Sudety MTB Challenge - etap 3

Środa, 27 lipca 2016 • dodano: 04.08.2016 | Komentarze 2

No to półmetek etapowki za nami. Pobudka, śniadanie, zwijanie szkolnego obozowiska i gotowość do startu poszły sprawnie. Pogoda początkowo dopisywała.
Po ruszeniu najpierw przejazd przez klimatyczną uliczkę i ryneczek w Bardzie, po tym troszkę asfalciku i skręciliśmy na podjazdowy szuterek. Zanim tam wjechaliśmy to od razu zauważyłem że Jarek ma problemy z przednią manetką xtr - odmówiła posłuszeństwa i kompan kręcił przez całą resztę etapówki na małej tarczy w korbie xtr (26). Ów długi podjazd był przyjemny, przez las, troszkę kręty i szeroki. Stawka powoli się rozciągała. Drogbas kręcił jakieś 100-200 m przede mną. Po pokonaniu przyjemnego zjazdowego singla ponownie szutry, tym razem półpłaskie. I tak dojechaliśmy do atrakcji - przejazd po nieczynnym i wysokim akwedukcie, zaraz po tym mieliśmy do pokonania bardzo stromy zjazd - gdyby nie nagłe zakorkowanie (bo wąsko) to odważyłbym się zjechać, zatem wszyscy sprowadzali po dość wyrytej ziemi. A na dole niefajny widok - stał tam kompan z zakrwawioną nogą i niesprawnym rowerem (przy sprowadzaniu ktoś w niego walnął). No to krótki, acz stromy wypych i docieramy do bufetu, poza posileniem bierzemy się do serwisu. O ile krew na nodze to pryszcz (kilka szlifów), to z doprowadzeniem do sprawności Canyona mamy problem - udaje się poprawić rozlegulowaną linkę przerzutki, próba czy działa i coś tu nie gra, bo okazuje się że poprowadzony wewnątrz ramy pancerz tylnej przerzutki się przesunął i zakleszczył w ramie tak że nie dało się skręcić kierownicą w prawo, ani ręcznie przesunąć pancerza. No to przerąbane, zleciało sporo czasu, mnóstwo wiary nas wtedy minęło, Drogbas dwa razy mówił że DNF. Trudno, umawiamy że spotkamy się na mecie w Głuszycy i pojechałem dalej sam i myśląc coś w rodzaju „jak to wszystko wpłynie na nasz wynik ?“. Zaraz po tym kolejna atrakcja - przejazd singlem wokół Twierdzy Srebrnogórskiej i się zaczęło mozolne odrabianie strat w moim wykonaniu - na początek łyknąłem ze 10-15 osób, po tym ciężej było kogoś doganiać, bo teren stawał się trudny, ale w pełni mtb-owski - cały czas czerwonym szlakiem, na przemian podjazdy i zjazdy, m.in. widziałem sporo oznaczeń ścieżek strefy MTB Głuszyca, jak i mijaliśmy nowo powstały odcinek startowy trasy enduro „Romet Red Line“. Wtem zaczęło się chmurzyć i na jakiś czas spadł deszcz, oczywiście stopniowo mokłem. Po drodze był jeden chyba najstromszy wypych na etapówce, jak i mglisty przejazd wśród skał szczytu Kalenicy (964 m). I tak dotarłem do bufetu, a tam spotkałem Artura. Przemoczony i po uzupełnieniu węglowodanów owocami ruszyłem dalej, w stronę Wielkiej Sowy (1015 m). Ów podjazd okazał się po części masakrą nawierzchniową - mimo że dość szeroki, nachylenie znośne, to ilość luźnych i pokaźnych kamieni nie dała wybierać odpowiedniej linii przejazdu. Po osiągnięciu kulminacji wysokościowej pora na zjazd. Dosyć techniczny - nie mogłem zaszaleć na maxa, bo jeden masters na fullu mnie blokował, gdy się to udało to wyprzedziłem i Damiana. Po zjechaniu ostatni ciężki podjazd - po trawie i błotku. Ponownie zaczęło padać i tak już bez emocji, bez szaleństw zjechałem szerokimi szutrami wprost na metę, a tam Drogbasa nie było widać. No to myk na stadion posilić się i ustawiłem w kolejce do myjni, mineło trochę czasu i nagle ... dojechał kompan :) Oczywiście że ukończył - opowiedział że do bufetu, gdzie próbowaliśmy uporać się z defektem dojechali niesamowici czescy mechanicy i wymienili mu pancerz. Ta sytuacja spowodowała że tegoż dnia dostaliśmy od sędziów sporą karę czasową i w efekcie ostatnie miejsce w kategorii.
Wieczorem pełna integracja na odreagowanie - na łebek poszły 3 browary i kielich żołądkowej z czeskimi mechanikami :)

16/16 (+2 dnf) - team MAN
37/37 (+6 dnf) - open team
Gdyby nie defekt i kara czasowa to byłoby 7 - 8 miejsce w kategorii.
Generalka MAN - spadek z 9 na 12 miejsce.

Foto by Bikelife.

Nasz serwis. Usilnie próbujemy uporać się z defektem © JPbike


To już wysoko, tuż przed Wielką Sową © JPbike