Ślęża zdobyta !

Niedziela, 16 maja 2010 • dodano: 19.05.2010 | Komentarze 14

Długo planowany wyjazd na upragnioną Ślężę w końcu doszedł do skutku, i to w wielkim stylu, bo chętnych na wyjazd zgłosiło się sporo :)
Mimo, że pogoda w niedzielny dzionek nie była ciekawa - silny wiatr, straszyło deszczem, nikogo te obawy nie zniechęciły do ponad stukilometrowej wycieczki - nie od dziś wiadomo: BS łączy ludzi ! :)

Na miejsce zbiórki, pod imponującą Wieżą Ciśnień stawili się sami wspaniali Bikestatowicze, czyli:
- Asiczka (jahoo81)
- Kasia (kaisa)
- Błażej (blase)
- Filip (Galen)
- Michał (WrocNam)
- Piotrek (Młynarz)
- oraz oczywiście JPbike :)

Moi towarzysze w świetnych humorach przed wyruszeniem :)


Ruszamy na Ślężę !


Większość trasy po opuszczeniu rogatek Wrocławia biegła wśród takich polnych krajobrazów, jak i małych wiosek


Szef wszystkich szefów jak zwykle w świetnym humorze :)


Widok na kościół w Starym Zamku, tutaj zrobiliśmy jeden z kilku postojów :)


Nasz główny cel wycieczki :)


W Rogowie Sobóckim zrobiliśmy dłuższy postój przy tamtejszej piekarni i każdy z nas wcinał różne słodkie specjały :)

No i zaczęło się podjeżdżanie na Przełęcz Tąpadła ...


Dla Kasi, która spisała się bardzo dzielnie, po raz pierwszy pokonała setkę na rowerze i to przy nieciekawej pogodzie, oraz po drodze zaliczając ponad 700 metrową górę (nie ma znaczenia czy się wprowadza/sprowadza, czy wjeżdża/zjeżdża na/ze szczyt(u)) należą się OGROMNE GRATULACJE ! :)


Podczas krótkiego odpoczynku przed wjazdem na terenowy podjazd większość ekipy wolała, abym ja sam udał się na szczyt :) a reszta poczeka na mnie - spodziewałem się takiego żartu :D

A jednak wszyscy ruszyli do góry :)


Zagadka: poprzednią fotkę zrobiłem "od tyłu" a poniższą po krótkim czasie "od przodu" - więc jak to zrobiłem ? :D


Dzielny Młynarz na podjeździe :)


Ten ciągle spragniony zdobywania szczytów i przełęczy biker z Poznania ciśnie do góry :)


Błażej również świetnie daje radę na podjazdach :)


Galen na końcówce podjazdu :)


Hura ! Wjechałem ! :)))


Również Asiczka dzielnie podjechała - jak widać mogła się poczuć jako supergwiazda :D


Na szczycie Ślęży (718 m) radośnie obwieściliśmy całemu światu wspólne zdobycie wraz z rowerami :)


Na górze było zimno, szczyt i tamtejszy kościółek były spowite w chmurze ...


Więc na dłuższy czas wstąpiliśmy do tamtejszego i ciepłego schroniska, by się ogrzać i posilić się :)

Nadszedł czas na drogę powrotną, najpierw trzeba było zjechać w dół :)


Mknący w dół Młynarz :)


Galen i Asiczka też cisnęli :)


Natomiast Błażej pomknął z podwójną prędkością światła :D


Po szybkim zjechaniu Piotrek dał znak że fajnie było :)


No i awarii na trasie nie zabrakło - kapeć w przednim kole Asiczki, na ratunek bikerce pospieszyła się cała wspaniała ekipa :)


Boski Blase z równie wspaniałym i pięknym swoim rowerem :)


Impresjonalne spojrzenie na drodze powrotnej z Asiczką, Młynarzem i ze Ślężą w tle :)


Droga powrotna okazała się ciężka - zaczęło padać i wiatr nieźle dał nam popalić.


W końcu zmęczeni, ale zadowoleni z osiągniętego celu dotarliśmy do Wrocławia, po pożegnaniu wszyscy udaliśmy się do swoich domów, a ja wiadomo do kogo :)
Po najedzeniu się, po 21-tej ruszyłem autkiem do Pyrlandii, do której dotarłem po północy :)

Wielkie dzięki Wam wszystkim za wspaniałe towarzystwo na takiej wspaniałej wycieczce - jesteście SUPER i do następnego kręcenia :)
Podziękowania również dla Asiczki i Młynarza za wspaniałą gościnę we Wrocławiu :)

V max - 63.02 km/h (zjazd z Przełęczy Tąpadła)

Treningowo do Chrzypska

Niedziela, 9 maja 2010 • dodano: 09.05.2010 | Komentarze 13

Trasę w dość ciekawe okolice Chrzypska (Sierakowski Park Krajobrazowy) obmyśliłem już w lutym i właśnie teraz czas na realizację wycieczki.
Wyruszyłem po porządnym wyspaniu się, czyli po 11-tej.

Początkowe kilometry to przejazd standardową trasą do Kiekrza, dalej przez Rokietnicę, Rostworowo, Żydowo, Przecław, Pamiątkowo ...

Na bocznej drodze do Szamotuł

Boczne drogi dla rowerzystów są super © JPbike

W Szamotułach był krótki pitstop przy Żabce po lodzika, którego spożyłem kilkanaście km dalej, za Dobrojewem.

Na zachodzie kraju nierzadko się spotyka takie stare, poniemieckie i brukowane drogi

Stary bruk © JPbike

Po dokręceniu do Nojewa zboczyłem z trasy, by zwiedzić stare, ceglane wiadukty kolejowe, w sumie jest tam kilka takich podobnych obiektów

Stary wiadukt kolejowy © JPbike

Dobijam do następnego ...

Kolejny ceglany wiadukt © JPbike

Wdrapałem się również na górę, by zobaczyć obecny stan torowiska ...

Stare, zarośnięte torowisko © JPbike

A ten wiadukt jest największy - aby z bliska go zobaczyć, trzeba było przedzierać się przez fragment pola, chaszcze, pokrzywy, było warto ...

Wielki i stary wiadukt © JPbike

Krajobraz, co mi się spodobał - zupełnie jak na prerii :)

Prawie jak na prerii © JPbike

Nie wiem co ja tam robiłem - okazało się że pobłądziłem troszkę

Biker na polu © JPbike

Kolejny, stary bruk © JPbike

Nad Jeziorem Chrzypskim © JPbike

Jezioro okrążyłem, po drodze był niezły podjazd, by zrobić przerwę na tamtejszym punkcie widokowym w Łężeczkach.

Punkt Widokowy © JPbike

Po odpoczynku czas na drogę powrotną. Po drodze na chwilkę wpadłem zobaczyć Pałac w Białokoszu.

Wiosenna, przyjemna droga do Zajączkowa

Długa prosta ... © JPbike

Fragment Pałacu w Zajączkowie

Pałac w Zajączkowie © JPbike

Wiosenny krajobraz © JPbike

Wiosenna szosa © JPbike

Dalej, po dokręceniu w Podrzewiu do ruchliwej, krajowej 92-tki decyduję się jechać nią 20 km, by następnie skręcić do Lusowa i potem znaną mi dobrze drogą przez Dąbrowę, Skórzewo i Lasek Marceliński do domu. Po 120 km miałem lekki kryzys głodowy - wstąpiłem do najbliższego sklepu i coca-cola, princessa, lodzik postawiły mnie na nogi i do domu dojechałem zadowolony z długiej wycieczki treningowej :)

V max - 49.96 km/h
Puls - max 162, średni 133
Przewyższenie - 585 m

Pół Pierścienia ...

Niedziela, 18 kwietnia 2010 • dodano: 18.04.2010 | Komentarze 6

... a raczej więcej niż połowa :)

Maraton w Murowanej Goślinie przełożony, więc w słoneczny, niedzielny dzionek zdecydowałem się na mocniejszy trening ponad setkowy.
Wybór trasy był prosty - jechać urozmaiconym Pierścieniem Dookoła Poznania, a raczej całym zachodnim odcinkiem, wraz ze zdobyciem kultowej Dziewiczej Góry i zjazd killerem.

Wyjazd o 11, kierunek - Luboń, nadwarciański szlak do Puszczykowa, prawdziwy podjazd na Osową Górę (na szczycie mijałem paru bikerów), przejazd przez WPN, Stęszew, przez pola ..., znów fragment WPN, jadąc w kierunku Tomic moje mocne tempo jazdy po terenie spowodowało stopniowe wyprzedzanie mocno rozciągniętej grupy rowerzystów (chyba z AKTR-u Cyklista), źródełko Żarnowiec (tłumy tam, nie tylko rowerzystów, a ja mykam dalej), przejazd przez szutrowy wiadukt A2, a po chwili masakra, czyli jakiś gruz posypali tam na szuter (wyboje gorsze od uphillowej kostki na Śnieżkę), Zborowo, Drwęsa (piach), dobijając do Lusówka terenowa szosa zawierała spore i duże dziury ..., Lusowo, Sady (gościu na kolarce mnie pytał o podjazdy), Kiekrz (na ul.Podjazdowej mijałem z przeciwka kolejną dużą grupę rowerzystów dzielnie radzących właśnie na podjeździe), Złotniki, przejazd przez poligon (dopiero tam, po 86 km i w ruinach kościoła zrobiłem przerwę), Biedrusko, Promnice, Murowana Goślina, jazda obrzeżem Puszczy Zielonki, gdzieś tam po 109 km ogarniało mnie zmęczenie i 10 minut przerwy - batonik z rodzynkami i resztki Powerade pomogły, na Dziewiczą Górę wjazd niebieskim i sprawnie mi poszło, upragniony zjazd killerem (dwóch niedzielnych rowerzystów mnie poprzedzających się zatrzymało przed zjazdem, chyba mieli obawy), Koziegłowy, Poznań i do domu przez obrzeże Cytadeli, Park Sołacki (tłumy), Rusałkę (wiadome tłumy), i wróciłem o 17 zmęczony i zadowolony ze solidnego treningu.

Fotek brak, niestety, bo ja, jako reprezentant teamu BikeStats na maratonach muszę solidnie trenować.

Puls - max 175, średni 136

Murowana Goślina - rekonesans trasy

Poniedziałek, 5 kwietnia 2010 • dodano: 05.04.2010 | Komentarze 20

Początkowo lany poniedziałek planowałem przeznaczyć na odpoczynek, a tu nagle zobaczyłem komentarz od Jarka, że planuje objazd trasy golonkowego maratonu w Murowanej Goślinie.
Decyzję o wyjeździe podjąłem zaraz po pobudce - jadę !
Zastanawiałem się również czy po wczorajszym dość ciężkim terenowym treningu dam radę walnąć kolejną setkę, a raczej dotrzymać kroku nieźle wytrenowanemu Jarkowi.

Ustawka nastąpiła o 10:15 na północnych perypetiach Poznania i oprócz Jarka zjawiło się jeszcze kilka młodych bikerów.

No i ruszyliśmy, po drodze dołączył do nas Krzysiek (Winq) i dość szybkim tempem żeśmy pomknęli przez Biedrusko


W Murowanej Goślinie. Rynek osiedla Zielone Wzgórze


No i zostałem tam zaskoczony ilością bikerów i bikerek.
Więc jasne było że będzie to grupowe zapoznanie się z trasą maratonu (dystans mega). Fajnie :)

Po niecałym kilometrze ekipa dzieli się na dwie grupy – jedna wybiera tempo turystyczne, a druga to wycinaki :)


Wpadamy do Puszczy Zielonka, przez którą niemal cała trasa jest poprowadzona


No i zostałem fotografem swojej grupy wycinaków :)


Trasa biegnie raz szerszymi, raz węższymi leśnymi duktami, nawierzchnia jest spoczko, trochę piachu, błotka, trawy, wysychających kolein, liści …


Przewodnik, który posiadał GPS-a i Jarek


Na podjeździku. W rzeczywistości ilość asfaltu na całej trasie jest znikoma


Krzysiek i Jarek na trasie w lesie


Okazuje się że tempo jazdy narzucone przez czołówkę było mocne
Dla mnie robienie zdjęć, przy takim mocnym tempie to nie lada wyzwanie, ale dałem radę prawie za każdym razem po cyknięciu fotki dogonić grupę – kosztowało mnie to niemal maratonowego wysiłku ...

Podczas przerwy na rozjeździe mega/giga. Fotki ze mną nie mogło zabraknąć :)


I jazda dalej – długą prostą przez las


Szeroko, przyjemnie, ale i wyboiście


Odrobinę trudniejszych fragmentów nie brakowało. Jak widać humory dopisywały :)


Myk, myk przez las


Singletrackowej zabawy również nie brakowało


Postój przed kulminacją całej trasy, czyli …


Kilka niezłych i solidnych podjazdo-zjazdów w stylu XC na najwyższy punkt trasy


Końcówka podjazdu na Dziewiczą Górę


Na szczycie tejże 142 metrowej góry


Podczas odpoczynku na tymże szczycie ja z Jarkiem i Krzyśkiem podjęliśmy decyzję o odłączeniu od ekipy, nie było sensu ostatnie kilkanaście km jechać do mety w Murowanej Goślinie, wydłużyłby to nasz powrót do domów. Dla zainteresowanych podaję że kilkunastokilometrowa końcówka trasy to w dalszym ciągu jazda leśnymi duktami bez niespodzianek.

Ale zanim zboczyliśmy na asfaltową drogę powrotną do Poznania …

No … oto początek najsłynniejszego zjazdu z Dziewiczej Góry


Zwanym … KILLEREM ! Jarek w akcji :)


Killer w całej okazałości. Mnóstwo piachu, korzeni … Fotka nie pokazuje rzeczywistej stromizny :)


Każdy z nas bezproblemowo i z odpowiednią techniką zjechał a Jarkowi to nie wystarczyło i postanowił … podjechać i ponownie zjechać :)

Krótki opis trasy – pętla mega, w całości licząca ponad 70 km jest niemal identyczna z zeszłoroczną.
W skrócie - jedna wielka i szybka runda przez Puszczę Zielonkę.
Jedna niewiadoma – to dodatkowa pętla giga, z którą się zmierzę 18 kwietnia.

Dalsza cześć wspólnej jazdy to asfaltowe pomykanie do Grodu Przemysława, raz z wtyłowindem, raz z wmordewindem, pierwszy do domu dotarł Krzysiek, drugi Jarek, a ja oczywiście ostatni, bo miałem najdalej.
Kręcąc już sam ... złapałem kapcia z przodu :)
Tradycyjnie wróciłem zmęczony, ale zadowolony i nieźle czułem nogi.

Dzięki wszystkim za wspólną jazdę :)

No ... 20000 km z BIKEstats wykręcone - poszłem po browarka i na zdrowie !

Puls – max 176, średni 145

Poznańskim BM

Niedziela, 4 kwietnia 2010 • dodano: 04.04.2010 | Komentarze 13

Który to już mój przejazd trasą poznańskiego bikemaratonu ... to dla mnie nie ma znaczenia :)
Jako że tydzień temu zapoznałem się z golonkową trasą w Dolsku, stwierdziłem że poznański BM ma bardzo podobną charakterystykę ukształtowania terenu, więc po wielkanocnym śniadaniu wyruszyłem w południe na trening.

Postanowiłem, że walnę setkę - dojazd nad Maltę urozmaiciłem przejazdem przez Lasek Marceliński, Park Sołacki i wzdłuż Cytadeli. No i zdecydowałem jak najwięcej kręcić po terenie :)

W Parku Krajobrazowym Promno


Odpoczynek po 50 km na łonie drewnianej natury :)


Interwałowa zabawa w lesie ...


... i wśród ścinki drzew


Na podjeżdziku, tuż za znanym zjazdem za Uzarzewem :)


A propos warunków na trasie - w całości przejezdna, momentami trochę błota, wyschniętych kolein, a "słynne błotko" w końcu trochę wyschło i przejechałem bez problemów. No i wspomnę że trochę walki z wiatrem na otwartych przestrzeniach miałem. A w miejskich terenach rekreacyjnych - same tłumy spacerowiczów.
Wróciłem oczywiście jak zwykle po terenowym kręceniu zmęczony, ale zadowolony :)
Pierwsze terenowe testy zmodyfikowanym Accentem Tormentą 1 zaliczone - wszystko gra jak należy.

Puls - max 166, średni 140
Przewyższenie - 494 m

Dolsk - rekonesans trasy

Niedziela, 28 marca 2010 • dodano: 28.03.2010 | Komentarze 17

Długo planowany rekonesansowy wypad na trasę inauguracyjnego maratonu w Dolsku doszedł do skutku. Na stronie organizatora w końcu pojawiła się mapka trasy – od razu poinformowałem chętnych na wspólny wypad, głównie turystycznym tempem.

Ostatecznie o 9 na miejsce zbiórki w Luboniu zjawiły się 3 dzielne osoby, wszyscy z BikeStats:
-tatanka – niesamowita bikerka, dla niej 200 km to żaden problem :)
-Maks – dzielny spinningowiec, w końcu wyskoczył na prawdziwą i długą jazdę :)
-JPbike – tego bikera nie trzeba przedstawiać :)

Ruszyliśmy do Dolska, mając niezłą pogodę i trochę pagórów na trasie :)


Ciśniemy do Śremu wzdłuż nieczynnych torów przez Manieczki


Do Dolska (60 km) zajechaliśmy spokojnie, choć nie odbyło się bez czołowo-bocznego wiatru. Zrobiliśmy postój na tamtejszym ryneczku (Plac Wyzwolenia).

Pełna humoru dyskusja nad mapami :)


Miejsce startu i mety – już ten pierwszy kilometr podjeżdzikowego asfalciku dał nam w kość …


Po chwili … TEREN, oczywiście leśny


Moi dzielni towarzysze, już na leśnym terenie


Po kilku km przez las – trochę jazdy po trawie


Troszkę asfalciku wśród pagórów


Ciekawszy odcinek w terenie


No, solidny podjazd, jak na Golonkę przystało :)


W pewnym momencie się zatrzymaliśmy przy przystanku i dołączył do nas jatylkopobulki, który przejechał z nami w sumie kilka ciekawych kilometrów :)


Jazda wśród wierzb i podtopionych pól


Natomiast cały północny odcinek mega/giga jest nudny, sam asfalt wśród pól ...


... jak i taki teren


Deszczu nie brakowało


Co oni tam robią na leśnej szosie ?


Na zachodniej części trasy dobiliśmy do Cichowa – gdzie znajduje się skansen filmowy „Soplicowo”.
Tam również się zatrzymaliśmy na odpoczynek.


Kompletna ekipa – moi towarzysze mają niezwykłe miny :)


I jazda dalej – po piachu. Co ciekawe, jak widać – najlepiej w takich warunkach radziła tatanka :)


Ponownie w lesie - na pętli mini którą gigowcy będą pokonywać dwa razy
No, czy ktoś z Was dopatrzył się sarenki na fotce ? :)


Nie było łatwo tędy przejechać, nie obyło się bez drobnego błądzenia, na szczęście Maks miał GPS-a, więc całą pętle mega przejechaliśmy zgodnie ze szkicem na mapce.


Przy okazji spotkaliśmy dwóch bikerów – również tak jak my i Oni zapoznawali się z trasą.

Gdzieś na zachodnim krańcu pętli mini


Przerwa przy wiadukcie kolejowym – każdy z uczestników maratonu będzie tędy przejeżdżał, a gigowcy dwa razy


Na szczycie niezłego podjeżdzika, jak się okazuje - Wielkopolska wcale nie jest taka płaska :)


Ostatnie 10 km - nuda, przejazd przez wioskę, wśród pól i Maks tam na kilkaset metrów przed metą zaliczył glebkę :)


Generalnie – trasa łatwa, częste podjeżdziki i zjeżdziki, po prostu maraton dla każdego.
W sumie mi wyszło że mega ma około 66-70 km, oraz za dużo asfaltu.

Dalsza część naszej rekonesansowej wycieczki to najpierw postój w Dolsku przy sklepie, następnie w przelotnym deszczu dotarliśmy do Śremu, zjedliśmy makaron w restauracji i po najedzeniu przy zapadającym zmroku kręciliśmy w przyjemnych warunkach (znikomy wiatr) w kierunku Poznania mokrymi asfaltami. Do domu wróciłem o 21:20.

Całodniowa wycieczka była arcyudana – za co dziękuję Ance i Krzyśkowi :)

Mocna 150-tka z Damianem :)

Sobota, 20 marca 2010 • dodano: 20.03.2010 | Komentarze 17

Ten trening z Damianem był zaplanowany od jakiegoś czasu.
Początkowo podobnie jak w zeszłym roku miała być mocno terenowa jazda po Kampinoskim Parku Narodowym, niestety w terenie była błotno-śniegowa masakra, więc Damian zaproponował opcję asfaltową i to 150 km - OK :)

Ruszyliśmy o 9-tej. Pierwsze 50 km pokonaliśmy z wmordewindem.
Zdecydowaliśmy się na zmiany co 1 km - dzięki temu prędkości były niezłe :)


Pierwszy postój nastąpił przy Bazylice Mniejszej w Niepoklanowie.
Sprawdziłem wtedy swoje średnie tętno ... 150, no tak czyli takie, jakie osiągam na maratonach :)

Kolejny postój - przy pałacu w Guzowie


Przerwa po walce z czołowym wiatrem przy pomniku w Bolimowie, na południowym krańcu trasy


No, zaczęła się superszybka jazda z wtyłowindem – grubo ponad 30 km/h i v max :)


Przejeżdżając przez Sochaczew okazuje się że byliśmy szybsi od aut :)
Poza tym zatrzymaliśmy się przy tamtejszych ruinach zamku.

Kościół w Brochowie


Następnie kręciliśmy północnym skrajem Puszczy Kampinoskiej, po drodze robiąc postój przy sklepie – moje bidony były puste po 98 km.

I tak dalej dość szybko dotarliśmy do mostu nad Wisłą – gdzie trzeba było rowery wnieść po schodach.

I tak dokręciliśmy do Twierdzy Modlin – po drodze zaliczając dość trudny błotno-śniegowy teren :)


Twardziele z armatami :)


W tej Twierdzy jeszcze nie byłem – więc nie mogło zabraknąć zwiedzania tamtejszych terenów pomilitarnych


Jak i murów ciekawych budynków wojskowych, oczywiście przy błotnej masakrze


W pewnym momencie zaciekawił mnie niezły zjeżdzik (w prawo obok schodów) – i co ?
Oczywiście pokusiłem się zjechać i GLEBA w krzaki :) A Damian – widać :D


Kręcąc dalej w Twierdzy pokusiliśmy się o ściganie na tamtejszym asfaltowym podjeździku – mieliśmy wtedy przejechane 120 km i złapały mnie skurcze, widać że tempo jazdy było niezwykle mocne.

Damian przejeżdża przez stalowy most nad Wisłą


Ostatnie 25 km to ponownie jazda z wmordewindem – w takich warunkach zmiany są bardzo pomocne.
Po 140 km zaczęło mnie ogarniać zmęczenie, zwolniliśmy troszkę i do domu dotarliśmy spokojnie.
Trening z Damianem był udany – zrobił na mnie duże wrażenie, jest mocny.

Puls - max 177, średni 154

Wietrzny trening w ekipie

Niedziela, 28 lutego 2010 • dodano: 28.02.2010 | Komentarze 15

Treningowy wypad w okolice Chrzypska był zaplanowany przeze mnie od kilku dni, chętnych nie brakowało - to mnie cieszy. Na miejsce zbiórki zjawiło się 10 osób. Oprócz Jarka i jego teamu zjawił się klosiu (Mariusz), którego osobiście poznałem.
Miała to być spokojniejsza jazda na poziomie 25 km/h, a jednak już pierwsze kilometry pokazały że tempo jazdy będzie mocne, i tak było niemal do końca :)
Pierwsze trzy osoby odłączyły od ekipy po kilku km.

Cała pierwsza połowa trasy to szalona jazda z wiatrem i prędkościami grubo ponad 30 km/h :)


Bikestatowicze - Jarekdrogbas i klosiu :)


Dość ciekawe okolice Nojewa, parę km od celu trasy


Po dotarciu w okolice Chrzypska (jakieś kilka km od krańca zaplanowanej trasy) po mojej dyskusji z szefem Jarka teamu zdecydowaliśmy się na wcześniejszy powrót - powód był jeden: spory wiatr, który znacznie wydłużyłby drogę powrotną. Trudno, następnym razem się uda !

Takiej fotki ekipy nie mogło zabraknąć :)


Cała droga powrotna to jeden wielki wmordewind, dobrze że jechaliśmy blisko obok siebie, co jakiś czas zmieniając się miejscami. A na 15 km przed domem zmęczenie mnie ogarniało coraz bardziej i wróciłem na resztkach sił, ale zadowolony z mocnego treningu.
Dzięki wszystkim za wspólną jazdę :)

Dom - ul.Miodowa - ul.Dąbrowskiego - Kiekrz - Rokietnica - Mrowino - Cerekwica - Pamiątkowo - Szamotuły - Szczepankowo - Ostroróg - Dobrojewo - Binino - Orliczko - Nojewo - krzyżówka na Gnuszyn i powrót tą samą trasą

Puls - max 181, średni 143

Mocny trening z ekipą

Niedziela, 21 lutego 2010 • dodano: 21.02.2010 | Komentarze 20

W końcu się udało z Jarkiem i jego ekipą wspólnie wyskoczyć na jakiś solidny trening. Wyruszyliśmy o 10-tej spod ul. Miodowej, zebrało się sześć rasowych bikerów i obraliśmy kierunek na południe od Poznania.
W porównaniu z wczorajszą, chlapową aurą - tym razem warunki na szosach były trochę lepsze, było odrobinę chłodniej, niebo pogodne, ale i tak chlapowiska w słonych kałużach nie brakowało :)
Tempo jazdy okazało się MOCNE - nie wiem który z nas narzucał takie spore prędkości, w sumie wszyscy zgodnie kręciliśmy, często zmieniając się miejscami. Nierzadko mieliśmy walkę z wiatrem.
Treningowa setka w rasowej ekipie była udana.
Ostatnie kilometry to jak zwykle - ciężkie były :)

No to jazda !


Ekipa na trasie - luzik :)


Dom - ul.Miodowa (zbiórka ekipy) - ul.Grochowska - ul.Hetmańska - Dolna Wilda - Luboń - Łęczyca - Puszczykowo - Mosina - Rogalinek - Rogalin - Świątniki - Radzewice - Trzykolne Młyny - Czmoniec - Orkowo - Niesłabin - Zbrudzewo - Czmoń - Mieczewo - Świątniki - Rogalin - Rogalinek - Sasinowo - Wiórek - Czapury - Poznań (Starołeka, ul.Hetmańska) - dom

Puls - max 180, średni 150

Dolsk - pierwsze zapoznanie

Niedziela, 14 lutego 2010 • dodano: 14.02.2010 | Komentarze 21

O wypadzie do Dolska pomyślałem od czasu, gdy niespodziewanie pojawił się w golonkowym terminarzu jako inauguracja sezonu maratonowego. W sumie nigdy w tamtych okolicach nie bywałem - więc czas nadrobić zaległości w poznawaniu wielkopolskich zakątków.

Wyruszyłem przed 10, przy temperaturze na poziomie od minus 1 do plus 1, pochmurnym niebie i lekkim wiaterku.
Takie warunki pozwoliły nie obawiać się o zamarzające stopy.

Na szosie do Mosiny wśród Puszczykowskich Gór (po prawej)


Widok z mostu na Kanał Mosiński


Po wyjechaniu z Mosiny na boczną drogę miałem taką nawierzchnię


Po 61 km ujrzałem upragniony cel :)


Zanim zobaczyłem tablice z napisem "Dolsk wita" trzeba było pokonać niezły i typowo wielkopolski podjazd ... więc płasko tam nie jest :)

Na Placu Wyzwolenia. Dolsk to małe miasteczko.


Czasu nie miałem zbyt wiele, by pokręcić po okolicy, więc zapoznanie ograniczyłem do krótkiej przejażdżki boczną drogą, no i podziwianiu okolicznych mini pagórków (tak, niektóre były niezłe) :)

Typowy widok na okolice Dolska ...


... na tej drodze ujrzałem coś takiego :)


No i ruszyłem w drogę powrotną najpierw krajową 434-tką.

Widok na skutą lodem Wartę w Śremie


Po minięciu Śremu zboczyłem na boczną drogę ...


... i dalej kręciłem przez Rogalin (widok na Pałac)


Następnie w Rogalinku, już po setce powoli ogarniało mnie zmęczenie, zrobiłem postój na tabliczkę czekolady. Całe ostatnie 25 km były ciężkie, ale dałem radę. Jak wróciłem to nieźle czułem nogi :)
Następne zapoznanie - jak tylko teren będzie przejezdny i pojawi się mapka z przebiegiem trasy.

No ... walnąłem pierwszą w tym sezonie ponad setkę 14 lutego - to pewnie z miłości do roweru :)

Dom - Luboń - Łęczyca - Puszczykowo - Mosina - Żabinko - Żabno - Brodnica - Manieczki - Psarskie - Śrem - Drzonek - DOLSK - Drzonek - Śrem - Zbrudzewo - Niesłabin - Orkowo - Czmoniec - Trzykolne Młyny - Radzewice - Świątniki - Rogalin - Rogalinek - Sasinowo - Wiórek - Czapury - Poznań (Starołęka, ul. Hetmańska) ...

Puls - max 172, średni 143