto i bardzo widokowe polanki
- zostałem wyprzedzony przez zwycięzcę giga (Dariusz Batek), czyli słabo jechałem
- po zjechaniu do Mszany Dolnej drugi bufet (na 36 km trasy)
- no i PECH - nie mam biegów z tyłu - linka pękła :(
- staję i pomysłów na naprawę brak, mimo tego jadę (pcham) dalej
- przed nami ostatni, długi i ciężki podjazd na Lubogoszcz (968 m)
- wspinając się z buta jest mi ciężko, tracę chęci do dalszej jazdy (wspinaczki)
- decyduję się na DNF, zjeżdżam w dół i wracam asfaltem do Kasiny Wielkiej
- droga powrotna jest pod górę, był spacer, a na wypłaszczeniach na twardo kręcenie
- po dotarciu spory niedosyt i niezadowolenie ze słabej jazdy jest ...


Zabójczy profil giga - 69 km i 3100 m podjazdów :) © JPbike


No i po nieudanym wyścigu. Trochę błotka nas oblepiło © JPbike

Kilometry i czas szacunkowe, Relive i GPS ze Stravy brak, bo wiadomo - bez licznika jechałem.

Górskie szosowanie

Czwartek, 26 lipca 2018 • dodano: 27.07.2018 | Komentarze 3

Tym razem pora na na górskie asfalciki z objazdem trasy Tour de Pologne Amatorów - jeszcze nie startowałem, bo wyścigowy szosowiec ze mnie żaden i nadal nie mam zamiaru tam wystartować.
No to track gps wgrany do licznika, władowałem do plecaka ekwipunek i start o 9:45.


Zjazd z Ochotnicy Górnej do Knurowa to frajda z niezliczoną ilością zakrętasów i widoczków :) © JPbike


Już na trasie TdP. Tu zjeżdzik do Szaflar © JPbike


No :) © JPbike


Most Biały Dunajec - Gliczarów Dolny akurat w remoncie ... © JPbike


Słynny i znany z TdP podjazd do Gliczarowa Górnego © JPbike


Pierwsze spotkanie ze sławnym pomnikiem :) © JPbike


Nachylenie max to 17% - dla mnie, rasowego MTBowca ta ściana nie zrobiła wrażenia :) © JPbike


Na szczycie podjazdu. Będzie padać czy nie? © JPbike


Widoczek z kolejnego zjazdu. Tu w oddali są Tatry, ale znów za dużo chmur nasłali © JPbike


A jednak po zjechaniu z Bukowiny Tatrzańskiej dopadł mnie deszcz. W ruch poszły przeciwdeszczówki © JPbike


Deszczowy biker © JPbike


Na szczycie kolejnego podjazdu przestało padać i pojawiły się fajne klimaty w górach © JPbike


Jest pięknie :) Zjazd do Łapszanki © JPbike

Po zjechaniu wśród podgórskich łąk i wiosek do mieściny Łapsze Wyżne znudziła mnie dalsza jazda po śladach gps (do objechania całości zostało 6 km z kompletnych 60 km), zatem zboczyłem z trasy w stronę Niedzicy i tamtejszego wielkiego zbiornika zaporowego.


Zamek w Niedzicy © JPbike


Kolejny widokowy podjazd (Sromowce Wyżne) © JPbike


W Krościenku nad Dunajcem aktywnie jest © JPbike


W Szczawnicy odwiedziłem znanego mi Janosika i wstąpiłem na spaghetti z oscypkiem :) © JPbike

Po czym już tylko powrót widokową drogą wzdłuż Dunajca i skręt na 15 km łagodny podjazd do Ochotnicy Górnej.
Udany szosowy trip zrobiony. Następnego dnia była ponad 25 km piesza wędrówka po gorczańskich szlakach.

Re-transmisja z górskiego szosowania na Relive - KLIK.

Pokaż trasę GPS

Mini górska pętelka

Środa, 25 lipca 2018 • dodano: 27.07.2018 | Komentarze 1

Dzień odpoczynkowy - czułem nogi i szlify po wczorajszym :)
Start po 19 na najbliższy, krótki, konkretny podjazd i zjazd czerwonym. Relive.


Niby tylko 1.5 km, ale średnie 13% do góry to już konkret © JPbike


Na szczycie (grzbietu) widoczki kapitalne - tu na Gorce © JPbike


A tu na drugą stronę - tam w dole Jezioro Czorsztyńskie © JPbike

Pokaż trasę GPS

Gorczańska wyrypa

Wtorek, 24 lipca 2018 • dodano: 26.07.2018 | Komentarze 4

Zacząłem wakacje, oczywiście z rowerem. Pierwotnie miał być ponowny wyjazd w Alpy - nie wyszło, zatem wdrożyłem w życie swoje stare pomysły - w Gorce i na Podhale. Zabrałem swoje dwa rumaki - górala i szosówkę. Dojazd bezpośrednio z maratonu w Dziwiszowie do Ochotnicy Górnej był bardzo męczący - w międzyczasie planowałem nocleg w namiocie ale miejsc na ulubionym kempingu w Miłkowie pod Karkonoszami zabrakło. Zatem podróżując przez całą noc 4 razy stawałem by zdrzemnąć w aucie na tylnej kanapie :). Jadąc sławną Zakopianką straciłem mnóstwo czasu - tam gdzie kończy się dwupasmówka to były korki z powodu JEDNEGO skrzyżowania ze światłami gigantyczne na kilka km, ponoć przebudowa to obecnie wielki plac budowy.

Nazajutrz po wyspaniu się i pożywnym śniadaniu tradycyjnie jak na początek wakacji decyduję się uderzyć w gorczański teren z grubej rury. Do zdobycia początkowo zaplanowałem Gorc (1228 m), terenowe dotarcie do Rabki na pizzę, długi przejazd czerwonym po grzbiecie gór przez Turbacz (1310 m)... Tutejszy górski teren, szczególnie piesze szlaki okazały się trudniejsze do sprawnego kręcenia - ostatnie spore opady poczyniły pełno szkód w postaci masy luźnych kamieni i dużej ilości głębokich kolein (zaliczyłem kilka gleb ze szlifami). Zatem wspomniana pizza w Rabce odpadła i planowaną trasę troszkę skróciłem, ale i tak trip MTB miałem konkretny i taki jaki chciałem :). Najlepsze jest to że 95% trasy kręciłem poza cywilizacją - fajne to uczucie jak na koniec wycieczki się wraca do "żywych" :)


Z Ochotnicy Dolnej zaczynamy podjazd na Gorc © JPbike

Chwilę po zrobieniu powyższej foty aparacik foto upadł na asfalcik - padła optyka i tak dopełnił swojego żywota :(
To już mój trzeci zniszczony kompaktowy aparacik (...). Zatem reszta poniższych fotek robiona słabym smartfonem.


Po odbiciu na zielony pieszy nie było łatwo. Dużo wypychu © JPbike


... albo takie koleiny o głębokości całych kół © JPbike


Na ten punkcik w oddali jadę © JPbike


Baza namiotowa "Gorc". Czyżbym spotkał papieża? :) © JPbike


Po prostu JEST PIĘKNIE :) © JPbike


Gorc zdobyty :) (Sorry za słabą jakość fotki) © JPbike


Widoczki z wieży kapitalne © JPbike


Pora na zjazd niebieskim. Tu szerokość kiery nie zmieściła się :) © JPbike


Gnając w dół nie było łatwo. Technika panie, technika :) © JPbike

Po zjechaniu niebieskim do Rzek czas na długi i łagodny podjazd również niebieskim wzdłuż Kamienickiego Potoku.
Po drodze trafiły się niefajne niespodzianki ...


Tu był most. Przeprawiałem się hardcorowo że ta para była pod wrażeniem :) © JPbike


Druga bezmostowa przeszkoda. Grube tu szkody po ulewach © JPbike


Na Przełęczy Borek (1009 m). W całych Gorcach postawili sporo takich stojaków :) © JPbike

W trakcie przerwy na powyższej przełęczy zauważyłem tymczasową tabliczkę informującą że odcinek niebieskiego którym właśnie jechałem jest zamknięty do odwołania ... Stąd te hardcorowe przeprawy przez potok. Mijałem nawet dwie koparki i trzy stojące terenówki z szyldem Gorczańskiego Parku Narodowego. Poza tym była godzina 15 i szybko stwierdziłem że zaplanowanej trasy nie zrobię, obiadu dziś nie będzie. Zależało mi tylko na zdobyciu Turbacza - zatem dalsza jazda to miłe górskie szerokie dukty fajnie poprowadzone na zboczu gór (czerwony szlak rowerowy).


Fragment kamienistego zjazdu (szlak rowerowy). Wytelepało nieźle :) © JPbike


Stacja narciarska na Tobołczyku (966 m) © JPbike


Fragmencik podjazdu czerwonym po grzbiecie gór na Turbacz © JPbike


Na wysokości 1200 m © JPbike


Szczyt Turbacza (1310 m) zdobyty :) © JPbike

Jakby co - Turbacz na rowerze właśnie zdobyłem po raz drugi - wcześniej atakowałem szczyt 13 lipca 2008 :)


Schronisko pod Turbaczem. Było piwko za 9 zeta :) © JPbike


Na rozległej Hali Długiej © JPbike


Tu powinno widać tatrzańskie szczyty, ale za dużo chmur nasłali © JPbike


Teraz już tylko zjazd, trochę techniczny na Przełęcz Knurowską (846 m) © JPbike
 

No i dotarłem do bazy. Udany trip MTB był, mimo szlifów na nogach i zniszczenia aparacika foto © JPbike

 Przebieg górskiej wyrypy MTB na Relive - KLIK.

Pokaż trasę GPS

Kaczmarek Electric MTB - Dziwiszów

Niedziela, 22 lipca 2018 • dodano: 23.07.2018 | Komentarze 6

Siódmy kaczmarkowy start. Tym razem w górach, przy stacji narciarskiej na Łysej Górze koło Dziwiszowa. Ciężki miałem tydzień, w roboczych dniach nie udało się zrobić żadnego treningu, tradycyjnie już przez przetyranie pracą. Do tego prócz mnie żaden z teamowych kumpli nie dał rady wybrać się na ten jedyny w 100% górski maraton u Kaczmarka.

Ponieważ ja właśnie zaczynam upragniony górski urlop zarówno z góralem i szosówką, więc dojazd solo i bezpośrednio z Wielkopolski (niecałe 4h jazdy). Okazało się że źle zorganizowałem czas - w efekcie na miejsce dotarłem na 40 min. przed startem i nici z rozgrzewki, czyli tragiczna mieszanka braku systematycznych treningów, niewyspania, zmęczenia podróżą i nieobecności reszty teamowiczów powodowała że stojąc na samym tyle tłocznego (!) 2 sektora jakoś nie miałem chęci do ścigania, ale skoro tu już jestem to muszę jechać.

Trasa w Dziwiszowie, zresztą znana mi z zeszłego roku wyróżnia się na tle pozostałych kaczmarkowych ścigów znacznie krótszym dystansem - w przypadku giga to niespełna i „zaledwie“ 60 km, za to przewyższenie sięgające 2400 m to już coś dla prawdziwych górskich kolarzy :).

No to start. Na początek ... kilometrowy podjazd i już mamy 100 m przewyższenia :). Jakoś jedzie mi się nieźle i od razu zaczynam wyprzedzać. Zamontowanie na górskie kręcenie przedniej przerzutki i „blacików“ 32/22 szybko okazuje się dla mnie strzałem w dziesiątkę - na wyższej kadencji lepiej mi się podjeżdża :). Pierwszy zjazd - na razie nie szaleję, jedziemy jeden za drugim, bo tutejsze górskie fragmenty zjazdowe nie są zbyt szerokie i usiane zdradliwymi niespodziankami w postaci pokaźnych korzeni, poopadowej nawierzchni, kolein, luźnych kamieni, kałuż, patyków, gałęzi, no i niewiadomo co czyhało na trawiastych łączkach. Żeby nie było - już na pierwszych zjazdach zauważam gleby, braki w technice u rywali - przez to oczywiście przebijam się do przodu. Po dojechaniu do znajomego, dość długiego szerokiego szuterka podjazdowego stawka znów się zrównuje. Gdy tylko dokręcamy do miejsca gdzie w zeszłym roku był rozjazd to okazuje się że trasa jest zmieniona - pozbawiona morderczego i trawiastego podjazdu pod szybowisko, no i pętlę giga poprowadzili na odrębnym i niepowtarzalnym fragmencie - prawie jak u Golonki, czyli zmiana trasy wyszła na duży plus.
Jadąc dalej, miałem trochę tasowań - tzn. rywale lepiej lub równo radzili na „łatwych“ odcinkach, a ja od razu ich łykałem na technicznych odcinkach :). Raz zaliczyłem glebkę w błotnej kałuży :). Najbardziej w pamięci utknął pewien arcytechniczny, stromy zjazd po luźnych kamieniach i z koleinami - zjechałem z bananem na twarzy i przy tym załatwiając kilka osób :). W miarę zbliżania się do rozjazdu zaliczałem kolejne lepsze momenty - niemało wiary (głównie ci z mega) powyprzedzałem na ciężkich podjazdach i zjazdach, że zrobiło się pusto za mną. Po skręceniu na dodatkową pętlę giga wiadomo - klasyczna samotność długodystansowca. Trasa prowadziła przez wspomniane szybowisko, tyle że podjeżdżane od innej, dzikiej strony z dodatkiem znanego i super widokowego zjazdu do Jeżowa Sudeckiego. W końcu, po przejechaniu ze 40 km dopada mnie pokaźne odcięcie, zresztą po braku treningów i niewyspania mogłem się tego spodziewać. W efekcie podjazd od Jeżowa w większości robię z buta, chwilami zerkając na licznik, na procenty nachylenia - min 10%, max 18% ... Na szczycie mikro bufet - obsługująca go miła para emerytów mnie ratuje bananami, arbuzami i 3 butelkami wody - pomogło do czasu kolejnego odcięcia, czyli do połowy kolejnego długiego podjazdu - byłem już trupem, że na minutkę stanąłem by złapać normalny oddech i spożyć ostatniego z pięciu teamowych żeli. Włócząc się dalej, raz było butowanie, raz kręcenie głównie siłą woli, marzyłem tylko o dotarciu do mety. No i cały czas dziwiło mnie że nikt mnie nie dogania - czyżbym był ostatnim? na pewno nie, bo motocykla zamykającego stawkę ani widu, ani słychu. Do mety, ulokowanej na szczycie oczywiście w końcu dotarłem mocno dobity, ale jeszcze równo stojący na nogach :). Szybki owocowy bufet, rzut oka na kartkę z wynikami giga - prawie 2 godziny straty do zwycięzcy open i ostatni (niedekorowany) w M4 mówią same za siebie. Po tym czym prędzej zwiałem do auta i spadam urlopować :)

39/41 - open giga
8/8 - M4

Foto by Piotr Łabaziewicz

Słabe i mało górskie ujęcie wyszło, tak jak mój marny wynik © JPbike

Re-transmisja z przebiegu trasy giga na Relive - KLIK.

Pokaż trasę GPS

Tlenik

Sobota, 21 lipca 2018 • dodano: 21.07.2018 | Komentarze 2

Start o 9:42. Pętla wokół Warty. Piękna letnia pogoda :)
Jazda w charakterze rozkrętki przed górskim MTB w Dziwiszowie.

Pokaż trasę GPS

Niedzielne pięć godzinek

Niedziela, 15 lipca 2018 • dodano: 15.07.2018 | Komentarze 7

Start o 10:08. Piękna pogoda, chociaż trochę wiało. Trasa obmyślona zaraz po pobudce i tracka gps wgrałem do licznika. Najpierw długi trip przez Oborniki, Obrzycko, Ostroróg - kręcąc tędy wiatr troszkę przeszkadzał, ale co tam. Następnie ze sprzyjającymi bocznymi powiewami napierałem w stronę Sierosławia, na ogródek działkowy - tam był obiad i oglądanie finału (kibicowałem Chorwacji...). Powrót po meczu i trochę wydłużonym wariantem by zmieścić się w pięciogodzinnym limicie. Relive.


Typowa szosa i typowe krajobraziki w trakcie tegoż tripu © JPbike


Pałac w Objezierzu © JPbike


W Stobnicy niespodzianka - robią rowerówkę na miejscu torów kolejowych © JPbike


Jeden z moich ulubionych nadwarciańskich mostów - nieczynny, ale szansa na reaktywację jest © JPbike


Do "stolicy Portugalii" nie mam zbyt daleko :) © JPbike


Nad Jeziorem Bytyńskim. Terenik był by tu dotrzeć © JPbike


Jazda ruchliwą 92-tką nie była taka zła © JPbike

Pokaż trasę GPS

Takie tam. Na działke

Sobota, 14 lipca 2018 • dodano: 14.07.2018 | Komentarze 3

Najpierw klasyczne odsypianie (prawie do południa) ciężkiego wstawania, po tym można iść na rower. Pomysłów na trasę brakło, ponoć jeszcze przyszły tydzień do roboty i po tym nareszcie zaczynam urlop, oczywiście z rowerem - będą tylko i wyłącznie same GÓRY :). W tym celu, wczorajszego dnia do północy majstrowałem przy terenowym pomykaczu - zamontowałem przednią przerzutkę i stare ale jare blaciki 32/22 w korbie XT, prócz tego w oponkach uzupełniłem mleczko.
Start o 12:45, wietrzna i słoneczna aura - zatem do lasu i unikanie wmordewindowania. Dodatkowo trzeba przetestować czy stare blaciki i powrót do korzeni (napęd 2x10) działają. Początkowo zamierzałem zrobić mix szlakowy w WPN, zrezygnowałem na rzecz wydłużonego i jak najbardziej terenowego dojazdu na działkę (przez Rusałkę, Kiekrz, Lusowo), na obiad z rodzicami i oglądanie z tatą meczu o 3 miejsce. Powrót po 18-tej, najkrótszym wariantem. Zmodyfikowany tymczasowo napęd działa bez zastrzeżeń, poza jedną sprawą - nie nadaję się na sprinty tak pod 50 km/h, zresztą to nie moja bajka :). Relive.


Nad Kierskim aktywnie. Lato w pełni © JPbike

Pokaż trasę GPS

Wieczorna godzinka

Poniedziałek, 9 lipca 2018 • dodano: 10.07.2018 | Komentarze 0

Start o 20:35. Zachodnia pętla. Relive.

Pokaż trasę GPS

Kaczmarek Electric MTB - Nowa Sól

Niedziela, 8 lipca 2018 • dodano: 10.07.2018 | Komentarze 3

Szósty kaczmarkowy start. Tym razem w Nowej Soli. Dojazd solo i na sporo przed czasem, zatem sporą rozgrzewkę zrobiłem. Rok temu tu startowałem i wiedziałem czego się spodziewać po trasie (chociaż tegoroczną wersję troszkę zmienili) - długa (10 km) i płaska dojazdówka/powrotówka, na giga dwukrotnie pokonywana ze 30 km leśna runda zarówno po szerokim, jak i singlach, no i troszkę lubuskich wzniesień się znalazło.

Unit Martombike Team wystawił do rywalizacji 5 sztuk - mnie, Adriana, Dawida, Grześka i Krzycha, natomiast jako niestartujący zjawili się Marcin i Przemysław.

Start tradycyjnie mam z tyłów 2 sektora, który tym razem nie był zbytnio zapełniony. Zgodnie z moimi przewidywaniami - pierwsze km po tym nudnym i polnym płaskim jadę w ogonowej grupce dwusektorowców, na szczęście jedzie mi się nie najgorzej, pewnie dzięki długiej rozgrzewce, nie jestem ostatni - za mną pomyka ze 10 osób, a przede mną aż do wpadnięcia w las mam na polu widzenia czub 2 sektora. Po wjechaniu na właściwą rundę od razu się rozkręciłem (ale nie tak jak chciałbym), tworzymy grupę, trasa mnie nie pociesza, bo na pierwszej części rundy zbyt dużo dodali długich autostrad - nie moje klimaty i nie czułem się sobą. Mimo tego zaczynam wyprzedzać i po jakimś czasie pierwszy raz w sezonie jadę na czubie grupy - myślę czyżby w końcu złapałem jakąś tam formę? :). Gdy tylko i wreszcie pojawił się skręt na ciekawsze sekcje z elementami pure mtb lubuskie (bez przesady) to od razu uruchamiam swoje możliwości mtb i powoli zaczynam się oddalać od współtowarzyszy - to cieszy :). Niestety, nie mogłem się długo nacieszyć ucieczką - albo nie miałem odpowiedniego powera w nogach, albo te leśne odcinki okazały się dość szybkie - przez to rywale jechali blisko za mną. Po jakimś czasie nie wiedzieć czemu ... zwolniłem i utraciłem kilka pozycji, jeszcze do tego spadła moc w nogach że na krótko przed rozjazdem myślałem o skręcie na mega, ale nie wiedziałem czy reszta teamowiczów skusiła się na giga po cenne punkty dla teamu, zatem bez zastanawiania skręciłem na królewski dystans. Zanim do tego doszło to po drodze był ciekawy akcent - na ściance podjazdowej kilka sztuk przede mną (ci co mnie wyprzedzili) prowadziło rowery, a ja bez problemu podjechałem i przy tym kilku zostawiłem za mną :). Defekcik tam też był - gałązka z liśćmi wkręciła się w cały napęd i ze 15 sekundowy pitstopik zaliczony. Natomiast druga runda przebiegła już słabiej, kręciłem głównie siłą woli i bez ciekawszych zdarzeń. Po drodze wyprzedziło mnie dwóch naraz, jeden był po defekcie, drugi później osłabł, a na płaskiej powrotówce znów mi uciekł, na dobitkę zostałem pokonany przez weterana Grześka od rybek, tuż przed metą mijałem wspomnianego defekciarza z kapcioszkiem (to Wojtek od rybek) i tak już tylko dokrętka do końcowej kreski, na parkingu kilka zdań z Krzychem i Grześkiem, pakuję się do auta i wracam do domu. Generalnie to był słaby maraton w moim wykonaniu - może miałem rację że dzień wcześniej przesadziłem z terenowym napieraniem ...

55/60 - open giga
11/12 - M4

Strata do zwycięzcy (Andrzej Kaiser) - 48:39 min, do M4 (Tomek Jaworski) - 34:27 min
Team leader Krzychu dołożył mi na mecie 27:41 min - kolejna masakra ...
Gdy tylko zajrzałem na straty z zeszłorocznej Nowej Soli (37 min do zwycięzcy, 23 min do M4) - jest coraz gorzej !
Mały pozytyw - każdy z pięciu Unitów pojechał giga, czyli 100% skuteczność zaliczona :)

Foto by Piotr Łabaziewicz

Maraton słabo przejechałem, za to fotka z jedynego technicznego zjazdu odlotowa :) © JPbike

Wirtualna re-transmisja z przebiegu dwóch rund na Relive - KLIK.

Pokaż trasę GPS