Setka już jest !

Niedziela, 9 stycznia 2011 • dodano: 09.01.2011 | Komentarze 18

Nastała pora na solidne treningi i to w ekipie.
W końcu dodatnia temperatura sięgająca 8 stopni pozwoliła na to, co lubię - dłuższy wyjazd :)
Głównym pomysłodawcą trasy był Jarek. Poprzedniego dnia wieczorem poinformowałem o tym Mariusza i tak wybraliśmy się w trójkę zaliczyć pierwszą setkę w sezonie. Na miejsce zbiórki zajechałem leciutko spóźniony, a to dlatego bo po drodze zahaczyłem o sklep po Powerade i do tego przejazd przez Rusałkę i Golęcin to walka z topniejącym śniegiem i koleinami nie pisząc już o chlapie.

Wielkopolscy MOCARZE :) © JPbike

No i jazda - aż do Obrzycka jechało się fajnie, szybko, wiatr nam sprzyjał ...

Trzech pomykaczy na góralach :) © JPbike

Klosiu i JPbike - zdobywcy michałkowego podium :) © JPbike

W Obrzycku skręt na boczną drogę do Obornik - przyjemną, bo mało ruchliwą i biegnącą po jednej stronie wzdłuż Warty a po drugiej wzdłuż skraju Puszczy Noteckiej. Tym razem podczas odwilży tamtędy jechało się trochę ciężej, na drodze sporo roztapiających się kolein i masa chlapowiska. Po 60 km zarządziliśmy przerwę i Jarek stwierdził że w którejś oponie ubywa powietrza - okazało się że w mojej tylnej, ponoć dętka była łatana ze 10 razy :) Jak na maratończyka przystało - dość szybko poradziłem ze zmianą w tym brudzie. Pompowanie również przebiegło ekspresowym tempem ...

Pompowanie na trzy zmiany :) © JPbike

Przy okazji na krótko zatrzymaliśmy się przy brzegu Warty, po której dryfowała masa lodowych kółeczek przeróżnej wielkości - to trzeba podziwiać :)

Krótka przerwa nad brzegiem Warty © JPbike

Po dotarciu do Obornik na dobre wyszło popołudniowe słońce, iście wiosennie się zrobiło, skręciliśmy wtedy na krajową 11-tkę, która miała nawet dawno nie widziany suchy asfalt, jadąc tamtędy zmagaliśmy się z czołowo-bocznym wiatrem - w takich warunkach bardzo pomocne są zmiany i tak właśnie pomykaliśmy.
W Suchym Lesie klosiu odłączył od nas, a następnie w Strzeszynie Jarekdrogbas i tak dalej już samotnie, zadowolony ze wspólnego treningu wróciłem do domu. Forma dobrze się trzyma :)
Nieźle nabrudziłem się tym chlapowiskiem, najgorzej ze stopami (całe mokre) - moje neoprenowe ochraniacze coraz bardziej się zużywają i pewnie zainwestuję w zimowe SPD-y.

Dom - Rusałka - Golęcin - Strzeszynek - Kiekrz - Rokietnica - Mrowino - Cerekwica - Piaskowo - Kępa - Szamotuły - Gaj Mały - Obrzycko - Zielonagóra - Stobnicko - Stobnica - Kiszewko - Kiszewo - Bąblinek - Bąblin - Słonawy - Oborniki - Bogdanowo - Ocieszyn - Złotniki - Jelonek - Suchy Las - Strzeszyn - Golęcin - Dom

Dzięki Panowie i do następnego !

Puls - max 167, średni 140
Przewyższenie 386 m

Wielkopolska też ma górzyste trasy :)

Sobota, 30 października 2010 • dodano: 31.10.2010 | Komentarze 20

Kolejny z rzędu październikowy i słoneczny dzionek weekendowy skusił do zebrania ekipy i w drogę !
Głównym pomysłodawcą trasy był Mariusz. Tym razem po zagadaniu postanowiliśmy wybrać się na północ, na mocno pagórkowate rejony Wielkopolski, do Szwajcarii Czarnkowskiej i dodatkowo zdobyć nieznacznie oddalony jeden z najwyższych szczytów WLKP - Gontyniec (192 m).

Zanim zaczęliśmy kręcić wspólnie, trzeba było ekipę w składzie: Ja, Mariusz i Marek teleportować pociągiem do Wronek.

No i ruszamy, żółtym szlakiem przez Puszczę Notecką © JPbike

Leśne klimaty i ostre jesienne słońce © JPbike

Zaczęły się podjeżdziki :) © JPbike

Przerwa nad Jeziorem Białym © JPbike

Czasem kręciliśmy po nietypowej nawierzchni ... © JPbike

... jak i poza ścieżką :) © JPbike

Podjazd. Dobijamy do Szwajcarii ... :) © JPbike

Przerwa przy zabytkowym budynku technicznym, zaraz będzie podjazd ... © JPbike

Klosiu i Marc atakują sztywny podjazd ... © JPbike

... :) © JPbike

A JPbike ? Oczywiście PODJECHAŁ :) © JPbike

<lt;lt;lt;lt;feature=player_embedded

Sylwetki bikerów przy neorenesansowym Zamku w Goraju © JPbike

Na zjazdach jestem za szybki na załapanie ostrości :) © JPbike

Przy sklepie w Pianówce i guma Marka :) © JPbike

Jeszcze raz na górki mkniemy :) © JPbike

Bardzo stromo. Mi udało się podjechać do miejsca, gdzie klosiu tkwi :) © JPbike

Z takim górskim widoczkiem mieliśmy kolejną przerwę ... © JPbike

... na wyjątkowy napój Browaru Czarnków :) © JPbike

Jazda w dół, iście golonkowy zjazd :) © JPbike

Jest fajnie :) © JPbike

Jesienny podjazd na Zamek Goraj © JPbike

Trochę piachu, dało się bez większych problemów jechać © JPbike

Jesiennie w Szwajcarii Czarnkowskiej © JPbike

....... :) © JPbike

Szczyt kolejnego podjazdu :) © JPbike

W sumie sporo pokręciliśmy po tamtejszych, krętych i świetnych ścieżkach, robiąc niezłe górskie pętelki na miarę golonkowego maratonu :)

Następny cel - skocznia narciarska w Czarnkowie ...

No, w WLKP też istnieje coś takiego :) © JPbike

Niedawno tutejsza skocznia była wykorzystywana do zawodów Skoda MTB Langa - więc postanowiłem chociaż przez chwilę poczuć emocje zjazdowe po buli :)

Najpierw trzeba sie wdrapać. Strasznie stromo i grząsko ... © JPbike

Jazda w dół ! Miałem nawet grupkę kibiców :) © JPbike

Spodobało mi się i ... jeszcze raz zjechałem po tym piachu :) © JPbike

Kręcąc przez Czarnków do sklepu umiejscowionego na górce po raz pierwszy w życiu na wielkopolskiej ziemi ujrzałem znak 14% podjazd !

Oto czysty dowód że w WLKP są niezłe podjazdy :) © JPbike

Asfaltowo podążamy w kierunku Chodzieży © JPbike

Na żłótym, zaczynamy wspinaczkę na Gontyniec © JPbike

Końcówka podjazdu © JPbike

Gontyniec (192 m) ZDOBYTY ! Jak widać - nieżle skoczyłem z radości :) © JPbike

Pora na zjazd czerwonym do Chodzieży ... © JPbike

Szlak biegnący w dół jest interwałowy, ale fajny © JPbike

Tu nie dało się jechać, na szczęście to fragment :) © JPbike

I tak po zjechaniu do miejscowości znanej z maratonu u Langa - Chodzieży dokręciliśmy na tamtejszy rynek (miejsce startu/mety), i jazda na dworzec, po drodze zahaczając o sklep spożywczy ...

... i w świetnych humorach wracamy do swoich domów :) © JPbike

Całodniowy wypad na wielkopolskie i to spore pagórki był ARCYUDANY - stąd tyle fotek :)

Dzięki chłopaki i do następnego !

Przewyższenie - 945 m, nieźle jak na Wielkopolskę :)

Nadwarciańsko - Zielonkowa setka

Niedziela, 24 października 2010 • dodano: 24.10.2010 | Komentarze 15

Początkowo w tą jesienną niedzielę w planach był przejazd większą ekipą BS-owiczy Pierścieniem Dookoła Poznania, nie wszystkim chętnym termin pasował, więc po zagadaniu się z Mariuszem ustaliliśmy że zrobimy setkę przez północny nadwarciański i Puszczę Zielonkę, ponoć dawno tamtędy nie jeździłem ... :)
Na miejscu zbiórki o 11-tej przy czołgach na Cytadeli zjawiła się czwórka bikerów: JPbike, klosiu, mlodzik i bloom - tego ostatniego osobiście poznałem :)

Ustawka bikerów na Cytadeli - spragnieni terenowej jazdy :) © JPbike

Ciśniemy zwartym szykiem po nadwarciańskim szlaku. Fajnie się jechało :) © JPbike

Troszkę podjazdowego asfaltu w drodze do Starczanowa © JPbike

W drodze do Śnieżycowego Jaru ... © JPbike

Powoli wpadamy do Puszczy Zielonki © JPbike

Kolorowo :) Tym niebieskim szlakiem jechaliśmy, fajnym © JPbike

Terenowa szosa, dość szeroka sprzyjała pogaduszkom o tym i tamtym :) © JPbike

Chwila przerwy na batoniki, izotoniki ... :) © JPbike

W pełni jesienna Puszcza Zielonka © JPbike

Tempo jazdy za sprawą Pawła było dość szybkie ... © JPbike

Ekipa na trasie, Tomek się schował :) © JPbike

Dynamiczna fotka ... po chwili zaliczyłem glebę na piachu :) © JPbike

Glebek na całej trasie nie brakowało, trzech zaliczyło:
- klosiu, podczas przejeżdżania po mokrych deskach w Śnieżycowym Jarze nie zapanował nad poślizgiem :)
- mlodzik, przy omijaniu kałuży wjechał przednim kołem w ścięty pień :)
- JPbike, po pstryknięciu powyższej fotki wleciał w głęboki piach ... :)

Po dobiciu do Tuczna mlodzik odlaczył się od ekipy, po prostu tam mieszka :)
Między 65 a 75 km mój licznik szwankował - bateria w czujniku prędkości padła, w związku z tym mój całkowity dystans wypadu wziąłem od klosia, jak i sprawdziłem w Google Map.

Tu jedziemy w trójkę, kierunek - Malta © JPbike

W Gruszczynie bloom odłączył i ruszył do swojego miasta - Kórnika.
I tak pozostała dwójka, która czuła już nogi (to mlodzik narzucał tempo) ruszyła spokojnym tempem w kierunku Malty, po drodze zaliczając fajny singiel resztkami sił :)

JPbike i klosiu przy żródełku, oczywiście zatankowaliśmy wodą bidony :) © JPbike

I stamtąd, gdzie nad jeziorem odbywały się zawody wioślarskie każdy z nas pokręcił do swoich baz.
Powrót był ciężki bo ... wmordewind.

Dzięki chłopaki, wspólny wypad udany, jechało się fajnie, do następnego :)

Puls - max 177, średni 136
Przewyższenie - pewnie ponad 500 m

Do Krynicy Zdrój !

Wtorek, 10 sierpnia 2010 • dodano: 11.08.2010 | Komentarze 16

Urlopu w górach z rowerem czas zacząć !

Jako cel obrałem Krynicę Zdrój, połączone z tamtejszym maratonowym startem.
Po porządnym spakowaniu się poprzedniego dnia, pobudce i skromnym śniadaniu ruszyłem Trekiem z przyczepką i plecakiem na poznański dworzec i … zjawiłem się na 2 minuty przed odjazdem składu IR do Krakowa, gdy tylko na chwilkę wszedłem na hol dworca, coś pokręciło mi się z peronami – wjechałem na inny i później, już w trakcie jazdy okazało się że wsiadłem do innego pociągu i do tego TLK … :)
Blisko 7 i pół godzinną podróż z trudem zniosłem, tłoczno było, na szczęście ze mną podróżowała również z rowerem sympatyczna bikerka, nie kryła wrażenia, gdy jej powiedziałem że z Krakowa jadę na własnych siłach przez góry do Krynicy :)

Po dobiciu do Krakowa nie mogło zabraknąć wizyty na tamtejszym Starym Rynku, na którym zrobiłem krótką przerwę. By po chwili udać się przez most z widokiem na Wawel w kierunku na drogę wylotową do Wieliczki – bezproblemowo dokręciłem.

Kraków. Widok na Wisłę i Wawel © JPbike

Kręcąc przez miasto ze słynną Kopalnią Soli zaczęły się solidne podjazdy, co chwila napotykałem znaki 6,8,9,7 % raz do góry, raz w dół, przy takich podjazdach moja Osowa Góra to pikuś :D
No, przyczepka miała dociążone chyba ze 25-30 kg, wiozłem nawet … laptopa !
Każdy podjazd to dla mnie istny trening siłowy, a zjazdy to szaleństwo – przekonałem się że mój Trek, a właściwie jego wyścigowa geometria ramy nie nadaje się do turystyki z dużym obciążeniem – każdy lekki ruch kierownicą przy ponad 25 km/h powodował wibracje przyczepki – mimo tego raz na zjeździe osiągnąłem 61 km/h … Raz kompletnie na zjeździe przesadziłem że przyczepka tak silnie rozwibrowała i … odczepiła się ! Na szczęście wylądowała na poboczu, błotnik pękł, i jedna sakwa lekko obtarta … już się boje że Młynarz mi sprawi lanie :D
Całe szczęście, mój dobytek wraz z laptopem ocalał, uff :)
Od tamtej chwili przypomniało mi się że rok temu czytałem instrukcję obsługi przyczepki – pisali że nie należy przekraczać 40 km/h :) I tak dalej, jadąc do celu starałem się na zjazdach, których miałem mnóstwo nie przekraczać tejże prędkości, pewnie klocki hamulcowe wkrótce pójdą do wymiany :)

Dalsza jazda, najpierw drogą 966, a następnie lokalną do Limanowej to czysta przyjemność, pokonywanie podjazdów, zjazdów, jak i cała masa urzekających górskich widoczków …

Urok górskiego rowerowania © JPbike

Urok górskiego rowerowania c.d. © JPbike

Po dotarciu do Limanowej była już późna pora, skierowałem się na 28-tkę i zaraz za tymże miastem zaczął się długi podjazd na ponad 620 m, momentami było ciężko, mozolnie się wspinałem.

Na 628 m i w oddali szczyty Beskidu Sądeckiego © JPbike

Po odpoczynku na szczycie to już tylko długi zjazd do Nowego Sącza …

Zjazd z serpentynami do Nowego Sącza © JPbike

Kręcąc przez NS nie mogło zabraknąć wyjątkowej chwili – spotkania z Karolinką – mocno się uciskaliśmy, podczas powitania z trudem utrzymywałem równowagę po tylu podjazdach :) Było miło :) Poznałem również jej śliczną Werkę :)

Do Krynicy Zdrój pozostało mi prawie 30 km, ruszyłem dalej, już po zapadnięciu zmroku i zamontowaniu lampek, nie wiedząc że droga do celu to kolejna długa wspinaczka, podczas której zrobiłem trzy postoje i wcinałem resztki tego, co miałem, oraz osiągnąłem kulminację wysokościową – aż ok 750 m ! Najcięższa była końcówka – byłem już zmęczony, ale co tam, fajnie pokonywać własne słabości i zadowolony w końcu dotarłem o 23-tej do Krynicy i do noclegowni, tej samej, co rok temu urlopowałem.
Była to jedna z moich najcięższych górskich jednodniowych wypraw ze sporym bagażem – będzie co wspominać :)

V max – 61.01 km/h – mój rekord mocno obładowaną przyczepką z laptopem !
Przewyższenie – 1625 m !

Bike Orient - rajd rekreacyjny i powrót

Niedziela, 27 czerwca 2010 • dodano: 29.06.2010 | Komentarze 9

Na następny dzień po Bike Orientowych zawodach organizatorzy zaplanowali rajd rekreacyjny po Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich.

Po śniadaniu i spakowaniu się liczna ekipa BS-owiczy, czyli: Anetka, Asia, Ewa, Monika, Igor, Wiktor, Darek, Łukasz, Piotrek i Ja udała się do bazy zawodów, w której zebrała się spora grupa chętnych na rekreacyjny wypad.

Najpierw zbiórka …


Piotrek i Asia … :)))


Jest fajnie !


Wśród uczestników rajdu był i taki rowerzysta na rowerze poziomym :)


Czasem poruszaliśmy się po trudnym terenie


Zarówno asfaltowych i terenowych podjazdów nie brakowało


Terenowa jazda. Każdy miał czas na pogaduszki o tym i tamtym :)


Postojów było sporo, w końcu to rajd dla każdego :)


Trochę szaleństw – Młynarz ciśnie przez mostek :)


Wszystkie miejscówki na postoje były bardzo dobrze zaplanowane


Nie zabrakło jazdy po nietypowej nawierzchni nowo budowanej drogi :)


Ogólnie rajd rekreacyjny udał się jak najbardziej, poznaliśmy bliżej tamtejsze okolice - po raz kolejny organizatorzy spisali się na medal !

Po powrocie do bazy pożegnałem się z ekipą BS i innymi znajomymi, zamontowałem sakwy i ruszyłem w drogę powrotną – tą samą co przyjechałem na BO, czyli do Kutna, do którego dotrałem na pół godziny przed odjazdem składu IR do Poznania. Podróż przebiegła spoczko i tak zakończył się dla mnie świetny Bike Orientowy weekend :)

Moja droga powrotna ... © JPbike

Bike Orient 2010 - Łódź

Sobota, 26 czerwca 2010 • dodano: 28.06.2010 | Komentarze 10

Drugi mój start na Bike Oriencie, czyli maratonie rowerowym na orientację.
Rok temu, właśnie na takiej świetnie zorganizowanej imprezie rowerowej na orientację debiutowałem, nie miałem wtedy większego pojęcia o tego typu zawodach – zająłem wtedy jedno z ostatnich miejsc i … wróciłem zadowolony :)

Zaczęło się tak – zbudzili mnie o 7:30, głowa mnie trochę bolała po … :)
Po zajechaniu na miejsce startu zjadłem dość małą porcję makaronu z sosem i jazda na odprawę. Na miejscu było mnóstwo znajomych twarzy. Najliczniejszą ekipą na BO po raz kolejny okazała się BIKEstats.pl :)

Tym razem do zdobycia na najdłuższej trasie, na której wystartowałem – rowerowa giga (optymalna długość 170 km) było aż 37 PK ! Trasa została podzielona na 3 etapy.
No i o 9-tej nastąpił start, czyli odbiór mapy 1 etapu.

Etap 1, Wzniesienia Łódzkie – 14 PK

Po przejrzeniu mapy zdziwił mnie naszkicowany odcinek specjalny, popytałem znajomych o co z tym chodzi … i wszystko mi jasne, trzeba po prostu poszukać 5 PK, poruszając się po tymże odcinku.
Na pierwszy cel poszedł PK 21 – dno wąwozu, odnalezienie nie sprawiło mi problemów, bo większość też tamtędy jechała, w pobliże prowadził czerwony szlak i punkt zdobyty.

Bike Orient 2010. PK 21 © JPbike

PK 25 - dawna żwirownia – zdobyłem podobnie jak poprzedni punkt :)

Bike Orient 2010. PK 25 © JPbike

PK 20 – szczyt wzniesienia – na trasie zaczęło się robić luźniej, zacząłem częściej spoglądać na mapę, do tegoż punktu bezproblemowo dotarłem.

Bike Orient 2010. PK 20 © JPbike

Odcinek specjalny – PK 14-18 – pora na cos nowego, już samo dotarcie na początek tegoż odcinka sprawiło mi problemy, zresztą nie tylko ja błądziłem, ale i kilka innych osób, i tak w końcu przez parę km wspólnie jechaliśmy – z tego trudnego i mocno terenowego odcinka biegnącego po niezłych wzniesieniach zaliczyłem PK 15 i PK 16, raz na wybojach mapnik własnej roboty wypadł i po części pękł, a z szukania pozostałych PK na odcinku specjalnym zrezygnowałem bo … bolała mnie głowa, słabłem, miałem kaca po wczorajszym piciu, zatrzymałem się przy drodze nr 708 i tak posiedziałem sobie około 10 minut, od czasu do czasu spoglądając w mapę. W końcu ruszyłem dalej, nadal słabo kręcąc, ledwo 15-20 km/h na asfalcie, myślałem nawet, aby zrezygnować … ostatecznie nie poddałem się.

Bike Orient 2010. Fragment odcinka specjanego © JPbike

Bike Orient 2010. PK 15 © JPbike

PK 22 – obniżenie terenu – nadal słabo się czując ten punkt zdobyłem wreszcie samodzielnie, po spojrzeniu na szczegóły na mapie. PK 19 postanowiłem odpuścić, mimo że był tam punkt żywieniowy.

PK 26 – skrzyżowanie przecinek – po zdobyciu poprzedniego punktu wróciłem na asfalt i po chwili skierowałem się na szlak rowerowy, znów słabłem, zrobiłem postój na skraju lasu, wylegując się jakieś 15 minut i omal nie zasnąłem, gdy w końcu poczułem się troszkę lepiej, z przeciwka nadjechała agenciara :) Punkt zdobyłem bezproblemowo, pomogła mi linijka na kompasie.

Bike Orient 2010. PK 26 © JPbike

PK 23 - cmentarz – jechałem po prostu oznakowanym szlakiem do asfaltu w Starych Skoszewach i tam nagle … kapeć z tyłu, wymiana dętki, ponoć spokojna zabrała mi 10 minut, miejscowi pytali mnie czy pomóc :) Cmentarz, a raczej pozostałości odnalazłem, wcześniej robiąc nawrotkę.

Bike Orient 2010. Kapeć ... © JPbike

Bike Orient 2010. PK 23 © JPbike

PK 27 – skrzyżowanie ścieżki ze strumieniem – samopoczucie znacznie się poprawiło, dobijając to tegoż punktu kręciłem fajnym i mocno zalesionym singletrackiem, po drodze dwa razy skręcając na niewłaściwą ścieżkę i zaliczając glebę na piachu.

Bike Orient 2010. PK 27 © JPbike

Dalej po dokręceniu w okolice PK 24 jakoś odechciało mi się szukać tegoż punktu i zdecydowałem wrócić do bazy, do której dokręciłem po ponad 6-ciu godzinach jazdy i mając zaliczone na I-szym etapie 9 z 14 PK.

Etap 2, Las Łagiewnicki – 13 PK

Po dość krótkim przestudiowaniu mapy i posileniu się w bufecie zdecydowałem że udam się zapolować na PK leżące na południu, a później w zależności od czasu na północ.

PK 3 - źródło – punkt leżał stosunkowo blisko noclegowni, zdobyłem go bo kilka innych osób również tamtędy podążało. Zanim nadziurkowałem kartę … wpadłem lewą nogą w błoto do kolana o konsystencji cementu :) Podczas mycia w strumyku … no te komary :/

Bike Orient 2010. PK 3 © JPbike

PK 12 – skrzyżowanie ścieżek – w pewnym momencie zbyt daleko zajechałem bo zapomniałem że mapa drugiego etapu była w skali 1:15000 … więc nawrotka i punkt zdobyty.

Bike Orient 2010. PK 12 © JPbike

PK 9 – róg ogrodzenia – bez żadnych problemów :)

PK 13 – brzeg stawu – znów myliła mnie skala, zbyt daleko i do niewłaściwego stawu dobiłem, więc nawrót i po przedzieraniu się przez chaszcze, pokrzywy ujrzałem w końcu punkt i zadziurkowałem po … najdłuższym spacerze od miejsca, gdzie zostawiłem rower.

Bike Orient 2010. PK 13 © JPbike

Kolejnym celem był PK 6, początkowo po skręceniu na leśną ścieżkę wszystko szło dobrze, aż znów pomieszało mi się z odległością, za długo błądziłem na tamtejszych krętych ścieżkach miałem tego dość i z tego drugiego etapu udało mi się zapolować jeszcze PK 11 – skrzyżowanie wału ziemnego i rowu, po czym wróciłem do bazy po ponad dwóch godzinach, zdobywając na tym etapie jedynie 5 z 13 PK.

Bike Orient 2010. PK 11 © JPbike

Etap 3, Okolice Zgierza – 10 PK

Mapa tegoż etapu była w identycznej skali jak z pierwszego etapu – 1:50000, czułem się świetnie, chęci do kręcenia miałem spore, jedyny problem – zabraknie czasu na jak największą ilość zdobycia punktów na ostatnim etapie, wyruszyłem po 17:30 i ustaliłem że zapoluję na kilka PK-ów leżących w najbliższej odległości od Zgierza.

PK 30 – skraj lasu – do tegoż punktu dotarłem za pomocą czerwonego szlaku, i po dokładnym odbiciu na ścieżkę, prowadzącą do góry niezłym podjazdem, sam punkt nie był na szczycie, tylko kawałek dalej, zdobyłem go dzięki paru innym osobom co tam właśnie byli i czyścili napędy od zapchania sianem.

Bike Orient 2010. PK 30 © JPbike

PK 29 – szczyt wzniesienia nad wyrobiskiem – dokręciłem dość szybko i bez większych problemów i punkt zaliczony.

Bike Orient 2010. PK 29 © JPbike

PK 37 – willa – zdobyty bez kłopotów, bez błądzenia i po części pomógł mi czerwony szlak. Przy tym PK był bufet – nareszcie się troszkę najadłem i napoiłem :)

PK 31 - pomnik – zanim zdecydowałem że ten punkt będzie ostatnim, planowałem po drodze zdobyć jeszcze PK 36, zrezygnowałem, i dalej jadąc głównie asfaltem przez Zgierz na południe ostatni swój punkt zdobyłem.

Bike Orient 2010. PK 31 © JPbike

I tak po zdobyciu na trzecim etapie zaledwie 4 z 10 PK wróciłem do bazy o 19:50.
Łącznie na tegorocznym Bike Oriencie zdobyłem 18 z 37 PK i zająłem 56 miejsce na 77 sklasyfikowanych na rowerowej trasie giga. Wynik lepszy od zeszłorocznego, może być :)

Po zawodach każdy uczestnik miał zapewnione pieczenie kiełbasek przy ognisku.

Bike Orient 2010. Biesiada po zawodach © JPbike

Ekipa BS ma się mocno :)

Bike Orient 2010. Ekipa BS © JPbike

W końcu nastąpiła dekoracja i losowanie nagród.
Team BIKEstats.pl po raz kolejny z rzędu zwyciężył w kategorii najliczniejszy team :)
No i wylosowałem w tomboli czapkę z daszkiem, szczotkę do czyszczenia kasety, mapę :)

Impreza jak zwykle udana – wielkie brawa dla organizatorów !

Wracając do noclegowni już po ciemku znów … złapałem kapcia z tyłu i ponad kilometr pospacerowałem :)
Na zakończenie dnia - późny wieczór miło zleciał z ekipą BS, która również nocowała w ośrodku wypoczynkowym i spać !

Integracyjna ponad setka :)

Sobota, 29 maja 2010 • dodano: 31.05.2010 | Komentarze 14

Główną atrakcją mojego weekendowego pobytu we Wrocławiu była lajtowa setka zaplanowana przez wrocławskich przedstawicieli BIKEstats na forum – w końcu wszystko zostało zapięte na ostatni guzik i jazda !

Na miejsce zbiórki, o 9-tej na wrocławskim Rynku zjawiło się sporo osób:
- Agata
- Ala (alaaloe)
- Asiczka (jahoo81)
- Kasia (kaisa)
- Błażej (blase)
- Filip (Galen)
- Marcin (drBike)
- Mateusz (mattik)
- Michał (WrocNam)
- Piotrek (młynarz)
- Piotr (żyła82)
- Tomek
- oraz jedyny Poznaniak w stawce: cały JA :)

Kompletna ekipa BS-owiczy – w takim składzie wszyscy wspólnie przejechali całą trasę :)


Po przedarciu się przez miejską dżunglę w końcu znaleźliśmy się na bocznej drodze :)


Jeden z pierwszych postojów – przy pałacu w Szczodrem, niestety w nienajlepszym stanie …


Wspólna jazda wśród pól i kolejnych wiosek … :)


Pałac w Borowej


Przyjemnie przez las …


Asiczka :)


Nierzadko mijaliśmy mknących szosowców :)


Przerwa na lodziki przy wiejskim sklepie :)


Jest fajnie :)


....... :)


Tomek i Ala na trasie :)


Szef wszystkich szefów :)


Przerwa przy kościółku w Stroni :)


Wpadamy w teren …


Momentem było ciężko przejechać …


Dobijamy pojedynczo na miejsce odpoczynku :)


Dojeżdżają kolejne grupki … :)


Pora na kulminacyjny punkt wycieczki :)


Team BIKEstats górą !


Po dość długim i przyjemnym postoju czas ruszać dalej – przez pole :)


Mattik i WrocNam:)


Agata :)


Żyła82 … co ten wyprawia z butelką ? :D


Młynarz :)


Tomek :)


Blase :)


Galen :)


Kaisa :)


Na Rynku w Bierutowie


W Kijowicach, w lesie zatrzymaliśmy się przy krzyżu pokutnym, zdewastowanym :(


Terenowo mkniemy przez las :)


Trochę kałuż i przeszkód …


Postój w lesie – komary nie dały nam spokoju, szybko zwialiśmy :)


Odwiedziliśmy również cmentarz żołnierzy niemieckich w Nadolicach …


Jak i zahaczyliśmy o Dobrzykowice - miejsce gdzie nakręcono „Sami Swoi” :)


Dalej dobiliśmy do Wrocławia i cisnęliśmy mocno, osiągając zawrotne prędkości na ścieżce po wale aż do Kładki Zwierzynieckiej :)

Most Bartoszowicki


Przy Kładce Zwierzynieckiej nastąpiło stopniowe pożegnanie z resztą ekipy – każdy pomknął do swoich domów


Było super ! Dzięki wszystkim za wspaniałe towarzystwo :)

V max – 55.70 km/h

Ślęża zdobyta !

Niedziela, 16 maja 2010 • dodano: 19.05.2010 | Komentarze 14

Długo planowany wyjazd na upragnioną Ślężę w końcu doszedł do skutku, i to w wielkim stylu, bo chętnych na wyjazd zgłosiło się sporo :)
Mimo, że pogoda w niedzielny dzionek nie była ciekawa - silny wiatr, straszyło deszczem, nikogo te obawy nie zniechęciły do ponad stukilometrowej wycieczki - nie od dziś wiadomo: BS łączy ludzi ! :)

Na miejsce zbiórki, pod imponującą Wieżą Ciśnień stawili się sami wspaniali Bikestatowicze, czyli:
- Asiczka (jahoo81)
- Kasia (kaisa)
- Błażej (blase)
- Filip (Galen)
- Michał (WrocNam)
- Piotrek (Młynarz)
- oraz oczywiście JPbike :)

Moi towarzysze w świetnych humorach przed wyruszeniem :)


Ruszamy na Ślężę !


Większość trasy po opuszczeniu rogatek Wrocławia biegła wśród takich polnych krajobrazów, jak i małych wiosek


Szef wszystkich szefów jak zwykle w świetnym humorze :)


Widok na kościół w Starym Zamku, tutaj zrobiliśmy jeden z kilku postojów :)


Nasz główny cel wycieczki :)


W Rogowie Sobóckim zrobiliśmy dłuższy postój przy tamtejszej piekarni i każdy z nas wcinał różne słodkie specjały :)

No i zaczęło się podjeżdżanie na Przełęcz Tąpadła ...


Dla Kasi, która spisała się bardzo dzielnie, po raz pierwszy pokonała setkę na rowerze i to przy nieciekawej pogodzie, oraz po drodze zaliczając ponad 700 metrową górę (nie ma znaczenia czy się wprowadza/sprowadza, czy wjeżdża/zjeżdża na/ze szczyt(u)) należą się OGROMNE GRATULACJE ! :)


Podczas krótkiego odpoczynku przed wjazdem na terenowy podjazd większość ekipy wolała, abym ja sam udał się na szczyt :) a reszta poczeka na mnie - spodziewałem się takiego żartu :D

A jednak wszyscy ruszyli do góry :)


Zagadka: poprzednią fotkę zrobiłem "od tyłu" a poniższą po krótkim czasie "od przodu" - więc jak to zrobiłem ? :D


Dzielny Młynarz na podjeździe :)


Ten ciągle spragniony zdobywania szczytów i przełęczy biker z Poznania ciśnie do góry :)


Błażej również świetnie daje radę na podjazdach :)


Galen na końcówce podjazdu :)


Hura ! Wjechałem ! :)))


Również Asiczka dzielnie podjechała - jak widać mogła się poczuć jako supergwiazda :D


Na szczycie Ślęży (718 m) radośnie obwieściliśmy całemu światu wspólne zdobycie wraz z rowerami :)


Na górze było zimno, szczyt i tamtejszy kościółek były spowite w chmurze ...


Więc na dłuższy czas wstąpiliśmy do tamtejszego i ciepłego schroniska, by się ogrzać i posilić się :)

Nadszedł czas na drogę powrotną, najpierw trzeba było zjechać w dół :)


Mknący w dół Młynarz :)


Galen i Asiczka też cisnęli :)


Natomiast Błażej pomknął z podwójną prędkością światła :D


Po szybkim zjechaniu Piotrek dał znak że fajnie było :)


No i awarii na trasie nie zabrakło - kapeć w przednim kole Asiczki, na ratunek bikerce pospieszyła się cała wspaniała ekipa :)


Boski Blase z równie wspaniałym i pięknym swoim rowerem :)


Impresjonalne spojrzenie na drodze powrotnej z Asiczką, Młynarzem i ze Ślężą w tle :)


Droga powrotna okazała się ciężka - zaczęło padać i wiatr nieźle dał nam popalić.


W końcu zmęczeni, ale zadowoleni z osiągniętego celu dotarliśmy do Wrocławia, po pożegnaniu wszyscy udaliśmy się do swoich domów, a ja wiadomo do kogo :)
Po najedzeniu się, po 21-tej ruszyłem autkiem do Pyrlandii, do której dotarłem po północy :)

Wielkie dzięki Wam wszystkim za wspaniałe towarzystwo na takiej wspaniałej wycieczce - jesteście SUPER i do następnego kręcenia :)
Podziękowania również dla Asiczki i Młynarza za wspaniałą gościnę we Wrocławiu :)

V max - 63.02 km/h (zjazd z Przełęczy Tąpadła)

Treningowo do Chrzypska

Niedziela, 9 maja 2010 • dodano: 09.05.2010 | Komentarze 13

Trasę w dość ciekawe okolice Chrzypska (Sierakowski Park Krajobrazowy) obmyśliłem już w lutym i właśnie teraz czas na realizację wycieczki.
Wyruszyłem po porządnym wyspaniu się, czyli po 11-tej.

Początkowe kilometry to przejazd standardową trasą do Kiekrza, dalej przez Rokietnicę, Rostworowo, Żydowo, Przecław, Pamiątkowo ...

Na bocznej drodze do Szamotuł

Boczne drogi dla rowerzystów są super © JPbike

W Szamotułach był krótki pitstop przy Żabce po lodzika, którego spożyłem kilkanaście km dalej, za Dobrojewem.

Na zachodzie kraju nierzadko się spotyka takie stare, poniemieckie i brukowane drogi

Stary bruk © JPbike

Po dokręceniu do Nojewa zboczyłem z trasy, by zwiedzić stare, ceglane wiadukty kolejowe, w sumie jest tam kilka takich podobnych obiektów

Stary wiadukt kolejowy © JPbike

Dobijam do następnego ...

Kolejny ceglany wiadukt © JPbike

Wdrapałem się również na górę, by zobaczyć obecny stan torowiska ...

Stare, zarośnięte torowisko © JPbike

A ten wiadukt jest największy - aby z bliska go zobaczyć, trzeba było przedzierać się przez fragment pola, chaszcze, pokrzywy, było warto ...

Wielki i stary wiadukt © JPbike

Krajobraz, co mi się spodobał - zupełnie jak na prerii :)

Prawie jak na prerii © JPbike

Nie wiem co ja tam robiłem - okazało się że pobłądziłem troszkę

Biker na polu © JPbike

Kolejny, stary bruk © JPbike

Nad Jeziorem Chrzypskim © JPbike

Jezioro okrążyłem, po drodze był niezły podjazd, by zrobić przerwę na tamtejszym punkcie widokowym w Łężeczkach.

Punkt Widokowy © JPbike

Po odpoczynku czas na drogę powrotną. Po drodze na chwilkę wpadłem zobaczyć Pałac w Białokoszu.

Wiosenna, przyjemna droga do Zajączkowa

Długa prosta ... © JPbike

Fragment Pałacu w Zajączkowie

Pałac w Zajączkowie © JPbike

Wiosenny krajobraz © JPbike

Wiosenna szosa © JPbike

Dalej, po dokręceniu w Podrzewiu do ruchliwej, krajowej 92-tki decyduję się jechać nią 20 km, by następnie skręcić do Lusowa i potem znaną mi dobrze drogą przez Dąbrowę, Skórzewo i Lasek Marceliński do domu. Po 120 km miałem lekki kryzys głodowy - wstąpiłem do najbliższego sklepu i coca-cola, princessa, lodzik postawiły mnie na nogi i do domu dojechałem zadowolony z długiej wycieczki treningowej :)

V max - 49.96 km/h
Puls - max 162, średni 133
Przewyższenie - 585 m

Pół Pierścienia ...

Niedziela, 18 kwietnia 2010 • dodano: 18.04.2010 | Komentarze 6

... a raczej więcej niż połowa :)

Maraton w Murowanej Goślinie przełożony, więc w słoneczny, niedzielny dzionek zdecydowałem się na mocniejszy trening ponad setkowy.
Wybór trasy był prosty - jechać urozmaiconym Pierścieniem Dookoła Poznania, a raczej całym zachodnim odcinkiem, wraz ze zdobyciem kultowej Dziewiczej Góry i zjazd killerem.

Wyjazd o 11, kierunek - Luboń, nadwarciański szlak do Puszczykowa, prawdziwy podjazd na Osową Górę (na szczycie mijałem paru bikerów), przejazd przez WPN, Stęszew, przez pola ..., znów fragment WPN, jadąc w kierunku Tomic moje mocne tempo jazdy po terenie spowodowało stopniowe wyprzedzanie mocno rozciągniętej grupy rowerzystów (chyba z AKTR-u Cyklista), źródełko Żarnowiec (tłumy tam, nie tylko rowerzystów, a ja mykam dalej), przejazd przez szutrowy wiadukt A2, a po chwili masakra, czyli jakiś gruz posypali tam na szuter (wyboje gorsze od uphillowej kostki na Śnieżkę), Zborowo, Drwęsa (piach), dobijając do Lusówka terenowa szosa zawierała spore i duże dziury ..., Lusowo, Sady (gościu na kolarce mnie pytał o podjazdy), Kiekrz (na ul.Podjazdowej mijałem z przeciwka kolejną dużą grupę rowerzystów dzielnie radzących właśnie na podjeździe), Złotniki, przejazd przez poligon (dopiero tam, po 86 km i w ruinach kościoła zrobiłem przerwę), Biedrusko, Promnice, Murowana Goślina, jazda obrzeżem Puszczy Zielonki, gdzieś tam po 109 km ogarniało mnie zmęczenie i 10 minut przerwy - batonik z rodzynkami i resztki Powerade pomogły, na Dziewiczą Górę wjazd niebieskim i sprawnie mi poszło, upragniony zjazd killerem (dwóch niedzielnych rowerzystów mnie poprzedzających się zatrzymało przed zjazdem, chyba mieli obawy), Koziegłowy, Poznań i do domu przez obrzeże Cytadeli, Park Sołacki (tłumy), Rusałkę (wiadome tłumy), i wróciłem o 17 zmęczony i zadowolony ze solidnego treningu.

Fotek brak, niestety, bo ja, jako reprezentant teamu BikeStats na maratonach muszę solidnie trenować.

Puls - max 175, średni 136