Ciężki terenowy trening

Sobota, 14 maja 2016 • dodano: 14.05.2016 | Komentarze 5

- start o 11:40, pogoda znakomita choć wietrzna - do lasu !
- w planie minimum 4h mocno terenowego parcia - wykonane :)
- dojazd przez Szachty, Luboń i myk do WPN nadwarciańskim
- na początek 20 km rundka, po tym moja Runda z kilkoma modyfikacjami
- napierałem głównie interwałowo, czyli na przemian dojazdówki i OS-y
- przez cały czas nieźle się kręciło - samopoczucie tegoż dnia miałem świetne
- nie zabrakło momentów - dwa razy omal nie przejechałem ... węży (!)
- jedno techniczne potknięcie zaliczone - na OS Pojniki zrzuciło mnie ze skarpy
- po 3h napierania w obu bidonach pusto, więc wizyta w sklepiku była
- powrót nadwarcianskim i ponownie Szachty, wmordewind tędy dał popalić
- a na stravie uzbierałem rekordowe dotąd 18 pucharków - dobre i to :)
- no i powiem Wam że takie treningi są moimi ulubionymi - kocham MTB i już :)


Sinusoidy © JPbike


Singiel "energetyk" © JPbike


Czerwony przy Góreckim © JPbike

Pokaż trasę GPS

Wytrzymałościówka wokół Puszczy Noteckiej

Niedziela, 14 lutego 2016 • dodano: 14.02.2016 | Komentarze 10

Zagadałem się z Drogbasem na tytułowy trip. Trochę chłodnawo było. Dojazd do Wronek zmotoryzowany i stamtąd po 12:30 nastąpił start według tracka mojego autorstwa. Tempo od pierwszych km mieliśmy konkretne, by po 75 km mocnego parcia ze zmianami osiągnąć avs 34 km/h. Po skręceniu na powrotny odcinek z nieznacznie gorszym asfaltem (nie takim złym na szoskę) tempo jazdy troszkę siadło. Po osiągnięciu stówki zgodnie z przewidywaniem zacząłem czuć nogi i od tego momentu grzecznie usiadłem na kole regularnie trenującemu kompanowi. Mimo owego "słabszego" tempa średnia nasza nie chciała spaść poniżej 30 km/h - to chyba dobry prognostyk.
Najlepsze jest to że niemal cała trasa biegła przez piękny i klimatyczny las, ruch aut znikomy, sporo jezior mijaliśmy, czego chcieć więcej - jedynie wyższej temperatury :)

 
Nie ma to jak od razu ruszyć bocznymi szosami. Po lewej płynie Warta © JPbike


Nareszcie jakis konkretny trip będzie :) © JPbike


Cała nasza trasa to las, las, las, ... :) © JPbike


Testuję szosowe sprinty © JPbike


Przerwa na uzupełnienie elektrolitów :) © JPbike


Pięknie prawda ? :) © JPbike


Trafiły się nam 3 krótkie brukowane odcinki a'la Paris - Roubaix :) © JPbike


Druga przerwa w klimatycznych osobliwościach przyrody © JPbike


Ostatnie km to goniliśmy (raczej ja goniłem siłą woli) resztki widna © JPbike

Pokaż trasę GPS

Szosowanie z Drogbasem

Poniedziałek, 28 grudnia 2015 • dodano: 28.12.2015 | Komentarze 8

Pierwszy wspólny trening z Jarkiem pod kątem przygotowań do przyszłorocznego wyzwania (Sudety MTB Challenge) zaliczony. Zagadałem się z kompanem na dłuższe szosowanie. Trasę wymyślił Drogbas - większość to dobrze znane jemu rejony. Obawy miałem tylko do tego czy uda się całość pokonać za widna (nie udało się), ponoć spod domu ruszyłem przed 12. Od Murowanej Gośliny do samych Wronek to w większości wmordewindowa jazda - to kompan nadawał tempo, ponoć tegoż dnia robił wytrzymałość, a mi pozostało tlenowe napieranie i nabieranie szosowych nawyków jazdy na kole (powiem Wam że nigdy nie będę rasowym szosonem). Trasa całkiem spoko (poza ruchliwym odcinkiem do Obornik), m.in. mijaliśmy wioski co się nazywały "Zielonagóra", "Nowy Kraków", "Piła" :). Na zaledwie kilka km przed Wronkami awaria - u mnie z tyłu kapcioszek, pit stop poszedł sprawnie i szybko, mimo że pompka moja ma zaledwie 14 cm długości. Po osiągnięciu celu niestety nie mieliśmy żadnego czasu na chociaż małe zwiedzanko i od razu nastąpił szybki powrót przez Szamotuły. Wtedy w Pamiątkowie zapadł zmrok, Jarek skierował się w stronę chaty, a ja w drugą stronę, do Przeźmierowa (nie dojechałem tam). No i w moim przypadku zaczęło się kombinowanie jak bezpiecznie dotrzeć do domu, no bo lampek nie zabrałem. Dojechałem, ale innym (dłuższym) wariantem, to była przełajowa jazda głównie po chodnikach, nie brakło przedzierania się w ciemnościach ścieżką wzdłuż Kierskiego (uff, bez strat). W efekcie ostatnie 35 km całkowicie zepsuły mi dobrą szosową średnią (po 110 km było ponad 30 km/h).



Hej Drogbas, dawaj uśmieszek :) © JPbike


My to mamy się OK. Tu przy torze motocrossowym (XC też tu było) w Obornikach © JPbike


Tak wyglądała moja perspektywa niemal na całej trasie. Nuda, ale kręcić trzeba póki wolne © JPbike


To dopiero moja czwarta jazda na szosce i kapcioszek już złapany :) © JPbike

Pokaż trasę GPS

Niedzielna stówka

Niedziela, 20 grudnia 2015 • dodano: 20.12.2015 | Komentarze 10

Po wczorajszym terenowym tripie dziś pora na inną jazdę - szosowanie. Plan był prosty - ponad 3h kręcenia w tlenie. Padło na kurs do Śremu. Słoneczna pogoda nas, rowerzystów miło zaskoczyła - sporo kolarskiej wiary mijałem.
Pierwsze ponad 45 km nie były łatwe - przez niesprzyjający wiaterek. Po drodze z konieczności (remont) nie zabrakło terenika. W Śremie troszkę pokręciłem pooglądać parę zabytków wraz z taką se starówką. Powrót ze sprzyjającym wiaterkiem, tyle że po niespełna 3h jazdy dopadł mnie kryzys głodowy i konieczny był postój przy Żabce na Starołęce. Gdy do domu zostało zaledwie parę km, to przy zachodzącym słońcu traske troszkę wydłużyłem i w końcu trzasnąłem sobie grudniową stówkę :)


Na szoskach miłe warunki do jazdy (oprócz wmordewinderka) © JPbike


Nisko wiszące grudniowe słońce dawało fajne proporcje cienia :) © JPbike


Rowerowy akcent na rondzie w Śremie © JPbike


Ponadstuletnia wieża ciśnień w Śremie (z możliwością zwiedzenia) © JPbike


Warta w Śremie, widok na północ © JPbike

Pokaż trasę GPS

Niedzielny trip i kibicowanie Poznań Bike Challenge

Niedziela, 13 września 2015 • dodano: 13.09.2015 | Komentarze 8

Spontanicznie zagadałem się z Jarkiem na tytułową wycieczkę.
Zatem dzień dla mnie zaczął się pobudką o 8 rano, wciąłem makaronik i jazda po kompana. Trafiłem punktualnie, a tam Drogbas jeszcze spał, no tak, okazało się że był po nocnych % :). No to poczekałem ze 10 minut i można było wspólnie kręcić. Na początek szybki kurs na Garbary coś załatwić i w końcu myk nad Maltę. Faktycznie, w pobliżu miejsca startu i mety sporo na poznańskich ulicach nakombinowali, barierki, słupki, policjanci, wolnotariusze, itp. Do miasteczka zawodów zajechaliśmy sporo przed zaplanowanym czasem, zatem na luzie można było spożyć kawę, ciacho i popatrzeć wokół co i jak, tu i ówdzie.


Bez komentarza :) © JPbike


Znany kolega z BS, bobiko był zajęty telefonowaniem © JPbike

Jako że dzień wcześniej Asia dała hasło na FB o wspólnym kibicowaniu w Pobiedziskach, to właśnie zaplanowałem tam wpaść, tyle że niespodziewanie. Zatem znad Malty kręciliśmy na wschód częściowo trasą poznańskiego bikemaratonu. Jadąc tędy, na otwartym mieliśmy trochę walki z wiatrem. Na zjeździe w Katarzynkach dobiłem o kamień tylnym kołem i ciśnienie zeszło, mleczko zadziałało, ale dopiero po kilkunastu minutach i dwóch postojach na dopompowanie. Do Pobiedzisk dotarliśmy krótko po 12:20, objechaliśmy całą główną drogę (tam i z powrotem) a tam parasola z Asią nie było widać, telefon i okazało się że jeszcze nie zajęła swojego miejsca. To nic, zatrzymaliśmy się przy wlotówce do miasta, w międzyczasie spożywając drugie śniadanie.
W końcu nadjechał peleton, a właściwie kolejno w ciągu kilkunastu sekund, najwyżej minutki kolejne grupki i grupy.


No to bierzemy się do kibicowania. Tu czołowa grupka © JPbike


Jadą kolejni. Wprawne oko dostrzeże młodzika :) © JPbike


I pognali w siną dal. Tu można dostrzec zbycha741 :) © JPbike

W sumie spędziliśmy tam ze 20-30 minut. Sporo znajomych można było wypatrzeć, niektórzy nas od razu rozpoznali i machali (pozdrówka!) :). Jednej kraksy nie zabrakło - bikerka chyba się zagapiła i po chwili leżała na naszych oczach (na szczęście bez strat). Po tych emocjach czas jechać dalej, w stronę Puszczy Zielonki, do Wronczyna na kolejną dawkę kibicowania. Znów trafiliśmy tam sporo przed czasem przejazdu czołowej grupy. Cenny czas ten został wykorzystany m.in. na spożycie złotego trunku :).


Kibicowanie w wykonaniu Drogbasa (po wczorajszych %) :) © JPbike


Okazało się że to miejsce to 80 km trasy, czas wskazuje średnią ponad 40 km/h ! © JPbike


Liderzy w akcji. Ten drugi to późniejszy zwycięzca 120 km wyścigu © JPbike


Ładne i barwne ujęcie napierających szosonów © JPbike


Młodzik rządzi ! © JPbike


Jak widać, bardzo dobre miejsce do kibicowania mieliśmy (dwa zakręty) © JPbike


Proszę państwa, oto cały blindman w akcji :) © JPbike


Drogbasowi się nudziło, więc wtopił się w peleton, tak ponad 40 km/h :) © JPbike

W trakcie kibicowania prawie niespodziewanie zjawił się Grigor. No prawie, bo skoro byliśmy na jego rowerowych rewirach to można było się spodziewać takiego fajnego i znanego na BS faceta :)


Takich trzech ziomali :) © JPbike


Powrót przebiegł Pierścieniem przez Puszczę Zielonkę © JPbike

Cała droga powrotna nie była łatwa dla nas obu, i to mimo sprzyjającego wiaterku i miłego lasu. Jarek kręcił na oparach, a ja chyba po wczorajszym treningu nie miałem zbyt wiele powera w nogach.

Mimo sporego zmęczenia obaj dotarliśmy do swoich baz zadowoleni, to najważniejsze :).

Pokaż trasę GPS

Do Kołobrzegu

Poniedziałek, 20 lipca 2015 • dodano: 23.07.2015 | Komentarze 5

Pogoda nad Bałykiem tegoż dnia nie była plażowa, wiało od morza, więc ... na rower !
Starzy wmawiali mi abym na powrót do Poznania zdecydował się na PKP. No to postanowiłem skoczyć nadmorskimi duktami z Pustkowa do Kołobrzegu i po dotarciu do celu sprawdzić na tamtejszym dworcu godziny kursowania składów i być może kupię bilet (jeszcze nie mam smartfona, a internet w kwaterze był słabiutki).
W skrócie - o ile miło się pomykało (tam i z powrotem) na odcinku rowerówki na wojskowym terenie (Pogorzelica - Mrzeżyno), to resztę trasy nie zaliczę do przyjemności, wiadomo - tłumy wczasowiczów, duży tłok, na "ścieżkach rowerowych" musiałem setki razy slalomować, wyluzowani piechurzy niemal nie ustępowali miejsca.
A w samym Kołobrzegu jeszcze większa masakra - korki, tłumy niewyobrażane (ostatnia fotka), a na dworcu kolejowym szok - kolejka do kasy sięgała poza budynek, więc natychmiast zarządziłem ewakuację do Pustkowa, bo to nie miejsce dla mnie.
Zdecydowałem również że do Poznania będę... wracał rowerem :)

Fotek malutko, bo mój aparacik za dwie stówki padł (optyka), ostatnia fota z telefonika.


Stary wojskowy bruk nad morzem, podobna nawierzchnia jest podczas Uphilla na Śnieżkę :) © JPbike


Są jeszcze dzikie i niemal bezludne plaże nad Bałtykiem © JPbike


Miły nadmorski szuterek :) © JPbike


Z cyklu - byłem w Kołobrzegu (tłocznym) i spadam stąd, do wioski na piwo © JPbike

Pustkowo - Trzęsacz - Rewal - Niechorze - Pogorzelica - Mrzeżyno - Rogowo - Dźwirzyno - Kołobrzeg - i na odwrót

III Otwarte Mistrzostwa Pobiedzisk XC

Niedziela, 7 grudnia 2014 • dodano: 07.12.2014 | Komentarze 11

Trzecie z kolei zawody organizowane przez Asię i Marcina oraz Sebę.
Również trzeci raz z rzędu postanowiłem dojechać na miejsce rowerem (40 km). Jadąc, w okolicy Cytadeli natrafiłem na Jurka, Remika i tak razem dojechaliśmy na Śródkę, po czym kompani udali się dalej po twardym, a ja na miejsce ustawki przy żródełku nad Maltą. Na miejscu prócz mnie zjawił się Dawid. We dwóch kręciliśmy terenowo-asfaltowo do miasteczka zawodów nad urocze Jezioro Brzostek, nierzadko niezłym tempem, ale co zrobić skoro nas obu ciągnęło naprzód ... :)
Na miejsce spod Malty dojechaliśmy równo w godzinę i na godzinę przed startem.
W międzyczasie zjawiali się kolejni uczestnicy. Poziom organizacyjny wysoki !


Super klimatyczne miasteczko zawodów :) © JPbike


Rumaki ponumerowane i gotowe do grudniowej przepałki © JPbike


Grupowe magazynowanie cennego ciepełka :) © JPbike


Ekipa ProGoggli ma się dobrze © JPbike


Sygnalizacja pełnej gotowości przed rozgrzewkową rundką © JPbike

Po zapoznawczym okrążeniu odliczanie do startu, zrzucam kamizelkę i wcinam batonika.
No to START !

1 okrążenie - ruszam spokojnie, paru mnie wyprzedza, w pierwszy zakręt wjeżdżam na 7 pozycji. Po chwili wyprzedza mnie josip. No to zaczynam zwiększać tempo i już po 2-3 km przesuwam się na czwartą pozycję, za Sebą, josipem i Jurkiem N. Seba widocznie tegoż dnia jest w znakomitej dyspozycji i zaczyna się oddalać.


Koniec 1 okrążenia. Mądrze jadący Jurek N. sporo namieszał w czołówce ! © JPbike

2 okrążenie - pierwsze pół rundki w dalszym ciągu jadę jako czwarty i mając z bliskiej odległości josipa i Jurka N, po czym wyprzedzam najpierw pierwszego, a następnie drugiego i dość szybko uzyskuję nad nimi ze 10 sek przewagi. Próbuję również szybciej jechać by dogonić majaczącego w oddali przede mną Sebę. Bez skutku i zaczynam tracić siły.

3 okrążenie - Ubytek powera w nogach widocznie daje znać i pozostaje mi kontrolowanie sytuacji i utrzymanie 2 pozycji. Idzie naprawdę ciężko zwłaszcza na ściankach podjazdowych sporo tracę. Łapią mnie nawet skurcze w nowych miejscach. Na ostatniej szybkiej prostej wyprzedza mnie Jurek N. a josip też mnie dogania. Na koniec techniczna szykana góra-dół, zrównujemy się. Na zjeździe desperackim atakiem wyprzedza mnie josip, który po chwili spina się z Jurkiem N, a ja wykorzystuję ich błąd i wicemistrzostwo obronione :)

Ilustrowana dokumentacja naszej walki na finiszu nawet jest !

Zażarta walka o 2 miejsce na ostatnich metrach © JPbike


"Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta" - tak wygrałem finisz :) © JPbike


Całkiem zadowolony ja, było naprawdę ciężko © JPbike


Czas na coś takiego :) © JPbike


Podium facetów. Wicemistrzostwo obronione © JPbike

Wypada wspomnieć że w tegorocznej edycji startowały również bikerki i to dwie !


Tombola też była © JPbike

I tak po najedzeniu, ogrzaniu się i bardzo miło spędzonym czasie w doborowym towarzystwie czas na drogę powrotną. Tym razem już samotnie. Jakoś ciężkawo się kręciło w stronę domu, nogi bolały, dwa razy musiałem przystopować na banana i suszone daktyle. Do końcowego celu zajechałem już po zmierzchu trochę zmęczony ale zadowolony.
No i stówka jest !


Wyjątkowe i cenne trofeum. Zadbałem o takie tam efekty świetlne :) © JPbike

Dzięki wszystkim i do następnego !

Niedzielny trening

Niedziela, 28 września 2014 • dodano: 28.09.2014 | Komentarze 4

Start w południe. Plan - ponad 3h parcia szosowo-terenowego. Wykonany z nadwyżką. I tak kręciłem spod domu - Rusałka - Park Sołacki (wafelek w ruchu zjadłem) - obrzeże Cytadeli - Ostrów Tumski - wzdłuż Malty (tłok) - Gruszczyn - żółtym na Dziewiczą (kilka akcentów góra-dół, weszło spoko, na killerze jakieś strzałki i napisy "strome zbocze", a na parkingu jakiś festyn) - czerwonym - niebieskim (kolejny festyn) - Potasze - Trzaskowo - Bolechowo - Promnice - nadwarciański - podjazd bruki do Radojewa - Poligonowa - ul. Morasko - Suchy Las - Biskupińska - Smochowice - Baranowo - Przeźmierowo - Batorowo - Lusowo - czerwonym rowerowym do Lusówka - Sierosław (45 min. pitstop na obiad i dowiedziałem się od taty że Kwiato jest MISTRZEM !) - Lasy Zakrzewskie - Dąbrówka - Skórzewo - Lasek Marceliński - do domu. Aha, bo zapomnę - od Radojewa do Sierosławia to w całości wmordewindowa jazda, powera starczyło, uff :)

Na koniec wpisu można powiedzieć że to był mój ostatni mocny trening w sezonie 2014, jeszcze tylko 2 tleniki w tygodniu, w sobotę spacerek (wolałbym MTB w Istebnej, ale szkoda sił i kasy), a w niedzielę piekielnie szybkie Łopuchowo, które zdecyduje czy zdobędę pierwszą w życiu dekorowaną generalkę ... :)

Przewyższenie - 665 m

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 13

Czwartek, 24 lipca 2014 • dodano: 25.10.2014 | Komentarze 2

Noc, pobudka, śniadanie i zwijanie się poszły sprawnie.
Od czasu, gdy odbiliśmy się od adriatyckiego wybrzeża to humory mieliśmy średnie.
A to przez presję czasu, a to przez nieplanowaną trasę, co za tym idzie nie wiedzieliśmy co nas będzie spotykać w drodze do Rzymu.


Nasza nieźle zakamuflowana krzaczorami miejscówka © JPbike


Kręcimy dalej na południe. Krajobraz taki że nie wiem czy to Włochy czy Polska :) © JPbike

Już podczas pierwszego postoju spotkaliśmy rowerzystkę z sakwami - to Tanja z Berlina. Jarek troszkę zna niemiecki i trochę sobie pogadali. Mówiła m.in. że my wyglądamy jak PROsi :). Tanja pokazała mi wydrukowaną mapę podroży, robiła rundkę po środkowych Włochach. Podczas postoju przy markecie Tanja poprosiła mnie bym zerknął na stan napędu jej nietypowego i rzadkiego roweru - masakra, łańcuch miała tak rozciągnięty że nie wiem :)
A gdy wyszedłem z zakupami to Jarka zagadywał miejscowy emeryt, chyba fan kolarstwa, później jeszcze do rozmów dołączyła młoda para - ogólnie było wesoło :)


Nie ujechaliśmy daleko i już mamy miłe towarzystwo :) © JPbike


Trip przez włoskie miasteczka © JPbike

Po dojechaniu do obrzeża Perugii nasze drogi się krzyżowały i czas na miłe pożegnanie z sympatyczną Tanją.


Przerwa na browarka. W cieniu bo gorąco © JPbike


Kolejny konkret podjazd. Będzie padać © JPbike


Perugia. Sporo włoskich miast i miasteczek leży na górce © JPbike


Klimatyczna uliczka w Perugii © JPbike


Jeden z symboli Italii © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Deszczykowa jazda po pagórach © JPbike


Parujący krajobraz widziany z boku © JPbike


Rozpadało się na dłużej i tu sobie posiedzieliśmy, obiad też tu był © JPbike


Zabytkowa część Todi © JPbike


Drogbas tam w dół rozpędził się na wyboistej (!) drodze ponad 80 km/h ! © JPbike


Taki tam zamek po drodze © JPbike

Się zaczął kolejny, niespodziewanie długi i konkretny podjazd na bocznej drodze. Ledwo co przekroczyliśmy 110 km a Jarek nagle mocno osłabł, a ja byłem tym stanem rzeczy zdziwiony. Trudno, bywa. No to zaczęliśmy szukać miejscówki, mijane na podjeździe kolejne skrawki ziemi z różnych powodów odpadały. Małej kłótni nie brakło. Raz Jarkowi było tak źle że rzucił rower na środku drogi i przy tym łamiąc róg na kierownicy. W końcu, po podjechaniu na jeden z setki okolicznych szczytów udało się coś znaleźć. Paskudne miejsce, przy przeoranym polu i w dodatku na błotnistym podłożu. Drogbas był #^&!!#$!^%!!, więc końcówkę tego dnia uznałem za najgorsze chwile naszej wyprawy.

Dzień dwunasty, dzień czternasty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 12

Środa, 23 lipca 2014 • dodano: 22.10.2014 | Komentarze 0

Gdy się zbudziłem, wyszedłem z namiotu by zrobić porządek w sakwach to zastanawiałem się czemu tak długo Drogbas dalej spał. Jak się obudził to wyglądał nie najlepiej i nie miał chęci by jechać dalej, wymyślił nawet że może by skorzystać z pociągu do Rzymu. Początkowo nie miałem pojęcia co jest grane. Okazało się że w nocy musiało nieźle napadać, mimo że rano chaszcze wokół były suche. W namiocie, na części gdzie spał Jarek przeciekało na podłogę i kompan chyba przez to nie mógł zasnąć. Sprawdziliśmy namiot od spodu i nic podejrzanego nie znaleźliśmy. Po tym też zacząłem myśleć nad wariantem dalszej jazdy do Rzymu. W końcu jednak udało się pozwijać obozik i ruszyć dalej. No i się zaczęły upały, które jak się później okazało, poza jednym wyjątkiem towarzyszyły nam już do samego końca wyprawy.


Wjeżdżamy do San Marino © JPbike


Główna droga w małym państwie jest konkretnym podjazdem © JPbike


Wjeżdżając pod górkę można dostrzec w oddali Adriatyk © JPbike


Widok na Monte Titano (756 m) © JPbike

Jeszcze w trakcie początkowych km Jarek mocno zostawał w tyle, nie jest z nim dobrze - pomyślałem. Podczas odpoczynku by odsapnąć kompan informuje mnie że musi uciąć 2-3 h drzemkę. No to po podjechaniu i wydostaniu się z miasta zjechaliśmy na niefajne miejsce na postój. Jarkowi nie udało się pospać, nie miał humoru i zaczynał nawet żałować że w ogóle wybrał się na tą wyprawę. To były ciężkie chwile. Mimo tego ruszyliśmy dalej.


Kręcimy dalej. Jak się później okazało - takie górzyste okolice mieliśmy aż do Rzymu © JPbike


Takich zabytków na szczytach było sporo © JPbike


Przerwa na obiad. Ładnie tam, chociaż w Alpach było ładniej :) © JPbike

Po powyższej przerwie Jarek odżył, ulżyło nam i można było spokojnie kręcić dalej :)


Wjechaliśmy do sławnej Toskanii (prowincja Arezzo) © JPbike


Nie spodziewałem się że tego dnia będziemy wjeżdżać na taką wysokość © JPbike

Na szczycie musiałem trochę poczekać na Jarka, a ten jak dojechał to był na mnie zły bo po drodze nie wiedział czy jedzie dobrym kierunkiem i coś tam tłumaczył że ma dodatkowy balast w postaci namiotu. Na pytanie odnośnie przełożenia namiotu do mnie - odmówił.


Widokowy zjazd © JPbike

Po zjechaniu do doliny, skierowaliśmy się zgodnie z mapą na długą prostą. Po drodze mieliśmy ochotę na pizzę, ale okoliczne knajpki właśnie zamykali, ledwo zdążyliśmy przed zamknięciem sklepu kupić pieczywo. I tak kręciliśmy dalej, szukając miejscówki. Po krótkich poszukiwaniach coś się znalazło tuż przy drodze i obrośnięte krzaczorami wokół. Zatem po rozbiciu namiocika jeszcze kolacyjka i spać.

Dzień jedenasty, dzień trzynasty.