Murowana Goślina - rekonesans trasy

Poniedziałek, 5 kwietnia 2010 • dodano: 05.04.2010 | Komentarze 20

Początkowo lany poniedziałek planowałem przeznaczyć na odpoczynek, a tu nagle zobaczyłem komentarz od Jarka, że planuje objazd trasy golonkowego maratonu w Murowanej Goślinie.
Decyzję o wyjeździe podjąłem zaraz po pobudce - jadę !
Zastanawiałem się również czy po wczorajszym dość ciężkim terenowym treningu dam radę walnąć kolejną setkę, a raczej dotrzymać kroku nieźle wytrenowanemu Jarkowi.

Ustawka nastąpiła o 10:15 na północnych perypetiach Poznania i oprócz Jarka zjawiło się jeszcze kilka młodych bikerów.

No i ruszyliśmy, po drodze dołączył do nas Krzysiek (Winq) i dość szybkim tempem żeśmy pomknęli przez Biedrusko


W Murowanej Goślinie. Rynek osiedla Zielone Wzgórze


No i zostałem tam zaskoczony ilością bikerów i bikerek.
Więc jasne było że będzie to grupowe zapoznanie się z trasą maratonu (dystans mega). Fajnie :)

Po niecałym kilometrze ekipa dzieli się na dwie grupy – jedna wybiera tempo turystyczne, a druga to wycinaki :)


Wpadamy do Puszczy Zielonka, przez którą niemal cała trasa jest poprowadzona


No i zostałem fotografem swojej grupy wycinaków :)


Trasa biegnie raz szerszymi, raz węższymi leśnymi duktami, nawierzchnia jest spoczko, trochę piachu, błotka, trawy, wysychających kolein, liści …


Przewodnik, który posiadał GPS-a i Jarek


Na podjeździku. W rzeczywistości ilość asfaltu na całej trasie jest znikoma


Krzysiek i Jarek na trasie w lesie


Okazuje się że tempo jazdy narzucone przez czołówkę było mocne
Dla mnie robienie zdjęć, przy takim mocnym tempie to nie lada wyzwanie, ale dałem radę prawie za każdym razem po cyknięciu fotki dogonić grupę – kosztowało mnie to niemal maratonowego wysiłku ...

Podczas przerwy na rozjeździe mega/giga. Fotki ze mną nie mogło zabraknąć :)


I jazda dalej – długą prostą przez las


Szeroko, przyjemnie, ale i wyboiście


Odrobinę trudniejszych fragmentów nie brakowało. Jak widać humory dopisywały :)


Myk, myk przez las


Singletrackowej zabawy również nie brakowało


Postój przed kulminacją całej trasy, czyli …


Kilka niezłych i solidnych podjazdo-zjazdów w stylu XC na najwyższy punkt trasy


Końcówka podjazdu na Dziewiczą Górę


Na szczycie tejże 142 metrowej góry


Podczas odpoczynku na tymże szczycie ja z Jarkiem i Krzyśkiem podjęliśmy decyzję o odłączeniu od ekipy, nie było sensu ostatnie kilkanaście km jechać do mety w Murowanej Goślinie, wydłużyłby to nasz powrót do domów. Dla zainteresowanych podaję że kilkunastokilometrowa końcówka trasy to w dalszym ciągu jazda leśnymi duktami bez niespodzianek.

Ale zanim zboczyliśmy na asfaltową drogę powrotną do Poznania …

No … oto początek najsłynniejszego zjazdu z Dziewiczej Góry


Zwanym … KILLEREM ! Jarek w akcji :)


Killer w całej okazałości. Mnóstwo piachu, korzeni … Fotka nie pokazuje rzeczywistej stromizny :)


Każdy z nas bezproblemowo i z odpowiednią techniką zjechał a Jarkowi to nie wystarczyło i postanowił … podjechać i ponownie zjechać :)

Krótki opis trasy – pętla mega, w całości licząca ponad 70 km jest niemal identyczna z zeszłoroczną.
W skrócie - jedna wielka i szybka runda przez Puszczę Zielonkę.
Jedna niewiadoma – to dodatkowa pętla giga, z którą się zmierzę 18 kwietnia.

Dalsza cześć wspólnej jazdy to asfaltowe pomykanie do Grodu Przemysława, raz z wtyłowindem, raz z wmordewindem, pierwszy do domu dotarł Krzysiek, drugi Jarek, a ja oczywiście ostatni, bo miałem najdalej.
Kręcąc już sam ... złapałem kapcia z przodu :)
Tradycyjnie wróciłem zmęczony, ale zadowolony i nieźle czułem nogi.

Dzięki wszystkim za wspólną jazdę :)

No ... 20000 km z BIKEstats wykręcone - poszłem po browarka i na zdrowie !

Puls – max 176, średni 145