Bike Orient 2010 - Łódź

Sobota, 26 czerwca 2010 • dodano: 28.06.2010 | Komentarze 10

Drugi mój start na Bike Oriencie, czyli maratonie rowerowym na orientację.
Rok temu, właśnie na takiej świetnie zorganizowanej imprezie rowerowej na orientację debiutowałem, nie miałem wtedy większego pojęcia o tego typu zawodach – zająłem wtedy jedno z ostatnich miejsc i … wróciłem zadowolony :)

Zaczęło się tak – zbudzili mnie o 7:30, głowa mnie trochę bolała po … :)
Po zajechaniu na miejsce startu zjadłem dość małą porcję makaronu z sosem i jazda na odprawę. Na miejscu było mnóstwo znajomych twarzy. Najliczniejszą ekipą na BO po raz kolejny okazała się BIKEstats.pl :)

Tym razem do zdobycia na najdłuższej trasie, na której wystartowałem – rowerowa giga (optymalna długość 170 km) było aż 37 PK ! Trasa została podzielona na 3 etapy.
No i o 9-tej nastąpił start, czyli odbiór mapy 1 etapu.

Etap 1, Wzniesienia Łódzkie – 14 PK

Po przejrzeniu mapy zdziwił mnie naszkicowany odcinek specjalny, popytałem znajomych o co z tym chodzi … i wszystko mi jasne, trzeba po prostu poszukać 5 PK, poruszając się po tymże odcinku.
Na pierwszy cel poszedł PK 21 – dno wąwozu, odnalezienie nie sprawiło mi problemów, bo większość też tamtędy jechała, w pobliże prowadził czerwony szlak i punkt zdobyty.

Bike Orient 2010. PK 21 © JPbike

PK 25 - dawna żwirownia – zdobyłem podobnie jak poprzedni punkt :)

Bike Orient 2010. PK 25 © JPbike

PK 20 – szczyt wzniesienia – na trasie zaczęło się robić luźniej, zacząłem częściej spoglądać na mapę, do tegoż punktu bezproblemowo dotarłem.

Bike Orient 2010. PK 20 © JPbike

Odcinek specjalny – PK 14-18 – pora na cos nowego, już samo dotarcie na początek tegoż odcinka sprawiło mi problemy, zresztą nie tylko ja błądziłem, ale i kilka innych osób, i tak w końcu przez parę km wspólnie jechaliśmy – z tego trudnego i mocno terenowego odcinka biegnącego po niezłych wzniesieniach zaliczyłem PK 15 i PK 16, raz na wybojach mapnik własnej roboty wypadł i po części pękł, a z szukania pozostałych PK na odcinku specjalnym zrezygnowałem bo … bolała mnie głowa, słabłem, miałem kaca po wczorajszym piciu, zatrzymałem się przy drodze nr 708 i tak posiedziałem sobie około 10 minut, od czasu do czasu spoglądając w mapę. W końcu ruszyłem dalej, nadal słabo kręcąc, ledwo 15-20 km/h na asfalcie, myślałem nawet, aby zrezygnować … ostatecznie nie poddałem się.

Bike Orient 2010. Fragment odcinka specjanego © JPbike

Bike Orient 2010. PK 15 © JPbike

PK 22 – obniżenie terenu – nadal słabo się czując ten punkt zdobyłem wreszcie samodzielnie, po spojrzeniu na szczegóły na mapie. PK 19 postanowiłem odpuścić, mimo że był tam punkt żywieniowy.

PK 26 – skrzyżowanie przecinek – po zdobyciu poprzedniego punktu wróciłem na asfalt i po chwili skierowałem się na szlak rowerowy, znów słabłem, zrobiłem postój na skraju lasu, wylegując się jakieś 15 minut i omal nie zasnąłem, gdy w końcu poczułem się troszkę lepiej, z przeciwka nadjechała agenciara :) Punkt zdobyłem bezproblemowo, pomogła mi linijka na kompasie.

Bike Orient 2010. PK 26 © JPbike

PK 23 - cmentarz – jechałem po prostu oznakowanym szlakiem do asfaltu w Starych Skoszewach i tam nagle … kapeć z tyłu, wymiana dętki, ponoć spokojna zabrała mi 10 minut, miejscowi pytali mnie czy pomóc :) Cmentarz, a raczej pozostałości odnalazłem, wcześniej robiąc nawrotkę.

Bike Orient 2010. Kapeć ... © JPbike

Bike Orient 2010. PK 23 © JPbike

PK 27 – skrzyżowanie ścieżki ze strumieniem – samopoczucie znacznie się poprawiło, dobijając to tegoż punktu kręciłem fajnym i mocno zalesionym singletrackiem, po drodze dwa razy skręcając na niewłaściwą ścieżkę i zaliczając glebę na piachu.

Bike Orient 2010. PK 27 © JPbike

Dalej po dokręceniu w okolice PK 24 jakoś odechciało mi się szukać tegoż punktu i zdecydowałem wrócić do bazy, do której dokręciłem po ponad 6-ciu godzinach jazdy i mając zaliczone na I-szym etapie 9 z 14 PK.

Etap 2, Las Łagiewnicki – 13 PK

Po dość krótkim przestudiowaniu mapy i posileniu się w bufecie zdecydowałem że udam się zapolować na PK leżące na południu, a później w zależności od czasu na północ.

PK 3 - źródło – punkt leżał stosunkowo blisko noclegowni, zdobyłem go bo kilka innych osób również tamtędy podążało. Zanim nadziurkowałem kartę … wpadłem lewą nogą w błoto do kolana o konsystencji cementu :) Podczas mycia w strumyku … no te komary :/

Bike Orient 2010. PK 3 © JPbike

PK 12 – skrzyżowanie ścieżek – w pewnym momencie zbyt daleko zajechałem bo zapomniałem że mapa drugiego etapu była w skali 1:15000 … więc nawrotka i punkt zdobyty.

Bike Orient 2010. PK 12 © JPbike

PK 9 – róg ogrodzenia – bez żadnych problemów :)

PK 13 – brzeg stawu – znów myliła mnie skala, zbyt daleko i do niewłaściwego stawu dobiłem, więc nawrót i po przedzieraniu się przez chaszcze, pokrzywy ujrzałem w końcu punkt i zadziurkowałem po … najdłuższym spacerze od miejsca, gdzie zostawiłem rower.

Bike Orient 2010. PK 13 © JPbike

Kolejnym celem był PK 6, początkowo po skręceniu na leśną ścieżkę wszystko szło dobrze, aż znów pomieszało mi się z odległością, za długo błądziłem na tamtejszych krętych ścieżkach miałem tego dość i z tego drugiego etapu udało mi się zapolować jeszcze PK 11 – skrzyżowanie wału ziemnego i rowu, po czym wróciłem do bazy po ponad dwóch godzinach, zdobywając na tym etapie jedynie 5 z 13 PK.

Bike Orient 2010. PK 11 © JPbike

Etap 3, Okolice Zgierza – 10 PK

Mapa tegoż etapu była w identycznej skali jak z pierwszego etapu – 1:50000, czułem się świetnie, chęci do kręcenia miałem spore, jedyny problem – zabraknie czasu na jak największą ilość zdobycia punktów na ostatnim etapie, wyruszyłem po 17:30 i ustaliłem że zapoluję na kilka PK-ów leżących w najbliższej odległości od Zgierza.

PK 30 – skraj lasu – do tegoż punktu dotarłem za pomocą czerwonego szlaku, i po dokładnym odbiciu na ścieżkę, prowadzącą do góry niezłym podjazdem, sam punkt nie był na szczycie, tylko kawałek dalej, zdobyłem go dzięki paru innym osobom co tam właśnie byli i czyścili napędy od zapchania sianem.

Bike Orient 2010. PK 30 © JPbike

PK 29 – szczyt wzniesienia nad wyrobiskiem – dokręciłem dość szybko i bez większych problemów i punkt zaliczony.

Bike Orient 2010. PK 29 © JPbike

PK 37 – willa – zdobyty bez kłopotów, bez błądzenia i po części pomógł mi czerwony szlak. Przy tym PK był bufet – nareszcie się troszkę najadłem i napoiłem :)

PK 31 - pomnik – zanim zdecydowałem że ten punkt będzie ostatnim, planowałem po drodze zdobyć jeszcze PK 36, zrezygnowałem, i dalej jadąc głównie asfaltem przez Zgierz na południe ostatni swój punkt zdobyłem.

Bike Orient 2010. PK 31 © JPbike

I tak po zdobyciu na trzecim etapie zaledwie 4 z 10 PK wróciłem do bazy o 19:50.
Łącznie na tegorocznym Bike Oriencie zdobyłem 18 z 37 PK i zająłem 56 miejsce na 77 sklasyfikowanych na rowerowej trasie giga. Wynik lepszy od zeszłorocznego, może być :)

Po zawodach każdy uczestnik miał zapewnione pieczenie kiełbasek przy ognisku.

Bike Orient 2010. Biesiada po zawodach © JPbike

Ekipa BS ma się mocno :)

Bike Orient 2010. Ekipa BS © JPbike

W końcu nastąpiła dekoracja i losowanie nagród.
Team BIKEstats.pl po raz kolejny z rzędu zwyciężył w kategorii najliczniejszy team :)
No i wylosowałem w tomboli czapkę z daszkiem, szczotkę do czyszczenia kasety, mapę :)

Impreza jak zwykle udana – wielkie brawa dla organizatorów !

Wracając do noclegowni już po ciemku znów … złapałem kapcia z tyłu i ponad kilometr pospacerowałem :)
Na zakończenie dnia - późny wieczór miło zleciał z ekipą BS, która również nocowała w ośrodku wypoczynkowym i spać !

Mini Nocna Masakra 2009

Sobota, 5 grudnia 2009 • dodano: 07.12.2009 | Komentarze 18

Nadszedł czas na kolejny mój debiut - tym razem padło na nocne zawody na orientację zwane po prostu Mini Nocną Masakrą, w edycji 2009 rozgrywane były w podwrocławskiej miejscowości Kątna.
A tak szczerze - do udziału w nocnych szaleństwach w zdecydowanej większości zachęciły mnie relacje bikestatowiczy z ubiegłorocznej MNM - wszyscy napisali że świetnie się tam bawili - o to chodzi :)

Na miejsce startu przyjechaliśmy autami - wraz z Jahoo i Młynarzem wprost ze Spotkania Podróżników Rowerowych :)
Natychmiast po zaparkowaniu nastąpiło składanie swoich rowerów i wskok ze zwykłych ciuchów (rozebrałem się do półnaga w temperaturze nie przekraczającej 5 st.C) w ciuchy kolarskie, i jazda po kartę startową (wpisowe 10 zł) i mapę.
Zanim się zapisałem, dosłownie na chwilę przed startem przywitałem się z szefem wszystkich szefów - blase'm (Błażejem), oraz poznałem kolejnego wrocławskiego rowerzystę - Galen'a (Filipa), który czekał na te zawody przez cały rok :)

Gdy tylko gotowy do zdobywania PK-ów na krótko po 18-tej wyszedłem ze stadniny koni (baza zawodów) to prawie wszyscy uczestnicy wystartowali, no prawie, bo ekipa BIKEstats.pl była skupiona w mapy ...


Po chwili jakoś tak wyszło - liczniejsza grupka BS-owiczy: blase, Galen, WrocNam, oraz kilka innych osób, których nie poznałem bliżej odjechała nam ...
Więc w trójkę ruszyliśmy i wspólnie zdecydowaliśmy na zdobywanie PK-ów przeciwnie do ruchu wskazówek zegara.

Niektóre fotki są autorstwa Młynarza :)

Na pierwszy cel poszedł znajdujący się najbliżej bazy punkt, czyli PK 4 - Krzyż, dawne rozdroże. Prowadził Piotrek, i punkt zdobyliśmy bez większych kłopotów, z jednym ultra krótkim nawrotem na asfalciku :)


Po czwórce jechaliśmy na znajdujący się w bliskiej odległości PK 5 - Dwie sosny, wybraliśmy najkrótszą opcję, czyli przejazd przez dość grząskie pole, ciężko się kręciło ... punkt szybko zdobyliśmy :)

Jahoo i Młynarz przy PK 5 :)


Z piątki jazda zdobyć PK 9 - Paśnik. Po bezproblemowym dotarciu do asfaltowej drogi pojechaliśmy kawałek wśród zabudowań w niewłaściwym kierunku (droga się skończyła) - zawróciliśmy na asfalt i po chwili dokładnie spojrzeliśmy na mapę i kompas, obliczyliśmy odległość - tym razem ja przez większość drogi prowadziłem i punkt zdobyty :)


Właśnie podczas MNM w bojowych warunkach testowałem swoją nową czołówkę - oto efekt maximum :)


Po drobniutkim przedzieraniu się przez las poza ścieżką wróciliśmy na żółty szlak pieszy, na którym było mnóstwo kałuż i błotka - zaliczyłem tam ... pierwsze nocne OTB :) Na szczęście już szybując w powietrzu szybko zareagowałem i wylądowałem mocząc w błotnej kałuży jedynie prawą dłoń :) Twardziel :)

Wtedy kręciliśmy zdobyć PK 7 - Ambona. Jechaliśmy absolutnie bezproblemowo ... gdy nagle poczułem miękką tylną oponę i ... złapałem kapcia :)
Wziąłem się do wymiany dętki, Asiczka zatrzymała się obok mnie, a Piotrek pojechał zlokalizować wspomniany PK, oczywiście trafił i wrócił do nas :)

Z pierwszą nocną wymianą dętki uporałem się dość szybko :)


Przy Ambonie, PK 7.


W momencie, gdy ja naprawiałem koło, Jahoo z Młynarzem ustalali trasę na następny punkt, czyli PK 2 - Kamień geodezyjny, który upolowaliśmy niemal prawie bez błądzenia, po drodze mijając innych uczestników.

Moi wierni przyjaciele przy PK 2 :)


Z dwójki to jazda w kierunku PK 6 - Wieża obserwacyjna, ten punkt zdecydowanie najłatwiej zdobyliśmy - leżał tuż przy asfaltowej szosie :)


Niemal podczas całego czasu trwania zawodów zalegała mgła, raz gęsta, raz lżejsza, co dodatkowo dodawało klimatu na trasie, jak np: trudno było dane dostrzec rzeczywistą wysokość tej wieży ... :)


Po zdobyciu szóstki skierowaliśmy się na PK 10 - Wieża geodezyjna. Po drodze mijając, jak i wyprzedzając innych uczestników. W pewnym momencie jadąc wzdłuż brzegu lasu zbyt daleko dokręciliśmy i trzeba było zawrócić. Sam punkt padł łupem dzięki innym zawodnikom, co właśnie go zdobyli :)


Wracając z dziesiątki w kierunku PK 8 - Ambona spotkaliśmy pasącą się nocą krówkę :) A na asfaltowej drodze niezłe tempo narzuciliśmy, dogoniliśmy pewną grupkę, która też tam zmierzała i tak wspólnie punkt zdobyliśmy :)

Jest fajnie :)


Natomiast jadąc z ósemki po PK 3 - Złamana sosna ... ten odcinek szczególnie przez las okazał się niesamowicie trudno przejezdny, ilość błota nierzadko była ... no właśnie taaaka !


Jahoo przy PK 3 - rzeczywiście nieźle złamana ta sosna ... :)


Samą trójkę zdobyliśmy, w końcówce mając troszkę szukania bo za dużo tam było leśnych skrzyżowań ... Pozostał jeszcze jeden cel, czyli PK 1 - Brzeg stawu. W dalszym ciągu błota było mnóstwo, trudno było utrzymać równowagę, dwa razy omal nie doszło do mojej kolizji z Piotrkiem ... Punkt oczywiście zapolowaliśmy, dzięki dokładnemu obliczeniu odległości - w tym Piotrek świetnie się spisał :)

Mamy KOMPLET punktów i jazda do mety !
Na końcówce nieźle cisnęliśmy, kilku wyprzedzając, wpadamy na metę o 22:13, rozglądamy się za pozostałymi bikestatowiczami ... oprócz nas (Jahoo, JPbike, Młynarz) nie ma nikogo z BS więc ... przyjechaliśmy jako pierwsi :)))
Pozostali przyjechali w niewielkich odstępach czasu po godz. 22:32 :)

Wraz z Asiczką i Młynarzem zająłem wspólnie 38 miejsce na 76 startujących na trasie rowerowej :)

Gdy dojechali wszyscy z teamu BIKEstats.pl to wspólnie popijaliśmy ciepłą herbatkę i miło sobie gaworząc :)
Blase obdarował nas fajnymi nalepkami - oczywiście z logo BS (dzięki) :)

Zmasakrowana ekipa BIKEstats.pl po zawodach :)))


Ogólnie - było SUPER, świetna impreza, wspaniałe towarzystwo - dzięki wszystkim za wspólne chwile :)

Jeszcze raz WIELKIE DZIĘKI dla Asiczki i Piotrka za fantastyczny weekend spędzony z Wami :)

HARPAGAN 38 - Reda

Sobota, 17 października 2009 • dodano: 18.10.2009 | Komentarze 29

Nadeszła w końcu pora na sprawdzenie swoich własnych umiejętności orientacyjnych w takim ekstremalnym rajdzie na orientację, jakim jest Harpagan.
A tak szczerze - do udziału w tych zawodach zachęciła mnie relacja Damiana z kwietniowego Harpagana 37 - w komentarzach napisał do mnie: "a co robisz 17 paźdźiernika :D" :)

Do Redy dotarłem w piątek o około 23-tej, na miejscu od razu udałem się po numer i chipa, przywitałem się z Damianem, na miejscu był również kitaxc, po chwili przyjechali Tomek z Kasią, którą właśnie poznałem :)
Ze snu na sali gimnastycznej zbudziło mnie o 5-tej rano tup-tuptanie podłogi :)
Rankiem zjawił się flash. Krzątanina śniadaniowo-sprzętowa przebiegła bez przeszkód, na miejsce startu zjawiłem się o 6:20, był lekki mróz, odebrałem mapę, ustaliłem że jadę sam i obrałem kierunek zdobywania PK zgodnie z ruchem wskazówek zegara.

Miejsce startu na stadionie w Redzie


Powoli świtało, pierwsze kilometry kręciłem główną ulicą w Redzie z paroma innymi uczestnikami, by po kilku km skręcić na podjazd w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym. Już na samym początku zaskoczyły mnie te wzniesienia :)

Na trasie do PK 19 - Długa Góra


Zdobycie dziewiętnastki (niezły terenowy podjazd) nie sprawiło mi problemów - głównie dlatego że sporo osób tam też się wybierało, dobijając do punktu z przeciwka spotkałem wracającego stamtąd Damiana - od razu wiedziałem że nie będzie mi łatwo ... :)

Panoramka ze szczytu Długiej Góry (PK 19) :)


Następny cel - PK 11 - Reszki, szczyt wzgórza 183.5 m. Zanim punkt zdobyłem, najpierw z 19-tki zjechałem w dół do głównej ulicy i ponownie podjeżdżałem najpierw asfaltem, następnie po kocich łbach, raz się zatrzymałem by poprawić mocowanie mapnika własnej roboty (z drewna !) i w końcu terenem. Zdobycie szczytu nie przyszło mi łatwo, raz wjechałem na niewłaściwą górkę, po jakimś czasie zauważyłem innych uczestników, i tak wspólnie zdobyliśmy 11-tkę, częściowo wprowadzaliśmy poza ścieżką rowery na szczyt :)

Na szczycie, przy PK 11


Po zjechaniu w dół z 11-tki poruszałem się głównie terenem w kierunku PK 7 - Jezioro Rąbówka, wschodni brzeg przecinka. Punkt zdobyłem bezproblemowo :)

Szosa przez jesienny las, słońce powoli przygrzewa :)


Na PK 7. Klimatycznie w lesie ... :)


Nad Jeziorem Rąbówka, jesiennie ... :)


Po siódemce jazda zdobyć PK 12 - Ludwikówko, ambona na polanie. Najpierw pokręciłem przez las oznakowaną leśną drogą rowerową, by po fragmencie asfaltu skręcić na dość trudny, grząski teren, poruszałem się za pomocą kompasu (pierwszy raz), momentami znalazłem się poza ścieżką ...

Ciekawe kontrasty podczas jesieni :)


....... :)


Jak się później okazało - zdobycie 12-tki zapamiętam jako mocno terenową przeprawę przez trudny teren ...


Kolejny cel - PK 8 - Strzebielino, góra i punkt widokowy. Do stóp tejże wzniesienia dokręciłem spoczko i dość szybko.

Tutaj, przed ósemką i w przyjemnie przygrzewającym, jesiennym słońcu zrobiłem sobie przerwę :)


Wybił półmetek zawodów, a ja zdobyłem dopiero ... 4 PK - słabo, chyba bardziej rozkoszowałem się kaszubskimi widoczkami, niż walką o tytuł Harpagana :)
Podjąłem wtedy decyzję o rezygnacji paru PK-ów i zdobyciu przynajmniej 10 z 20 możliwych punktów.

W drodze do PK 8 na podjeździe można było się poczuć jak w górach :)


Gdzieś po wjechaniu na wzniesienie zagapiłem skręt i w efekcie pokręciłem sobie po górkach w stylu MTB-owskim i dwukrotnie pokonywałem podjazd, tracąc sporo czasu ...

PK 8 zdobyty :)


Ja na szczycie :)


Po ósemce i rezygnacji z leżących na południowo-zachodnim krańcu mapy PK 14 i PK 18 udałem się na PK 16 - Wojewo, wieża widokowa. Po przejechaniu fragmentu głównej i ruchliwej drogi skręciłem i spotkałem po raz pierwszy Dareckiego.

Zdobycie szesnastki to niezły leśny uphill - podjazd mi sprawił radość :)


Drewniana wieża widokowa na PK 16


Po 16-tce zjechałem ponownie w dół i ponownie lekko do góry, początkowo planowałem PK 4, w momencie gdy zrobiłem postój na batonika to dogoniła mnie grupka z Dareckim - dołączyłem się do Nich i tak razem kręciliśmy upolować PK 20 - Rechcinko, parking konny.

Z Dareckim na PK 20, numery startowe mieliśmy odpowiednio: 629 i 630 :)))


Wtedy pogoda zaczęła się psuć - chmury i zaczęło padać. Od wspomnianej grupki się odłączyłem - a właściwie odjechałem :) Kręciłem bezproblemowo na PK 10, Jezioro Choczewo, cypel. Punkt zdobyłem bez większych kłopotów.

Cypel na dziesiątce


Czas szybko uciekał, padało, padało, kręciłem dość szybko i powoli mokłem. Z dziesiątki asfaltem dotarłem do PK 2 - Kaszubskie Oko, wieża widokowa.

Deszczowo i wiatrakowo ... :)


Wieża przy PK 2 - na podziwianie widoków nie starczyło czasu ...


Z dwójki udałem się już przemoknięty na PK 3 - Jezioro Dobre, cypel. Zdobycie punktu przyszło łatwo, dziewczyny obsługujące punkt zaczynały się zbierać.

Po trójce powoli zapadał zmrok, palce rąk mi zesztywniały z zimna, do mety zostało jakieś 25 km i 70 minut czasu, zrezygnowałem najpierw ze skrętu na PK 13, a następnie kręcąc szybko asfaltówką do Wejherowa i do Redy z PK 17. Do mety dotarłem o około 18:15 przemoknięty i lekko zziębnięty, ale zadowolony ze sporej trasy :)

Po ogrzaniu i posileniu się sprawdziłem swoje wyniki - uplasowałem się na 101 miejscu z 299 sklasyfikowanych, zaliczyłem zakładane w trakcie jazdy 10 z 20 punktów, oraz zdobyłem 29 punktów wagowych na 60 możliwych - debiut na prawdziwie ekstremalnym Harpaganie wypadł przyzwoicie :)

Jedyne czego żałuję ... nie ujrzałem morza na PK 15 ...

Puls - max 170, średni 135
Przewyższenie - 1680 m

Kosmiczny Rajd na Orientację

Sobota, 29 sierpnia 2009 • dodano: 31.08.2009 | Komentarze 16

W drogę na zlot BikeStatowiczów połączony z organizowanym przez Kosmę rajdem na orientację wyruszyłem z plecakiem i rowerem po 21:30 (w piątek), by po 22-tej znaleźć się w składzie pędzącym do Katowic ...

Podróżowałem w ostatnim wagonie, który oprócz mnie i bika był niemal pusty :)
Podróż przebiegła spoczko, udało mi się troszkę zdrzemnąć ...


Po przesiadce na osobówkę w końcu o 5:10 znalazłem się w Dąbrowie Górniczej - Ząbkowice i tam na przystanku nastąpiło miłe powitanie z organizatorką całego przedsięwzięcia, djk71-em, oraz z niradharą (Elą), z którą miałem przyjemność poznać osobiście :)
I tak o bladym świcie w czwórkę dotarliśmy do bazy w Łosieniu ... i poszłem spać :)
Pobudka po 10-tej i przywitałem się z pozostałymi uczestnikami zlotu i rajdu, czyli Anetką, Dominiką (CzarnaOwca), Igorkiem, Wiktorem, Piotrem (Kajman), Rafałem (Rafaello) i jego synem Krzysiem (krzysio32)

A jednak prognoza pogody sprawdziła się ... padało, padało ... :(
Więc ten czas spędziliśmy w bazie, grając w tajemniczą grę

W końcu przestało padać i ruszyliśmy na główną atrakcję zlotu, czyli Kosmiczny Rajd na Orientację :)

Odprawa ...


Z racji tego że Ela miała pełny opis trasy zdecydowaliśmy się na grupowe zdobywanie punktów, a dwie zawodniczki (Aneta i Dominika) wybrały się na trasę pieszą

Zaczynamy od PK9 który był ... kilkadziesiąt metrów od bazy :)


Dalej to jazda w kierunku PK8 - obok kościoła w Łęce


Kolejny cel - PK1 - najwyższe wzniesienie Dąbrowy Górniczej (390 m), zanim go zdobyliśmy, organizatorka przypomniała że nie wszystkie lokalizacje były dokładnie zaznaczone na mapie ...


Dalej to jazda w terenie, by zdobyć PK2 ...


Kosma była obserwatorem, sędzią ... :)


Po zdobyciu dwójki i ustalaniu następnego celu Ela musiała być pod wrażeniem ... :)))


Niradhara w drodze do czwórki po terenie, który okazał się dla niektórych wymagający ...


... a dla Tych bikerów (i mi też) przejazd wąskim, leśnym singletrackiem sprawił radość :)


Przy PK4 - zbiornik wodny Łosień. Popadało troszkę ...


Następnie okrążyliśmy zbiornik wodny, by poprzez takie mglisto-deszczowe klimaty obrać kierunek na piątkę ...


... i po drodze spotkaliśmy piesze uczestniczki rajdu :)


Rowerowa ekipa przy PK5 :)


Po zdobyciu piątki skierowaliśmy się do bazy, gdzie uczestnicy kategorii "poniżej 15 lat" meldują się na metę. W bazie poznałem Dariusza79, i na zdobycie pozostałych punktów dołącza do nas tomalos, który przyjechał na zlot troszkę później, ważne że przyjechał :)

Czas ruszać dalej ...


... i jazda zdobyć siódemkę ... :)


PK7 zdobywamy dość szybko, po drodze zaliczając podjazd, na którym ... cisnąłem :)
Obecność Tomka od razu jest zauważalna i powoduje zwiększenie tempa jazdy :)


Po siódemce obieramy kierunek na trójkę, do Okradzionowa. Ja, Tomek i Darek wybraliśmy teren, a reszta asfaltem. PK3 sprawił nam troszkę problemów ze znalezieniem, w końcu się udało. Zapadł zmrok, pozostały jeszcze dwa punkty do zdobycia ...

W drodze do dziesiątki - te smugi świetlne to oczywiście MY :)


Przy PK10 - pomnik ku czci pułkownika Francesco Nullo


Ostatni punkt zdobyty, PK6 - przy szlacheckim dworku w Krzykawce


Droga powrotna do bazy po ciemku i w świetle lampek była fajna, na ostatnim niezłym podjeździe ja znowu ... :)))

W bazie zlotu zebrała się pozostała część uczestników, poznałem kolejne osoby: Ewcię0706 i ggrzybka, oraz dość późno zjawił się Hose :)

Po posileniu się pysznym makaronem, kiełbaskami i przy sporej ilości browarków nastąpiło uroczyste wręczenie dyplomów - z grupą zająłem I miejsce w kategorii powyżej 15 lat i zaliczyłem komplet punktów :)))

Uczestnicy zlotu BS u Kosmy :)))


Dalsza część zlotu to pełen humor, śmiech, wspólne gry i ... usnąłem po 3:20 na fotelu ... :D

Było super i wielkie dzięki dla organizatorki za przekonanie mnie na przyjazd na taki super zlot i rajd :)

Młynarz Orient

Sobota, 11 lipca 2009 • dodano: 15.08.2009 | Komentarze 5

Po dotarciu rowerem do Jasienia i wspaniałym wieczorze, Młynarz bardzo mile zaskoczył nas wszystkich niespodzianką w postaci własnego rajdu na orientację :)
Rano po śniadaniu i odebraniu mapki, karty startowej i ciasteczka wyruszyliśmy na trasę w 7 osobowym składzie: jahoo, anetka, kosma100, Igorek, WRK97, djk71 i JPbike.

Przed startem - organizator udziela nam ogólnych informacji o rajdzie


PK 1 – Mostek na Makówce zdobywamy, szukając od niewłaściwej strony.

Pełne humoru bikerki - Asiczka i Anetka w akcji :)


Super specjalista od terenowej jazdy - IGOREK


Podczas zdobywania PK 2 - trochę błota też było


Przerwa na lody - przy prawdziwie wiejskim sklepie


Przy PK 3 - uczestnicy Młynarz Orientu 2009 :)


Asiczka przy PK 4 - przy wiekowych dębach


Zdobywając PK 5 - podziwialiśmy pałac w Jasionnej, niestety niszczejący.

PK 6 – punkt czerpania wody … prawie jak wyspa :)



PK 7 – leśne skrzyżowanie - zdobyliśmy bez przeszkód.

Przy PK 8 – moim punkcie :)


Natomiast szukając PK 9 (jak i PK8) mieliśmy troszkę błądzenia.

Widoczek z wzniesienia (PK 9)


Po bezproblemowym zdobyciu PK 10 ruszyliśmy na metę i wszyscy ukończyliśmy zawody z czasem 3:33 i z kompletem punktów !

Zadowoleni uczestnicy na mecie rajdu :)


Po odpoczynku nastąpiła uroczysta dekoracja zwycięzców. Ilość nagród była taka że wszyscy byliśmy w szoku: dyplomy, koszulki, mapy, długopisy :)

Wielkie dzięki należą się dla organizatora za tak wspaniale zorganizowany rajd – w najdrobniejszych szczegółach spisał się jak najlepiej, każdy z uczestników był zadowolony i szczęśliwy – więcej takich chwil !
Podziękowania należą się również rodzicom Piotrka, jak i Asi – wiadomo za co :)

Bike Orient 2009 - Ręczno

Sobota, 27 czerwca 2009 • dodano: 30.06.2009 | Komentarze 3

Czyli debiut w maratonie rowerowym na orientacje

Jako że Bike Orient staje się miejscem, gdzie co roku zjeżdżają z różnych zakątków kraju bikestatowicze, wypadało mi się pokazać i zadebiutować w tego typu orientacyjnych zawodach, jak i po raz pierwszy jechać w koszulce BS :)
Do Ręczna zajechałem po nocnej podróży o 6:30 i do biura po numerki – dostałem numer 53.
W międzyczasie troszkę popadało … błoto zapewnione :)
No i oprócz mi znanych osób spotkałem po raz pierwszy paru bikestatowiczek i bikestatowiczów, znanych mi dotychczas z czytania ich blogów.
Po śniadaniu wszyscy uczestnicy się zebrali, i odebrali mapy I etapu, po spojrzeniu na mapę z punktami nie bardzo wiedziałem od czego zacząć, więc przyłączyłem się do rodzinnej ekipy w następującym składzie: Darek, Anetka, Wiktor, Igor, oraz Monika i oczywiście ja.

Na pierwszy cel poszedł PK1. Po dotarciu po mokrym asfalcie w pobliże tegoż punktu (gospodarstwo agroturystyczne – lewy brzeg Pilicy) skręciliśmy na trawiastą ścieżkę, słabo widoczną i dotarliśmy do kładki, zza którą był punkt :)
No i nabyłem pierwsze doświadczenie … trzeba czytać na mapie opisy punktów … bo zamiast przedzierania się przez tamtą mokro trawiastą ścieżkę wystarczyło przejechać przez gospodarstwo agroturystyczne :)

Kładka tuż przy PK1 ... dość śliska była ...


Po jedynce ustaliliśmy, że jedziemy w kierunku PK4. Po drodze zatrzymaliśmy się przy sklepie :) Wjechaliśmy do lasu, niezłe błoto było, dobrze ukryty punkt (prawy brzeg strumienia) zdobywamy dzięki paru uczestnikom, co tam również zajechali :)

W drodze po PK4 ... Igorek przewodzi grupce w trudnym terenie :)


Przeprawa przez masę piachu ...


Po zdobyciu czwórki nasza ekipa się rozdziela, Anetka z Igorkiem decydują się na powrót do bazy, a reszta wraz ze mną udaje się na podbój PK2. Tym razem coraz bardziej skupiam się na mapie, jechałem dość szybko, od czasu do czasu się zatrzymując na resztę współzawodników :) Punkt (wał wydmowy przy ścieżce) zdobywamy bez większych problemów i tam troszkę odpoczywamy.

Darek kasuje "dwójkę"


Kolejny cel: PK6. Coraz ostrzej kręcę, często zostawiając moich współtowarzyszy z tyłu. W pewnym momencie dość daleko zajechałem i dalej decyduję się jechać samotnie. Niezłe tempo narzuciłem, do punktu (prawy brzeg Pilicy) docieram spoczko ale … jest za drugą stroną Pilicy, nie widziałem żadnej łódki, po chwili zawróciłem. Znów błąd – zapomniałem że na mapie wyraźnie pisze: bród :D

Po niezdobyciu szóstki udałem się na PK5. Zacząłem odczuwać brak mapnika i kompasu, sporo błądziłem, dużo czasu traciłem, raz pojechałem w kółko :) Punkt (kępa drzew w kształcie okręgu) jednak zdobyłem … przypadkiem :)

Pilica w drodze po PK5 ...


Po piątce czas przeprawić się na drugą stronę Pilicy, skorzystałem z wiszącej kładki, do której nie było łatwo dotrzeć. Po przeprawieniu jechałem w kierunku PK10. Kolejne mega błądzenie po piachu w lesie – dobrze że założyłem 2.25 calowe Nobby Nic-y. Punkt (skrzyżowanie dróg) znalazł się podobnie, jak na czwórce – zauważyłem grupkę, która tam odpoczywała, też tam zrobiłem przerwę na batonika.

To ta wisząca kładka


Odpoczynek przy PK10 ...


Gdzie jechać dalej … na 8-tkę, czy 3-tkę ? Odnalezienie tych dwóch punktów sprawiło mi najwięcej kłopotów – głównie nawigacyjnych, nie wspominając o brakach sprzętowych … no cóż w końcu to mój orientacyjny debiut :)

W Starej skręciłem na niewłaściwą drogę, planowałem jechać zdobyć ósemkę a … zajechałem do krzyżówki na Wólkę Skotnicką i tam po analizie mapy zdecydowałem że jadę po PK3. Zanim zdobyłem ten punkt (Diabla Góra – pomnik) mnóstwo czasu straciłem w tamtejszym Rezerwacie, dwa razy wspinałem się na tą górkę - super trening sobie zafundowałem :)

Diabla Góra - pomnik


Po trójce wiadomo – PK8. Udałem się słabo oznakowanym niebieskim szlakiem, którego jednak … zgubiłem :) Rzut na mapę i znalazłem się Porębie (poznałem po nazwie ulicy) i tam na asfalt w kierunku ósemki (szczyt wzniesienia). Podjazd na otwartej przestrzeni był fajny, kolejny trening :) Punkt zdobyłem, wcześniej skręcając na niewłaściwą ścieżkę …

Szczyt wzniesienia na BO


Wybiła godz. 18-ta, co dalej ? Na I etapie zdobyłem 7 z 10 pkt. Może udam się na niezdobytą szóstkę ? Zrezygnowałem z tego w czasie jazdy i wróciłem do kładki nad Pilicą. Kręcąc szybko przez las w kierunku bazy … gubię mapę, którą woziłem pomiędzy plecami a plecakiem. Skorzystałem z pomocy miejscowego (jechał na rowerze), z którym kawałek razem kręciliśmy :) No i wpadłem do bazy przed 19-tą. Aby być sklasyfikowanym w dwóch etapach trzeba było jeszcze zaliczyć chociaż jeden punkt na II etapie – Monika mi doradziła zdobycie szesnastki leżącej stosunkowo blisko bazy.

Jak widać, taka przeprawa przez wiszącą kładkę sprawiła mi przyjemność :)
Fotka z galerii Bike Orientu


Jadąc w kierunku PK16 mijałem z przeciwka Damiana z kitą podążających w kierunku mety. Punkt (dawny kamieniołom piaskowca – przy ścieżce) zdobyłem kręcąc się wokół tegoż kamieniołomu. I wróciłem do mety – na BO łącznie zaliczyłem 8 z 19 punktów.

Przy PK16


W ogólnych wynikach (trasa długa) uplasowałem się na 73 miejscu z 77 sklasyfikowanych, jest co poprawić za rok :)
Na dekoracji w kategorii „Najliczniejszy team” nie daliśmy konkurencji żadnych szans – dostałem mapę Ziemii Kłodzkiej, oprócz tego wylosowałem koncentrat napoju energetycznego :)

Podsumowując mój debiutancki Bike Orient – świetna impreza, wspaniała zabawa, liczne grono bikestatowiczy … i teraz wiem że nie raz się znów tam pojawię :)