Poznań - Alpy - Rzym, dzień 8

Sobota, 19 lipca 2014 • dodano: 01.10.2014 | Komentarze 6

Noc spędzona w namiocie na wysokości ponad 2100 m.n.p.m z temperaturą ledwo ponad 10°C jakoś udało się nam przetrzymać. Wystarczyło włożyć na siebie coś cieplejszego i spoko. Aha, wczoraj wieczorem odkryłem na dnie sakwy żel przeciwbólowy i kolana tym posmarowaliśmy, chyba pomogło. A przed wyprawą mama uszykowała mi parę leków i opatrunków, a ja się wahałem czy to wszystko zabrać... No tak trzeba mamusi słuchać !
No to czas na kawę, śniadanie w alpejskiej scenerii i można zwijać wysokogórski obozik.


Pierwszy w życiu nasz nocleg na wysokości 2100 m.n.p.m © JPbike


Taki widoczek mieliśmy zaraz po wyjściu z namiotu :) © JPbike


Pora jechać dalej. Taka sceneria jest wręcz wymarzona ! © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. Przemyślane górskie konstrukcje © JPbike


Chwila na odsapnięcie. Ten szuterek mnie kusi :) © JPbike


Końcówka podjazdu daje niesamowite doznania widokowe :) © JPbike


Ach jak wysoko żeśmy zajechali © JPbike


Koniec podjazdu. Miła tu temperatura, no i te arcywidoczki © JPbike


Dojechaliśmy nad lodowiec Pasterze. W tle szczyt Grossglockner (3798 m) © JPbike

Jak widać - skończyła się nam droga, dopiero na szczycie okazało się że to turystyczna dojazdówka, wczoraj na mijanej krzyżówce wybrałem nie ten kierunek co planowaliśmy. Jarek nawet się nieznacznie &!!#$!^% bo znów musiał się męczyć masakrycznym podjazdem, na szczęście alpejskie arcywidoki szybko uspokoiły kompana, uff :) Przynajmniej zobaczyliśmy z bliska lodowiec i najwyższy szczyt Austrii. Po tych nieplanowanych SUPER atrakcjach można było ruszyć w dalszą drogę, to znaczy na dłuuugi zjazd :)


Zjeżdżamy dłuuugo w dół. Drogbas pędzi i się cieszy :) © JPbike


Bez komentarza :) © JPbike


Tego pięknego Garbusa to my wyprzedziliśmy lekką pytką :) © JPbike


Zjechaliśmy do Heiligenblut © JPbike


Koniec zjazdu, chociaż nadal tu wysoko - ok 950 m.n.p.m © JPbike


Kolejny podjazd. Fotka w sam raz na tapetę :) © JPbike


Jedziemy w stronę granicy © JPbike


Przerwa na obiad © JPbike


Kąpiel w lodowatej wodzie też była, a co ? © JPbike

W trakcie ciszy poobiedniej miałem przemyślenia i wątpliwości odnośnie dalszej jazdy zaplanowaną trasą. Po spojrzeniu na pozostałe wydrukowane fragmenty trasy i odczuciu na własnej skórze że alpejskie podjazdy są trudniejsze niż się spodziewałem, zwłaszcza dla sakwiarzy, to stwierdziłem że ciężko będzie wyrobić się by dotrzeć na czas do Rzymu. Mówi się trudno i równie szybko zaplanowałem opcję skrócenia trasy. Po rozmowie z Jarkiem zapadła decyzja że po drodze kupimy mapę Włoch i się okaże co dalej.


Czasem i takie rowerówki się trafiały © JPbike


Spotkaliśmy Czecha, który tam pracuje i jeździ rowerem. Wspólne piwko też było :) © JPbike


Italia zdobyta ! © JPbike


Powoli wkraczamy w piękne Dolomity © JPbike

Stówka za nami, zjechaliśmy z drogi, kawałek szuterka i od razu mamy miejscówkę noclegową na skraju lasu.


Tu urządziliśmy obozik. Namiocik stanął po zmierzchu © JPbike


Dobre warunki do wysuszenia kolarskich ciuchów © JPbike


Czas na kolację, nawet spoko stół mieliśmy :) © JPbike

I tak odpoczywając, przestudiowaliśmy zakupioną samochodową mapę Włoch - faktycznie że zaplanowanej trasy nie uda się pokonać zgodnie z planem i na czas. Zapadła decyzja że udamy się w stronę adriatyckiego wybrzeża i dalej będziemy przebijać się wprost na południe, do celu wyprawy. Z tego wszystkiego najbardziej nam szkoda że nie zaliczymy sławnej Passo dello Stelvio i uroczego jeziora Garda. Cóż, może innym razem ... :)

Dzień siódmy, dzień dziewiąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 7

Piątek, 18 lipca 2014 • dodano: 31.08.2014 | Komentarze 11

Noc, pobudka, śniadanko i zwijanko obozika poszły sprawnie.
W skrócie - to był dzień pełen alpejskich emocji, zresztą fotostory wystarczy :)


Tu spaliśmy. Całkiem fajna miejscówka © JPbike


Od razu długi podjazd. Ten znak wskazuje konkretne parametry :) © JPbike


Wysoko, coraz wyżej. W sam raz dla mnie :) © JPbike


Po długim podjeździe jest i równie długi zjazd. Widokowy oczywiście © JPbike


Naturalna regeneracja w lodowatej wodzie :) © JPbike


Pięknie tam. Tylko jeździć ! © JPbike


Nad Zeller See © JPbike


Jedziemy w stronę Hochalpenstrasse. Napięcie rośnie :) © JPbike


Bramka poboru opłat. Rowerzyści jadą gratis ! © JPbike


Parametry 33km podjazdu. Kuszące :) © JPbike

Podjeżdżając, przy antylawinowym zadaszeniu wjechałem w kałużę z kapiącej wody która okazała się śliska jak lód (mchy), od razu uślizg przedniego koła i gleba ze szlifami zaliczona. To nic, szybko się pozbierałem, nim Jarek dojechał :)


No to wspinamy się. Dawaj Drogbas ! © JPbike


Każdy zakręt ma swoją nazwę. Tu wysokość Śnieżki pokonana :) © JPbike


Bez komentarza, bo widoki rażą :) © JPbike

W pewnym momencie lewe kolano znów dawało o sobie znać przy każdym mocniejszym depnięciu, co przy kasecie 11-28 nietrudno, do tego zaczął mnie łapać kryzys energetyczny, brak pożywnego obiadu przed wspinaczką zrobiło swoje. Jarek mi wtedy zwiał do góry. Wspinając się dalej musiałem często się zatrzymywać, coś zjeść, nawet wysłać smsa do Drogbasa. W końcu pierwszy raz w życiu założyłem opaskę na kolano i po jakimś czasie pomogło częściowo.


Powolutku wkraczamy w krainę wiecznie śnieżnych szczytów © JPbike


To coś robi wielkie wrażenie ! © JPbike


Bez komentarza (2) :) © JPbike


Jedna z nielicznych fotek ze mną typu "od góry" :)© JPbike


Musiałem coś zrobić z bolącym kolanem. Pomogło częściowo © JPbike


Chwila kolejnego odpoczynku. Tu pierwszy raz w życiu pokonaliśmy 2000 m.n.p.m ! © JPbike


Jeszcze trochę ciężkiej wspinaczki i będziemy na górze :) © JPbike


Tędy żeśmy podjeżdżali. Imponujący widok ! © JPbike


Radosna chwila w moim życiu ! © JPbike


Trzeba się pochwalić. Na Fuschertörl 2 (2428 m.n.p.m) © JPbike


Alpejski klimacik w stronę zachodzącego słońca (godz.19:18) © JPbike


Krótki, acz treściwy zjazd w stronę tunelu (ten punkcik w środku) © JPbike


Wysokogórski biker. Strasznie tu wysoko i czadowo :) © JPbike


Tankowanie przy naturalnym źródle wody ze śniegu :) © JPbike


Tuż przed Hochtorem. Spotkanie z lipcowym śniegiem :) © JPbike


Drugi tunel za nami i Hochtor (2504 m.n.p.m) zdobyty ! © JPbike


Alpejski super punkt widokowy, godzina 20:00 © JPbike


Tu to jesteśmy naprawdę zdrowo szurnięci :) © JPbike


Widoczki z przełęczy władowane do pamięci i czas na długi zjazd © JPbike

Na owym zjeździe z Hochtoru, na długiej prostej łukowatej osiągnąłem bez rozpędu 83.56 km/h.
Zatem osobisty rekord v-maxa pobity - czekałem na tą chwilę od 30 czerwca 2008 !

Po zjechaniu do krzyżówki spoglądam na mapę i coś mi nie pasi, Drogbas sugeruje skręt, a ja każę jechać prosto.
Po krótkim czasie okazuje się że musimy pokonywać kolejny i ciężki podjazd - a dlaczego ? O tym w następnej relacji :)


Ponowna i nieplanowana wspinaczka © JPbike


Hmm, skrócona wersja naszej Syrenki ? © JPbike


Imponujący ten wodospad, do tego tuż przy drodze © JPbike

I tak mozolnie się wspinając, po drodze zrobiliśmy postój na kolacyjkę, powoli zapadał zmrok, a my utknęliśmy gdzieś bardzo wysoko w Alpach i czas szukać czegoś do spania. Dojechaliśmy do paru zabudowań, a niżej leży zbiornik wodny z zaporą. Fragmentem szutrówki zjechaliśmy i bez większego problemu udało się znaleźć równy skrawek ziemi przy pustej chacie typu świetlica. No i rozlokowaliśmy się, a wieczorny zarys alpejskich szczytów robił wrażenie.

Dzień szósty, dzień ósmy.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 6

Czwartek, 17 lipca 2014 • dodano: 27.08.2014 | Komentarze 2

Wczesnym rankiem, gdy jeszcze spałem to Jarek późnej mówił że obok nas kilka razy podjeżdżał traktor z gospodarzem i nic nie robił z naszej obecności, a w trakcie porannej kawy i zwijania obozowiska również kilka razy i nawzajem sobie pomachaliśmy. Zatem miejscowi Austriacy są spoko :)


Nasza "gospodarcza" miejscówka w Austrii :) © JPbike

Po ujechaniu paru km zboczyliśmy z drogi w stronę rwącej rzeki - poza kąpielą było pranie :)


Zaczynamy uroczą jazdę wśród gór. Tu to mijamy zlot zabytkowych aut © JPbike


Alpejski rowerowy akcent © JPbike


Pora na drugie śniadanie w fantastycznych osobliwościach przyrody © JPbike


Nad Hallstattersee © JPbike

Niestety, nie dane nam było zboczyć z trasy (presja czasu) by dojechać do pięknego Hallstatt, może innym razem :)


Kolejny podjazd za nami. Ja to lubię takie chwile :) © JPbike


Wśród alpejskich szczytów. Tak to można jeździć bez końca :) © JPbike


Przejazd przez Abtenau, urocze miasteczko © JPbike


Wśród gór, wśród gór :) © JPbike


Jeden z pierwszych tuneli. Dla mnie spoko, dla Drogbasa strach :) © JPbike

No i na którymś tam kolejnym podjeździe u mnie odezwało się lewe kolano - chyba się starzeję :)
Aha, bo zapomniałbym - Jarek też i to wcześniej sygnalizował podobny ból w prawym kolanie.


Ojejku, faktycznie Alpy w rzeczywistości są większe niż się nam wydawało :) © JPbike


Dojechaliśmy do Bischofshofen © JPbike


Kolejna znana skocznia zdobyta :) © JPbike


Obiadokolacji w takiej scenerii to jeszcze nie jedliśmy, no i dobry ten Zipfer © JPbike

Po najedzeniu się była już późna pora i po wydostaniu z Bischofshofen udaliśmy się na długi podjazd, po drodze oczywiście wypatrując miejsce na obozowisko. Jak to w górach bywa - ciężko było, same stromizny, gęste lasy, rwąca rzeka itp. Po wjechaniu do rogatek Muhlbach am Hochkonig (ponad 800 m) i to jeszcze za widna udało się coś znaleźć - kawałek wykoszonego trawnika przy zamkniętej chatce (chyba pasiece), rozbiliśmy namiot i czas spać.

Dzień piąty, dzień siódmy.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 5

Środa, 16 lipca 2014 • dodano: 18.08.2014 | Komentarze 8

Pobudka, kawa, spożywamy resztki śniadaniowego żarcia, zwijanko i czas kręcić dalej. Tegoż dnia wjechaliśmy do Austrii i dla nas nastały upragnione chwile - w ALPY !



Nasza ostatnia czeska miejscówka. Na wysokości 630 m.n.p.m © JPbike


Widok na zamek w Rozmberk nad Vltavou © JPbike


Ten sam zamek, inny punkt widzenia, nad Wełtawą © JPbike

Po pożegnaniu się z Wełtawą ruszyliśmy na niezły podjazd w stronę austriackiej granicy. Na górze zrobiło się pochmurno. Po wjechaniu do Austrii i osiągnięciu szczytu (830 m) ujrzałem w oddali i z radochą pierwszy zarys alpejskich szczytów :)


Kolejny kraj zdobyty na rowerze :) © JPbike

W Bad Leonfelden - od razu myk szybko do najbliższego marketu i browary są ! :)
Po zrobieniu zakupów się rozpadało i jakieś 20 min przeczekaliśmy, spożywając drugie śniadanie.


Kręcimy na podjeździe i w miłym deszczyku w stronę Linz  © JPbike


Boska chwila, czyli koniec piwnej abstynencji :) © JPbike

Trochę czasu zleciało. Przestało w końcu padać i ruszyliśmy dalej, długim zjazdem do samego Linz.


W Linz nad Dunajem. Jak widać, jest OK :) © JPbike


Tak jak myślałem - Dunaj faktycznie jest wielki © JPbike


Niezła naddunajska infrastruktura rowerowa © JPbike


Tak, w Linz są skałki i takie tunele dla rowerów © JPbike


Tu, za Linz jest trochę płasko i jazda wzdłuż głównej drogi © JPbike

Gdzieś tam, spotkaliśmy Azjatę - też sakwiarza, rower miał jeszcze bardziej obładowany od naszych.


Przerwa na obiadek, przy przedszkolu :) © JPbike


Drogbas radośnie obwieszcza światu że właśnie wjeżdżamy w ALPY :) © JPbike


Oj, strasznie długo czekałem na taką chwilę :) © JPbike


Dojechaliśmy do pięknie położonego Gmunden © JPbike


Uroczo tam. Chwila wieczornej przerwy nad Traunsee © JPbike


Zapada zmrok. Traunsee objechaliśmy od północy na południe © JPbike

Przejazd tamtędy wzdłuż górskiego jeziora robi wrażenie, no takie że przegapiliśmy planowany skręt na boczną szosę by poszukać coś na rozbicie namiotu. I tak dalej, już po zmierzchu dojechaliśmy na południowy kraniec jeziora, do Ebensee, a tam wszystko co leży blisko brzegu jest zagospodarowane, Jarek nawet chciał rozbić obozik na wykoszonej posesji, nie zgodziłem się, za duże ryzyko. Więc ujechaliśmy kawałek dalej, po drodze i przy latarni zrobiliśmy popas na kolację, niektórzy kierowcy się zatrzymywali i pytali czy jest OK :) W końcu, przy mieścinie Roith, w świetle latarń zauważyłem równy skrawek ziemi, między dwoma budynkami gospodarczymi i tam bez wahania się rozlokowaliśmy.

Dzień czwarty, dzień szósty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 4

Wtorek, 15 lipca 2014 • dodano: 17.08.2014 | Komentarze 6

Noc, pobudka, śniadanie i zwijanie się - spoko i bez przygód.
Czwarty dzień przebiegł niemal w całości po miłych widokowo czeskich pagórach, oraz w dużej części i ponownie wzdłuż Wełtawy, czyli największej rzeki Czech.


Przyjemna miejscówka przy wjeździe do lasu. Czas ruszać dalej © JPbike


Etap tegoż dnia to ciągła i spoko jazda wśród pagórów © JPbike

W pewnym momencie okazało się że przegapiłem właściwy skręt i w efekcie zajechaliśmy na kemping nad uroczo położoną Wełtawą. Oczywiście z tego powodu trzeba było zawrócić i nadłożyć kawał drogi.


Ponownie nad spiętrzoną Wełtawą © JPbike


Drogbasowi tam też się podoba :) © JPbike

Około 14:30 nastąpiła przerwa obiadowa przy brudnym zbiorniku wodnym.
Nie napiszę już o tym jak cierpieliśmy bo ... piwa brak, czeskich koron brak.


Pagóry, pagóry, tędy jechaliśmy © JPbike

Po skręcie na mniej ruchliwą szosę ponownie troszkę pobłądziliśmy, na szczęście nie było tak źle.


Chwila przerwy. Ten odcinek czeskiej szosy jest bardzo fajny © JPbike


W klimatycznym czeskim miasteczku © JPbike


Mój cień w drodze na południe © JPbike

I tak po dokręceniu do miasteczka Kajov ponownie mieliśmy okazję jechać wzdłuż Wełtawy, która w tamtym miejscu jest już rwącą rzeką. Droga tędy wije się wieloma zakrętasami, po drodze mijaliśmy parę zapełnionych kempingów z przystaniami górskich kajaków. W końcu zapadał zmrok, lampki poszły w ruch i czas szukać miejscówki. Nie było łatwo, bo wszędzie wokół stromizny albo zarośnięte chaszczami brzegi rzeki. Po dojechaniu do Rozmberk nad Vltavou zboczyliśmy na porządny podjazd i po podjechaniu prawie na szczyt udało się znaleźć skrawek w miarę równej ziemi. Po ciemku rozbiliśmy obozik i pora spać. Obaj pewnie myśleliśmy o jednym - jutro będzie Austria i pierwsze co zrobimy - do sklepu po piwo !

Dzień trzeci, dzień piąty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 3

Poniedziałek, 14 lipca 2014 • dodano: 16.08.2014 | Komentarze 2

Pobudka i śniadanko sprawne, zwijanie obozowiska sprawne i ruszyliśmy sprawnie :)
Atrakcją tegoż dnia był przejazd przez Pragę, kręcenie wzdłuż mniej i bardziej spiętrzonej Wełtawy i wśród fajnych pagórów.
Już na pierwszych km zaskoczył nas jeden idiota w czeskim tirze wiozący luźnie załadowane siano, które rozsypywał na całej szerokości asfaltu.



Łaba w Podebrady © JPbike

W sumie droga którą jechaliśmy do Pragi to nic ciekawego, długa prosta, wokół pola i dość płasko.


Dojechaliśmy do Pragi © JPbike


Jedziemy wzdłuż Wełtawy © JPbike


Ta wieża na górce to kopia tej z Paryża ? :) © JPbike


Chwila na podziwianie zamku na Hradczanach © JPbike


Fragment praskiej starówki © JPbike


Na Moście Karola też byliśmy. Tłoczno tam © JPbike


Skałki z tunelami - tego w Pradze się nie spodziewałem :) © JPbike


Ze stolicy Czech wydostaliśmy się taką oto rowerówką © JPbike

Przerwa na obiad nastąpiła gdzieś tam nad Wełtawą, przy przeprawie promowej.
Coraz bardziej cierpieliśmy z powodu ... braku piwa, w żadnym markecie nie dało się kupić za euro.


Tak i podobnie wyglądały nasze tankowania H2O na stacjach paliw © JPbike


Się zaczęły podjazdy :) © JPbike


Czechy na południe od Pragi to takie, podobne i fajne pagóry © JPbike


No i jest kapcioszek, u Drogbasa :) © JPbike




Trzy powyższe fotki to takie tam ładne widoczki, nad spiętrzoną Wełtawą © JPbike

I tak dokręciliśmy po pagórach do miasteczka z zamkiem na górze (Vysoky Chlumec), zapadał powoli zmrok.
Po paru dalszych km i krótkich poszukiwaniach znalazłem miejscówkę na obóz, tuż przy lesie.
Po rozbiciu namiotu i spożyciu kolacyjki czas spać.

Dzień drugi, dzień czwarty.

Poznań - Alpy - Rzym, dzień 2

Niedziela, 13 lipca 2014 • dodano: 07.08.2014 | Komentarze 6

Pobudka dość wczesna i niezbyt dobrze się wyspałem, bo spaliśmy na lekkim spadku terenu, w nocy często trzeba było poprawiać pozycje leżące :)
Zatem śniadanie, kawa, pakowanie wszystkiego i jazda do Jeleniej Góry zrobić ostatnie w PL zakupy, bo żaden z nas nie miał i nie planował wymiany złotówek na korony czeskie. Numerem jeden tegoż dnia było pokonywanie ciężkiego podjazdu na graniczną Przełęcz Karkonoską i to na rowerach ważących ponad 40 kg.


Nasza pierwsza miejscówka. Ładnie tam, bo w górach :) © JPbike


Chwila postoju w Jeleniej Górze © JPbike


Trafiliśmy na grabkowe zawody biegowe, robiąc przy okazji bufetowe stop and go :) © JPbike


W parku w Cieplicach zrobiliśmy przerwę © JPbike


Nad stawem. Wkraczamy w Karkonosze © JPbike


Znany tramwaj w Podgórzynie © JPbike

Gdy zaczął się solidny podjazd w stronę Drogi Sudeckiej, swoim tempem dość szybko uciekałem Jarkowi, po drodze i kilka razy mijałem się z szosonem, który co dopiero zaczynał górskie kręcenie. Po dojechaniu do budki przed wjazdem na ciężki karkonoski podjazd cierpliwie poczekałem na swojego kompana.


Czas pokonać z sakwami kultowy podjazd na Przełęcz Karkonoską © JPbike

No i co - Jarek ruszył pierwszy, na klasycznym młynku mozolnie pokonywał kolejne metry, a ja mając najlżejsze przełożenie 24-28 na pierwszych dość stromych ze 200 m zdecydowałem się na butowanie i byłem zszokowany tym że gorzej od jazdy się wypycha te kilogramy do góry, spdy się ślizgały na asfalcie :) W końcu wsiadłem i siłowo kręciłem do góry, dogoniłem Drogbasa, a gdy pojawiła się największa stromizna to nie poddałem się i walczyłem dalej, jadąc slalomem :) Udało się, chociaż trzeba było zrobić ze 2-3 postoje na odsapnięcie.


Ta niezła stromizna okazała się trudna dla objuczonego Jarka © JPbike


Jestem dumny :) Da się pokonać z sakwami ten sławny podjazd © JPbike


Nasze pierwsze sakwiarskie ponad 1000 m.n.p.m zdobyte ! © JPbike

Na szczycie oczywiście odpoczynek, piwko, spotkaliśmy kolegę co jechał z Pragi i czas na długi zjazd.


Łaba w Spindleruv Mlyn © JPbike


Zjeżdżamy tędy do Vrchlabi © JPbike


Przerwa na obiad © JPbike


Pierwsze deszczowe kilometry. Tędy po mokrym to w sumie kilkanaście km © JPbike

W miarę upływu czeskich kilometrów okoliczne krajobrazy się stopniowo wypłaszczały.
Im dalej w głąb Czech to spotkała nas niemiła niespodzianka - okazuje się że czescy kierowcy nie są tacy uprzejmi wobec rowerzystów jak nam się wydawało, m. in. wyprzedzają na centymetry, spieszą się, itp. Trudno.
Miejscówkę na rozbicie namiotu znaleźliśmy bez problemów i ze 200-300 m od drogi.


Na czeskim obozowisku. Drogbas coś polewa że ręka drzy :) © JPbike

Dzień pierwszy, dzień trzeci.

Do Pniew + mocny trening siły

Poniedziałek, 21 kwietnia 2014 • dodano: 21.04.2014 | Komentarze 10

Rzuciłem hasło nie tylko teamowej paczce o wielkoponiedziałkowym dużym tripie do Pniew, gdzie 11 maja odbędą się Mistrzostwa Wielkopolski w kolarstwie górskim. No i na miejscu zbiórki o 10:30 w Strzeszynku zjawiły się dwie sztuki kolarzy i w dodatku najwytrwalsze - ja i Jarekdrogbas. W sumie nic dziwnego, bo trasa dojazdowa to głównie asfalty i otwarta przestrzeń, dodajmy do tego że tegoż dnia wiało ze wschodu, co oznaczało mocno siłowy i to ponad 50 km powrót na startowym rowerze mtb. Ale co tam, trenować trzeba póki wolne i tyle.

Drogbas poinformował mnie że ma czas do 16. Szybka kalkulacja, mała korekta trasy i ostro ruszyliśmy, mając sprzyjający wiatr. Pomykając w stronę Lusówka Jarek na ledwo 10 kg Canyonie z lekkimi 29" kołami zaliczył kilka nieudanych sprinterskich prób urwania się ode mnie pomykającego na 11.6 kg Scale z ciężkimi 27.5" kołami, nie dałem się i power jakiś mam ;) W Jankowicach skręciłem na terenowy niby skrócik, ale byliśmy już tak rozpędzeni że przegapiliśmy skręt, w efekcie dojechaliśmy mocno terenowo do Kalw i stamtąd już drogą wojewódzką przez Buk i Duszniki, po drodze zaliczając nieudaną próbę skontaktowania się z Jurkiem na wspólną przejażdżkę. I tak dalej przez Podrzewie, Lubosinę i Konin szybko dotarliśmy na miejsce, do Księżych Gór. Zajęło nam to od Strzeszynka z lekkim nadłożeniem drogi nieco ponad 2 godziny i z niezłą jak na mtb średnią 29 km/h.
Po przerwie czas się zapoznać i zabawić na tamtejszej i znanej mi 4.5 km pętelce. Było suchutko, pełno zakrętasów, typowych jak na leśne podłoże muld, kilka niezłych podjazdów, poziom trudności kondycyjnej jest taki że nawet na zjazdach z trudem udawało mi się ledwo osiągnąć 30 km/h, no i nowych przeszkód nie zabrakło - modnych zjeździków po kamieniach i dropów z 20-25 cm hopkami.
Zabawiliśmy się przednio przez półtora pętli i czas wracać, wmordewindowo i siłowo oczywiście. No i parliśmy mocno cały czas do przodu i ze zmianami, najpierw z boczno czołowym, a następnie czołowym wiatrem. Po drodze robiąc jedną krótką przerwę na pierwsze w sezonie lodziki :) Po jakimś czasie obaj stwierdziliśmy że walka z wiatrem nie była aż taka ciężka, power w nogach nadal się trzymał, sygnałów kryzysowych brak, nawet na mocno branych podjazdach w Kiekrzu. O 16:10 dojechaliśmy do końcowego wspólnego celu, średnia tam+pętelki XC+powrót wyniosła ponad 26 km/h - dobra siłowa robota na mtb wykonana !
Zanim dotarłem do domu to po drodze postanowiłem jeszcze wpaść do chaty Drogbasa na krótki odpoczynek w ogródku.


Przełożenie blat-ośka, wiatr w plecy i non stop cała naprzód ! © JPbike


Atrakcja w Dusznikach, spotkanie z rydwanem :) © JPbike


Wiosna na całego, miło i przyjemnie się kręci :) © JPbike


Picie na dużym tripie to podstawa ! © JPbike


Na miejsce zajechaliśmy szybko jak na mtb i luzik czas na takie coś :) © JPbike


Najstromszy podjazd pokonaliśmy sprawnie i z uśmieszkiem :) © JPbike


Czas na zabawę PURE MTB ! © JPbike


Coś nowego. Tu żeśmy sobie odlotowo poskakali :) © JPbike


A tu to wybijam się w przestworza, 19.5 lub 20.0 dla mnie :) © JPbike

Przewyższenie - 912 m
Waga po treningu - 67 kg

Kółka XC na Dziewiczej i wyskok na sernika :)

Sobota, 1 marca 2014 • dodano: 01.03.2014 | Komentarze 9

Od 12 i przy bardzo fajnej pogodzie, no takiej że wyruszyłem na trasę odziany w krótkie gacie (z nogawkami), krótką koszulkę, na to zwykłą bluzę, no i letnie rękawiczki z długimi. Dojazd na Dziewiczą najkrótszym wariantem - Rusałka, Sołacki, obrzeże Cytadeli, most Lecha, rejon dawnej Strzelnicy, Koziegłowy i Kicin (20 km).
Się zaczęło przepalanko na tamtejszych rundkach XC. Na pierwszym kółku dwa razy zabłądziłem, a to przez liście zakrywające ścieżkę, ogólnie było suchutko. Tętno elegancko skoczyło do moich sportowych wartości, cały czas samopoczucie miałem świetne, co mnie dziwiło jak na początek treningów przepalankowych :) Mój nowy 27.5-er dosłownie wymiatał zarówno pod górę, jak i w dół, w zakręty zarówno te szybkie jak i ciasne wchodził tak miło że banan z twarzy nie schodził :) W sumie pokonałem 4 kółka, na początek starczy. Po tym udałem się najpierw duktami Zielonki (raz musiałem pokonać spory błotny podkład), asfaltami przez Mielno, Wierzonkę (mijałem tatę Grigora na czerwonym rowerze), Karłowice, Kowalskie, Biskupice, częściowo trasą poznańskiego BM i dalej znanym mi terenowym odcinkiem z pagórkami do Pobiedzisk i tak zajechałem pod rezydencję Asi i Marcina z córkami na kawkę i przepyszny sernik, którego wyżarłem ze połowę :) Było bardzo miło :)
Przytrafiła mi się również pierwsza w życiu próba na rolkach - dwie pierwsze próby zakończyły się problemami z utrzymaniem równowagi i w obu przypadkach wypadłem z rolek. Trzecia próba była już udana i szybko złapałem rytm kręcenia w miejscu :)


Błyskawicznie opanowałem jazdę na rolkach. Tu nawet kręcę idealnie prosto :) © JPbike


Fotki JPbike'a pozującego przy nowym rowerku jeszcze nie było, więc jest :) © JPbike

Zarówno Marcin, jak i Asia, oraz ich sąsiad biniu wypróbowali mojego nowego rumaka. Po tym jeszcze ciepła herbatka i nastał czas na 37 km powrót do domu. Wspaniały sernik dał mi tyle energii, że tak fajnie się pomykało na terenowo (z dziurami) - asfaltowej nawierzchni. Po dokręceniu nad Maltę zapadały już ciemności, a ja bez lampek i pozostał mi głównie chodnikowy trip pod dom, do którego dotarłem zadowolony z udanego rowerowo-towarzyskiego dnia o 18:20.
No i jest pierwsza stówka w sezonie 2014 :)

Puls - max 175, średni 140
Przewyższenie - 1045 m, z czego 650 m na Dziewiczej XC :)

II Otwarte Mistrzostwa Pobiedzisk XC

Niedziela, 1 grudnia 2013 • dodano: 01.12.2013 | Komentarze 14

Tradycją stało się organizowanie bikestatsowych zawodów.
Dla wszystkich uczestników to świetna zabawa w doborowym gronie, jak i dobra okazja by poznać swoją aktualną kondycję.
Tym razem Asia z Marcinem i córkami, oraz znakujący pętelkę Sebastian zorganizowali II Otwarte Mistrzostwa Pobiedzisk w MTB.

Dla mnie ten dzionek zaczął się dość wcześnie, pobudką o 7:30.
Średnio kolarskie śniadanie wciąłem i można jechać nad urocze Jezioro Brzostek.
Najpierw spod domu na pobliski Stadion Lecha, tam zajechał z Buku super facet na rowerze – Jurek.
We dwójkę kręciliśmy przez miasto nad Maltę, gdzie zajechali również Krzychu i Mariusz.
I tak czteroosobowy peletonik ruszył po błotnisto-terenowo-asfaltowej nawierzchni na miejsce spotkania.
Pomykając tędy były chwilowe sprinty, nawet Jurek dawał czadu, rewelacja jak na tak starego faceta :)
Wiatr tak nam sprzyjał że nad Jezioro Brzostek zajechaliśmy miło, przyjemnie i bez zadyszki.

Humory na dojazdówce dopisują. To widać :) © JPbike

Zajechaliśmy na miejsce. Imprezę czas zacząć © JPbike

O takie piękne pucharki będziemy walczyć © JPbike

Próbne okrążenie – Pięciokilometrowa fajna pętelka taka sama jak rok temu, z tą różnicą że tegoż dnia mieliśmy parę fragmentów ze sporymi podkładami grząskiego błota. Przejechanie tędy bez glebki/podpórki dawało satysfakcje - urok MTB. No i nie zabrakło widoku z zerwanymi oznaczeniami, a w jednym miejscu ktoś obrócił strzałkę ...

Ekipa ścigantów na chwilę przed odpaleniem © JPbike

1 okrążenie – Ruszyłem bez napinki z tyłu stawki, by po krótkim czasie znaleźć się na 5 pozycji, za z3wazą, klosiem, krzychem i Rodmanem. Na arcybłotnym odcinku raz mocno zachwiało równowagą, wybroniłem się dzięki technice. Mariusz widocznie zaatakował, zaczął liderować i uciekać (sprawka 29”, czy jego nóg ?). I tak utworzyła się trzyosobowa grupka (krzychu, Rodman i ja). Po drodze wyprzedziliśmy z3wazę. Na zjeździe, tuż przed linią mety wyprzedziłem Rodmana.

Zacięta i wyrównana rywalizacja na całego :) © JPbike

To tu wyprzedziłem Rodmana © JPbike

2 okrążenie – Jadę tuż przed krzychem, a Rodman czai się za mną raz blisko, raz troszkę dalej. Pamiętając że rok temu porządnie się przepaliłem na ostatnim kółku, tym razem na tym okrążeniu cały czas kontroluję sytuację i tętno (bez pulsaka, na wyczucie). Gdzieś na końcówce tegoż kółka wyprzedzam krzycha i 2 pozycję mam w kieszeni, ale wiem że łatwo nie będzie.

3 okrążenie – Wyciskam z siebie sporo, momentami nieźle się grzeję. Jadący ze sekundę lub dwie za mną Krzychu widocznie walczy na całego. W pewnym momencie przede mną pojawia się sylwetka klosia ! Podejmuję atak z całych sił, ciężko idzie, omal nie łapię skurczów. A na najstromszym podjeździku uświniony błotem łańcuch się zaciąga i zmuszony jestem na szczyt zbutować. Dogania i wyprzedza mnie krzychu, który po krótkiej chwili również ma problemy z zaciągającym łańcuchem i czającymi się skurczami, co skrzętnie wykorzystuję i wyprzedzam kolegę. Cisnę i tak oto dowożę do mety wicemistrzostwo Pobiedzisk :)

Pierwsza czwórka świeżo po rywalizacji © JPbike

Jurek polał do pucharków coś wyskokowego i NA ZDROWIE :) © JPbike

Ognisko, kiełbaski, zupka, placek, wesołe pogaduszki - czego chcieć więcej ? :) © JPbike

Klimatyczna miejscówka. Było SUPER FAJNIE ! © JPbike

Powrót z zawodów okazał się masakrycznie ciężki. Ja, klosiu i krzychuuu86 musieliśmy stoczyć walkę z pokaźnym wmordewindem, taplanie w błotku też było. Jak na twardzieli przystało, udało nam się spoko dotrzeć do Pyrlandii.

Podsumowując – kolejne świetne zawody perfekcyjnie zorganizowane, nawet niefajna pogoda nie popsuła super zabawy.
Dzięki wszystkim za wspólne chwile, do następnej imprezy, wiadomo jakiej :)

Galeria 57 fotek z mojego aparacika - jest TUTAJ.