Podgórski rozjazd

Poniedziałek, 18 września 2017 • dodano: 18.09.2017 | Komentarze 8

Zaległy urlop, który spędzam w Karkonoszach.
Na te kilka dni zabrałem w góry swoje dwa rumaki - górala i szoskę.

Wczoraj udany wyścig więc dziś czas na tytułowy trip po okolicznych górkach, przełęczach, wioskach, miasteczkach, wśród lasów i pól, no i najważniejsze - widoczków. Ruszyłem o 10:30, pogoda dopisała - dużo słońca i znośny chłodek (13°C). Pętla jaką zaplanowałem to kurs kolejno przez Rudawy Janowickie, Pogórze Kaczawskie, Kapella, Jelenia Góra i podnóże Karkonoszy.


Ruszam na podgórskie (z górkami też) rozjazdowe szosowanie © JPbike


Główny deptak w Kowarach © JPbike


W Kowarach jest pełno poniemieckich architektonicznych budynków, w różnym stanie © JPbike


Nie ma to jak boczne podgórskie asfalciki. Tu natrafiłem na fragmencik grabkowego ścigu © JPbike


Panoramka na prawie całe Karkonosze delikatnie zasłonięta przez dwie górki (skojarzenia...) :) © JPbike


Pałac (mocno zaniedbany) w Wojcieszowie © JPbike


Łysa Góra w tle. Tam ścigaliśmy się u Kaczmarka miesiąc temu © JPbike


Na Rynku w Jeleniej Górze © JPbike

Pokaż trasę GPS

Rozgrzewka przedstartowa

Niedziela, 17 września 2017 • dodano: 17.09.2017 | Komentarze 0

Karpacz (stadion) - Karpacz Górny (OW Stokrotka).
Fajnie się rozgrzewa na takim uphillu w temp. 11°C :)

Rowerem przez Karkonosze - 2 edycja

Niedziela, 17 września 2017 • dodano: 17.09.2017 | Komentarze 6

Druga edycja charytatywnego maratonu organizowanego przez Rotary Club na moich ulubionych górskich rewirach - w Karkonoszach. Rok temu zaliczyłem tam życiówkę (4 open i 1 M4) - to wystarczyło by z radochą oczekiwać startu w kolejnej edycji i miło byłoby powtórzyć ów sukcesik :)

Dzień przed zawodami w Karpaczu solidnie popadało i ochłodziło się do poziomu 10°C. Poranek wita nas piękną pogodą (później pochmurną) i znośnym chłodkiem. Jako że start jest w górnej części Karpacza to bez zastanawiania zrobiłem rozgrzewkę w postaci uphillowego dojazdu z noclegowni - parokrotnie musiałem zwalniać bo tętno zbliżało się do maratonowych wartości :)

Na miejscu startu spotykam Zbyszka i Patryka od ERki, panuje spokojna atmosfera, żadnych barierek, zero spiny, po prostu po odprawie ruszamy na właściwy start - na początek Drogi Chomontowej. Ustawiam się w 1/3 stawki. Po przyjrzeniu się potencjalnym rywalom to ze znanej czołówki rozpoznaję jednego - Michał Ficek, czyli jest szansa na super wynik w moim wykonaniu. No i poszli. Na początek krótki, acz troszkę konkretny podjazd na szczyt Chomontowej. Będąc całkiem rozgrzanym i mając na koncie tylko jeden trening w tygodniu to jadę swoje i powolutku, acz stopniowo wyprzedzam i kolejne oczka w górę zdobywam. Tuż przed szczytem zauważam przed sobą ze 10-15 osób z czuba, czyli jest nieźle. Pora na długi, szybki i szutrowy zjazd - pognałem na maxa, rozpędzając się niemal do 70 km/h (po powrocie i zgraniu danych strava mnie zaskoczyła że zdobyłem tam KOMa!) i do tego wyprzedzając dwóch rywali (w tym Patryka). Po zjechaniu jeden defekciarz mijany i trochę podjeżdżania asfaltową Drogą Sudecką (bez zmian w rywalizacji). Po tym troszeczkę technicznego zjazdu (jeden masters solidnie przyglebił) i czas na podjazd starym asfaltem na Dwa Mosty - zostałem wyprzedzony przez dwóch (w tym Patryka), jak i ja sam znacznie przybliżyłem się do poprzedzającej grupki. Po wjechaniu zjazd asfaltowo - szutrowo - kamienisto - błotnisty, nachylenie nie powala (ledwo 45 km/h), zjeżdżam z głową i bez szaleństw, a w dolnej części zjazdu mam przed sobą dwóch kolegów (Radek od Rybek i znów Patryk), po czym doganiam ich, tworzymy grupkę i następuje długa, miła sekcja podgórskich szuterków raz długo do góry, raz długo w dół. Wychodzi na to że my trzej jesteśmy skazani na współpracę - każdy z nas próbował ataków i za każdym razem nieudanych. W końcu, po przejechaniu ze 28 km trasy coś zaczęło się dziać - dochodzi nas kolega z ERki (Jarek), do szczytu długiego podjazdu jedziemy w czwórkę, a na długim zjeździe z łukami przekonuję się że moi towarzysze gorzej radzą z szybką techniką zjazdową. Jarek zostaje z tyłu, znając końcówkę trasy (będzie jeszcze jeden podjazd) decyduję się nie atakować i troszkę odpocząć, by spróbować na końcowym podjeździe. I tak wraz z Patrykiem i Radkiem wspólnie zjeżdżamy i pokonujemy odcinek góra - dół, za nami dwóch rywali próbowało nas dojść, a my mocno pedałując nie daliśmy się pokonać. W końcu ostatni dłuższy podjazd - wychodzę na czub, pokonujemy krótką ściankę i mimo że nie cisnę pod górę w 100% to zaczynam wyraźnie odjeżdżać Radkowi i Patrykowi, na szczycie uzyskuję ze półminutową przewagę, krótki zjazd, krótki podjazd i jest zjazd po stoku narciarskim do mety w Szklarskiej Porębie. To był mój bardzo udany maraton :)

9/82 - open
1/31 - M40

Strata do zwycięzcy open (Michał Ficek) - 17:48 min

Fotki by Korona Karkonoszy i mój tata.

Moja grupka w akcji © JPbike


Z tymi spoczko kolegami przyszło mi wspólnie kręcić przez dłuższy czas, wszyscy są z WLKP :) © JPbike


Miłe chwile. Sukcesik sprzed roku powtórzony :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Kaczmarek Electric Dziwiszów

Niedziela, 13 sierpnia 2017 • dodano: 15.08.2017 | Komentarze 7

W końcu cykl Kaczmarek Electric MTB organizujący maratony głównie na terenie Wielkopolski i Lubuskiego odważył się na słuszny krok - w prawdziwych górach. Tym razem w nowej lokalizacji, w Dziwiszowie koło Jeleniej Góry, a właściwie na rozległej górskiej polanie, przy stacji narciarskiej Łysa Góra. Po tamtejszych Górach Kaczawskich, którędy poprowadzili trasę, do tej pory kręciłem terenowo tylko raz, pora to nadrobić :)

Tegoż dnia Unit Martombike Team wystawił liczny skład - mnie, Adriana, Wojtka, Przemysława, Marcina i Tomka, nawet w miasteczku zawodów zjawiło rzucające się w oczy stoisko Martombike, producenta naszych świetnych kolarskich ciuszków. Pogoda w 100% dopisała kolarsko, zarówno pod względem temperatury, nasłonecznienia i chmurek.

Na temat przedwyścigowych opisów trasy różnych autorów, to żaden na mnie nie zrobił wrażenia poza tym że giga ma do pokonania „zaledwie“ 60 km i pokaźne 2300 m podjazdów (mi wyszło jeszcze więcej, o tym w opisie).

Rozgrzewkę odbyłem krótką (5 km) ale wystarczającą. Jako jedyny z teamu startowałem z pierwszego sektora, a tradycyjnie już z jego ogona, zresztą czekanie ze 40 min w czubie jest dla mnie bez sensu. Po ruszeniu od razu solidny i krótki podjazd na ... najwyższy punkt trasy. Jadę swoje, nic nie tracę, ani nic nie zyskuje, zauważam że nie jadę ostatni z jedynki - za mną jest kilkanaście osób. Po wjechaniu na kaczawski teren się zaczęła zabawa MTB. W mojej części stawki szybko się porozciągało i od razu mogłem robić swoje górskie umiejętności, na podjazdach szło przeciętnie, a na tych trudniejszych zjazdach z dodatkiem błotka - póki szerokość ścieżki pozwalała to szybko przebijałem się do przodu. Problemy z trakcją na błotnych odcinkach sprawiały mi tylko nieodpowiednie i starte w połowie Racing Ralphy - w sumie na całym giga zaliczyłem mnóstwo poślizgów i zero gleb, chociaż momenty były.
Aż tak kolorowo na pierwszych km nie było - kilka razy mnie przyblokowywali i zgodnie z moimi przewidywaniami szybko doszli nas ci z dwójki. Po zjechaniu na miły i widokowy szuterek głównie podjazdowy z domieszką starego asfalcika dogania mnie Adrian, pyta „jak tam“, mówię że dopiero się rozkręcam i faktycznie cały ów szeroki odcinek pokonujemy razem, trochę gaworzymy, kilka rywali załatwiamy, po drodze podziwiając widoczki :). Zauważam również że i Wojtek jedzie blisko za nami, to daje mi do myślenia że tegoż dnia nie będzie z mojej strony super wyniku. Na szczycie, będącym rozjazdem mini wcinam pierwszego z czterech żeli, Adrian ku mojemu zdumieniu gna w dół tak, że mi odjeżdża, po chwili wpadamy na superbłotny fragment z koleinami - było tyle tańcowania że ostatecznie tracę kontakt (nie wzrokowy) z kolegą teamowym. Po tym sekcja zjazdowo - asfaltowo (wioska) - podjazdowa i wpadamy na długi, superciężki (max 22%), trawiasty podjazd na arcywidokową Górę Szybowcową (lotnisko). Na moim 1x10 (34/40) z trudem udało się całość podjechać. Podjeżdżając tędy zarówno przede mną widziałem grupkę z Adrianem, jak i za mną z Wojtkiem - obaj w odległości ze 100m ode mnie. Na szczycie bufet, samoloty, widoczki i czas na zjazd - tak się zdekoncentrowałem że nie zauważyłem skrętu w las i w efekcie zjechałem kilkaset metrów wprost po polanie dół ... Oczywiście po zorientowaniu się że jadę nie tędy następuje nawrotka, muszę zrobić wypych i przewyższenia u mnie wzrosły. Okazuje się że nie jestem sam co się tędy gubi - w trakcie wypychu jeszcze dwie osoby robią to samo, poza tym mogłem popatrzeć jak Przemysław podjeżdża w licznej grupce. Gdy do końca wypychu zostało mi ze 50m to Wojtek właśnie wjeżdżał we właściwy skręt. I tak ładne ciężko wypracowane kilka minut straciłem. Po wjechaniu na właściwą ścieżkę wtapiam się w kilkuosobową grupkę i po pokonaniu odcinka przez las oczom ukazał się arcywidokowy zjazd, choć z ciężką nawierzchnią (wykoszone chaszcze z wertepami). Zjechane sprawnie, z jednym momentem bliskim OTB. Kolejny podjazd z fragmentem do wypychu, znów kawałek ciężkiej nawierzchniowo polany i czas na techniczny zjazd (stara rowerowa trasa DH) - zaszalałem co poskutkowało ucieczką z grupki, dogoniłem Wojtka (akurat glebnął na skośnym korzeniu), no i zaliczyłem lekkie „puk“ w drzewo (przez rozsypane kamienie). Na dolnej części zjazdu ponownie paskudne wykoszone chaszcze nie ułatwiały sprawy - zaliczone dwa postoje bo spadł mi łańcuch i znów muszę gonić wspomnianą grupkę z josipem. Skutecznie poszło. Po tym gruppen podjazd dość wąski, leśny i przyjemny z ostrą końcówką prowadzący ponownie na Górę Szybowcową. Wyprzedził mnie wtedy mocny rywal z M4 - M. Zabłocki z VW (po defekcie). Po wjechaniu, na mijance zauważam kilka znanych twarzy z czołówki - czyli giga ponownie będzie wjeżdżało na lotnisko po tej ciężkiej trawie (w sumie czterokrotnie zdobywaliśmy ową górę). Techniczny zjazd z tędy poszedł sprawnie i długo oczekiwany rozjazd mega/giga - z mojej grupki dwóch skręciło na ten cięższy dystansicho, z czego jeden po 2 km ... zawrócił :) I tak nastąpiła jazda po znanych mi już ścieżkach, w większości pomykałem już sam. Zastanawiało mnie tyko gdzie jest Wojtek - wypatrzyłem go za mną po paru km na dłuższym podjeździe na odkrytym terenie. Stopniowo czułem narastające zmęczenie, ubytek powera i mikroskurcze w nogach - brak spożytego przed startem magnezu z B6 zrobiło swoje. W końcu wspomniany trawiasty podjazd - niestety, odcinek z największą stromizną zbutowałem. Na następny ciężki górski maraton zmodyfikuję napęd na lżejsze przełożenia (32/46), zresztą już w Alpach przekonałem się o tym. Kolejne gigowskie kilometry poszły sprawnie, aż w końcu na końcówce zjazdu doszedłem dwie znane mi sylwetki - kolega z Cellfastu i Kasię H.M. Gdy tylko zaczął się ostatni podjazd na lotniskową górę to zaatakował mnie skurcz w prawej nodze, tak silny że musiałem na minutkę stanąć, tracąc przy tym jedną pozycję. Później wyprzedził mnie jeszcze jeden gość, zostałem dogoniony przez josipa, któremu po technicznym zjeździe poinformowałem o moich skurczach i by jechał dalej swoje - tak zrobił. W tamtym momencie pokonywaliśmy przedostatni podjazd, trochę rywalizacyjnie się zrobiło - wyprzedzamy ostatniego z mega, z zaskoczenia i niewiadomo skąd załatwia nas Gosia Zellner, Wojtek widocznie wyciska z siebie ostatnie podkłady sił, a ja będąc już solidnie zmęczony doganiam i wyprzedzam jednego rywala. Jeszcze tylko potwornie śliski i superbłotny płaski fragment i na koniec podjazd z zawijasami po stoku narciarskim, byłem tam gorąco dopingowany przez teamową wiarę i w końcu szczytowy wjazd na metę. Oj, było ciężko, ale dostałem w kość tak jak chciałem :)

54/62 - open giga
7/11 - M4

Strata do zwycięzcy (Przemek Rozwałka) - 1:24:47 godz, do M4 (Tomek Jaworski) - 53:27 min
Poziom na giga u Kaczmarka jest kosmiczny, co przy mojej fizycznej pracy nawet nie zbliżę się do połowy stawki ...
Strata do szerokiego pudła - 13:19 min, grubo, zatem gdybania nie będzie i z radochą otwieram litrowy browar :)

Fotki by DGR Racing Team, Karolina Zając, Foto MTB.

Start. Nie ostatni z pierwszego sektora ruszałem © JPbike


W akcji. Trochę błotka tam było :) © JPbike


Nie ma to jak teamowy doping na końcowych i podjazdowych metrach :) © JPbike


Jest meta. Nie pamiętam czy kiedykolwiek miałem maraton z metą na górce :) © JPbike


Dokumentacja jakby ktoś pytał o ilość błota :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Podgórski rozruch

Sobota, 12 sierpnia 2017 • dodano: 14.08.2017 | Komentarze 3

Po dojechaniu i zakwaterowaniu się w Wojcieszowie zmontowaliśmy ekipę Unitów Martomów na górską rozgrzewkę przed jutrzejszym maratonem. Plan na tytułowe kręcenie - jedziemy bocznym i widokowym asfalcikiem na miejsce startu i mety, do stacji narciarskiej na Łysej Górze.


Na najwyższym punkcie rozgrzewki (690 m). Mój sprawdzony patent na uśmiane twarze działa od lat :) © JPbike


Po drodze między innymi były takie oto widoczki :) © JPbike


Testowaliśmy również różne aero pozycje zjazdowe ... © JPbike

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 5

Piątek, 21 lipca 2017 • dodano: 24.07.2017 | Komentarze 10

Tegoż dnia padł pomysł na zrobienie sporego wysokogórskiego tripu (raczej wyrypy) przez piękną Szwajcarię. Fotorelacja starczy by pokazać to co przeżyliśmy na trasie - było niemal wszystko, łatwe i ciężkie podjazdy, takowe zjazdy, wypych i sprowadzanie, miłe szuterki, troszeczkę asfaciku, piękne szwajcarskie miasteczko, rozległa górska przestrzeń, alpejskie super widoczki - czego chcieć więcej ? :)


Zaczynamy solidny alpejski podjazd © JPbike


Po odbiciu na właściwy szlak trzeba było atakować ze 15%-25% do góry © JPbike


Arcywidoczek :) Tam w oddali popadało, nas też parę kropel dosięgło :) © JPbike


Przy takim nachyleniu nie wszędzie dało się podjeżdżać i był wypych © JPbike


Nie ma to jak taka boska chwila odpoczynku :) © JPbike


No i wjechane na 2694m. Lubię takie chwile :) © JPbike


Pora na zjazd. Stromy i wymagający © JPbike


Stromego zjazdu c.d. plus widoczek :) © JPbike


Mina Drogbasa mówi że zjazd był wymagający © JPbike


Pora na miły szwajcarski szuterek zjazdowy © JPbike


... i taki singielek :) © JPbike


Po zjechaniu było trochę km-ów po takiej rowerówce. Szwajcaria to bardzo bogaty kraj © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Wjeżdżamy do Pontresiny © JPbike


Owe miasteczko nas zszokowało - wszystko czyste i full zadbane © JPbike


Fajnie się tędy kręci :) © JPbike


Szwajcarskie prawie czterotysięczniki © JPbike


Klimatyczny wodospad. Tutaj dopadł nas deszcz i schowaliśmy się na parę minut © JPbike


Fajny singielek podjazdowy © JPbike


Troszkę deszczowej jazdy (chociaż tego nie widać) :) © JPbike


Zaczynamy długi, mozolny i arcywidokowy podjazd © JPbike


Przygoda z bykiem. Trzeba było go przepędzać :) © JPbike


Chwila przerwy :) © JPbike


Alpejski majestat gór :) © JPbike


... :) © JPbike


Wysokogórskie bajorko (ponad 2400m) :) © JPbike


Fotka dnia. Było super warto się męczyć na podjazdach dla takiej chwili :) © JPbike


Taka tam wysokogórska jazda :) © JPbike


Okazało się że nasz ostatni zjazd to szlak pieszy i raczej to był spacer nad przepaścią © JPbike


Nie powiem, idąc z rowerem tędy przeżyliśmy mrożące krew w żyłach momenty © JPbike


Spotkać z rowerem takie wysokogórskie łańcuchy to już COŚ :) © JPbike


Jak tędy przejechać ? © JPbike


Lepiej tędy nie ryzykować, nawet gdy się jest wytrawnym technikiem zjazdowym © JPbike


Po zejściu już tylko luzik asfaltowy zjazd do naszego miesteczka © JPbike

No dobra, sprowadzając na powyższym szlaku pieszym nad przepaścią przez moment zgubiliśmy właściwą ścieżkę i lekko zabłądziliśmy - w efekcie schodząc z rowerem po kamieniach pośliznąłem się i ... puk w twarz :(
Rower cały, tylko kierownicę trzeba było naprostować.


Szlify na twarzy zaliczone © JPbike


Alpejskie szuterki są bardzo wymagające - tylna opona w ciągu kilku dni trochę straciła klocki © JPbike

Na koniec alpejskich super przygód - w sumie pokręciliśmy po górach 292 km i 8796 m w pionie :)
Sobota w Livigno była dniem regeneracyjnym. Na głównym deptaku wiary jak na Krupówkach.
Natomiast w niedzielę czas na powrót do PL - spoczko jazda, 16 godzinna. Udany urlop !

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 4

Czwartek, 20 lipca 2017 • dodano: 21.07.2017 | Komentarze 11

Dzień "lajtowy" na urlopie - nie jesteśmy już młodzieniaszkami by codziennie robić w terenie 100 km i 3000 m podjazdów :)
Padł pomysł na odwiedzenie Bike Parku Mottolino. Zatem najpierw obcykany w poniedziałek asfaltowy podjazd na Passo Eira (2208m) i stamtąd już tylko krótka wspinaczka na górną stację wyciągu i decydujemy że zjedziemy jednym z "łatwiejszych" singli, ponoć większość co korzysta z owego bikeparku to sami zjazdowcy, freerideowcy, itp.


Końcówka podjazdu na Mottolino jest ciężka ale widokowa :) © JPbike


Karnet na 4h korzystania z wyciągu to 100zł, my wjechaliśmy gratis i na własnych siłach :) © JPbike


Punkt startowy Bike Parku Mottolino. Większość co zjeżdżała to sami zjazdowcy, a my gorsi ? :) © JPbike


Ponad 4 km singiel (niebieski) był fajny i troszkę techniczny że udało mi się cyknąć jedyną fotkę © JPbike


Po zjechaniu pora na lans wzdłuż i wszerz Livigno © JPbike


Ładne i zadbane miasteczko, do tego w strefie wolnocłowej :) © JPbike


Lajtu c.d © JPbike


Na koniec obowiązkowa fota przy sławnym napisie :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 3

Środa, 19 lipca 2017 • dodano: 20.07.2017 | Komentarze 10

Tegoż dnia czas zrobić solidny terenowo alpejski górski trip.
Poszukałem fajnego tracka na gpsies.com, zgrałem do licznika i można jechać.
Nie ma co się szczegółowo rozpisywać - fotorelacja wystarczy :)


Nad Lago di Livigno. Pełno tam na dole napisów z kamieni :) © JPbike


Zaczynamy pierwszy solidny podjazd © JPbike


Szuterek spoczko, nachylenie nierzadko przekraczało 15%, na przełożeniu 34/40 dałem radę © JPbike



Końcówka podjazdu jest miła i przyjemna :) © JPbike


Wysoko i arcywidokowo - lubię to :) © JPbike


Kolejna próba dogadania się z alpejską fajną krową :) © JPbike


Po wjechaniu na 2300 m pora na zjazd, na początek bez szaleństw © JPbike


... :) © JPbike


Fotka dnia. Wypasiony singielek zjazdowy. W tle Lago di San Giacomo © JPbike


Singielka zjazdowego c.d. :) © JPbike


Ale tu ładnie :) © JPbike


... (2) :) © JPbike


Ten singielek robi wrażenie i wymaga skupienia :) © JPbike


Pięknie tam. Na dole Lago di Livigno © JPbike


... (3) :) © JPbike


... (4) :) © JPbike


Fajnie tutaj wodospadzik nas opryskał :) © JPbike


Czas na drugi podjazd. Dość ciężki © JPbike


Po trawie też się jechało © JPbike


Widokowa końcówka podjazdu © JPbike


No i druga przełęcz podjechana. My w koszulkach Sudety MTB Challenge :) © JPbike


Rozległa wysokogórska polana (2300 m). To już Szwajcaria :) © JPbike


... (5) :) © JPbike


Czas na drugi długi zjazd © JPbike


Alpejskie singielki © JPbike


... (6) :) © JPbike


Ku mojej uciesze znalazł się taki golonkowy zjazd :) © JPbike


... (7) :) © JPbike


Fajny singielek wzdłuż potoku © JPbike


Singielka c.d. © JPbike


No i Drogbasa dopadła spora bomba ... © JPbike


Lago di San Giacomo © JPbike


Ostatni podjazd (nieplanowany) © JPbike


... (8) :) © JPbike


W oczekiwaniu na kompana walczącego z bombą użyłem samowyzwalacza © JPbike


... (9) :) © JPbike


No i zjechaliśmy. Kolejny udany górski trip za nami :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Urlop w Alpach - dzień 2

Wtorek, 18 lipca 2017 • dodano: 19.07.2017 | Komentarze 2

Po super wypasionym wczorajszym tripie czas na coś "luźniejszego" :)
Padł pomysł na zdobycie stacji narciarskiej i mountainbikerowej też - Carosello 3000.

Livigno to dobre miejsce na zgrupowania zawodowych grup kolarskich - wczoraj spotkaliśmy ekipę CCC, pojedyncze sztuki z Bory i Astany, a dziś była okazja zamienić parę zdań z Bartoszem Banachem.


Lajtowa ścieżka rowerowa w Livigno. Drogbas gada z łydkami :) © JPbike


Na początek mamy całkiem miły szuterek podjazdowy © JPbike


Im wyżej tym widoczki ciekawsze © JPbike


Nic, tylko podjeżdżać :) © JPbike


Ale frajda ! © JPbike


Powiem Wam - to cały Drogbas :) © JPbike


Na parę km przed szczytem zrobiło się baardzo stromo © JPbike


Na moją komendę "biegiem do góry bo mam w plecaku piwo" kompan reaguje posłusznie :) © JPbike


Tak, tą ścieżką na dole podjeżdżaliśmy © JPbike


Żeby nie było - tu nachylenie dochodziło do 28% ! © JPbike


JPbike i majestat alpejskich szczytów :) © JPbike


A to kolejny drogbasowy majestat gór :) © JPbike


No i podjechaliśmy. Hmm ... plażowa budka na wysokości 2675 m? :) © JPbike


Fotka dnia. Tam na dole mieszkamy :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Czas na fun - zjazd wyprofilowanym singlem © JPbike


Jazda tędy w dół to fajna sprawa :) © JPbike


... (1) :) © JPbike


... (2) :) © JPbike


... (3) :) © JPbike


Jak zwykle wybieram trudniejsze warianty zjazdu :) © JPbike


Znalazło się nawet i takie rondo :) © JPbike


No i zjechaliśmy. Pora na pizzę i pifko :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Alpejski super konkretny trip :)

Poniedziałek, 17 lipca 2017 • dodano: 18.07.2017 | Komentarze 15

Ano, upragnione urlopowanie z rowerem rozpoczęte :)

Tym razem wybrałem się z Drogbasem do alpejskiego Livigno. Urlopowa decyzja zapadła na przełomie roku, a nocleg załatwiłem w lutym. Dojazd autem poprzedniego dnia z Poznania do Livigno (przez Niemcy, Austrię i Włochy, w sumie prawie 1200 km) zajął nam wraz z postojami 17 godzin - po dojechaniu do kwatery padłem i od razu spać :)

Podczas pierwszego dnia urlopu w Alpach obaj postanowiliśmy że uderzamy w góry z grubej rury - najpierw asfaltowo przez Bormio, na sławną kolarsko przełęcz Passo dello Stelvio (2758 m) i po tym czas na alpejski terenowy full konkretny powrót - zresztą pokażna fotorelacja wystarczy by pokazać jakie świetne przeżycia na trasie mieliśmy :)


Poniedziałkowy poranek w Livigno wita nas bajkową pogodą :) © JPbike


Zaczynamy pierwszy podjazd - Drogbas lubi takie momenty :) © JPbike


Pierwsza przełęcz zdobyta (Passo Eira, 2208 m), pora na krótki zjazd © JPbike


Przez jakiś czas miałem towarzystwo takiej bikerki - zwróćcie uwagę na jej łydki :) © JPbike


Pięknie tam :) © JPbike


Druga przełęcz zdobyta i czas na długi zjazd do Bormio © JPbike


Pięknie tam (2) :) © JPbike


Przez klimatyczne włoskie miasteczko ... © JPbike


Po zjechaniu czas na 19 km podjazd na słynne Passo dello Stelvio © JPbike


Ta serpentynka leży na wysokości naszej Śnieżki (1602 m) :) © JPbike


Takich "mrocznych" tuneli jest po drodze kilka. Miły chłodek tam był :) © JPbike


Za czekanie na kompana (formy u niego brak) mam zapewnione browary :) © JPbike


"Galleryjnych" tuneli tutaj jest kilka © JPbike


Dawaj Drogbas, buduj formę ! © JPbike

W trakcie podjeżdżania Jarek spotkał i pogadał z samym dyrektorem sportowym grupy CCC.


Normalnie szok z tymi traktorami (kolekcjonerzy) :) © JPbike


Pięknie to wygląda, oczywiście tędy się wspinaliśmy :) © JPbike


Napisy z tegorocznego Giro i klimatyczna kapliczka © JPbike


Stąd jeszcze 5 km asfaltowej wspinaczki na Stelvio © JPbike


Pora na krótką przerwę przed atakiem szczytowym :) © JPbike


Bez komentarza że aż żałuję że sprzedałem swojego pięknego zielonego malucha ... © JPbike


To już ostatnie kilkaset metrów. Dawaj kompanie, nie ma lipy ! © JPbike


No i podjechane. Kolejna radosna chwila w moim życiorysie :) © JPbike


Kolejne kolarskie marzenie spełnione :) © JPbike


Ale tam arcywidokowo :) Ten podjazd albo zjazd (z drugiej strony przełęczy) pokonamy innym razem :) © JPbike


Dwóch zdrowo szurniętych wariatów gdzieś wysoko w Alpach :) © JPbike


Na przełęczy pełna komercja. Tylko co tam robi pluszowy dzik ? © JPbike


Czas na terenowy powrót do Livigno. Strasznie tu stromy fragment © JPbike


Nasz kolejny rekord wysokości z rowerem pobity :) © JPbike


Jeszcze jedno spojrzenie na Stelvio z góry © JPbike


Się zaczęła frajda Alpy Pure MTB © JPbike


Alpejskie singielki (1) © JPbike


Alpejskie singielki (2) © JPbike


Asfaltowa chwilunia w Szwajcarii. Tegoroczne Giro też tędy jechało © JPbike


Alpejskie singielki (3) © JPbike


Z tankowaniem pustych bidonów nie mieliśmy problemo :) © JPbike


Alpejskie singielki (4) © JPbike


Kolejna przełęcz zdobyta (wypych przy 22% był) © JPbike


Alpejskie singielki (5) © JPbike


Na rowerze jeżdżę przez cały rok, zatem tu nie miałem problemów :) © JPbike


Ojej, ale majestat gór © JPbike


Alpejskie singielki (6) © JPbike


Jak się kocha MTB to pomykanie tędy jest czystą przyjemnością :) © JPbike


Te wypasione do MTB singielki zjazdowe wymagają 100% skupienia by nie spaść w przepaść ... © JPbike

No i ... Jarek na wąskim fragmencie z luźnymi kamieniami popełnił błąd z podpórką i zsunął się w dół ...


Uff, po stoczeniu w dół rower cały, kompan żyje, takie wypadki są wpisane w taki sport © JPbike


Klimatyczny potok. Jarek tutaj mógł przemyć rany © JPbike


Na ostatnich km pogoda się troszkę popsuła i zaczęło padać © JPbike


Deszczowy przejazd przez zaporę przy Lago di Cancano © JPbike


Ostatni podjazd. Natrafiliśmy na trasę pewnego maratonu © JPbike


Wiadomo - pogoda w górach zmienna jest © JPbike


Ani szczypiące rany, ani tutejsze ponad 20% nie zepsuły nam humoru :) © JPbike


Ojej, straszna tu przepaść © JPbike


Alpejskie singielki (7) © JPbike


Próbujemy znaleźć wspólny język z tą alpejską krową :) © JPbike


Ostatnia i nie wiem już która przełęcz zdobyta © JPbike


Po zjechaniu myk przez taką dolinkę © JPbike


Na koniec super tripu mamy taki ze 3 km singiel wprost do Livigno © JPbike


Dojechaliśmy do celu. Tegoż dnia byliśmy na rowerach od 9:30 do 21:00 ! © JPbike

Pokaż trasę GPS